Liderzy

W Lidze Polskich Rodzin wiodącą rolę ogrywały przede wszystkim dwie osoby, a mianowicie Maciej i Roman Giertychowie, pochodzący z rodziny o tradycjach narodowych, nadawali ton działalności partii i to oni zdecydowanie przewodzili w partii, nawet w okresach, gdy w danym momencie nie pełnili w niej kluczowych stanowisk.

„Maciej Giertych urodził się 24 marca 1936 r. w Warszawie. Ukończył studia leśne na Uniwersytecie w Oksfordzie, a potem czteroletnie studia doktoranckie na Uniwersytecie w Toronto. W 1962 r. obronił pracę doktorską i powrócił do Polski gdzie podjął pracę badawczą w Instytucie Dendrologii Polskiej Akademii Nauk. W 1970 r. uzyskał habilitację na Akademii Rolniczej w Poznaniu. W 1981 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 r. profesora zwyczajnego z zakresu leśnictwa […]. Mieszkając w Anglii i Kanadzie był aktywnym uczestnikiem emigracyjnych organizacji młodzieżowych. Po powrocie do Polski trudnił się konsolidowaniem antykomunistycznych środowisk narodowych. Potajemnie rozprowadzał narodową literaturą emigracyjną. Odnalazł niepublikowane prace historiozoficzne Feliksa Konecznego, zajmował się ich przepisywaniem i przekazywaniem do Londynu, gdzie jego ojciec je drukował. Po 1989 były wznawiane już w Polsce. W latach 1986–1990 był członkiem i wiceprzewodniczącym Rady Prymasowskiej przy kardynale Glempie. W latach 1986 –1989 był członkiem Rady Konsultacyjnej przy przewodniczącym Rady Państwa. Na zaproszenie Ojca Świętego Jana Pawła II uczestniczył jako obserwator w Synodzie Biskupów obradującym w październiku 1987 roku w Rzymie na temat roli laikatu w Kościele i świecie. Od 1990 był politycznie aktywny w reaktywowaniu Stronnictwa Narodowego i służył jako przewodniczący jego Rady Naczelnej (1990–2002). Został wybrany posłem na Sejm z listy Ligi Polskich Rodzin w 2001 r. W czerwcu 2004 został wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego” (www.giertych.pl 2012).

84 Istotną rolę w kierowaniu Ligą Polskich Rodzin odgrywali kolejni jej prezesi, czyli Marek Kotlinowski, posiadający wykształcenie prawnicze, który objął to stanowisko 5 maja 2001 roku a złożył je 11 marca 2006 roku. Zasiadał w Sejmie IV i V kadencji, został sędzią Trybunału Konstytucyjnego od 6 listopada 2006 roku. Od 1980 roku należał do NSZZ „Solidarność”, a w 1991 roku wstąpił do Stronnictwa Narodowego.

Kolejnym prezesem był Roman Giertych, absolwent Wydziału Prawa i Wydziału Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1989 roku reaktywował działalność Młodzieży Wszechpolskiej, której prezesem był do roku 1994. Do dziś pełni funkcję prezesa honorowego Młodzieży Wszechpolskiej. Od 1997 roku pracuje w adwokaturze. Wykłada Prawo Handlowe na Wyższej Szkole Handlu i Prawa. Autor książek „Kontrrewolucja młodych”, „Pod walcem historii”, „Lot orła”. Jest autorem wielu artykułów w „Naszym Dzienniku”, „Myśli Polskiej”, i „Rodzinie Radia Maryja” (por. Giertych 2000). Sprawował funkcję prezesa Ligi Polskich Rodzin w okresie od 11 marca 2006 roku do 24 października 2007 roku, „był posłem na Sejm IV i V kadencji. W Sejmie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do spraw Służb Specjalnych” (www.sejm.gov.pl 2007). Od 5 maja 2006 do 13 sierpnia 2007 roku pełnił funkcję wicepremiera, ministra edukacji narodowej. 24 października 2007 roku po przegranych wyborach przez Ligę Polskich Rodzin zrezygnował z funkcji prezesa LPR, powrócił do praktyki adwokackiej, którą prowadził przed działalnością parlamentarną.

