Ustawy regulujące status funkcjonariuszy służb munduro-

Zakazy i obostrzenia związane z podejmowaniem dodatkowej działalności zarob-kowej objęły całą grupę funkcjonariuszy służb mundurowych zatrudnionych w admini-stracji publicznej. Mają one zarówno charakter względny, co oznacza, że mogą być uchylone w drodze procedury prawem przewidzianej, jak i bezwzględny. We wszystkich przypadkach zakazy o charakterze względnym mogą zostać uchylone poprzez wyraże-nie zgody431 na podjęcie dodatkowego zajęcia poza służbą przez ustawowo określony organ, przy czym każdorazowo zagadnienie to nie jest regulowane jednolicie (podobnie zresztą jak w przypadków zakazów o charakterze trwałym, bezwzględnym).

Funkcjonariusz Policji, zgodnie z art. 62 ust. 1 u.p., nie może podejmować zajęcia zarobkowego poza służbą bez pisemnej zgody przełożonego ani wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważających za-ufanie do Policji. W ocenie G. Łabudy na gruncie przywołanej regulacji można wyróżnić trzy rodzaje zakazów:

1) podjęcie zajęcia zarobkowego, które nie jest czynnością lub zajęciem sprzecznym z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważającym zaufanie do Policji, 2) wykonywanie czynności lub zajęcia sprzecznego z obowiązkami wynikającymi

z ustawy lub podważającego zaufanie do Policji, które nie jest zajęciem zarob-kowym,

430 § 1 ust. 2 Zarządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2018 r. w sprawie dodatkowych zajęć zarobkowych wykonywanych przez funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej (Dz. Urz. MF 2018, poz. 15).

431 „Sprawa wyrażenia zgody (zezwolenia) na podjęcie przez policjanta (lub innego funkcjonariusza) zatrudnienia poza służbą ‒ nie mając charakteru decyzji ‒ jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą chronionej konstytucyjnie sfery wolności pracy reglamentowanej przepisami ustawy. Czynność taka podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. [ustawy z 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi], lub gdy tak stanowi przepis szczególny, do sądu powszechnego” (vide: T. Kuczyński, Wybrane problemy orzecznictwa sądowoadministracyjnego w

3) wykonywanie czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważającego zaufanie do Policji, będącego jednocześnie zajęciem zarobkowym432.

Każde podjęcie przez Policjanta dodatkowego zajęcia zarobkowego poza służbą433

wymaga zawsze uzyskania pisemnej zgody przełożonego. „Możliwość wykonywania przez policjantów dodatkowych zajęć zarobkowych poza służbą podlega zatem istotnym ograniczeniom, gdyż w kontekście przepisów dotyczących pragmatyki służbowej wyko-nywanie przez policjanta takich zajęć traktować należy wyłącznie jako odstępstwo od zasady całkowitego poświęcenia się służbie. Powyższa zasada stanowi wyraz zabezpie-czenia interesu publicznego, także w kontekście transparentności działań Policji. Udzie-lenie policjantowi zgody na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą jest możliwe, jeżeli zajęcie takie nie zakłóci wykonywania przez policjanta obowiązków służbowych w granicach zadań Policji określonych w ustawie, nie narusza prestiżu służby, nie pod-waży zaufania do bezstronności policjanta, nie pozostaje w sprzeczności z interesem służby i jej zadaniami. Podejmowane przez policjanta dodatkowe zajęcie zarobkowe nie może zatem kolidować ze służbą ani zakłócać wykonywania obowiązków służbowych wynikających z ustawowych zadań Policji”434.

Wprowadzenie tego zakazu o charakterze względnym ma wymiar prewencji ko-rupcyjnej, albowiem ma na celu zapewnienie niezależności funkcjonariusza w trakcie wykonywanych przez niego zadań w związku z pełnioną funkcją publiczną, jak również budowanie zaufania społecznego do Policji.

Uznaniowa zgoda przełożonego435, uchylająca zakaz podejmowania dodatkowego zajęcia zarobkowego, co wynika z podległości służbowej funkcjonariusza, powinna być

432 G. Łabuda, Pojęcie zajęcia zarobkowego w rozumieniu art. 62 ustawy o Policji z perspektywy

odpo-wiedzialności dyscyplinarnej policjanta, „Paragraf na Drodze” 2010, Nr 12, s. 5-12.

