THE SUPPLY OF CARBOHYDRATES DURING LENGTHY EXERTION PERIODS USING THE PARTICIPATION IN AN IRONMAN DISTANCE TRIATHLON AS AN EXAMPLE
Streszczenie
U zawodników trenujących dyscypliny gdzie występuje długotrwały wielogodzinny wysiłek, biegi ultra, triatlon na dystansie ironman a także ultratriatlon odpowiednio zbilansowana dieta oraz cała strategia żywieniowa przed w trakcie oraz po zawodach jest istotnym elementem w dążeniu do sukcesu sportowego. Bez odpowiedniego postępowania żywieniowego nawet najlepiej opracowany plan treningowy może nie przynieść oczekiwanych efektów zarówno w wydłużeniu maksymalnego czasu wykonania wysiłku, zwiększenia jego intensywności, oraz poprawy zdolności kondycyjnych tj. siły, szybkości czy wytrzymałości. Odpowiedni poziom dostarczanych wę-glowodanów jest bowiem warunkiem utrzymania zasobów glikogenu, który pozwala utrzymać wysoką intensywność wykonywanego wysiłku, co nie jest bez znaczenia w dyscyplinach o tlenowym charakterze pracy . Na podstawie obserwacji i badań stwierdzono, że najodpowiedniejszą dietą dla zawodnika uprawiającego dyscypliny, w których główny udział w resyntezie energii ma-ją procesy tlenowe, jest dieta zawierama-jąca w swym składzie około 70% wę-glowodanów. Celem pracy było pokazanie podaży węglowodanów u zawodni-ka amatora startującego w triatlonie na dystanise Ironman. Materiał i meto-dy: Osobą badaną był 32-letni mężczyzna, który uczestniczył w zawodach Ironman (dystans 226km). Materiał badawczy stanowiły szczegółowe zapiski ilości i jakości spożytych płynów i pokarmów w dniu oraz trakcie trwania zawodów. Zastosowano metodę analizy dokumentu źródłowego którym był dzienniczek treningowy ,skład ciała mierzono metodą bioimpedancji i rezy-stencji przy użyciu analizatora składu ciała Tanita Waga Analizator Składu Ciała Segementowy BC 545, ilościową i jakościową ocenę sposobu żywienia dokonano przy pomocy programu dietetycznego Dietetyk1. Wyniki: Zawod-nik amator w dniu startu dostarczył do organizmu 1246g węglowodanów. Podczas samych zawodów spożycie węglowodanów było na poziomie 784 g. Najwięcej bo 445 g węglowodanów zawodnik spożył podczas najdłuższej konkurencji triatlonu czyli jazdy na rowerze. Wnioski: Głównym składni-kiem energetycznym w wysiłkach długotrwałych są węglowodany. Ilość spo-żytych węglowodanów jest różna w zależności od konkurencji . Najczęstszym źródłem tego składnika odżywczego były płyny izotoniczne
Słowa kluczowe: odżywianie, węglowodany, wysiłek fizyczny, triatlon. Key words: nutrition, carbohydrates, physical exercise, triathlon.
Wstęp
Głównym zadaniem żywienia w sporcie jest optymalne zabezpieczenie energetycznych i budulcowych potrzeb organizmu, a w odniesieniu do spor-towca powinno ponadto sprzyjać rozwojowi zdolności wysiłkowej i
regenera-cji po dużych obciążeniach fizycznych239. Odpowiednio zbilansowana dieta
i strategia żywieniowa podczas zawodów może stać się istotnym elementem pozwalającym osiągnąć sukces sportowy. Bez odpowiedniego postępowania żywieniowego nawet najlepiej opracowany i zrealizowany plan treningowy może nie przynieść oczekiwanych efektów. Problemy żywieniowe w sporcie należy traktować w kilku aspektach gdyż mogą one wynikać z następują-cych wymogów:
1. kaloryczność pożywienia powinna odpowiadać wielkości strat energetycz-nych, obliczanych dla każdego zawodnika indywidualnie
2. rozkład posiłków oraz ich kaloryczność powinna być podporządkowana reżimowi treningowemu
3. jakościowy skład pożywienia powinien być związany z metabolizmem cha-rakterystycznym dla obciążeń treningowych.
