Pierwszy aparat - Waldemar Stępień - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Album jest stary, zapomniany, ale mam tą satysfakcję, że do wytwórni wrócił tylko jeden egzemplarz, bo się rozleciał.. Lubelszczyzna zasługuje na uwagę, ale ja widzę, że

Mam jeden taki, bo bardzo lubię obiektyw Biotar, ale wróciłem na stare [lata] do Tessara i uważam, że jest to jedyny obiektyw taki naprawdę uniwersalny i dobry, chociaż

To był PRL, więc jak umarł prezes Skórzyński, to ktoś w komitecie sięgnął po książkę telefoniczną, [zobaczył, że] obok fotografii [są] fryzjerzy i wziął wolnego

Później rodzice się przenieśli, bo to było mieszkanie po biurach niemieckich, nawet skrytka była po nich w ścianie. Teraz z naszej rodziny żyją dwie siostry i ze

Z przyjemnością z nimi rozmawiam i nigdy nie uważam tego za czas stracony, ponieważ po pierwsze, mają ogromne doświadczenie.. Po drugie,

Tak spodobał się mi głos skrzypiec i [mówię] „Tatusiu kup skrzypce” Przed wojną, skrzypce kosztowały morgę ziemi, to gdzie było kogoś stać, to już naprawdę!. A

Historia [owego sprzętu] jest tego rodzaju, że [Rosjanie] starali się [upodobnić] Zorki do niemieckiej Leiki.. Bo po zakończeniu wojny obrabowali fabryki, żeby z tego

To trzeba było wieczorem robić, żeby sobie światło ustawić sztuczne, żeby powtarzalne było.. Ona miała trochę oświetlenia, trochę jeszcze chyba dopożyczyliśmy