• Nie Znaleziono Wyników

W roku sprawozdawczym nie znalazła jeszcze praca w tym dziale hodowli organizacyjnego rozwiązania, po­

nieważ brak funduszów i sil wykonawczych na to nie pozwolił.

Nieznaczną kwotę, jaka stała do dyspozycji, prze­

znaczono na założenie 2 stacyj rozpłodowych: 1. u p. Ma­

kowskiego w Słomionce, po w. Tarn. Góry i 2. up. "Wło­

darczyka w Radzionkowie, pow. Tarn. Góry.

Wiosną 1930 r. zorganizował Związek Śląskich Rol­

ników i Związek Młodzieży Ludowej w Mikołowie kon­

kurs wychowu prosiąt i tuczu słoninowego w kilku zespo­

łach celem zapoznania uczestników z racjonalnym wycho­

wem prosiąt i ekonomicznym sposobem tuczenia. Wobec tego, że Min. Roi. zatwierdziło konkurs tuczenia słonino­

wego i na ten cel wyłącznie wyasygnowało fundusze, pozo­

stawały zmontowane zespoły pod nadzorem wymienionych na wstępie organizacyj. Jesienią przejmie Wydział facho­

we kierownictwo w przeprowadzeniu konkursu tuczenia trzody chlewnej.

Na obszarze Województwa tylko w 2 powiatach przeprowadza się licencję knurów, przeznaczonych do pokrywania obcych macior, mianowicie: w powiecie lu- blinieckim i tarnogórskim. Uznawanie knurów odbywa się równocześnie z licencją buhai. W roku 1929-30 licencjo­

nowano w powiecie lublinieckim 29 knurów, w tarnogór­

skim 4 knury. W stosunku do rzeczywistego zapotrzebo­

wania jest to ilość niewystarczająca, lecz brak świadczeń ze strony samorządu gminnego na kupno i utrzymanie knurów, oraz brak funduszów na zakładanie stacyj

roz-129 —

płodowych nie pozwalają na uzupełnienie potrzebnej ilo­

ści knurów. W materjale rozpłodowym przeważa typ podrasowanej, względnie uszlachetnionej świni krajowej.

Pozostałe powiaty rolnicze: rybnicki, pszczyński, bielski i cieszyński zaopatrują się w materjał rozpłodowy zwyczajem dobrowolnego układu między gospodarzami w gminie. W tych powiatach przeważa typ świni, po­

prawionej średnią białą angielską oraz uszlachetnioną i szlachetną świnią niemiecką. Cieszyńskie słynie z produk­

cji prosiąt do chowu, które eksportuje do innych dzielnic kraju i do Czechosłowacji.

Z większych chlewni, produkujących materjał roz­

płodowy, wymienić należy następujące chlewnie:

1. Inż. Albinowski, Belk, po w. Rybnik, 2. Majchrzakowski, Stanowice, pow. Rybnik, 3. Fry da Dzimierz, pow. Rybnik,

4. Dr. Scholz, Zawiść, pow. Pszczyna, 5. Dr. Scholtz, Łyski, pow. Rybnik, 6. Matzura, Wyry, pow. Pszczyna, 7. Folwark Babienica, pow. Lubliniec, 8. Krebs, Hadra, pow. Lubliniec,

9. Balestroem, Kochcice, pow. Lubliniec, 10. Branny, Simoradz, pow. Cieszyn.

W ubiegłym roku opracował Śląski Urząd Woje­

wódzki projekt nowych przepisów dla Centralnej Tar­

gowicy w Mysłowicach i dla przyszłej Kasy targowej, które mogą mieć poważne znaczenie w organizacji zbytu trzody chlewnej na drodze spółdzielczej. Komisja do no­

towania cen na Centralnej Targowicy działała do końca roku sprawozdawczego w niezmienionym składzie.

Godną wzmianki jest inicjatywa Min. Roln., które opracowało szczegółowy plan pracy, zmierzającej do zra­

cjonalizowania i podniesienia hodowli trzody chlewnej w Polsce.

