• Nie Znaleziono Wyników

Powroty Żydów po wojnie - Ludwik Kotliński - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Powroty Żydów po wojnie - Ludwik Kotliński - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

LUDWIK KOTLIŃSKI

ur. 1930; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Żydzi, powroty Żydów po wojnie

Powroty Żydów po wojnie

[Czy po wojnie do Lublina wracali jacyś Żydzi?] Jeden Morajne, to co pamiętam.

„Wrócił Morajne, wróciło szczęście do Lublina”. Ten plakat pamiętam. Być może, że wracali. To znaczy, nie chwalili się, że oni są. Migracja była różna. Ktoś przyjechał z Wałbrzycha i się osiedlił w Lublinie to nie znaczy, że on był z Wałbrzycha, mógł być z Lublina. Ludzie nie chcieli ujawniać swoich, ale to były jakieś incydentalne sprawy.

Może Żydzi wracali, ale to może byli ci, którzy znaleźli się chyba na wschodzie w sposób frontowy i oni potem wrócili. Bo ci, którzy tutaj byli to oni zginęli wszyscy.

Jestem o tym przekonany. Tu się nikt nie uratował z tego Majdanka, z tego Sobiboru.

Sobibór to zresztą z Warszawy, no ale tutaj ci nasi to wszyscy zginęli na Majdanku, względnie po tych wszystkich katowniach przy miasteczkach, Kraśnik prawda, Opole i tak dalej, Poniatowa, o tam to na miejscu, Szczebrzeszyn.

[Czy Żydzi wracający do Lublina mogli się czegoś obawiać?] Nie. To jest dwustronna obawa wytworzona przez sytuację polityczną, która miała miejsce. Przecież tu wracali ze wschodu... Przecież Urząd Bezpieczeństwa w Lublinie był opanowany przez...

Także te aspekty mogą wychodzić.

Data i miejsce nagrania 2004-02-06, Puławy

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Krzysztof Jesionek

Redakcja Maria Radek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Może zwiał przed Niemcami i potem po wojnie wrócił, ale to też zobaczył co jest, myślał, że wrócił do przedwojennej [Polski], a tu Żydów w ogóle nie ma, nie miał gdzie

Ja z nimi tu się widziałem, nawet żeśmy w knajpie byli, ten Edelman i Goldman, i jeszcze tam, chyba było ich z pięciu tych Żydów.. Oni wybierali się

Ten transport to było dlatego widziałem, bo ta moja szkoła na ulicy Długiej została zlikwidowana, tam był szpital niemiecki, a moja szkoła została przeniesiona na ulicę Osterwy,

I właśnie o to, między innymi, Irkowi chodziło w tych ciągłych próbach, które były już często tak [nużące], że każdy praktycznie już rzygał tą próbą, a tu jeszcze

To znaczy, no tutaj w Puławach była, no zresztą jest to osoba znana, profesor Laura Kaufman, która tu pracowała przed wojną. Ona do pewnego okresu się ukrywała tutaj

I mówi: „Patrzę, siedzi Żyd”, ja mówię: «Po co ty tu siedzisz?», a on «A gdzie mam pójść, w noc?» «Uciekaj stąd bo jak jutro przyjadą po te buraki, bo jest dużo

No było kupę śmiechu, no bo ja znałem skądinąd, on skądinąd, no i oni szukali czegoś, bo coś im się tam należało, ale to co im się należało to się spaliło, bo to akurat

Nawet ci, którzy wracali z obozów i właściwie wiedzieli, że już nie ma krewnych, ale jednak wracali do Polski, żeby odszukać trochę kraju, domu, czy wspomnień..