Po lekturze Skowytu Diane di Prima napisała: „Wszyscy ci, którzy, tak jak ja, do tej pory czaili się gdzieś w ukry-ciu, pisząc o znanych sobie sprawach dla niewielkiej garstki przyjaciół (…) wszyscy oni mieli teraz dać krok do przo-du i powiedzieć swoje. (…) Zaczęła się nowa era”22. Trud-no wyobrazić sobie tę erę bez pisarzy i poetów Beat Ge-neration. Czy jednak, jak wielkiej by nie czuć satysfakcji zagrania systemowi na nosie spowodowanej Noblem dla Dylana, można dziś pomyśleć o wygranej kontrkultury? Kolejne działania polityków i ruchy społeczeństw cofają świat do czasów Trumana i Eisenhowera i nawet kontra-stem dla square też są hipsterzy. Resakralizacja i rewitaliza-20 Idem, Notes on the sexual revolution, [w:] he Jack Kerouac Archive (Ar-chiwum Nowojorskiej Biblioteki Publicznej - Berg Collection of English and American Literature), „he Apple in the garden of Eden was never eaten…” (tłum. AW).
21 Ibidem.
22 R. Sukenick, Nowojorska bohema, Państwowy Instytut Wydawniczy, War-szawa, 1995, s.118–119.
Beat Generation…
|
43cja przeszłości, o których pisze Kowal, oraz zwrot w stronę
przeszłości, o którym pisze Franco „Bifo” Berardi w książce
After the Future (który według niego nastąpił po rewolucji
seksualnej, będącej momentem u progu spełnienia obietni-cy lepszego jutra, a tym samym początkiem epoki no future), te zjawiska powodują kolejne mody, w tym modę na Beat Generation. Medializacja23 beatu uczyniła zeń produkt po-wielany na kolejnych plakatach, pocztówkach, torbach, ko-szulkach, przypinkach, futerałach służących do trzymania piwa. Wydawnictwa prześcigają się w kolejnych reedycjach, albumach, komiksach i przewodnikach po miejscach zwią-zanych z Beat Generation. Filmowcy tworzą obrazy, które najlepiej podsumował Neil Reddy w magazynie „Beatdom”, gdzie napisał: „Są dwa pytania, które musimy zadać odno-śnie beat ilmów. Czego chcemy i dlaczego oni nie potraią tego zrobić dobrze?”24 Kolejni aktorzy starają się sprowadzić postacie do zaledwie kilku rysów charakteru i osobowości, tych uformowanych przez lata zniekształcania pisarzy Be-atu, a do tego postać Neala w każdym ilmie jest blondynem i nawet Carolyn Cassady zastanawiała się kiedyś dlaczego. Ja zastanawiam się, dlaczego Beat Generation często jest dla nich jedynie wesołą ferajną, podskakującą w barze i sy-piącą cytatami z Artura Rimbauda. To wszystko napędzane jest przez ludzi, napędzane jest przez nas, którzy kupuje-my, nabywakupuje-my, oglądakupuje-my, którzy ubrani w rzemyki przy dźwiękach Quicksilver Messenger Service czytamy Kadysz 23 S. Lash, C. Lury, Globalny przemysł kulturowy. Medializacja rzeczy,
Wy-dawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011.
24 N. Reddy, Why Can’t hey Get It?, [w:] http://www.beatdom.com/tag/ the-last-time-i-committed-suicide/ [dostęp: 22.09.2017], oryg. „here are two questions that have to be asked about Beat movies. What do we want and why can’t they get it right?” (tłum. AW).
