• Nie Znaleziono Wyników

Literaturoznawczyni, pisarka, poetka, krytyczka literacka, redaktorka i animatorka życia kulturalnego

Urodziła się 6 czerwca 1963 roku w Szczecinie, tam mieszka i pracuje do dziś.

Używany przed laty pseudonim: Małgorzata Ciepła. W 1986 roku uzyskała stopień zawodowy magistra filologii polskiej (Uniwersytet Szczeciński), na-stępnie w 1994 roku otrzymała stopień naukowy doktora nauk humanistycz-nych w dyscyplinie literaturoznawstwo (Uniwersytet Szczeciński). Jej rozpra-wa doktorska to dzieło pionierskie, niezwykle rozpra-ważne dla historii polskiego feminizmu. Autorka przeanalizowała twórczość Włodzimierza Odojewskiego z perspektywy feministycznej. W 2000 roku badaczka uzyskała stopień dok-tora habilitowanego na podstawie monografii Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu). W 2007 roku otrzymała tytuł naukowy profesora. Wybitna znawczyni literatury XX i XXI wieku, gender studies, problematyki pogranicza tożsamościowego i kulturo-wego. Równolegle do aktywności naukowej, publicystycznej, która w niniej-szej nocie biograficznej nie jest potraktowana szczegółowo, publikuje po-ezję i prozę, znakomicie odbieraną przez krytykę i czytelników. W latach 1999—2012 redaktorka naczelna szczecińskiego dwumiesięcznika kultural-nego „Pogranicza”, jedkultural-nego z ważniejszych czasopism powstałych po roku 1989. Z tytułem tym współpracowała od 1994 roku. Od 1993 roku pisarka należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Inga Iwasiów jest współzałoży-cielką Polskiego Towarzystwa Autobiograficznego powstałego w 2013 roku.

Razem z Jerzym Madejskim pełni funkcję redaktorki naczelnej czasopisma naukowego „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media”, wydawanego od 2013 roku w ramach działalności Towarzystwa. Była jurorką w Literackiej Nagrodzie Nike (2011—2012). Jest członkinią jury Poznańskiej Nagrody Li-terackiej (od początku istnienia nagrody, czyli od 2015 roku) oraz Nagrody Conrada przyznawanej za najlepszy debiut literacki (od początku istnienia nagrody, to jest od 2015 roku). Pomysłodawczyni Nagrody Literackiej dla Au-torki Gryfia (2012), które to wyróżnienie miało doceniać twórczość piszących

kobiet, a jednocześnie kształtować pozytywny wizerunek miasta Szczecina.

Niestety, po dwóch edycjach imprezy — gala była zwieńczeniem Festiwalu Literatury Kobiet, w trakcie którego łączono refleksję krytyczną z akademic-ką — nagroda znacznie straciła wizerunkowo. „Kurier Szczeciński”, fundator Gryfii, w nieelegancki sposób pozbył się z jury Ingi Iwasiów i Beaty Kozak (2013), co spowodowało protesty przedstawicieli ogólnopolskiego środowiska literackiego oraz wycofanie się z prac części jury. Na Facebooku powstała wówczas inicjatywa „Gryfia tylko z prof. Ingą Iwasiów”. W 2015 roku nomino-wana do Gryfii za Księgi Jakubowe Olga Tokarczuk, solidaryzując się z ideami założycielskimi zdefiniowanymi przez Iwasiów, w ramach protestu zrezyg- nowała z udziału w konkursie. W 2015 roku w Teatrze Rondo w Słupsku (w koprodukcji ze szczecińskim Teatrem Współczesnym) odbyła się premiera monodramu Smaki i dotyki w reżyserii Stanisława Miedziewskiego i wyko-naniu Krystyny Maksymowicz. Prozę i poezję pisarka publikowała między innymi na łamach: „Borussii”, „FA-artu”, „Frazy”, „Pograniczy”, „Arkusza”,

