• Nie Znaleziono Wyników

profeSorowie uczelni weterynaryjnej we lwowie w latach 1881–1945

Jerzy Alexandrowicz (1886 Stoczki – 1970 Anglia) – dr fil. 1909 (Zurych), dr med.

1913 (Monachium i in.), w latach 1921–1929 profesor i kierownik Zakładu Histologii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (USB), w latach 1929–1939 profesor i kierownik Zakładu Histologii AMW we Lwowie, w międzyczasie (1937–1938) dyrektor Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego w MWRiOP, w latach drugiej wojny światowej w niewoli sowieckiej (1939–1941), potem w armii gen. Andersa (II Korpus) i w końcu długi pobyt w Anglii do śmierci w 1970 r.

Antoni Bant (1891 Lwów – 1981 Wrocław) – dr wnl. 1920, habilitacja z zakresu

anatomii porównawczej 1924 (AMW), w latach 1925–1945 profesor, kierownik i organizator Zakładu Anatomii Topograficznej, a następnie – od 1934 r. – kierownik Zakładu Anatomii Porównawczej Zwierząt Domowych w AMW we Lwowie, w latach 1945–1961 kierownik i organizator Zakładu Anatomii Porównawczej Zwierząt Domowych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki (UiP) oraz Wyższej Szkoły Rolniczej (WSR) we Wrocławiu, ponadto organizator i wieloletni dziekan ww. Wydziału we Wrocławiu oraz doktor honoris causa wrocławskiej Uczelni rolniczej (1970).

Antoni Barański (1850 Lesko – 1915 Lwów) – dr wnl. 1874, lek. wet. 1879, docent nauk

wet. na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (UJ) (1880), w latach 1881–1906 profesor i organizator jednego z trzech pierwszych instytutów w nowo utworzonej C.K. Szkole We-terynarii we Lwowie (Instytut Produkcji Zwierzęcej i Fizjologii) oraz wieloletni wykładowca hodowli zwierząt i kilku innych przedmiotów weterynaryjnych na Uczelni, ponadto pierwszy redaktor naczelny założonego w 1886 r. we Lwowie „Przeglądu Weterynarskiego”.

Ludwik Bykowski (1881 Zagwóźdź – 1948 Poznań) – dr fil. 1904, w latach 1922–1926

profesor i organizator Zakładu Zoologii i Parazytologii AMW we Lwowie, habilitacja 1926 na Uniwersytecie Poznańskim, w latach 1927–1939 oraz 1945–1947 kierownik Zakładu Pedagogiki Uniwersytetu Poznańskiego.

Stanisław Czerski (1883 Husiatyn – 1928 Zakopane) – mgr fil. 1903, dr fil. 1905,

habilitacja z zakresu histologii 1924 (AMW), w latach 1922–1928 profesor, kierownik i or-ganizator Zakładu Histologii i Embriologii AMW we Lwowie. Poważnie złożony chorobą zmarł w Zakopanem w wieku 45 lat.

Stefan Dąbrowski (1877 Warszawa – 1947 Poznań) – lek. 1900, habilitacja w zakresie

chemii fizjologicznej 1908 na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1913–1920 profesor i pierw-szy kierownik Zakładu Chemii i Nauki Żywienia Zwierząt w Akademii Weterynarii (AW) we Lwowie, w latach 1920–1921 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 1921–1947 profesor chemii lek. i fizjolog. w Uniwersytecie Poznańskim, a także dziekan Wydziału Lekarskiego (1937–1939) i rektor ww. Uczelni (1939, 1945–1946).

N a s z e k o r z e n i e 35

Stanisław Fibich (1869 Lwów – 1924 Lwów) – dr wnl. 1895, lek. wet. 1903, habilitacja

z zakresu rybactwa 1904 (AW), w latach 1906–1924 profesor i kierownik Zakładu Hodowli Zwierząt w AW we Lwowie, w latach 1906–1913 redaktor naczelny Hodowcy Drobiu i w latach 1915–1917 rektor Uczelni.

Stefan Gajewski (1878 Budy Łańcuckie – 1939 Lwów) – dr wnl. 1909, lek. wet. 1912,

w latach 1921–1925 kierownik Zakładu Ortopedii, a w latach 1925–1939 Kliniki i Zakładu Patologii i Terapii Szczegółowej Chorób Chirurg. w AMW we Lwowie, ponadto od 1927 r. wykładowca na uczelni okulistyki i historii medycyny weterynaryjnej.

