• Nie Znaleziono Wyników

Poświęcenie dla działalności opozycyjnej - Janusz Krupski - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Poświęcenie dla działalności opozycyjnej - Janusz Krupski - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

JANUSZ KRUPSKI

ur. 1951; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe „Spotkania. Niezależne Pismo Młodych Katolików”, niezależny ruch wydawniczy, opozycja w PRL, życie polityczne

Poświęcenie dla działalności opozycyjnej

Dla mnie i dla niektórych moich kolegów działalność niezależna była główną formą aktywności do końca systemu komunistycznego. Ja nie pracowałem na etacie, utrzymywałem się częściowo ze środków, które dostawałem z Zachodu, z Paryża, a po założeniu rodziny mieszkałem z żoną u teściów i to zapewniało nam część utrzymania. Można powiedzieć o mnie, że byłem zawodowym opozycjonistą prawie przez cały czas mojej aktywności w opozycji. Do takich ludzi należał na przykład Bogdan Borusewicz. Ale inni musieli łączyć tę aktywność z pracą zawodową i rozwiązywali to w różny sposób. Myślę, że jeśli chodzi o działalność opozycyjną, to jednak istotną rolę odgrywali w niej ludzie, którzy poświęcali się temu w sposób maksymalny i nie byli ograniczani przez inne zobowiązania czy pracę – [Jacek]

Kuroń, [Adam] Michnik, [Antoni] Macierewicz, [Mirosław] Chojecki. Powiedziałbym, że największy obowiązek spoczywał na tych, którzy się oddawali temu w całości. W tym środowisku byłem to ja.

Data i miejsce nagrania 2007-11-26, Lublin

Rozmawiał/a Wioletta Wejman

Transkrypcja Piotr Krotofil

Redakcja Piotr Krotofil

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Torowała drogę świadomości, że Polska nie musi się godzić ze stanem rzeczy, z systemem narzuconym z zewnątrz, że może ten system zmieniać od środka i że możemy dojść

Władysława Bukowińskiego, który głosił wiarę w bardzo trudnych warunkach, w Kazachstanie, w Rosji sowieckiej, w łagrach, w środowisku, które trudno było nazwać, że

Staraliśmy rekompensować sobie fakt istnienia cenzury możliwością dostępu do wydawnictw emigracyjnych, paryskiej „Kultury”, książek różnych wydawców na

Pobrałem się kilka miesięcy po moim porwaniu, kiedy jeszcze miałem niezagojone rany na plecach, a kiedy skończył się okres żałoby po moim ojcu, który zmarł w sierpniu 1982

Starałem się przyjechać do Lublina, żeby spotkać się głównie z ojcem, który bardzo źle się czuł, okazało się później, że jest chory na raka i zmarł w sierpniu 1982

Po doświadczeniach 1968 roku, kiedy przetoczyły się te manifestacje w Lublinie, dowiedziałem się wtedy coś więcej o KUL-u, o którym wcześniej wiedziałem bardzo niewiele, mimo że

Oczywiście była Warszawa, był Gdańsk, Wrocław, Kraków, ale później wymieniłbym Lublin.. Czyli to czwarte-piąte miejsce mieliśmy spokojnie pod względem ilości wydawnictw

To wywoływało też ogromną akcję protestów i wśród studentów, i wśród inteligencji, więc zaczął się czas takiej dużej debaty społecznej, w której angażowały się