Żywienie sportowców obejmuje również zagadnienia dotyczące żywienia
przed startem w trakcie zawodów oraz w fazie restytucji powysiłkowej 240.
Sposób żywienia może stanowić jeden czynników w osiągnięciu lep-szych wyników sportowych, może często decydować o zwycięstwie lub po-rażce wśród osób uprawiających sport na wysokim poziomie. Wspomaganie procesu treningowego to również odpowiednie działania dietetyczne, które jest uwarunkowane rodzajem uprawianej dyscypliny. Ważny jest tu od cha-rakter wykonywanego wysiłku oraz poziom sportowy zawodnika. Działania te mogą mieć wpływ na maksymalizację wyniku sportowego, co jest istotą w sporcie zawodowym. Należy pamiętać, że stosowane obciążenia treningowe w sporcie zawodowym powodują, że u sportowców występują dużo wyższe zapotrzebowania energetyczne. Dlatego ważne jest odpowiednie odżywianie, które ma na celu zaspokoić zwiększone zapotrzebowanie na: energie oraz składniki odżywcze takie jak węglowodany, białka, tłuszcze, a także witami-ny, składniki mineralne oraz płyny. Odpowiednio zbilansowana dieta oraz racjonalna odnowa biologiczna powinna być podstawą i koniecznością
ra-cjonalnego postępowania żywieniowego 241.
U zawodników trenujących dyscypliny gdzie występuje długotrwały wielogodzinny wysiłek, biegi ultra , triatlon na dystansie ironman a także ultratriatlon odpowiednio zbilansowana dieta oraz cała strategia żywienio-wa przed w trakcie oraz po zawodach jest istotnym elementem w dążeniu do sukcesu sportowego. Triatlon na dystansie Ironman liczy łącznie 226km i jest najbardziej prestiżowym dystansem na którym są rozgrywane zawody. W ciągu ostatnich 15 lat zaobserwowano znaczny wzrost popularności i ilo-ści osób startujących na tym dystansie. Co roku, najbardziej prestiżowe
zawody odbywają się na Hawajach i są to mistrzostwa świata 242243244. Bez
239 Jakowlew N. (1976). Problemy żywienia sportowców. Sport Wyczynowy, 3-4.
240 Barszowski P., Kosendiak J. Podstawy treningu sportowego w triatlonie. COS, Warszawa 1999.
241 Bączyk S, Szczęśniak Ł. Wybrane problemy żywienia w wysiłkach fizycznych. AWF Poznań 1986.
242 Barszowski P., Kosendiak J., op. cit.
odpowiedniego postępowania żywieniowego nawet najlepiej opracowany plan treningowy może nie przynieść oczekiwanych efektów zarówno w wydłużeniu maksymalnego czasu wykonania wysiłku, zwiększenia jego intensywności, oraz poprawy zdolności kondycyjnych tj. siły, szybkości czy wytrzymałości. Intensywny wysiłek fizyczny może spowodować nawet 20-krotny wzrost za-potrzebowania na energię. Najważniejszym substratem energetycznym dla pracujących mięśni podczas wysiłku są węglowodany. Zbyt mała ilość, bądź niedobór węglowodanów w organizmie sportowca podejmującego wysiłek długotrwały może prowadzić do wyczerpania zasobów glikogenu a co za tym idzie do zmniejszenia siły skurczu mięśni oraz zmniejszenia ich wytrzyma-łości co może mieć bezpośredni wpływ na wynik w zawodach. Organizm aby zaspokoić potrzeby energetyczne zaczyna wykorzystywać białka jako sub-straty energetyczne co przyczynia się do zwiększonego katabolizmu komór-kowego który nie jest pożądanym zjawiskiem u sportowców. Odpowiedni poziom dostarczanych węglowodanów jest bowiem warunkiem utrzymania zasobów glikogenu, który pozwala utrzymać wysoką intensywność wykony-wanego wysiłku, co nie jest bez znaczenia w dyscyplinach o tlenowym
cha-rakterze pracy245. Na podstawie obserwacji i badań stwierdzono, że
najod-powiedniejszą dietą dla zawodnika uprawiającego dyscypliny, w których główny udział w resyntezie energii mają procesy tlenowe, jest dieta
