• Nie Znaleziono Wyników

Maria Józefczuk - streszczenie relacji mówionej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Maria Józefczuk - streszczenie relacji mówionej"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

MARIA JÓZEFCZUK

ur. 1934; Lublin

STRESZCZENIE RELACJI MÓWIONEJ

Relacja Marii Józefczuk rozpoczyna się opowieścią o dramatycznych przeżyciach z jej dzieciństwa, które przypadło na trudne lata II wojny światowej. Konspiracyjna działalność ojca Józefa Sedlaka i jego śmierć w Auschwitz odcisnęły trwałe piętno na jej dzieciństwie. Do niezwykle wzruszających należą te fragmenty wspomnień, w których autorka opisuje jak jej matka próbowała ratować swojego męża z hitlerowskiego więzienia. Autorka opisuje też ze szczegółami realia okupacyjnej codzienności w Lublinie. Warto zwrócić uwagę na fragmenty dotyczące tego co podczas wojny działo się z lubelskimi Żydami. Maria Józefczuk mieszkała wtedy przy ulicy Lubartowskiej 10 i przez okna mieszkania widziała wejście do getta przy ulicy Kowalskiej.

Kolejna część relacji dotyczy okresu wyzwolenia. W opowieści widać ciekawe zderzenie entuzjazmu młodości z przemianami ustrojowo-politycznymi jakie miały wówczas miejsce. Autorka cieszy się, że wojna skończyła się i że można budować nowe, normalne życie. Młodość autorki przypadła na lata pięćdziesiąte. Maria Józefczuk opowiada o realiach tamtych dni wspominając wygląd Lublina, zwyczaje, modę i miejsca gdzie ówczesna młodzież spędzała czas wolny. Wiele uwagi poświęca też pracy i zakładom pracy, które powstawały i czyniły z Lublina miasto szybko rozwijające się. Bardzo ciekawe są fragmenty wspomnień dotyczące Lubelskiej Fabryki Samochodów Ciężarowych – Maria Józefczuk pracowała w niej przez wiele lat.

Ostatnia część relacji to wspomnienia o schyłkowym okresie PRL-u, o trudnych latach stanu wojennego, kryzysie, kartkach i sposobach radzenia sobie z trudną codziennością.

Cała relacja będzie dostępna na stronie internetowej po autoryzacji.

Data i miejsce nagrania 2012-03-15 Lublin

Rozmawiał/a Wioletta Wejman

Słowa kluczowe Auschwitz ; dwudziestolecie międzywojenne ; Fabryka Samochodów Ciężarowych w Lublinie ; getto ; Gimnazjum Urszulanek ; II wojna światowa ; kartki spożywcze ; kasyno niemieckie ; konspiracja ; kryzys ; Lublin ; Majdanek ; moda ; Polska Lubelska ; PRL ; Sadlak, Józef ; stan wojenny ; ulica

Lubartowska ; ulica Lubartowska 10 ; ulica Ogrodowa ; ulica Sądowa ; ZWZ ; życie codzienne ; Żydzi

Autor streszczenia Wioletta Wejman

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Mój wujek, który dosyć młodo zmarł, bo okazało się, że zachorował na gruźlicę, do śmierci mówił: „Zobaczycie, zobaczycie, wy się nie śmiejta, tutaj przyjdzie Ameryka,

Ojciec mój był stolarzem, pracował w Fabryce Maszyn Rolniczych, [która] była naprzeciw kina „Venus”, to kino się [tak] przed wojną nazywało, [istniało jeszcze]

[Mama musiała utrzymywać rodzinę] sama.Nie wiem w której to było klasie, ale w czasie okupacji jedna z dziewczynek zaprosiła mnie na swoje imieniny, co było dla

Chłopcy tak właśnie robili, z tych gruzów schodzili i przez Lubartowską wracali, a ja nigdy tam nie mogłam przejść, zawsze się bałam, że spadnę do rzeki.. [Przez]

Naszą wychowawczynią była właśnie zakonnica, nazywała się siostra Leonia i kiedyś tak się zdarzyło, że któraś z dziewczynek zostawiła w klasie pamiętnik,

Zrobiło na mnie wrażenie w czasie strajków w fabryce, chociaż nie jestem praktykująca, jak już się zaczął stan wojenny, ale jeszcze przed pacyfikacją fabryki, Kościół się

Parę lat temu, chyba w „Gazecie Wyborczej”, przeczytałam, że wasz Ośrodek organizował rocznicę likwidacji ochronki dla dzieci na Starym Mieście.. I tak sobie

Później, jak już wymienialiśmy na inną, to trzeba było ją na części rozebrać, żeby wynieść, taka była ciężka.. A telewizory – jakież to