Ustalenie kierunków hodowlanych i metod pracy przyczyni się niezawodnie do przystosowania produkcji do wymagań rynku wewnętrznego i potrzeb eksporto­

wych, prowadząc w rezultacie do podniesienia opłacal­

9

130

ności chowu trzody chlewnej. Uwzględniając stan fak­

tyczny, ustalono dla Województwa Śląskiego kierunek produkcji mięsno-tłuszczowej z uwzględnieniem produkcji mięsnej i bekonowej w rejonie mleczarń spółdzielczych.

Zwiększenie pogłowia trzody chlewnej nie wchodzi w ra­

chubę, natomiast konieczna jest poprawa materjalu hodo­

wlanego, intensyfikacja produkcji mięsno-tłuszczowej, wzgl. bekonowej oraz organizacja zbytu. Zmienność kon- junktury handlowej w sprzedaży żywca, oraz grasujące często choroby zaraźliwe, wymagają zbiorowych środków zapobiegawczych.

Owczarstwo.

Chów owiec koncentruje się wyłącznie na niewielkim obszarze Beskidu Śląskiego. Głownem oparciem owczar­

stwa górskiego są ekstensywnie prowadzone gospodarstwa szałasowe, w których owca znajduje bardzo skromne wa­

runki utrzymania.

Ogólna ilość w tym rejonie chowanych owiec docho­

dzi do 3000 sztuk. Owce górskie należą do typu cakla przekrzyżowanego opasowemi, krótkowełnistemi owcami angielskiemi i odpowiadają wszechstronnemu kierunkowi użytkowemu z produkcją wełny i mleka na pierwszym planie.

Niewłaściwe zagospodarowanie pastwisk górskich i innych użytków rolnych jest powodem ogólnego niedo­

statku paszy w gospodarstwach górskich i w Związku z tern przyczyna prymitywnego i nieekonomicznego cho­

wu zwierząt. Wychodząc z założenia, że o podniesieniu hodowli w rejonie górskim zadecyduje zracjonalizowanie uprawy łąk i pastwisk oraz gospodarki rolnej, utworzono Komitet Fachowy do spraw meljoracji szałasów, który przystąpił do założenia wzorowej stajni halnej ze zbior­

nikiem na gnojownicę na Kotarzu celem uporządkowania gospodarki nawozowej, oraz do próbnej meljoracji sza­

łasu nawozami sztucznemi. Podobne urządzenia mają pow­

stać na szałasie Gienków. Dzięki funduszom Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego przystąpiła nadto Izba do urzą­

dzenia trzech przykładowych gospodarstw górskich u p.

Pawła Pilcha w Jaworniku, p. Moskały w Brennej i p.

Zawady w Istebnej celem propagowania urządzeń

gospo-— 132

Jarskich, przystosowanych do intensywniejszej gospodar­

ki w górach.

Z postępem tych prac można będzie rozwinąć sku­

teczniejszą działalność nad podniesieniem owczarstwa, które na równi z chowem bydła stanowić będzie główne źródło dochodu gospodarstw górskich.

RYBY.

Gospodarstwa rybne na Śląsku obejmują 3500 ha łącznej powierzchni stawów rybnych i należą do inten­

sywnie i wzorowo zagospodarowanych hodowli karpia i lina.

W katowickiej części Województwa zrzeszone są gospodarstwa stawowe w Związku Rybackim Polskiego Śląska, Katowice, ul. Marjacka 17.

Pewna ilość gospodarstw rybnych na Cieszyńskim Śląsku należy wraz z hodowcami zachodniej części Wo­

jewództwa Krakowskiego do Związku Właścicieli i Dzierżawców Stawów Rybnych przy Spółce Roi.-Leśnej Bielsko-Biała w Bielsku, ul. Wzgórze 18. W Bielsku znaj­

duje się też giełda rybna.

Drobna i średnia własność rolna korzysta z pomocy Funduszu Meljoracyjnego przy zakładaniu stawów.