zawiera-jąca w swym składzie około 70% węglowodanów246. Niezależnie od dystansu
na jakim rozgrywany jest triatlon, odwodnienie oraz nieodpowiednia podaż węglowodanów są najbardziej prawdopodobnymi przyczynami zmniejszenia intensywności wysiłku co ma bezpośredni wpływ na wynik sportowy. Innymi problemami związanymi ze sposobem żywienia podczas zawodów mogą być
problemy żołądkowe, hipertermia i hiponatremia247. Mogą być one groźne
dla zdrowia zawodników, szczególnie na dystansach długich gdzie często
rywalizacja trwa powyżej 14h248. Jedną z metod zwiększenia zasobów
wę-glowodanów w organizmie jest superkompensacja glikogenu. Właściwy pro-ces treningowy z odpowiednio dobranym propro-cesem żywieniowym stanowi podstawę do osiągnięcia wysokiej wydolności fizycznej. Proces ten jest bar-dzo ważny w dyscyplinach o charakterze wytrzymałościowym. Superkom-pensacja glikogenu może mieć decydujący wpływ na wydolność podczas
wysiłków długotrwałych 249. Dlatego Tym bardziej istotne staje się w
dzisiej-szych czasach monitorowanie oraz analiza strategii podaży węglowodanów podczas wysiłków długotrwałych co może przyczyniać się do poprawy wyni-ku sportowego.
cyciling. Jo urnal of Sports Sciences, 29, s. 91-99.
244 Speedy Dale B. (2001). Fluid balance during and after Ironman Triathlon. Clinical Journal of Sport Medicine.11, s. 44-50.
245 Been A. Żywienie w sporcie. Zysk i S-ka. Poznań 2008.
246 Shepard J. Astrand P. Endurance in Sport. Blackwell Scientific Publications, Oxford 1992.
247 Jeukendrup. AE, Jentjens RL, Moseley L. (2005). Nutritional consideration in triathlon. Sports Med., 35, s.163-181.
248 Speedy Dale B. (2001). Fluid balance during and after Ironman Triathlon. Clinical Journal of Sport Medicine. 11, s. 44-50.
249 Ronikier A.: Fizjologia wysiłku w sporcie, fizjoterapii i rekreacji. Centralny Ośrodek Sportu. Warszawa 2008
Cel pracy
Celem pracy była ocena ilościowa podaży węglowodanów w dniu startu oraz podczas zawodów na dystansie triatlonu Ironman (226km) u zawodnika amatora. Aby zweryfikować cel badawczy postawiono następujące pytania badawcze:
1. Jakie składniki odżywcze stanowią główne źródło energii w dniu oraz podczas startu na dystansie triatlonu ironman?
2. Czy podaż węglowodanów w poszczególnych konkurencjach triatlonu była różna?
3. Jak wyglądała ilościowa podaż węglowodanów w dniu zawodów? 4. Co stanowiło główne źródło węglowodanów dla zawodnika?
5. Czy zawodnik stosował podczas startu inne produkty zawierające wę-glowodany np. specjalnego przeznaczenia żywieniowego?
Materiał i metody badawcze
Nasze badania to typowa praca kazuistyczna polegająca na szczegółowej analizie strategii żywieniowej prowadzonej przez badanego w okresie zawo-dów. Osobą badaną był 32-letni mężczyzna, który uczestniczył w zawodach Ironman (dystans 226km). Materiał badawczy stanowiły szczegółowe zapiski ilości i jakości spożytych płynów i pokarmów w dniu oraz trakcie trwania zawodów. Charakterystyka badanego została przedstawiona w tabeli 1. Tabela 1. Charakterystyka badanego
Parametr [jednostka miary]
Wysokość ciała [cm] 181
Masa ciała [kg] 81
Wiek [lata] 32
Płeć mężczyzna
Staż zawodniczy [lata] 2
BMI 24,7
Czas trwania wysiłku [min] 688
zawartość tkanki tłuszczowej [%] 14,2
% zawartość wody [%] 60,5
Dane opracowano metodą analizy dokumentu źródłowego którym był dzien-niczek treningowy. Skład ciała zmierzono metodą bioimpedancji i rezystencji przy użyciu analizatora składu ciała Tanita Waga Analizator Składu Ciała Segementowy BC 545. Analizę ilościową i jakościową oceny sposobu żywie-nia przeprowadzono przy użyciu programu dietetycznego Dietetyk1.