433 „Policjant nie może bez zezwolenia przełożonego podejmować żadnego zajęcia zarobkowego, za-równo w czasie służby, jak i w czasie wolnym od obowiązków służbowych. W czasie służby nie mogą być wykonywane czynności niezwiązane ze służbą. Natomiast w czasie wolnym od obowiązków służbowych policjant nie może podejmować zajęć zarobkowych ‒ nie może ich wykonywać ani w ubiorze regulamino-wym, ani w stroju cywilnym (tzw. bramkarz w klubie tanecznym, ochrona osobista lub mienia), ani nie może wykonywać zajęć niezarobkowych w mundurze (np. zbiórka ofiar na cele dobroczynne)” (vide: W. Kotowski,

Ustawa o Policji. Komentarz, wyd. III, LEX, Warszawa 2012, komentarz do art. 62, teza nr 2, el./LEX).

434 J. Zieliński, Odpowiedź na interpelację nr 695 w sprawie podejmowania dodatkowego zatrudnienia

przez policjantów, 10.03.2016 r., http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=6AE8C681

[dostęp: 25.02.2017].

435 „Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 maja 2013 r.

w sprawie szczegółowych praw i obowiązków oraz przebiegu służby policjantów (Dz. U. poz. 644 z późn.

zm.), udzielania zezwolenia na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą jest sprawą osobową i podlega załatwieniu w trybie określonym przepisami tegoż rozporządzenia. Przełożonymi uprawnionymi do udzie-lania przedmiotowego zezwolenia są przełożeni właściwi w sprawach osobowych, tj. Komendant Główny Policji, Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji, komendant wojewódzki Policji, Komendant Sto-łeczny Policji, komendant powiatowy (miejski, rejonowy) Policji, Komendant-Rektor Wyższej Szkoły Po-licji w Szczytnie oraz komendant szkoły policyjnej. Udzielenie zezwolenia zgodnie z przepisami ww.

wyrażona jeszcze przed podjęciem przez niego ww. zajęcia. Przełożony policjanta, z uwagi na różnorodność zajęć zarobkowych, które funkcjonariusz mógłby wykonywać, jak również podmiotów, na rzecz których mógłby świadczyć pracę, zobowiązany jest do wnikliwej ich analizy i oceny pod kątem ustalenia, czy dodatkowa działalność zarobko-wa nie będzie miała wpływu na służbę policjanta, a zwłaszcza czy nie zakłóci wykony-wanych przez niego obowiązków (prestiż służby i zaangażowanie czasowe) i nie będzie stwarzała zagrożenia dla prestiżu służby lub nie podważy zaufania do bezstronności policjanta, przez co „w ten sposób przełożony zyskuje znaczną, dyskrecjonalną władzę kształtowania sytuacji prawnej pełniącego służbę”436.

Ustawa o Policji nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem zajęcia zarobko-wego. W orzecznictwie Wojewódzkich Sądów Administracyjnych utrwalił się zbieżny pogląd, iż „pojęcie «zajęcie zarobkowe» obejmuje wszelkie formy zatrudnienia połączo-ne z uzyskiwaniem dochodów, czyli działalność gospodarczą, stosupołączo-nek pracy, stosupołączo-nek służbowy oraz każdy rodzaj umowy cywilnoprawnej. Oczywistym przy tym jest, że należy też uwzględnić członkostwo w organach statutowych jakichkolwiek instytucji, jeżeli jest to połączone z uzyskiwaniem dochodów pieniężnych stałych bądź okresowych. Zajęciem zarobkowym będzie też świadczenie pracy za wynagrodzeniem bez podpisania umowy, która precyzowałaby warunki wykonywanej działalności”437.

Zakazem bezwzględnym zawsze objęte jest wykonywanie przez policjanta czyn-ności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważających zaufanie do Policji, przy czym brak jest definicji legalnej tego pojęcia. W tym przypad-ku zakaz ten nie może być uchylony w ramach pisemnej zgody przełożonego, niezależnie od tego czy czynności lub zajęcia mają charakter zarobkowy lub niezarobkowy. Przyj-muje się, że nie jest możliwe stworzenie ustawowego katalogu czynności i zajęć, które nie kolidowałyby ze sprawowaniem funkcji w Policji438. Przyjmuje się także, że dla

rozporządzenia, następuje na wniosek zainteresowanego policjanta, w drodze rozkazu personalnego, wyda-wanego przez przełożonego właściwego w sprawach osobowych” (vide: J. Zieliński, op. cit.).