Adolf Gizelt (1865 Kamionka Strumiłowa – 1942 Lwów) – lek. wet. 1894, dr wnl.

1902, w latach 1906–1930 profesor i pierwszy kierownik samodzielnego Zakładu Farma-kologii w lwowskiej AMW, ponadto od 1906 r. wykładowca toksyFarma-kologii, botaniki i mle-czarstwa. W 1942 r., po przesiedleniu do getta, zamordowany przez Niemców na cmentarzu Janowskim.

Mieczysław Grabowski (1871 Wadowice – 1922 Lwów) – dr wnl. 1895, lek. wet.

1897, w latach 1898–1922 profesor i kierownik Zakładu Patologii Ogólnej, Doświadczalnej i Anatomii Patologicznej w AMW we Lwowie, ponadto od 1902 r. wykładowca weterynarii sądowej, zastępczo kilku innych przedmiotów, a w latach 1913–1915 rektor lwowskiej uczelni weterynaryjnej.

Stefan Grzycki (1900 Lwów – 1976 Lwów) – lek. wet. 1927, dr med. wet. 1931,

habilitacja z zakresu patologii ogólnej 1935 (AMW), w latach 1939–1976 profesor i wy-kładowca biochemii i patologii ogólnej oraz kierownik Zakładu Patofizjologii i Biochemii, początkowo w AMW, a potem w Lwowskim Instytucie Weterynaryjnym, od 1940 r. członek Ukraińskiej Akademii Nauk.

Edward Hamerski (1897 Lwów – 1941 Lwów) – inż. rol. 1922, lek. wet. 1930, dr med.

wet. 1933, habilitacja z zakresu chorób wewnętrznych 1938 (AMW), w latach 1939–1941 profesor i wykładowca patologii i terapii szczegółowej chorób wewnętrznych, początkowo w AMW, a potem w Lwowskim Instytucie Weterynaryjnym. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa aresztowany, a następnie rozstrzelany wraz z innymi profesorami lwowskimi 4 lipca 1941 r. na Wzgórzach Wuleckich.

Teofil Hołobut (1871 Lwów – 1948 Kraków) – dr wnl. 1900, lek. wet. 1907, habilitacja

z zakresu mikrobiologii i serologii 1910 (AW), w latach 1920–1924 profesor i kierownik Zakładu Bakteriologii i Serologii w AMW we Lwowie.

Władysław Herman (1901 Lwów – 1981 Warszawa) – inż. rol. 1921, lek. wet. 1931,

habilitacja z zakresu hodowli ogólnej zwierząt 1937 (Oddział Rolny Politechniki Lwowskiej), w latach 1939–1944 profesor i kierownik Zakładu Hodowli Zwierząt w byłej AMW po jej wojennych przekształceniach, a w latach 1946–1952 profesor hodowli zwierząt i dziekan Wy-działu Rolniczego (1950/1951) i Zootechnicznego SGGW w Warszawie (1951/1952).

Bronisław Janowski (1875 Kraków – 1960 Wrocław) – inż. rol. 1897, dr n. biol. 1941,

w latach 1925–1960 profesor, organizator i kierownik Zakładu Botaniki i Encyklopedii Rolnictwa najpierw w AMW we Lwowie (1925–1945), a potem na Wydziale Medycyny Wet. UiP oraz WSR we Wrocławiu (1945–1960), w latach 1930–1936 rektor AMW we Lwowie.

Henryk Kadyi (1851 Przemyśl – 1912 Lwów) – dr wnl. 1875, habilitacja z zakresu

anatomii porównawczej 1878 (UJ), w latach 1881–1894 profesor i wykładowca anatomii prawidłowej i patologicznej oraz organizator Szkoły Weterynarii we Lwowie i w niej Insty-tutu Anatomicznego, a także w roku 1886 współorganizator i współzałożyciel pierwszego na Ziemiach Polskich towarzystwa i czasopisma weterynaryjnego (Galicyjskie Towarzy-stwo Weterynarskie i „Przegląd Weterynarski”), doktor honoris causa lwowskiej Akademii Wet. (1910). W latach 1894–1912 profesor anatomii prawidłowej Wydziału Lekarskiego

DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

36

Uniwersytetu Lwowskiego oraz dziekan ww. Wydziału (1896/98, 1911/12) i rektor Uczelni (1898/1899).