Wyniki
W tabelach 2-6 przedstawiono ilość oraz jakość spożytych składni-ków spożywczych. Produkty podzielono na podstawowe składniki odżywcze takie jak białko, tłuszcz, węglowodany. W tabelach przedstawiono strategię żywienia w dniu startu zaczynając od śniadania, po pływaniu podczas jazdy na rowerze (z podziałem na 6 identycznych pętli po 30km każda, okres przed biegiem, bieg z podziałem na 4 pętle po 10,5 km każda oraz posiłek po zawodach. W tabeli 1 przedstawiono wartości odżywcze oraz ilość produk-tów spożytych na śniadanie w dniu startu około 2,5h przed startem.
Tabela 2. Wartości odżywcze i ilość składników odżywczych spożytych przed startem
Produkt Masa kcal Białko Tłuszcz Węglowodany ogółem [g]
Płatki owsiane 150 549 17,9 10,8 104,0
Morele 30 14 0,3 0,1 3,6
Rodzynki suszone 40 111 0,9 0,2 28,5
Orzechy laskowe 30 192 4,3 18,9 4,5
Sok z czarnej porzeczki 330 175 1,0 0,3 41,9
Napój izotoniczny 700 161 0,0 0,0 37,8
łącznie 1202 24,4 30,3 220,2
Wartość kaloryczna spożytego śniadania była na poziomie 1200 kcal. Ponad 70% kalorii dostarczonych do organizmu 2,5 godziny przed wysiłkiem pochodziła z węglowodanów oraz 20% z tłuszczy. W pierwszym posiłku do-starczono 1030 ml płynów w postaci wody oraz soku porzeczkowego. Tabela 3. Wartości odżywcze i ilość składników odżywczych spożytych pod-czas pobytu w I boksie, po pływaniu czyli w 82 minucie trwania wysiłku
Produkt Masa kcal Białko Tłuszcz Węglowodany ogółem
batonik energetyczny 40 162 13,5 6,3 12,8
żel energetyczny 55 98 0,7 0,0 23,6
Woda 300 0 0,0 0,0 0,0
Napój izotoniczny 700 161 0,0 0,0 37,8
łącznie 421 14,2 6,3 74,2
Wartość kaloryczna spożytego posiłku w boksie I była na poziomie 421 kcal. Główny składnik odżywczy stanowiły węglowodany, których do-starczono prawie 75g. Pływanie na dystansie 3,8km które jest pierwszą konkurencją triatlonu ironman może powodować utratę płynów dlatego nie-zbędnym działaniem w I boksie jest ich uzupełnienie. Zawodnik spożył 700ml płynu izotonicznego oraz 300 ml wody. W celu szybkiego uzupełnie-nia węglowodanów zastosowano żel energetyczny oraz batonik energetyczny co przedstawiono w tabeli 3.
Tabela 4. Wartości odżywcze i ilość składników odżywczych spożytych na każdej z sześciu – 30km pętli jazdy na rowerze-od około 90 minuty do 455minuty trwania wysiłku
Produkt Masa kcal Białko Tłuszcz Węglowodany
batonik energetyczny 40 162 13,5 6,3 12,8
Woda 700 0 0,0 0,0 0,0
Napój izotoniczny 700 161 0,0 0,0 37,8
żel energetyczny 55 98 0,7 0,0 23,6
łącznie 2526 85,2 37,8 445,2
W tabeli 4 przedstawiono sposób żywienia (wartość kaloryczna, ilość poszczególnych składników odżywczych podczas jazdy na rowerze na dy-stansie 180km-6 pętli po 30km oraz sumę spożytych składników podczas jazdy na rowerze. Zawodnik stosował identyczne żywienie na każdej pętli jazdy na rowerze dlatego tabela 4 odnosi się do każdej z nich. Czas wysiłku na poszczególnych pętlach był podobny i wynosił dla każdej z nich 60min ±4min.
