Można argumentować, że to proces kalkulacji kosztów napędza dalszy rozwój grup DRG. Wprowadzenie systemów finansowania działalności szpitali w oparciu o grupy DRG w krajach europejskich stanowiło przecież po części skutek braku lub nieadekwatnego charakteru informacji na temat kosztów (Feyrer i in., 2005). Dane w zakresie kalkulacji kosztów sprawiły, że możliwa stała się weryfikacja jednorodności kosztowych oraz wykrywanie przypadków nietypowych wśród populacji pacjentów. Efektem tego było wprowadzanie modyfikacji i ulepszeń w istniejących systemach DRG. Można jednak również bronić tezy, że to grupy DRG stanowią bodziec dla rozwoju systemów kalkulacji kosztów. Wprowadzenie
kompleksowych, standardowych systemów kalkulacji kosztów związane było z koniecznością gromadzenia danych na potrzeby obliczania wskaźników wagowych DRG oraz udzielania szpitalom wsparcia w zakre sie zarządzania i procedur audytu. Zmiany w istniejących systemach kalkulacji kosztów wprowadzane są w celu podniesienia poziomu efektywności i bezstronności systemów finansowania szpitali opartych na grupach DRG. Niezależnie od tego, za którym argumentem się opowiemy, co do występowania następujących prawidłowości nie można się spierać: (1) systemy DRG nie mogą prawidłowo funkcjo nować bez zapewnienia precyzyjnego rachunku kosztów; oraz (2) zastosowanie grup DRG oznacza spełnienie wymogu oparcia kosztów w systemach kalkulacji na odpowiedniej jednostce analitycznej. Należy jednak zauważyć, że systemy DRG i systemy kalkulacji kosztów powinny być opracowywane w sposób od siebie nawzajem niezależny; w przeciwnym wypadku nie będzie bowiem możliwe doko nanie indywidualnej weryfikacji wydajności każdego z tych systemów.
Sposób gromadzenia danych dotyczących kalkulacji kosztów na potrzeby opracowywania systemów finansowania szpitali w oparciu o grupy DRG oraz obliczania wskaźników wagowych DRG różnią się znacząco pomiędzy analizowanymi krajami europejskimi. Istotne są tutaj dwa spostrzeżenia. Po pierwsze, charakterystyki systemów DRG oraz systemów finansowania odzwierciedlają aktualnie panującą sytuację, co oznacza, że podlegać będą (dynamicznym) zmianom wynikającym z dynamiki systemów, które opisują. Po drugie, nie istnieje „najlepszy” system kalkulacji kosztów, ponieważ przy jego wyborze należy uwzględnić zarówno charakterystykę placówek ochrony zdrowia gromadzących dane na temat kosztów, jak i narodowej służby zdrowia jako takiej, a także zadania, jakie mają zamiar zrealizować politycy w sektorze ochrony zdrowia, wprowadzając w życie system DRG. Jedynym sposobem rzetelnej oceny systemów DRG pod kątem ich medycznej spójności oraz jednorodności kosztowej jest definiowanie kosztów na poziomie indywidualnych pacjentów. Jeśli naszym celem jest przeprowadzanie pomiarów, porównań oraz ulepszeń w obszarze efektywności opieki medycznej w szpitalach, same systemy kalkulacji kosztów mogą okazać się niewystarczające, jeśli koszty DRG nie będą definiowane zgodnie z metodą mikrokosztów w ujęciu oddolnym. Każdemu systemowi finansowania szpitali opartemu na grupach DRG przyświecają podobne cele (jak choćby zwiększenie przejrzystości czy zapewnienie adekwatnego poziomu finansowania szpitali), jednak starania zmierzające do ich osiągnięcia podejmowane są zawsze w różnych, charakterystycznych dla danego kraju warunkach danego systemu ochrony zdrowia (patrz Rozdział 2). Z tego powodu wydaje się mało prawdopodobne, aby systemy kalkulacji kosztów stosowane w krajach europejskich zostały w najbliższej przyszłości poddane harmonizacji. Jest natomiast duże prawdopodobieństwo, że w najbliższych latach poszczególne kraje europejskie będą musiały radzić sobie z tymi samymi problemami, co obecnie, jeśli idzie o trwający wciąż proces opracowywania i aktualizacji systemów DRG oraz systemów kalkulacji kosztów. Ogólne podobieństwo w zakresie napotykanych przez nie problemów może z czasem sprawić, że wzrośnie zainteresowanie poszukiwaniem wspólnych rozwiązań, które mogłyby następnie zostać odpowiednio dostosowane do warunków każdego kraju.