Andrzej Klisiecki (1895 Krosno – 1975 Wrocław) – dr wnl. 1921, habilitacja z zakresu

fizjologii 1928 (UJK), w latach 1929–1966 początkowo – do 1944 r. – profesor i kierownik Zakładu Fizjologii w AMW we Lwowie oraz wykładowca tego przedmiotu, wyróżniony w 1940 r. przez władze sowieckie tytułem honorowym „Zasłużony Profesor ZSRR”, a od 1945 r. współorganizator Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UiP we Wrocławiu oraz kierownik na Wydziale Lekarskim wspólnego z Wydziałem Medycyny Weterynaryjnej (do 1953 r.) Zakładu Fizjologii, doktor honoris causa Wyższej Szkoły Rolniczej (1966) i Akademii Medycznej we Wrocławiu (1970).

Tadeusz Konopiński (1894 Wonieście – 1965 Wrocław) – inż. rol. 1920, dr rol. 1921,

habilitacja z zakresu hodowli szczegółowej zwierząt 1925 (AMW), w latach 1925–1939 początkowo jako docent, a od 1935 r. jako profesor tytularny członek Grona Pedagogicznego AMW we Lwowie i do 1937 r. wykładowca hodowli bydła dla studentów V roku studiów weterynaryjnych. W okresie wojny (od 1943 r.) współorganizator na terenie Kielc tajnego uniwersyteckiego nauczania (Tajny Uniwersytet Ziem Zachodnich), po wojnie, w latach 1945–1951 współorganizator Wydziału Rolniczego i Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UiP we Wrocławiu oraz profesor i kierownik Zakładu Hodowli Szczegółowej Zwierząt na ww. Wydziale.

Paweł Kretowicz (1849 Sękowa – 1923 Lwów) – lek. wet. 1880, w latach 1882–1921

początkowo, do 1908 r. kierownik przyuczelnianej Szkoły Kucia Koni, a od tego roku, po przekształceniu Szkoły w Zakład Nauki o Kopytach i Kuciu Koni, profesor i kierownik ww. Zakładu Akademii Weterynarii w Lwowie, ponadto niestrudzony działacz Galicyjskiego Towarzystwa Weterynarskiego (skarbnik, wiceprezes, prezes).

Stanisław Królikowski (1853 Warszawa – 1924 Lwów) – lek. wet. 1875, mgr n. wet.

1878, w latach 1889–1924 profesor i kierownik Kliniki Chirurgicznej AMW we Lwowie, ponadto w latach 1899–1911 redaktor naczelny „Przeglądu Weterynarskiego” i w latach 1911–1913 rektor uczelni, a w roku 1891 wydawca i autor pierwszej polskiej bibliografii we terynaryjnej pt. Bibliografia polska weterynarii i hodowli zwierząt.

Włodzimierz Kulczycki (Sas-Kulczycki) (1862 Przemyśl – 1936 Lwów) – mgr zool.

1885, dr fil. 1887, lek. wet. 1888, w latach 1897–1934 początkowo, do 1906 r. docent zoologii i parazytologii w AW we Lwowie, a od 1906 r. profesor i kierownik Zakładu Anatomii Opi-sowej ww. Uczelni, ponadto w latach 1917–1919 rektor Akademii Weterynarii we Lwowie, uhonorowany w 1934 r. przez akademię godnością doktora honoris causa. Był też wielkim znawcą i kolekcjonerem kobierców wschodnich, z których część znajduje się obecnie na Wawelu w Krakowie, a część w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem.

Legeżyński Stanisław (1895 Lwów – 1970 Rabka) – dr wnl. 1923, lek. wet. 1926,

habilitacja z zakresu bakteriologii i higieny zwierząt 1929 (AMW), w latach 1930–1938 profesor i kierownik Zakładu Mikrobiologii i Higieny AMW we Lwowie oraz wykładowca tego przed-miotu na uczelni, następnie od 1938 r. profesor mikrobiologii na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, od 1946 r. profesor UJ w Krakowie i w latach 1952–1965 profesor mikrobiologii lekarskiej w AM w Białymstoku.