Po przegranych wyborach parlamentarnych nastąpiły zmiany kadrowe w partii, na czele której stanął Sylwester Chruszcz, będąc pełniącym obowiązki prezesa Ligi Polskich Rodzin w okresie od 24 października 2007 do 10 czerwca 2008 r. Oficjalny komunikat partii głosił: „W dniu 12 stycznia 2008 roku w Warszawie na posiedzeniu Rady Politycznej LPR podjęto uchwałę o zatwierdzeniu wyboru na p.o. prezesa partii Pana Sylwestra Chruszcz. Tym samym Rada Polityczna przedłużyła mandat do sprawowania tej funkcji do czasu przeprowadzenia Kongresu Nadzwyczajnego partii” (www.lpr.pl 2008). Sylwester Chruszcz ukończył studia na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej. Był członkiem Solidarności Walczącej. W 1995 roku wstąpił do Młodzieży Wszechpolskiej a następnie od 1996–2001 był członkiem Stronnictwa Narodowego, będąc jego członkiem starał się bezskutecznie dostać się do Sejmu w 1997 roku z listy Narodowo-Chrześcijańsko-Demokratycznego Bloku dla Polski, a także w wyborach do Sejmu w 2001 roku. Szansą dla niego okazały się wybory do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku, zdobywa mandat z województwa

85 dolnośląskiego. Po ustąpieniu z funkcji p.o. prezesa LPR był w 2008 roku wśród założycieli partii Naprzód Polsko, której był sekretarzem generalnym. Z kolei w 2009 roku znajduje się wśród organizatorów Libertas Polska. Nie ubiegał się o mandat europosła w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 roku, natomiast w 2011 roku bezskutecznie ubiegał się o mandat w wyborach parlamentarnych w 2011 roku z listy

Polska jest Najważniejsza(por.www.europarl.europa.eu 2011).

Tymczasową funkcję pełniącego obowiązki prezesa LPR po Sylwestrze Chruszczu obejmuje Mirosław Orzechowski, czyli od 25 października 2008 do 6 marca 2009 roku oraz od 14 lipca 2009 roku do 10 października 2009 roku. Ukończył Instytut Teologiczny w Łodzi, Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi oraz studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Mirosław Orzechowski to polityk, scenarzysta, dziennikarz (jest twórcą i redaktorem naczelnym miesięcznika „Aspekt Polski”), poseł na Sejm V kadencji, były wiceminister edukacji, przez trzy kadencje pełnił funkcję radnego rady miasta Łodzi. W okresie od 10 maja 2006 do 13 sierpnia 2007 roku, gdy był sekretarzem stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej negował prawdziwość teorii Darwina, opowiadając się jednocześnie za nauczaniem kreacjonizmu. Ta postawa spotkała się z negatywną opinią środowisk naukowych, m.in. 1135 naukowców, którzy wystosowali apel do premiera Jarosława Kaczyńskiego o odwołanie z funkcji sekretarza stanu Mirosława Orzechowskiego.

Po tym jak przedstawiono mu zarzut prowadzenia samochodu w stanie nietrzeźwości złożył on rezygnacje z pełnionej funkcji p.o. prezesa LPR w dniu 6 marca 2009 roku.

Przez stosunkowo krótki okres funkcję p.o. prezesa LPR pełni Wojciech Wierzejski. Był on posłem do Parlamentu Europejskiego w latach 2004 –2005, a także posłem na Sejm V kadencji. W wyborach samorządowych w 2006 roku bezskutecznie kandydował na urząd prezydenta Warszawy. Po zakończeniu pełnienia funkcji p.o. prezesa LPR został kandydatem Libertas Polska do Parlamentu Europejskiego, jednakże nie otrzymał mandatu europosła.

Kolejnym pełniącym obowiązki prezesa LPR od 20 kwietnia 2009 roku do 14 lipca 2009 roku był Arnold Masin, poseł na Sejm V kadencji, były wiceminister sportu i

86 turystyki. W wyborach samorządowych w 2010 roku bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych w 2011 roku z listy Polska jest Najważniejsza.

Kandydatura Witolda Bałażaka na prezesa Ligi Polskich Rodzin zakończyła okres tymczasowości w pełnieniu tej funkcji. Był on posłem na Sejm V kadencji. Funkcję prezesa zaczął pełnić od 10.10.2009 roku. Studiował na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1990 roku należy do Stronnictwa Narodowego. Bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski w 1991 roku (z listy SN), później z listy Bloku dla Polski w 1997 roku i w wyborach w 2001 roku (z listy LPR) oraz 2009 roku (z listy Libertas Polska).