„Studium”, „Opcji”, „Wyrazów”, „OŚKi”, „Res Publiki Nowej”. Jej felietony ukazywały się w „artPAPIERze”, także na nieistniejącym już blogu autorki (teksty te złożyły się później na tom Blogotony), obecnie publikuje felietony w „Tygodniku Powszechnym” oraz w szczecińskim wydaniu „Gazety Wy-borczej”. Laureatka takich wyróżnień i nagród, jak: Brązowy Krzyż Zasłu-gi (2001), Brązowy Medal „Zasłużona Kulturze Gloria Artis” (2005), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2013), Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina (2006), tytuł Ambasadora Miasta Szczecina (2010), Zachodniopomorski No-bel (2009), nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2005), finalistka Literackiej Nagrody Nike za Bambino (2009), finalistka Nagrody Literackiej Gdynia za Bambino (2009), finalistka Nagrody Literackiej Angelus za Bambino (2009), finalistka Nagrody Mediów Publicznych Cogito za Bambino (2009), finalistka Nagrody Literackiej Miasta Warszawy za Umarł mi (2014).

Bibliografia

Powieści i tomy opowiadań Ingi Iwasiów (z wybranymi głosami krytyki) Miasto-ja-miasto. Szczecin, Kurier-Press, 1998.

Recenzje: G. Borkowska: Ręka pianisty. „Wysokie Obcasy” 1999, nr 5; J. Madejski:

O pocieszeniu, jakie daje… pisanie. Słów kilka o prozie Ingi Iwasiów. „Pogranicza” 1998, nr 1; I. Misiak-Broda: Epidemia autobiografii. „Studium” 1999, nr 3—4; A. Nasiłow-ska: Kobieta w przestrzeni. „Nowe Książki” 1999, nr 1; D. Nowacki: Projekt urbani-styczny. „Res Publica Nowa” 1999, nr 4; I. Promny: Feministka rodzi tekst. „Śląsk”

1999, nr 9; M. Skwierczyk: „Ja” Iwasiów. „Pogranicza” 1998, nr 3; K. Szczuka: Miasto rzeczy ostatnich. Szczecin magiczny. „Gazeta Wyborcza” 1999, nr 146; P. Urbański:

Szczecin feministyczny i inteligencki. „Akcent” 1999, nr 1; A. Węgrzyniakowa: Miej ciało i patrzaj w ciało. „FA-art” 1999, nr 1.

Smaki i dotyki. Warszawa, Świat Książki, 2006.

Recenzje: ADL: Czułe rany. „Kurier Szczeciński” 2006, nr 227; E. Antoniak: Lektura na brzegu łóżka. „Twórczość” 2007, nr 2; J. Beczek: Zapiski z piekła kobiet. „Studium”

2006—2007, nr 6—1; M. Cuber: Taniec z Konopnicką. „FA-art” 2006, nr 3; B. Darska:

Ja-jedyna i ja-każda. „Nowe Książki” 2006, nr 12; H. Jaxa-Rożen: „Smaki i dotyki” — zaproszenie do świata kobiet. „Pogranicza” 2006, nr 5; K. Nadana: Tekst, który dotyka.

„Res Publica Nowa” 2007, nr 1; A. Nęcka: Z intymnością jej do twarzy. „Opcje” 2006, nr 3; D. Nowacki: Kobiecość jako źródło cierpień. „Gazeta Wyborcza” 2006, nr 207;

W. Rusinek: Zepsuty smak, zły dotyk. „Dekada Literacka” 2007, nr 1; M. Rychter:

Kobieca erotyka bez pruderii i wstydu. „Dziennik. Polska. Europa. Świat” 2006, nr 132 (dodatek: „Kultura”); J. Szydłowska: Iwasiów kontra Fellini, czyli raz jeszcze o kobiecej wrażliwości. „Portret” 2007, nr 23.

Bambino. Warszawa, Świat Książki, 2008.

Recenzje: S. Buryła: Słodko-gorzki smak PRL. „Pogranicza” 2009, nr 1; J. Chłosta--Zielonka: O trudzie zapominania. „Fraza” 2010, nr 1; K. Cieślik: Wydziedziczeni.

