• Nie Znaleziono Wyników

Trudna decyzja o wyjeździe z Polski - Alicja Savir - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Trudna decyzja o wyjeździe z Polski - Alicja Savir - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

ALICJA SAVIR

ur. 1926; Lwów

Miejsce i czas wydarzeń Warszawa, okres powojenny

Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, projekt W poszukiwaniu Lubliniaków. Izrael 2006, Lublin, okres powojenny, wyjazd z Polski

Trudna decyzja o wyjeździe z Polski

Ja chciałam zostać w Polsce. Ja chciałam skończyć [studia], błagałam, [żebyśmy zostali]. Zaczęłam medycynę, doszłam do prosektorium. Ja błagałam: – Ja chcę zostać w Polsce, skończyć studia i z zawodem wyjechać z Polski. Bo ja wiedziałam, że ja mam dwie drogi. Albo ja zostaję w Polsce jako Polka i zupełnie z żydostwem zrywam, jeżeli wyjdę za mąż, to za Polaka i dzieci moje nie będą wiedziały, że ja jestem żydowskiego pochodzenia, albo wyjeżdżam do Palestyny. Innej drogi ja nie widziałam. Nigdy nie myślałam o tym, żeby pojechać do Ameryki czy do jakiegokolwiek innego kraju. Ja mówię – chciałam zostać w Polsce. Ale z drugiej strony matka chciała wyjechać z Polski, dlatego że nie chciała zostać pochowana na katolickim cmentarzu. Ona mówiła: – Ja umrę, to mnie pochowają na katolickim cmentarzu jako Annę Świerczek, a nie jako Żydówkę. Ja chcę jechać do Palestyny. A ponieważ myśmy się odnaleźli, to żeśmy we trójkę pojechali do Palestyny.

Żałowałam jednej rzeczy – że nie skończyłam medycyny i że nie mam zawodu. To jest jedyna rzecz, której ja [żałuję]. Poza tym tęsknię do teatru polskiego, bo teatr polski stał na bardzo wysokim poziomie. Ja będąc na aryjskich papierach, byłam jakieś trzy miesiące w Dalboszku, może cztery miesiące. Byłam w Dalboszku u hrabiny Walewskiej, to ja się spotkałam z inteligentną arystokracją Polski. Tam ja słyszałam Dubiską, która dawała koncerty, przecież to była znajoma. To było takie miejsce... W tym domu była tajna szkoła podchorążych, AK.

(2)

Data i miejsce nagrania 2006-12-25, Hajfa

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Katarzyna Duda, Magdalena Ładziak

Redakcja Justyna Molik

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Musieliśmy się zrzec obywatelstwa, przy składaniu tych papierów się podpisywało, że zrzeka się obywatelstwa też, trzeba było się podpisać, to był przymus. Tam odebrałem

Ten [mężczyzna], który [dał mi klucze do kina], w ogóle mnie nie znał… Ja do dnia dzisiejszego nie wiem, kto to był, jak on się nazywał, oprócz tego, że

wolny człowiek, obywatel państwa izraelskiego, po Berlinie i w tym miejscu, gdzie przypuszczano, że był – bo do dnia dzisiejszego nie został znaleziony – bunkier

Tam [spędziłam] moje bardzo przyjemne młodociane [chwile], tam ja byłam wolnym człowiekiem, tam ja chodziłam, normalnie się uczyłam, miałam kolegów, koleżanki. Ja nie

Wyjechałam dwudziestego pierwszego czerwca, kiedy złożyłam papiery, znaczy dostałam te papiery pierwszego czerwca i ja myślę, że miesiąc wcześniej złożyłam papiery,

On uciekł z Majdanka, on był na Majdanku, był członkiem partii socjalistycznej przedwojennej, PPS-u, i to była jakaś współpracowniczka, ona go ukrywała, ożenił się z nią,

Jedno mogę dodać, że urodziłam się w Polsce i zawsze będę [Polką], chociaż Polska mnie nie chciała od początku, ale ja zawsze jak ludzie się pytają skąd jestem, kto jestem,

Chcesz wziąć starszego pana z kimś, z rodziną?” A ona spotkała jednego pana, który był żonaty, miał już parę dzieci i ona przychodzi jednego dnia, mówi: „Ja wychodzę za