436 Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 1999 r., wydane w sprawie o sygn. akt II SAB 8/99, LEX nr 656438.

437 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 października 2013 r., w sprawie o sygn. akt IV SA/Gl 1104/12, LEX nr 1663466; podobne orzeczenia: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 października 2015 r., w sprawie o sygn. akt IV SA/Po 467/15, LEX nr 1933084, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 maja 2008 r., w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 99/08, LEX nr 515274.

438 Wynika to z faktu, iż „zarówno kwalifikacja zawodów i specjalności wprowadzona rozporządze-niem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i spe-cjalności na potrzeby rynku pracy oraz jej stosowania (…), jak i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności [(PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 z późn. zm.)] przewidują kilka tysięcy możliwych zawodów, specjalności lub działalności, przy czym dokonanie jednoznacznej oceny, czy dany zawód, specjalność lub działalność umieszczone w przywołanych aktach kolidują z obowiązkami wynikającymi z ustaw lub podważają zaufanie do Policji, nie jest możliwe w ode-rwaniu od okoliczności towarzyszących w indywidualnej sprawie” (vide: J. Zieliński, op. cit.).

oceny, czy dane zajęcie bądź czynność kolidują z obowiązkami policjanta, istotne zna-czenie mają również czynniki lokalne, a mianowicie percepcja lokalnej społeczności dotycząca wpływu danej działalności na transparentne, bezstronne i rzetelne pełnienie funkcji przez policjanta oraz specyfika służby, w tym charakter realizowanych zadań i czynności służbowych439.

Identyczne jak w stosunku do policjantów zakazy dotyczące podejmowania zajęcia zarobkowego poza służbą oraz wykonywania czynności lub zajęć sprzecznych z obowiąz-kami wynikającymi z ustawy lub podważających zaufanie ustawodawca ustanowił wobec funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej (art. 57a ust. 1 i 2 u.p.s.p.). W zakresie ro-zumienia pojęć zawartych w przepisie art. 57a ust. 1 i 2 u.p.s.p. należy odwołać się do ustaleń poczynionych na gruncie art. 62 ust. 1 u.p., albowiem ustawodawca posłużył się tą samą terminologią oraz budową normy prawnej, przez co nawiązując do postulatu racjonalnego ustawodawcy, uznać trzeba, że ich pojmowanie powinno być identyczne.

Inaczej jednak niż w odniesieniu do policjantów zostały ukształtowane przesłan-ki wyrażenia zgody na podjęcie przez strażaka dodatkowej działalności zarobkowej poza służbą. Przełożony uprawniony do mianowania lub powołania, wydając zgodę, kieruje się potrzebą zachowania gotowości operacyjnej jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, etyką służby oraz zachowaniem przez strażaka zdolności do pełnienia służby, biorąc pod uwagę sytuację osobistą strażaka (art. 57 a ust. 3 u.p.s.p.). Wprowa-dzenie jako zasady zakazu prowadzenia dodatkowej działalności zarobkowej, a tylko w wyjątkowych przypadkach możliwości podjęcia takiej działalności po uzyskaniu zgody przełożonego, podyktowane jest dążeniem do wskazania, że przy wydawaniu takiej zgody przełożony powinien w pierwszej kolejności uwzględnić realizację przez strażaka jego obowiązków z tytułu służby w Państwowej Straży Pożarnej440. To z kolei skutkuje wykluczeniem konfliktu interesów poprzez wyeliminowanie ewentualnych kolizji wynikających z obowiązków związanych z zajęciem zarobkowym z zakresem zadań służbowych, tj. z realizacją obowiązków służbowych, zajmowanym stanowiskiem lub z zakresem działania komórki organizacyjnej, w której strażak pełni służbę.

Funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, obowiązuje względny zakaz podejmowania zajęcia zarobkowego poza służbą (art. 80 ust. 1 i 2 u.ABW.AW). Przełożony posiadający uprawnienia w sprawach osobowych może zezwolić funkcjonariuszowi na wykonywanie zajęcia zarobkowego poza służbą, pod dwoma jednak warunkami:

439 M. Działoszyński, Odpowiedź na pismo Przewodniczącego Zarządu Głównego NSZZ Policjantów

z dnia 11.05.2012 r. sygn. Kk- 13508/12 z dnia 14.06.2012 r., Komenda Główna Policji, Warszawa, s. 2.