„Twórczość” 2008, nr 12; B. Darska: Urok mlecznego baru. „Dziennik. Polska. Euro-pa. Świat” 2008, nr 190 (dodatek: „Kultura”); B. Helbig-Mischewski: Szlak prowa-dzący do nas. „Kresy” 2009, nr 1—2; A. Madaliński: Przekleństwo pamięci. „Tygodnik Powszechny” 2008, nr 49 (dodatek: „Książki w Tygodniku”); T. Mizerkiewicz:

Postfeministyczna proza więzi rodzinnych. „Nowe Książki” 2008, nr 11.

Ku słońcu. Warszawa, Świat Książki, 2010.

Recenzje: B. Darska: Świat utraconych zapachów, obrazów i słów. „artPAPIER” 2010, nr 13. http://artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=110&artykul=2510 (dostęp: 28.06.2016); U. Glensk: „Własny pokój” w Szczecinie. „Odra” 2010, nr 10;

I. Godlewska: W poszukiwaniu słońca. „Twórczość” 2010, nr 12; M. Klimowicz:

Cmentarz przy ulicy Ku Słońcu. „Akcent” 2010, nr 4; A. Madaliński: Życiorysy rów-noległe. „Tygodnik Powszechny” 2010, nr 26 (dodatek: „Książki w Tygodniku”);

M. Matlak: „Ku słońcu”, czyli Iwasiów sen o Szczecinie. „Gazeta Wyborcza” 2010, nr 95; T. Mizerkiewicz: Krytyka żywotów równoległych. „Nowe Książki” 2010, nr 6;

D. Nowacki: Szczecin, Kanada, nowe życie. „Gazeta Wyborcza” 2010, nr 80; P. Pust-kowiak: Idziemy, spoglądając wstecz. „Dziennik. Gazeta Prawna” 2010, nr 79 (doda-tek: „Kultura”); I. Słomak: Porwanie. „FA-art” 2010, nr 1—2; K. Wiatkowska: Nawyk pamiętania. „Strony” 2010, nr 5; G. Wysocki: Wczoraj i dziś. „Lampa” 2010, nr 4.

Na krótko. Warszawa, Wielka Litera, 2012.

Recenzje: A. Nęcka: W kryzysie. „Nowe Książki” 2012, nr 8; D. Nowacki: Muzeum i tożsamość. Antyutopia Ingi Iwasiów. „Tygodnik Powszechny” 2012, nr 27; P. No-wakowski: W tle. „Elewator” 2012, nr 1; R. Ostaszewski: Pozory mylą. „Polityka”

2012, nr 28; E. Szybowicz: Delegacja do przyszłości. „Gazeta Wyborcza” 2012, nr 159.

W powietrzu. Warszawa, Wielka Litera, 2014.

Recenzje: A. Biczyńska [bez tytułu]. „Oblicza Kultury”. http://www.oblicza kultury.pl/literatura/beletrystyka/proza-polska/4762-w-powietrzu-inga-iwasiow- recenzja (dostęp: 20.06.2016); J. Czechowicz: Drapieżność i spokój. „Krytycznym okiem”. http://krytycznymokiem.blogspot.com/2014/09/w-powietrzu-inga-iwasiow.

html (dostęp: 20.06.2016); B. Darska: Samotność?. „Książki. Onet.pl”. http://ksiaz ki.onet.pl/recenzje/w-powietrzu-samotnosc/x2325 (dostęp: 21.06.2016); J. Dorosz-kiewicz [bez tytułu]. „Poranny.pl”. http://www.poranny.pl/kultura/recenzje/

art/4923201,inga-iwasiow-w-powietrzu,id,t.html (dostęp: 21.06.2016); A. Magry-ta [bez tytułu]. „Feminoteka”. http://feminoteka.pl/o-najnowszej-powiesci-ingi- iwasiow-w-powietrzu-pisze-aleksandra-magryta/ (dostęp: 22.06.2016); A. Nęcka:

W gąszczu erotycznych konfiguracji. „artPAPIER” 2014, nr 21. http://artpapier.com/

index.php?page=artykul&wydanie=211&artykul=4606 (dostęp: 16.06.2016); D. No-wacki: Tamagotchi przejęło władzę. „Gazeta Wyborcza” 2014, nr 256; M. Pawlikowski:

Trudna sztuka latania. „Popmoderna”. http://popmoderna.pl/trudna-sztuka-latania- i-iwasiow-w-powietrzu/ (dostęp: 22.06.2016); P. Szewczyk: Kobieta, która lubi por-no. „Newsweek Polska” z 24.09.2014; K. Zych: Edukacja niesentymentalna. „Nowe Książki” 2015, nr 1; B. Żbikowska: „W powietrzu” Ingi Iwasiów, czyli seks nam nie zagraża. „Codziennik Feministyczny”. http://codziennikfeministyczny.pl/recenzja- w-powietrzu-ingi-iwasiow-czyli-seks-nam-nie-zagraza/ (dostęp: 21.06.2016); A. Że-lazińska: Dużo, wprost, mocno. „Polityka” 2014, nr 39.

Pięćdziesiątka. Warszawa, Wielka Litera, 2015.

Recenzje: M. Cyzman: Pięćdziesiątka. „Miasto Słów”. http://www.miastoslow.

pl/recenzje/item/114-piecdziesiatka (dostęp: 26.06.2016); B. Darska: Zwyczajność.

„Twórczość” 2016, nr 1; J. Demiańczuk, W. Przylipiak, M. Wapińska: Roling Stones, Inga Iwasiów i Stephen King. Literackie nowości. „Kultura. Gazetaprawna.

pl”. http://kultura.gazetaprawna.pl/artykuly/903785,rolling-stones-inga-iwasiow-i- stephen-king-literackie-nowosci.html (dostęp: 25.06.2016); K. Dunin: Prezenty i ró-zgi „gwiazdkowa czytelnia”. „Krytyka Polityczna.pl”. http://www.krytykapolitycz na.pl/artykuly/czytaj-dalej/20151218/dunin-prezenty-i-rozgi (dostęp: 26.06.2016);

A. Grzemska: Żerowanie na resztkach. „Nowa Dekada Krakowska” 2016, nr 1—2;

W. Rusinek: Zwyczajność odzyskana. „FA-art” 2015, nr 4; B. Twardochleb: Jedyne życie, jakie się ma. „Kurier Szczeciński” z 14.01.2016; M. Zduniak-Wiktorowicz: Pić a żyć. „Nowe Książki” 2015, nr 11.

Inne teksty: A. Nęcka: Życie to nie są jakieś tam frywolitki. O „Jolancie” Sylwii Chutnik i „Pięćdziesiątce” Ingi Iwasiów. W: Literatura i granice. Szkice o literaturze XX i XXI wieku. Red. B. Gutkowska, K. Gutkowska-Ociepa. A. Nęcka. Katowice 2017.

Inne opracowania

A. Alochno-Janas: Niewinność pierwszych grzechów. Inicjacja małej dziewczynki w opowiadaniach Ingi Iwasiów i Krystyny Kofty. W: Seksualność w najnowszej lite-raturze polskiej. Red. T. Dalasiński, A. Szwagrzyk, P. Tański. Toruń 2015; K.

Ba-tora: Inga Iwasiów. W: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku.

Słownik biobibliograficzny. T. 2. Red. A. Szałagan. Warszawa 2014; J. Chłosta--Zielonka: Kontra Ingi Iwasiów. „Fraza” 2007, nr 3; J. ChłostaChłosta--Zielonka: Znaleźć sens. Wizja przyszłości w twórczości Ingi Iwasiów, Włodzimierza Kowalewskiego i Mariusza Sieniewicza. W: Obraz kondycji człowieka w literaturze polskiej po 1989 roku. Red. D. Kaja, M. Wróblewski. Toruń 2014; K. Filipowicz-Tokarska: Pro-jekty krytycznoliterackie w twórczości recenzenckiej polskich feministek. „Tekstu-alia” 2010, nr 4; A. Gajewska: Miłość w czasach patriarchatu. Proza feministyczna wobec konwencji romansu i melodramatu na przykładzie „Bambino” Ingi Iwasiów i „Piaskowej Góry” Joanny Bator. W: Miłość we współczesnych tekstach kultury.