Zygmunt Markowski (1872 Lwów – 1951 Wrocław) – lek. wet. 1895, dr wnl. 1908,

w latach 1910–1941 profesor i kierownik Zakładu Chorób Wewnętrznych i Zaraźliwych w AMW we Lwowie, a w latach 1945–1951 profesor i kierownik podobnych zakładów oraz organizator Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UiP we Wrocławiu i pierwszy jego dziekan (1945–1947), ponadto w latach 1920–1923 i 1927–1930 rektor AMW we Lwowie i w latach 1930–1933 dyrektor Departamentu Weterynaryjnego w MRiRR oraz doktor honoris causa lwowskiej Uczelni weterynaryjnej (1931).

N a s z e k o r z e n i e 37

Stanisław Mglej (1900 Lwów – 1976 Anglia) lek. wet. 1924, dr med. wet. 1927,

habilitacja z zakresu patologii i terapii szczegółowej chorób wewnętrznych 1931 (AMW), w latach 1931–1939 docent, a następnie profesor tytularny w AMW we Lwowie i w latach 1934–1939 wykładowca chorób krwi. Po wybuchu II wojny światowej wywieziony do ZSRR, skąd udało mu się wydostać z armią gen. Andersa i ostatecznie osiąść w Anglii, gdzie w latach 1943–1948 był wykładowcą chorób wewnętrznych i zakaźnych na polskim Wydziale Medy-cyny Weterynaryjnej w Edynburgu oraz ponadto w latach 1947–1948 ostatnim dziekanem tego Wydziału. Zmarł na obczyźnie.

Edmund Mikulaszek (1895 Lwów – 1978 Warszawa) – dr wnl. 1922, w latach

1935–1938 docent w Zakładzie Mikrobiologii UJK we Lwowie, a w latach 1938–1941 początkowo docent, a następnie profesor i kierownik Zakładu Mikrobiologii i Higieny w Akademii Medycyny Weterynaryjnej i w powstałym z jej przekształcenia Lwowskim Instytucie Weterynaryjnym, po wojnie w Warszawie (1945–1976) – najpierw w Zakładzie Mikrobiologii Lek. AM, potem w zakładach naukowych PAN.

Wacław Moraczewski (1867 Warszawa – 1950 Lwów) – dr chemii i dr med. 1895

(Zurych), habilitacja z zakresu chemii lek. 1918 na Uniwersytecie Lwowskim, w latach 1921–1950 profesor i kierownik Zakładu Chemii Lek. i Patologii Og. w AMW we Lwowie i później w Lwowskim Instytucie Wet., a także rektor AMW w latach 1925–1927 i doktor honoris causa tej uczelni (1935) oraz „Zasłużony Działacz Nauki ZSRR” (1940).

Włodzimierz Mozołowski (1895 Sanok – 1975 Gdańsk) – dr wnl. 1922, w latach

1929–1934 docent biochemii w UJK, następnie w latach 1934 –1935 profesor i kierownik Zakładu Chemii Lek. i Patologii Og. w AMW we Lwowie, potem w latach 1935–1939 profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a po wojnie w latach 1945–1965 profesor i kierownik Zakładu Chemii Fizjol. w Akademii Medycznej (AM) w Gdańsku.

Stanisław Niemczycki (1872 Jarosław – 1943 Lwów) – dr fil. 1896, habilitowany

z zakresu higieny mleka i nauki o środkach spożywczych 1912 (AW), w latach 1912–1943 docent, a następnie od 1919 r. profesor i kierownik Zakładu Chemii Og. i Nauki o Mleku w AMW we Lwowie, w latach 1923–1925 rektor ww. uczelni.

Józef Nusbaum-Hilarowicz (1859 Warszawa – 1917 Lwów) – mgr zool. 1886

(Odessa), dr fil. 1888 (Warszawa), habilitacja z zakresu anatomii porównawczej i embriologii 1891 (ULw.), w latach 1895–1917 początkowo profesor i kierownik Zakładu Anatomii Opisowej w AW we Lwowie 1895–1906), a następnie w latach 1906–1917 profesor i kierownik Za-kładu Zoologii i Anatomii Porównawczej na Uniwersytecie Lwowskim oraz wykładowca zoologii i parazytologii w AW we Lwowie, ponadto znany w owych czasach ewolucjonista i uczony na skalę europejską.