Głównym składnikiem odżywczym dostarczonym do organizmu przez zawodnika podczas jazy na rowerze były węglowodany. W ciągu 6h 15 mi-nut wysiłku zawodnik spożył prawie 450 gramów węglowodanów. Podsta-wowe źródło węglowodanów stanowiły płyny izotoniczne, które podczas jaz-dy rowerem spożyto w ilości 4,2l. Inne płyny stanowiła również woda. Podaż płynów w takiej ilości była niezbędna ,ponieważ temperatura otoczenia wzrosła do 32 stopni Celsjusza. w trakcie trwania zawodów. Badana osoba w celu zaspokojenia podaży węglowodanów spożywał produkty specjalnego przeznaczenia żywieniowego w postaci wysokowęglowodanowych żeli oraz batoników energetycznych co obrazuje tabela 4. Łączna ilość dostarczanych kalorii podczas drugiej konkurencji triatlonu była na poziomie 2526 kcal.
W tabeli 5 pokazano wartość kaloryczna spożytego posiłku w boksie II, która była na poziomie 421 kcal. Główny składnik odżywczy stanowiły węglowodany, których dostarczono prawie 75g. Zawodnik dostarczył również do organizmu 700ml płynu izotonicznego oraz 300 ml wody. W celu szyb-kiej podaży węglowodanów zastosowano środki specjalnego przeznaczenia żywieniowego w postaci żelu energetycznego oraz batonik energetyczny co szczegółowo przedstawiono w tabeli 5.
Tabela 5. Wartości odżywcze i ilość składników odżywczych spożytych pod-czas pobytu w II boksie w 455-505minucie wysiłku
Produkt Masa kcal Białko Tłuszcz Węglowodany ogółem
batonik energetyczny 40 162 13,5 6,3 12,8 żel energetyczny 55 98 0,7 0,0 23,6 Woda 300 0 0,0 0,0 0,0 Napój izotoniczny 700 161 0,0 0,0 37,8 łącznie 421 14,2 6,3 74,2
Ostatnią konkurencją triatlonu na dystansie Ironman jest bieg na dystansie klasycznego maratonu – 42.2km. Bieg był rozgrywany na 4 pę-tlach po 10,5km każda na której były umieszczone 3 punkty odżywcze. Za-wodnik stosował identyczne żywienie na każdej pętli biegu dlatego tabela 6 odnosi się do każdej z nich. Czas wysiłku na poszczególnych pętlach był podobny i wynosił dla każdej 53min ±5min. Główne źródło węglowodanów na tym etapie zawodów stanowiły żele energetyczne, coca-cola oraz napoje izotoniczne.
Tabela 6. Wartości odżywcze i ilość składników odżywczych spożytych na każdej z czterech – 10,5 km biegu 505-688 minuty wysiłku
Produkt Masa kcal Białko Tłuszcz Węglowodany ogółem
Arbuz 100 36 0,6 0,1 8,4 Woda 200 0 0,0 0,0 0,0 coca-cola 100 42 0,0 0,0 10,4 żel energetyczny 55 98 0,7 0,0 23,6 Napój izotoniczny 100 23 0,0 0,0 5,4 łącznie 796 5,2 0,4 191,2
Na wykresie 1. Przedstawiono ilość spożytych węglowodanów w dniu startu. Łącznie zawodnik spożył 1246g węglowodanów. Oba posiłki przed i po za-wodach zawierały podobna ilość węglowodanów 220g na śniadanie i 242g
na kolacje po zawodach. W trakcie wysiłku badany dostarczył łącznie 784g węglowodanów a największa ich ilość na poziomie 445g dostarczył w drugiej konferencji triatlonu czyli jazdy na rowerze.