Red. M. Szczepaniak. Bydgoszcz 2010; A. Gajewska: O pierwszym rozdziale

„Bambino” Ingi Iwasiów. Wykład poznański. „Litteraria Copernicana” 2010, nr 1;

A. Gajewska: Powieść postprzesiedleńcza: Inga Iwasiów, „Bambino”. „Swoi obcy”, czyli o rozpadzie wspólnot w powojennym Szczecinie. W: Literatura w Szczecinie 1945—2015. Książki siedemdziesięciolecia. Red. S. Iwasiów, J. Madejski, P. Wol-ski. Szczecin 2016; A. Galant: Estetyka, aksjologia, autobiografia. O „Bambinie”

Ingi Iwasiów i „Piaskowej Górze” Joanny Bator. W: Nowe dwudziestolecie. Szkice o wartościach i poetykach prozy i poezji lat 1989—2009. Red. P. Śliwiński. Poznań 2011; A. Galant: Seksowne granice tekstu: Sonnenberg, Filipak, Iwasiów. „FA-art”

2004, nr 1; J. Giza-Stępień: „Pracuję na trzech etatach i mam życiorys na głowie…”.

W gąszczu tekstualnych dyskursów Ingi Iwasiów. „Studium” 2005—2006, nr 5—1;

A. Izdebska: Opowieści o „miastach odzyskanych” — proza Stefana Chwina, Pawła Huellego, Joanny Bator i Ingi Iwasiów. „Białostockie Studia Literaturoznawcze”

2014, nr 5; E. Konopczyńska-Tota: Od miejsca pamięci do miejsca autobiograficz-nego. „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2012, nr 3; W. Rusinek: Pol-ska Rzeczpospolita Codzienna. „FA-art” 2015, nr 1—2; A. Rutka: Portret kobiety z kryzysem kultury w tle: Marlene Streeruwitz „Entfernung” (2006) i Inga Iwa- siów „Na krótko” (2012). „Roczniki Humanistyczne” 2013, nr 5; R. Sendyka:

Miasto i ja, i miasto. O „Ku słońcu” Ingi Iwasiów. „Pogranicza” 2010, nr 2;

J. Sobolewska: Miastomania, czyli powieść napływowa. „Polityka” z 23.12.2008;

A. Szlachta: Funkcja barw w powieści „Bambino” Ingi Iwasiów. „Studia Języko-znawcze. Synchroniczne i Diachroniczne Aspekty Badań Polszczyzny” 2014, t. 13; A. Szlachta: Językowa kreacja miasta w „Bambino” Ingi Iwasiów. „Studia Językoznawcze. Synchroniczne i Diachroniczne Aspekty Badań Polszczyzny”

2013, t. 12; J. Szydłowska: Pogranicze na talerzu. Rytuał konsumpcji jako wzór kultury i wzór tożsamości pojałtańskiego pogranicza („Bambino” Ingi Iwasiów).

„Anthropos?” 2010, nr 14—15; K. Trzeciak: Ślady kampusu albo akademicy są zmęczeni. „Nowa Dekada Krakowska” 2015, nr 1—2.

Inne książki Tomy poezji

Miłość. Szczecin, 13 Muz, 2001.

Recenzje: A. Galant: Ryzyko miłości. „Studium” 2002, nr 1; J. Grądziel-Wójcik:

Miłości podsłuchane. „Arkusz” 2001, nr 2; B. Kierc: Ciało widzenia. „Nowe Książki”

2001, nr 5; A. Legeżyńska: Inna historia polskiej literatury i nowa historia miłości.

„Polonistyka” 2001, nr 7; J. Madejski: Poetka nieliryczna. „Pogranicza” 2001, nr 1;

R. Ostaszewski: Język ci wszystko wypaczy. „Opcje” 2001, nr 3—4; L. Szaruga: Świat poetycki (XIII). „Zeszyty Literackie” 2001, nr 75; A. Świeściak: „Po stronie łagodno-ści”. „FA-art” 2001, nr 2.

39/41. Szczecin, 13 Muz, 2004.

Recenzje: ADL: Do siebie. „Kurier Szczeciński” 2004, nr 227; B. Kaniewska: Spo-tkanie w przestrzeniach bez granic. „Pogranicza” 2005, nr 2; K. Lisowski: Kobieta niepodległa. „Nowe Książki” 2005, nr 4.

