• Nie Znaleziono Wyników

Żyd Bromberg z Biłgoraja - C.M. - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Żyd Bromberg z Biłgoraja - C.M. - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

C.M.

ur. 1920; Biłgoraj

Miejsce i czas wydarzeń Biłgoraj, dwudziestolecie międzywojenne

Słowa kluczowe Biłgoraj, dwudziestolecie międzywojenne, Żydzi, Żyd Bromberg, stosunki polsko-żydowskie

Żyd Bromberg z Biłgoraja

Był taki Żyd Bromberg on pracował w radzie miejskiej. Normalnie chodził do kościoła, jak nasze święta były i na pasterkę, i na rezurekcję. On się nie wstydził, jestem Żydem, ale jeden Bóg nasz, Pan i tyle. Tylko, że on był takim starym kawalerem nie miał rodziny wcale. Normalnie się modlił, umiem po żydowsku, bo jestem Żydem, jestem polskim Żydem, obywatelstwo mam polskie. Bardzo inteligentny był, ale mundur nosił wojskowy, bo w wojsku też służył. Przed wojną nic takiego [nie było], żeby który Żyd [w wojsku służył], bo nie chcieli iść do wojska. Oni byli bardzo spokojni, ale do wojska nie [szli]. On był wojskowym w randze porucznika, później może awansował nie wiem, nie pamiętam już. Normalnie [chodził ubrany], tak jak nasi urzędnicy, bardzo elegancki, bardzo czyściutki, schludny i w niedzielę też go w kościółku na mszy widzieli. Kaminer nieraz mówił: „Oj”, mówi, „Jutka, ty Jutka” mówił,

„ty myślisz, że ja nie widzę jak ty się modlisz, jak idą nasze sąsiady do kościoła, jak ty patrzysz za nimi.”

Data i miejsce nagrania 2005-09-19, Biłgoraj

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Weronika Prokopczuk

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Często jeździliśmy pod Łęczną, gdzie pływaliśmy od mostu, który jest z Łęcznej na Milejów, do tego, który jest z Lublina do Łęcznej – z biegiem rzeki, także się miło

Trzeba było pójść na piechotę, bo ulica Nałkowskich była brukowana i nie jeździły tamtędy furmanki, samochody ani autobusy. Szło się drogą w kierunku Dąbrowy i na

Lepiej ubrałem się w sobotę i święta, bo na święta miałem inne ubranie.Ja ostatni opuściłem dom, bo wszyscy już mieli rodziny, mieli dzieci i oni już mieszkali

Tego krytyka literackiego, który, chyba w 2000, czy 2002 roku zmarł chyba w Stanach Zjednoczonych, a przecież w PRL-u to był na indeksie.. Widocznie musieli być mądrzy tam

Miejsce i czas wydarzeń Kraśnik, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe projekt Ostatni świadkowie, dwudziestolecie.. międzywojenne, życie codzienne, Kraśnik, Żydzi, Żydzi

Jak mieszkaliśmy na tych Żulinkach, to babcia zawsze trzymała też świniaka, i kury miała, i kaczki miała, i króliki miała, bo w czasie okupacji to na kartki tego mięsa było

Jeszcze byłam taka młoda, ale nie miałam czasu, bo nie było nawet za co kupić chleba, bo była wojna.. Po wojnie było

Po prawej stronie, jak ulica Zamojska już się kończy i ma wejście w Bernardyńską, to po prawej stronie w podwórku był budynek, po zewnętrznej stronie schodów żeśmy wchodzili