Wykres 1. Ilość spożytych węglowodanów w gramach w dniu startu i pod-czas zawodów na dystansie Ironman
Odpowiednia strategia żywieniowa powinna być prowadzona nie tylko w trakcie zawodów, ale także przed ich rozpoczęciem oraz po zakończeniu. W tabeli 7 przedstawiono wartości odżywcze oraz ilość produktów spożytych po zakończeniu rywalizacji na dystansie Ironman.
Tabela 7. Wartości odżywcze produktów spożytych po zawodach
Nazwa produktu Masa kcal Białko Tłuszcz Węglowodany ogółem
Mięso z piersi kurczaka bez skóry 150 149 32,3 2,0 0,0
Oliwa z oliwek 5 44 0,0 5,0 0,0
Ryż biały 100 344 6,7 0,7 78,9
Chleb żytni pełnoziarnisty 100 237 6,7 1,8 53,9
Baton Snickers 102 507 9,9 29,5 53,7
Sok z czarnej porzeczki 330 175 1,0 0,3 41,9
Zupa jarzynowa 200 56 2,8 2,2 8,6
Surówka z pomidorów 150 21 1,2 0,3 4,8
łącznie 1532 60,5 41,7 241,8
Dyskusja
Zawody Ironman to wysiłek trwający często kilkanaście godzin. W za-leżności od poziomu sportowego może od trwać od nieco ponad 7,5h do 17h bo tyle wynosi limit na cały dystans. Odpowiednia strategia żywieniowa, ilość, rodzaj oraz czas podania odpowiednich składników odżywczych i pły-nów podczas i w dniu zawodów może mieć wpływ na efektywność wykonanej pracy, intensywność wysiłku a co za tym idzie na wynik sportowy. Udowod-niono również , że rodzaj stosowanej diety może mieć wpływ na poziom gli-kogenu w komórkach. U sportowców podejmujących tego typu wysiłki naj-bardziej korzystna jest dieta węglowodanowa, która zawiera 70% dziennej
220 0 74 445 74 191 242 784 1246 0 200 400 600 800 1000 1200 1400
wartości kalorycznej spożywanych pokarmów 250. Podczas wysiłku w tria-tlonie na dystansie długim który trwa miedzy 7.45-17h podstawowym sub-stratem energetycznym są kwasy tłuszczowe. Do ich utylizacji niezbędny jest równoległy proces resyntezy energii z węglowodanów, których nie może zbraknąć podczas całego trwania wyścigu. Zbyt duża intensywność wysiłku może spowodować wyczerpanie glikogenu mięśniowego oraz wątrobowego co w konsekwencji może spowodować przerwanie wykonywanej pracy. Celo-wym zatem i uzasadnionym jest dostarczanie podczas tak długiej pracy fi-zycznej węglowodanów. W naszych badaniach węglowodany stanowiły głów-ne źródło egłów-nergii dostarczogłów-nej przez zawodnika do organizmu podczas za-wodów. Szczegółową analizę dostarczonych produktów odżywczych przed-stawiono w tabelach 2-7 oraz na wykresie 1 .Podczas zawodów na dystansie Ironman, w czasie 11h 27 min zawodnik dostarczył do swojego organizmu 784g węglowodanów 118g białka oraz 50g tłuszczów W analizie uwzględnio-no również działanie żywieniowe przed jak i po zakończonym wysiłku. Oba te posiłki w dużej mierze zawierały również węglowodany, co przedstawiono w tabeli 2 i 7. Według zaleceń Australijskiego Towarzystwa Dietetyki
Spor-towej251 posiłek przed startem na takim dystansie powinien być spożyty
2-2,5 godziny przed zawodami i powinien zawierać około 1,5-2g węglowoda-nów na kg masy ciała zawodnika. W innych badaniach dowiedziono, że tria-tloniści powinni spożyć 3-4 godziny przed startem około 200 to 300 g
wę-glowodanów252,253.Uczestnik badań spożył śniadanie 2,5 godziny przed