albo łapiemy stopa z W drodze w plecaku, którzy może cza-sem jesteśmy „spragnieni pradawnego niebiańskiego pod-łączenia do gwiezdnej prądnicy w maszynerii nocy”,25 ale raczej nie „ciskamy z dachu swoimi zegarkami głosując za Wiecznością poza Czasem”26. I rzadko jesteśmy Czytelni-kami. Artyści kontrkultury czy wielu hipisów to nie byli wielbiciele Beat Generation, to byli jej Czytelnicy. Dziś wciąż, mimo setek opracowań, książek, artykułów, badań i wydanych wspomnień nie potraimy powiedzieć, czym tak naprawdę było Beat Generation, wrzucając do tego worka poetów Black Mountain Collage, Szkoły Nowojor-skiej, San Francisco Renaissance czy bogu ducha winnego Charlesa Bukowskiego, który z Beat Generation miał tyle wspólnego, co Kerouac z owocowym drinkim jego imienia serwowanym w barze Vesuvio w San Francisco. Bar ten sam, ale smak inny. Na siłę próbujemy zdeiniować coś, co z deinicjami walczyło i stale im się wymyka. Coś, co najle-piej podsumowała Diane di Prima w wierszu Keep he Beat: „it’s not a “Generation” – it’s a state of mind a way of living gone on for centuries a way of writing too”27.
Źródła:
Caen H., Herb Caen, [w:] „San Francisco Chronicle”, 02.04.1958. Cassady C., Heart Beat. My Life with Jack & Neal, Creative Arts Book Company, Berkeley 1976.
di Prima D., he Poetry Deal, City Lights Foundation, San Francisco 2014.
25 A. Ginsberg, Skowyt, https://www.poema.art.pl/publikacja/1378-skowyt [dostęp: 14.12.2017].
26 Ibidem.
27 D. di Prima, he Poetry Deal, City Lights Foundation, San Francisco, 2014, s. 81.
Beat Generation…
|
45 Ginsberg A., Skowyt.Holmes J. C., Nothing more to declare, Dutton, Nowy Jork 1967. Idem, his Is he Beat Generation, [w:] „he New York Times Maga-zine”, 19.11.1952.
Jack Kerouac, Dr. Sax, Grove Weidenfeld, Nowy Jork, 1987. Idem, Mój brat ocean, Świat Książki, Warszawa 2013.
Idem, Notes on the sexual revolution, [w:] he Jack Kerouac Archive (Archiwum Nowojorskiej Biblioteki Publicznej – Berg Collection of English and American Literature).
Idem, W drodze, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2005.
Kirsch H., W drodze. Poeci pokolenia beatników, ISKRY, Warszawa 2006. Kowal G., Anatomia kulturowej legendy, Universitas, Kraków 2014. Lash S., Lury C., Globalny przemysł kulturowy. Medializacja rzeczy, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011.
Empty Phantoms: Interviews and Encounters with Jack Kerouac, red.
P. Maher Jr., Da Capo Press, Cambridge 2005.
Manzarek R., Light My Fire: My Life with the Doors, Putnam Publi-shing Group, Nowy Jork 1998.
Bitnicy, red. M. Paryż, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego,
Warszawa 2016.
Reddy N., Why Can’t hey Get It?, [w:] http://www.beatdom.com/ tag/the-last-time-i-committed-suicide/.
Renehan E., Understanding Kerouac’s „On he Road”, New Street Communications, LLC, Piford 2012.
Rolling Stone Book of the Beats, red. Holly, Rolling Stone Press, Nowy
Jork 1999.
Sandison D., Vickers G., Neal Cassady. he Fast Life of a Beat Hero, Chicago Review Press, Chicago 2006.
Smith P., Poniedziałkowe dzieci, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2012.
Sukenick R., Nowojorska bohema, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1995.
https://bobdylan.com/books/road/
https://www.kerouac.com/neal-cassadys-joan-anderson-letter-found/
Biogram: Anna Wyrwik, rocznik ’84, socjolog i kulturoznawca, od
12 lat zajmuje się tematyką Beat Generation, autorka artykułów o li-teraturze, ilmie, kulturze etc., uczestniczka konferencji naukowych, pracuje w teatrze i przede wszystkim lubi być w podróży.