440 Uzasadnienie projektowanych zmian w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Po-żarnej, Biuletyn Informacji Publicznej MSWiA, s. 1-4, https://bip.mswia.gov.pl/download/4/1232/UZASA DNIENIE3sierpnia.pdf [dostęp: 16.03.2017].

1) zajęcie nie koliduje to z wykonywaniem zadań służbowych, 2) zajęcie nie narusza honoru, godności lub dobrego imienia służby.

Oba wyżej wymienione warunki muszą być spełnione łącznie, co wynika bezpo-średnio z brzmienia art. 80 ust. 2 u.ABW.AW.

Funkcjonariusz ABW i AW zobowiązany jest uzyskać stosowną zgodę wyłącznie w sytuacji, gdy zamierza podjąć zajęcie zarobkowe441 poza służbą. Prowadzi to do wnio-sku, że niniejsza grupa funkcjonariuszy publicznych sprawujących funkcje w admini-stracji publicznej może, de facto w sposób nieograniczony, podejmować zajęcia nieza-robkowe poza służbą, niezależnie od ich charakteru.

Szczegółowy tryb udzielania zgody na wykonywanie zajęcia zarobkowego poza służbą przez funkcjonariusza ABW określa Zarządzenie nr 15 w sprawie wykonywania zajęcia zarobkowego poza służbą albo pracą w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego442. Zgodnie z zarządzeniem Szefa ABW zgody na wykonywanie zajęcia zarobkowego poza służbą w ABW udziela Szef ABW ‒ w stosunku do funkcjonariuszy ABW zajmujących stanowiska służbowe zastępcy kierownika jednostki organizacyjnej ABW i wyższe, oraz kierownik jednostki organizacyjnej ABW ‒ w stosunku do funkcjonariuszy ABW peł-niących służbę w danej jednostce organizacyjnej ABW. Zgoda jest udzielana po zasię-gnięciu opinii dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Audytu ABW. Udzielenie zgody następuje na podstawie pisemnego raportu funkcjonariusza ABW, kierowanego drogą służbową do właściwego przełożonego posiadającego uprawnienia w sprawach osobowych443. Podstawowym, głównym warunkiem wydania zgody jest

441 Zajęcia zarobkowe, o których mowa w art. 80 u.ABW.AW, należałoby, z uwagi na brak definicji legalnej, interpretować w ten sam sposób jak zajęcia zarobkowe, o których mowa na gruncie art. 62 ust. 1 u.p. „Zajęciem zarobkowym jest każda forma działalności łącząca się z uzyskiwaniem dochodów, w tym działalność gospodarcza, stosunek służbowy, stosunek pracy, umowa cywilnoprawna bądź inny stosunek prawny wynikający z określonych przepisów, niezależnie od tego, czy ma ona stały bądź niestały charakter, czy w związku z daną działalnością wynagrodzenie przysługuje z mocy ustawy lub na podstawie umowy oraz czy umowa taka została zawarta na piśmie, ustnie bądź per facta concludentia (tj. w sposób dorozumia-ny). O zarobkowym charakterze zajęcia przesądza bowiem fakt wykonywania przez funkcjonariusza danej działalności lub danych czynności oraz należny z tego tytułu dochód (choćby nie został jeszcze wypłacony, pobrany itp.). Do zajęć zarobkowych, obok działalności gospodarczej, stosunku służbowego, stosunku pra-cy, umowy cywilnoprawnej bądź wynikającego z określonych przepisów innego stosunku prawnego należy także np. pełnienie funkcji biegłych sądowych, wydawanie odpłatnych opinii eksperckich w ramach powo-łania na tzw. biegłych ad hoc oraz udział w polowaniach, jeżeli udział w polowaniu lub upolowanie zwie-rzęcia wiąże się z określonym wynagrodzeniem” (vide: J. Zieliński, op. cit.).

442 Zarządzenie nr 15 Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia 5 kwietnia 2016 r. w spra-wie wykonywania zajęcia zarobkowego poza służbą albo pracą w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, dalej: zarządzenie Szefa ABW (Dz. Urz. ABW. 2016, nr 12).