Zbiór felietonów

Blogotony. Warszawa, Wielka Litera, 2013.

Recenzje: J. Czechowicz: Tony świadome. „Krytycznym okiem”. http://krytyczny mokiem.blogspot.com/2013/10/blogotony-inga-iwasiow.html (dostęp: 20.06.2016);

B. Darska [bez tytułu]. „Książki. Onet.pl”. http://ksiazki.onet.pl/recenzje/recenzja- blogotony-inga-iwasiow/9ze5d (dostęp: 20.06.2016); P. Małochleb: Zawodowa pi-sarka, zawodowa czytelniczka. „Nowe Książki” 2014, nr 1; A. Piskorek: Przechadz-ka z feministką. „Szczecin czyta”. http://www.szczecinczyta.pl/przechadzPrzechadz-ka-z-femi nistka-blogotony-ingi-iwasiow/ (dostęp: 20.06.2016); A. Wójtowicz-Zając: Perspek-tywy i obserwacje. „artPAPIER” 2013, nr 24. http://artpapier.com/index.php?page=

artykul&wydanie=190&artykul=4105 (dostęp: 28.06.2016).

Esej

Umarł mi. Notatnik żałoby. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2013.

Recenzje: A. Czabanowska-Wróbel: Napisała nam. „Nowa Dekada Krakowska”

2014, nr 1—2; J. Czechowicz: Bardziej mieć go w sobie… „Krytycznym Okiem”.

http://krytycznymokiem.blogspot.com/2013/12/umar-mi-notatnik-zaoby-inga-iwa siow.html (dostęp: 28.06.2016); B. Darska [bez tytułu]. „Książki. Onet.pl”. http://

ksiazki.onet.pl/recenzje/recenzja-umarl-mi-notatnik-zaloby-inga-iwasiow/vwjhy (dostęp: 20.06.2016); M. Duda: „Zauważyłam, że pisząc tę książkę, prawie nie udaję”.

„artPAPIER” 2013, nr 24. http://artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=

190&artykul=4104&kat=1 (dostęp: 20.06.2016); T. Fiałkowski: Tato, ojciec zegarmistrz odchodzi. „Gazeta Wyborcza” 2013, nr 281; M. Robert: Papierowe znicze. „Xie-garnia.pl”. https://xiegarnia.pl/artykuly/papierowe-znicze/ (dostęp: 25.06.2016);

H. Serkowska: Ojciec odchodzi. „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” 2015, nr 1; T. Stawiszyński: Umarł jej. http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/czytaj- dalej/20131110/stawiszynski-umarl-jej (dostęp: 20.06.2016); P. Tomaszewski [bez

tytułu]. „Konserwatyzm.pl Portal Myśli Konserwatywnej”. http://konserwatyzm.

pl/artykul/11225/inga-iwasiow-umarl-mi-notatnik-zaloby/ (dostęp: 21.06.2016);

M. Wojtaś: Pozwól sobie na żałobę. „W Drodze” 2013, nr 11; G. Wysocki [bez ty-tułu]. „Culture.pl”. http://culture.pl/pl/dzielo/inga-iwasiow-umarl-mi (dostęp:

21.06.2016); M. Zduniak-Wiktorowicz: Umarł Jej. „Nowe Książki” 2014, nr 3; A. Że-lazińska: Oswajanie utraty. „Polityka” 2013, nr 47.

Inne teksty: D. Nowacki: „Umarł jej”. O „Notatniku żałoby” Ingi Iwasiów. W:

Zamieranie fikcji. Red. M. Ładoń, G. Olszański. Katowice 2014.

Książki historyczno- i literaturoznawcze

Kresy w twórczości Włodzimierza Odojewskiego. Próba feministyczna. Szczecin, JotA, 1994.

Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda. Szczecin, Wydawnictwo Na-ukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2000.

Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj. Kraków, Universitas, 2002.

Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie. Warszawa, W.A.B., 2004.

Parafrazy i reinterpretacje. Wykłady z teorii i praktyki czytania. Szczecin, Wydaw-nictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2004.

Granice. Polityczność prozy i dyskursu kobiet po 1989 roku. Szczecin. Wydawnic-two Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013.