5.7 Uwagi
1. Missions d’intéręt général et de l’aide à la contractualisation: Działania w interesie ogółu i zwią zane z pomocą w zakresie kontraktowania, wliczając w to opłaty związane z edukacją, badaniami i publicznymi programami ochrony zdrowia.
5.8 Bibliografia
Berki, S.E. (1985). DRGs, incentives, hospitals, and physicians (Grupy DRG, zachęty, szpitale i lekarze). Health Affairs (Millwood),4:70–6.
Busse, R., Schreyögg, J., Smith, P.C. (2006). Hospital case payment systems in Europe (Systemy finansowania szpitali oparte na zasadzie płatności za przypadek w Europie). Health Care Management Science, 9:211–13. Busse, R., Schreyögg, J., Smith, P.C. (2008). Variability in healthcare treatment costs amongst nine EU countries – Results from the HealthBASKET project (Zróżnicowanie kosztów leczenia w służbie zdrowia w dziewięciu państwach członkowskich UE – wyniki realizacji projektu HealthBASKET). Health Economics, 17:1–8.
Clement Nee Shrive, F.M., Ghali, W.A., Donaldson, C., Manns, B.J. (2009). The impact of using dif ferent costing methods on the results of an economic evaluation of cardiac care: microcosting vs grosscosting approaches (Wpływ stosowania różnych metod kalkulacji kosztów na wyniki oceny gospodarczej opieki nad pacjentami z chorobami serca: metoda mikrokosztów a metoda kosztów brutto). Health Economics, 18:377–88.
Cohen, D.J., Breall, J.A., Ho, K.K. i in. (1993). Economics of elective coronary revascularization. Com parison of costs and charges for conventional angioplasty, directional atherectomy, stenting and bypass surgery (Ekonomiczne aspekty planowych zabiegów rewaskularyzacji wieńcowej. Porównanie kosztów i opłat angioplastyki konwencjonalnej, aterektomii kierunkowej, stentowania i pomostowania tętnic wieńcowych). Journal of the American College of Cardiology, 22:1052–9.
Cooper, R., Kaplan, R.S. (1988). Measure costs right. Make the right decisions (Trafnie oceniaj koszty. podejmuj właściwe decyzje). Harvard Business Review, Wrzesień/październik :96–103.
Drummond, M.F., Sculpher, M.J., Torrance, G.W., O’Brien, B.J., Stoddart, G.L. (2005). Methods for the Economic Evaluation of Health Care Programmes (Metody oceny ekonomicznej programów opieki zdrowotnej). Oksford: Oxford University Press.
Feyrer, R., Rosch, J., Weyand, M., Kunzmann, U. (2005). Cost unit accounting based on a clinical pathway: a practical tool for DRG implementation (Jednostkowa kalkulacja kosztów bazująca na ścieżkach klinicznych: praktyczne narzędzie w ramach implementacji grup DRG). The Thoracic and cardiovascular surgeon, 53:261–6.
Finkler, S.A., Ward, D.M., Baker, J.J. (2007). Essentials of Cost Accounting for Health Care Organizations (Podstawy kalkulacji kosztów w organizacjach działających w obszarze służby zdrowia). Nowy Jork, stan Nowy Jork: Aspen Publishers.
Heerey, A., McGowan, B., Ryan, M., Barry, M. (2002). Microcosting versus DRGs in the provision of cost estimates for use in pharmacoeconomic evaluation (Metoda mikrokosztów kontra grupy DRG w procesie prognozowania kosztów na potrzeby oceny farmakoekonomicznej). Expert Review of Pharmacoeconomics and Outcomes Research, 2:29–33. Horngren, C.T., Datar, S.M., Foster, G. (2006). Cost Accounting: A Managerial Emphasis (Kalkulacja kosztów z perspektywy menedżera). Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall. InEK (2009). Abschlussbericht zur Weiterentwicklung des GDRGSystems für das Jahr 2010. Siegburg: Institut für das Entgeltsystem im Krankenhaus gGmbH. Jackson, T. (2000). Cost estimates for hospital inpatient care in Australia: evaluation of alternative sources (Prognozowanie kosztów stacjonarnej opieki szpitalnej w Australii: ocena źródeł alternatywnych). Australian and New Zealand Journal of Public Health, 24:234–41.
Nathanson, M. (1984). DRG costpercase management. Comprehensive cost accounting systems give chains an edge (Zarządzanie grupami DRG na zasadzie ustalania kosztów dla poszczególnych przypadków. Systemy kompleksowej kalkulacji kosztów źródłem przewagi placówek sieciowych). Modern Healthcare, 14(3):122, 124, 128.