Tadeusz Olbrycht (1891 Sanok – 1964 Kraków) – lek. wet. 1914, inż. rol. (Poznań),

dr med. wet. 1921, habilitacja z zakresu hodowli zwierząt 1924 (AMW), w latach 1926–1939 profesor i kierownik Zakładu Hodowli Ogólnej i Nauki o Żywieniu Zwierząt w AMW we Lwo-wie, od 1939 do 1946 – podczas pobytu w Anglii – prodziekan i profesor polskiego Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Edynburgu (1943–1946) oraz po raz drugi doktor fil. z zakresu genetyki 1944 (Londyn) i po wojnie – po powrocie do kraju – profesor, organizator i kierownik Zakładu Ogólnej Hodowli Zwierząt na UiP oraz WSR we Wrocławiu (1946–1961).

Kazimierz Panek (1873 Oświęcim – 1935 Bydgoszcz) – dr wnl., habilitacja z zakresu

higieny 1905 na Uniwersytecie Lwowskim, lek. wet. 1906, w latach 1906–1920 profesor i pierwszy kierownik samodzielnego Zakładu Fizjologii w AW we Lwowie, 1914–1920 – redaktor naczelny „Przeglądu Weterynarskiego”, od 1919 do 1920 rektor lwowskiej Uczelni Weterynaryjnej i w latach 1920–1927, najpierw kierownik Instytutu Naukowo-Rolnego, a następnie (1927–1935) – Wydziału Higieny Zwierząt PINGW w Bydgoszczy. Ponadto znakomity taternik i działacz harcerski.

DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

38

Gustaw Piotrowski (1863 Tarnów – 1905 Kraków) – dr 1887, habilitacja z zakresu

fizjologii 1889 (UJ), w latach 1889–1892 docent fizjologii zwierząt w Akademii Rolniczej (AR) w Dublanach, w latach 1895–1905 początkowo adiunkt, a od 1899 r. profesor i kie-rownik Zakładu Fizjologii i Farmakologii AW we Lwowie. Tragiczna (samobójcza) śmierć przerwała nagle jego twórcze życie.

Gustaw Poluszyński (1887 Szeszory – 1959 Wrocław) – mgr fil. 1911, dr fil. 1922,

habilitacja z zakresu zoologii i anatomii porównawczej 1928 (UJK), w latach 1930–1959 profesor i kierownik Zakładu Zoologii i Parazytologii, najpierw w AMW we Lwowie (1930–1944), a potem na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu, którego był organizatorem i pierwszym prodziekanem (1945–1947).

Jan Prus (1859 Wadowice – 1926 Dobromil ) – dr wnl. 1883, lek. wet. 1889, w latach

1889–1896 wykładowca i kierownik Zakładu Patologii Ogólnej i Doświadczalnej oraz Ana-tomii Patologicznej i od 1894 r. profesor Szkoły Weterynarii we Lwowie, w latach natomiast 1896–1917 profesor i kierownik Zakładu Patologii Ogólnej i Doświadczalnej Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego.

Piotr Seifman (1823 Warszawa – 1903 Kraków) – mgr n. wet. 1853, lek. 1869, dr med.

1879, w latach 1865–1873 dyrektor warszawskiej Szkoły Weterynaryjnej, w latach 1874–1879 organizator i profesor Instytutu Weterynaryjnego w Kazaniu i w latach 1881–1894 organiza-tor, profesor i pierwszy dyrektor lwowskiej Szkoły Weterynarii, a także kierownik Instytutu Klinicznego na tej uczelni. Wespół z profesorami Henrykiem Kadyi’em i Antonim Barańskim był głównym twórcą lwowskiej Uczelni Weterynaryjnej.

Wincenty Skowroński (1899 Bohorodczany – 1972 Lwów) – dr wnl. 1924, lek. wet.

1928, habilitacja z zakresu farmakologii i toksykologii 1930 (AMW), w latach 1930–1971 – początkowo jako zastępca profesora (1930–1934) – profesor i kierownik Zakładu Farma-kologii, najpierw Akademii Medycyny Weterynaryjnej, a potem Instytutu Weterynaryjnego we Lwowie, wyróżniony tytułem „Zasłużony Profesor ZSRR” (1940).