star-tem dostarczając 220 gramów węglowodanów co stanowiło nieco większą ich ilość w przeliczeniu na kg masy ciała i była na poziomie 2,7g/kg. Takie po-stępowanie przed startem jest celowe i jest stosowane przez zawodników elity oraz amatorów w wysiłkach o charakterze wytrzymałościowym. Pod-czas startu w zawodach triatlon ironman niezwykle istotna jest stała podaż węglowodanów w celu uzupełnienia poziomu glukozy we krwi i zaoszczędze-nia puli glikogenu mięśniowego i wątrobowego głównego substratu energe-tycznego dla pracujących mięśni. W Naszych badaniach okazało się, że wę-glowodany dostarczane do organizmu zawodnika były głownie w postaci płynów izotonicznych gdzie ich stężenie było na poziomie 5-8% co jest
słuszną strategia wg zaleceń i norm dla tego typu wysiłku254. Należy jednak
zwrócić uwagę, że z drugiej strony podaż płynów w których jest zbyt duże stężenie węglowodanów może być przyczyna licznych problemów żołądko-wych ,które często występują podczas tak długiego wysiłku u
triatloni-stów255. Ponadto podczas zawodów zawodnik stosował specjalne żele
i batoniki energetyczne zawierające szybko przyswajalne węglowodany co przedstawiono w tabelach 2-6. Istnieją różne doniesienia na temat podaży węglowodanów w tego typu wysiłkach. W badaniach Kimber udowodniono, że zwiększona podaż węglowodanów może być jedną z metod poprawy
250 Bergstrom J. Hermansen L., Hultman E. i in. (1970). Diet, muscle glycogen and physical performance. Diet band Athletics.
251 Jentjens R., Shaw C, Birtles T, I in. (2005). Oxidation of combined ingestion of glucose and sucrose during exercise. Metab. Clin. Exper.,54, s. 610-618.
252 Jeukendrup A., Jentjens RL, Moseley L., op. cit.
253 Robins A. Nutritional Recommendations for Competing in the Ironman Triathlon. Current Sports Medicine Reports 2007, 6, s. 241-248.
254 Jentjens R., Shaw C, Birtles T, op. cit.
ności wysiłkowej u triatlonistów256. W innych badaniach zaobserwowano
również podobną zależność257. Nie istnieje stała ilość podaży węglowodanów
w tego typu wysiłkach. Według badań ilość ta waha się od 60 gramów na godzinę 30-90g wg American College of Sports Medicine ale są też doniesie-nia w których podczas wysiłków długotrwałych na rowerze zaleca się
1,2-1,4g /kg/h258. W badaniach Kimber średnia podaż węglowodanów
pod-czas startu była na poziomie 1g/kg/h masy ciała dla kobiet oraz 1,1g/kg/h
u mężczyzn259. Największą podaż węglowodanów w tych samych badaniach
zaobserwowano podczas jazdy na rowerze i była ona na poziomie 1,5g/kg masy ciała/h. Wg innych zaleceń podczas jazdy na rowerze podaż węglowo-danów na poziomie 1,2g/kg masy ciała/h jest wystarczająca do pokrycia zapotrzebowania energetycznego na ten składnik odżywczy podczas
zawo-dów Ironman 260. W naszej analizie zaobserwowano podobną zależność.
Największą podaż węglowodanów odnotowano u zawodnika amatora pod-czas jazdy na rowerze. Należy dodać, że jazda na rowerze jest najdłuższą jeśli chodzi o czas trwania konkurencją triatlonu. Badany dostarczył łącznie podczas jazdy na rowerze w czasie 6:16 min węglowodanów na poziomie 445g co stanowiło wartość 0,9g/kg masy ciała/h co przedstawiono w tabeli 4. Łatwo stwierdzić, że podaż węglowodanów u badanego zawodnika była dużo niższa niż ogólnie przyjęte zalecenia podaży tego składnika podczas jazdy na rowerze. Być może miało to wpływ na zmniejszenie intensywności wysiłku i prędkości jazdy na dwóch ostatnich 30km pętlach tej konkurencji przez badanego a przez to pośrednio do uzyskania gorszego wyniku niż