443 Zgodnie z § 3 ust. 2 Zarządzenia Szefa ABW raport powinien zawierać w szczególności: dane oso-bowe funkcjonariusza ABW wraz z numerem kadrowym; charakter planowanego zajęcia zarobkowego poza służbą w ABW; nazwę i inne dane umożliwiające identyfikację podmiotu, na rzecz którego będzie wykonywane zajęcie zarobkowe poza służbą w ABW, w szczególności adres podmiotu oraz numer z Krajo-wego Rejestru SądoKrajo-wego; wymiar czasu i intensywność wykonywanego zajęcia zarobkoKrajo-wego poza służbą w ABW, z uwzględnieniem prawa funkcjonariusza ABW do wypoczynku; formę i rodzaj umowy, w ramach

niekolidowanie dodatkowego zajęcia zarobkowego z interesem służby, o której mowa zarówno w ustawie o ABW, jak i w zarządzeniu Szefa ABW. Ponadto, zgodnie z wyma-ganiami ustawodawcy, dodatkowe zajęcie zarobkowe nie może naruszać honoru, godno-ści lub dobrego imienia służby. Terminy te nie znalazły swojej definicji legalnej ani na gruncie ustawowym, ani w zarządzeniu. W zarządzeniu Szefa ABW wymienione są jednak przesłanki negatywne, których wystąpienie decyduje o odmowie wyrażenia zgo-dy na podjęcie dodatkowego zajęcia zarobkowego poza służbą w ABW, a są to sytuacje: 1) gdy wykonywanie przez funkcjonariusza ABW zajęcia zarobkowego poza służbą

w ABW może prowadzić do:

a) podważania autorytetu lub zaufania do ABW lub funkcjonariuszy ABW, b) wykorzystywania mienia ABW lub wyposażenia służbowego funkcjonariusza

ABW,

c) nadmiernego wysiłku, uniemożliwiającego prawidłowe wykonywanie zadań służbowych.

2) w przypadku negatywnej opinii dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa We-wnętrznego i Audytu ABW, gdy decyzję o zgodzie podejmuje kierownik jednost-ki organizacyjnej ABW;

3) z innych, szczególnie ważnych, względów służbowych444.

Informacja o zgodzie albo o braku zgody jest zamieszczana na raporcie, w termi-nie 30 dni od dnia jego złożenia. Oryginał raportu, na którym udzielono zgody albo termi-nie udzielono zgody, włącza się do akt osobowych funkcjonariusza ABW, a o udzielonej lub nieudzielonej zgodzie informuje się niezwłocznie zainteresowanego funkcjonariusza (§ 5 ust. 1-3 zarządzenia Szefa ABW). Zgoda na wykonywanie dodatkowego zajęcia poza służbą nie ma charakteru bezterminowego i trwałego. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przełożony posiadający uprawnienia w sprawach osobowych może cofnąć

której funkcjonariusz ABW będzie wykonywał zajęcie zarobkowe poza służbą w ABW oraz sposób, tryb oraz czas niezbędny do rozwiązania tej umowy; uzasadnienie wraz z informacją, czy charakter wykonywa-nego zajęcia zarobkowego poza służbą w ABW nie będzie kolidował ze służbą w ABW; możliwość podno-szenia kwalifikacji zawodowych lub zdobywania uprawnień zawodowych przez funkcjonariusza ABW, przydatnych do wykonywania zadań służbowych; podpis funkcjonariusza ABW.

444 W art. 80 ust. 2 u.ABW.AW ustawodawca wskazuje wyraźnie, że powodem odmowy wyrażenia

zgody na podjęcia dodatkowego zajęcia zarobkowego przez funkcjonariusza ABW poza służbą, poza koli-dowaniem tego zajęcia z interesem służby, jest wykonywanie zajęcia, które narusza honor, godność lub dobre imię służby. Zarządzenie Szefa ABW, wydane na podstawie art. 19 ust. 3 w związku z art. 80 ust. 2 u.ABW.AW, w ocenie autorki w § 4 ust. 2 pkt 2 i 3 wykracza poza upoważnienie ustawowe do określenia treści aktu prawa wewnętrznego. O ile można przyjąć, że określone przez Szefa ABW w § 4 ust. 2 pkt 1 lit. a-c rozporządzenia przyczyny odmowy wydania zezwolenia na wykonywanie dodatkowego zajęcia za-robkowego pokrywają się z tymi ustawowymi z art. 80 ust. 2 u.ABW.AW i doprecyzowują pojęcie zajęć naruszających honor, godność lub dobre imię służby, o tyle przesłanki odmowy w postaci negatywnej opinii dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Audytu ABW oraz innych, szczególnie ważnych względów służbowych nie mieszczą się w katalogu ustawowym dotyczącym przyczyn odmowy wyrażenia zgody (a contrario do brzmienia art. 80 ust. 2 u.ABW.AW).

zgodę, przy czym zgoda ta musi być cofnięta, gdy wystąpi o to z wnioskiem dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Audytu ABW.