Ott, K. (1996). A comparison of craniotomy and Gamma Knife charges in a communitybased Gamma Knife Center (Porównanie kosztów kraniotomii oraz operacji z użyciem systemu Gamma Knife w środowiskowej klinice Gamma Knife). Stereotactic and Functional Neurosurgery, 66 (Suple ment 1.):357–64. Schreyögg, J., Stargardt, T., Tiemann, O., Busse, R. (2006). Methods to determine reimbursement rates for diagnosis related groups (DRG): a comparison of nine European countries (Metody wyznaczania stawek finansowania dla jednorodnych grup pacjentów (DRG): Analiza porównawcza dziewięciu państw europejskich). Health Care Management Science, 9:215–23. Schuster, M., Kuntz, L., Hermening, D. i in. (2006). The use of diagnosisrelatedgroups data for external benchmarking of anesthesia and intensive care services (Stosowanie danych dotyczących jednorodnych grup pacjentów na potrzeby wykonywania zewnętrznych analiz porównawczych dotyczących usług anestezjologicznych oraz związanych z intensywną opieką medyczną). Anaesthesist, 55(1):26–32. Skeie, B., Mishra, V., Vaaler, S., Amlie, E. (2002). A comparison of actual cost, DRGbased cost, and
hospital reimbursement for liver transplant patients (Porównanie kosztów faktycznych, kosztów dla grup DRG oraz kwot refundacji szpitali w kontekście pacjentów przechodzących transplantację wątroby). Transplant International, 15:439–45.
StHilaire, C., Crepeau, P.K. (2000). Hospital and unit costallocation methods (Metody alokacji kosz tów jednostkowych oraz kosztów działalności szpitali). Healthcare Management Forum, 13:12–32. Swindle, R., Lukas, C.V., Meyer, D.A., Barnett, P.G., Hendricks, A.M. (1999). Cost analysis in the depar tment of veterans affairs: consensus and future directions (Analiza kosztów w departamencie ds. weteranów: konsensus i kierunki przyszłych działań). Medical Care, 37:AS3–8.
Tan, S.S. (2009). Microcosting in Economic Evaluations: Issues of Accuracy, Feasibility, Consistency and Generalizability (Metoda mikrokosztów w ramach oceny ekonomicznej: Zagadnienia związane z dokładnością, przydatnością, spójnością oraz możliwością generalizacji). Rotterdam: Erasmus Universiteit Rotterdam.
Tan, S.S., Oppe, M., ZoetNugteren, S.K. i in. (2009a). A microcosting study of diagnostic tests for the detection of coronary artery disease in the Netherlands (Analiza metodą mikrokosztów w badaniach diagnostycznych na obecność chorób wieńcowych w Holandii). European Journal of Radiology, 72:98–103. Tan, S.S., Rutten, F.F., van Ineveld, B.M., Redekop, W.K., Hakkaartvan Roijen, L. (2009b). Comparing methodologies for the cost estimation of hospital services (Porównanie metodologii prognozowania kosztów usług świadczonych przez szpitale). European Journal of Health Economics, 10:39–45. Tan, S.S., van Ineveld, B.M., Redekop, W.K., Hakkaartvan Roijen, L. (2009c). Comparing methodolo gies for the allocation of overhead and capital costs to hospital services (Porównanie metodologii w zakresie przyporządkowywania kosztów stałych i kapitałowych do usług świadczonych przez szpitale). Value in Health, 12:530–5. Van de Ven, W.P., Schut, F.T. (2009). Managed competition in the Netherlands: still workin progress (Konkurencyjność regulowana w Holandii: końca prac wciąż nie widać). Health Economics, 18:253–5. Williams, S.V., Finkler, S.A., Murphy, C.M., Eisenberg, J.M. (1982). Improved cost allocation in casemix accounting (Udoskonalona alokacja kosztów w ramach rachunkowości systemów casemix). Medical Care, 20:450–9. Wordsworth, S., Ludbrook, A., Caskey, F., Macleod, A. (2005). Collecting unit cost data in multicentre
studies. Creating comparable methods (Gromadzenie danych na temat kosztów jednostkowych w ramach badań wieloośrodkowych. Jak stworzyć porównywalne metody?). European Journal of Health Economics, 6:38–44.
Zuurbier, J., KrabbeAlkemade, Y. (2007). Onderhandelen Over DBC’s [Negocjacje na temat systemu DBC]. Maarssen: Elsevier Gezondheidszorg.