Kazimierz Szczudłowski (1890 Lwów – 1985 Wrocław) – lek. wet. 1913, dr med.

wet. 1920, habilitacja z zakresu chirurgii i ortopedii wet. 1925 (AMW), w latach 1925–1945 profesor i kierownik Zakładu Chirurgii Ogólnej i Chirurgii Kończyn z Polikliniką oraz Kliniki Położniczej, a także ostatni rektor AMW we Lwowie (1937–1939), a po wojnie – w latach 1945–1960 – organizator Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UiP oraz WSR we Wrocławiu i kierownik Zakładu Patologii i Terapii Szczegółowej Chorób Chirurgicz-nych, ponadto doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Lublinie (1979) i we Wrocławiu (1985).

Józef Szpilman (1855 Łańcut – 1920 Lwów) – dr wnl. 1879, lek. wet. 1883, w latach

1884–1920 wykładowca i kierownik następujących dyscyplin i zakładów naukowo-dydak-tycznych w Szkole, a następnie w Akademii Weterynarii we Lwowie: w latach 1884–1894 Zakładu Fizjologii i Farmakologii, w latach 1894–1910 Zakładu Chorób Wewnętrznych i Zaraźliwych i w latach 1910–1920 Zakładu Mikrobiologii i Higieny. Od 1888 r. profesor Uczelni, habilitowany w zakresie somatologii i higieny w 1889 r. na Uniwersytecie we Lwowie, w latach 1894–1910 dyrektor, a następnie rektor AW we Lwowie i jej doktor honoris causa (1910), ponadto ofiarny działacz społeczny i skuteczny reprezentant Uczelni w jej staraniach o nadania Szkole Weterynarii we Lwowie pełni uprawnień uniwersyteckich.

Alfred Trawiński (1888 Czortków – 1968 Lublin) – lek. wet. 1911, dr med. wet. 1912,

habilitacja z zakresu higieny środków spożywczych zwierzęcego pochodzenia 1922 (AMW), w latach 1924–1945 organizator i kierownik Zakładu Nauki o Środkach Spożywczych Zwierzęcego Pochodzenia w AMW we Lwowie (od 1929 r. profesor Uczelni), a następnie od 1945 do 1958 profesor i kierownik Zakładu Higieny Środków Spożywczych na Wydziale Weterynaryjnym UMCS i WSR w Lublinie, a także dziekan Wydziału w latach (1947–1948,

N a s z e k o r z e n i e 39

1950–1955), dyrektor Instytut Weterynarii w Puławach (1947–1950) i redaktor naczelny „Medycyny Weterynaryjnej”.

Aleksander Zakrzewski (1894 Innsbruck – 1976 Wrocław) – dr wnl. 1920, lek. wet.

1925, habilitacja z zakresu anatomii patologicznej 1928 (AMW), w latach 1926–1945 kie-rownik (od 1929 r. profesor) Zakładu Anatomii Patologicznej AMW we Lwowie, a w latach 1945–1964 organizator Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UiP oraz WSR we Wrocławiu i dziekan tego Wydziału w latach 1950–1952, a także organizator i kierownik wydziałowego Zakładu Anatomii Patologicznej, ponadto w latach 1930–1939 ostatni redaktor naczelny „Przeglądu Weterynaryjnego” oraz redaktor krajowy „Revue Vétérinaire Slave”.

Ponadto zastępczo kierownicze funkcje i wykłady w Akademii Medycyny Weteryna-ryjnej we Lwowie prowadzili: dr Adolf Beck, profesor fizjologii UJK we Lwowie, w Zakładzie Fizjologii w latach 1929–1929, dr Witold Nowicki, profesor anatomii patologicznej UJK we Lwowie, w Zakładzie Anatomii Patologicznej w latach 1922–1925, dr Zdzisław

Steu-sing, profesor mikrobiologii UJK we Lwowie, w Zakładzie Mikrobiologii i Higieny od 1924

do 1925 r. i dr Benedykt Fuliński, profesor zoologii na Wydziale Rolniczo-Lasowym Poli-techniki Lwowskiej, w Zakładzie Zoologii i Biologii Ogólnej w latach 1927–1929.

DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

40

BreSlau