Przełożony, od którego zależy wydanie i cofnięcie zgody na wykonywanie dodat-kowego zajęcia zarobdodat-kowego, dysponuje daleko idącą swobodą w ocenie, czy zachodzą przesłanki ustawowe, od których uzależniona jest pozytywna czy też negatywna decyzja w tym zakresie445.

Art. 160 ust. 1 u.SW statuuje zakaz skierowany do funkcjonariuszy Służby Wię-ziennej dotyczący podejmowania zajęcia zarobkowego446 poza służbą bez zezwolenia przełożonego. „Celem tej regulacji jest zapewnienie bezstronności funkcjonariuszy w wykonywaniu ich zadań, jak i przeciwdziałanie przypadkom, w których podjęcie dodatkowego zajęcia stoi w kolizji z zasadą «poświęcania się» służbie” 447. Przedmioto-wy zakaz może zostać uchylony poprzez uzyskanie zgody przełożonego na Przedmioto- wykonywa-nie dodatkowego zajęcia zarobkowego poza służbą. Warunkiem jej otrzymania jest spełnienie kumulatywnie trzech warunków, o których mowa w art. 162 ust. 2 u.SW. W myśl tej regulacji przełożony może zezwolić funkcjonariuszowi na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą, jeżeli zajęcie takie:

1) nie zakłóca wykonywania przez funkcjonariusza obowiązków służbowych w za-kresie zadań Służby Więziennej określonych w ustawie,

2) nie narusza prestiżu służby,

3) nie podważa zaufania do bezstronności funkcjonariusza.

Postępowanie w sprawie udzielenia zgody inicjuje funkcjonariusz, składając pi-semny wniosek kierownikowi jednostki organizacyjnej Służby Więziennej448. We wnio-sku funkcjonariusz powinien określić nazwę i adres podmiotu, u którego zamierza podjąć zajęcie zarobkowe poza służbą, albo informacje dotyczące zamiaru jego podjęcia

445 Na podstawie art. 19 ust. 3 w związku z art. 80 ust. 2 u.ABW.AW, w związku z warunkową możli-wością podejmowania przez funkcjonariuszy ABW zajęcia zarobkowego poza służbą, Szef Agencji Wywia-du nie wydał, pomimo upoważnienia ustawowego, aktu wewnętrznego regulującego szczegółowo kwestie dotyczące wykonywania zajęcia zarobkowego poza służbą albo pracą tych funkcjonariuszy. Oznacza to, iż w stosunku do tych funkcjonariuszy zastosowanie znajdą wyłącznie przepisy art. 80 u.ABW.AW, ze szcze-gólnym uwzględnieniem brzmienia ust. 2 przywołanego przepisu.

446 „Ustawa o Służbie Więziennej nie zawiera definicji legalnej pojęcia «zajęcie zarobkowe». Trudno też doszukać się ogólnosystemowej definicji tego pojęcia, a zatem należy je rozumieć zgodnie z jego po-tocznym znaczeniem. W związku z tym trzeba przyjąć, że w pojęciu tym mieszczą się czynności wykony-wane przez funkcjonariusza na podstawie stosunku pracy, stosunku cywilnoprawnego (np. umowa zlecenia, umowa o dzieło), a także czynności wykonywane w ramach prowadzenia indywidualnej działalności gospo-darczej” (vide: M. Kaczocha, Komentarz do art. 160, teza nr 1, [w:] M. Mazuryk, M. Zoń (red.), op. cit.).

447 Ibidem, teza nr 1.

448 Tryb postępowania w sprawach udzielania zezwoleń na podjęcie zajęcia zarobkowego poza służbą oraz dane, jakie powinien zawierać wniosek funkcjonariusza Służby Więziennej, zostały zwięźle