• Nie Znaleziono Wyników

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów - podstawowe pojęcia

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów - podstawowe pojęcia"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Równania różniczkowe

liniowe wyższych rzędów

-podstawowe pojęcia

Autorzy:

Julian Janus

2019

(2)

(1)

(2)

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów - podstawowe pojęcia

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów - podstawowe pojęcia

Autor: Julian Janus

DEFINICJA

Definicja 1: Równania liniowego rzędu n-tego

Definicja 1: Równania liniowego rzędu n-tego

Równaniem różniczkowym liniowym rzędu nazywamy równanie postaci

gdzie jest szukaną funkcją a dane funkcje i są ciągłe i określone w przedziale o wartościach rzeczywistych. Przez przedział rozumiemy jeden z następujących zbiorów:

lub .

UWAGA

Uwaga 1:

Uwaga 1:

Jeżeli dla każdego to równanie ( 1 ) będziemy nazywać równaniem jednorodnymrównaniem jednorodnym, w przeciwnym razie równaniem niejednorodnym równaniem niejednorodnym.

DEFINICJA

Definicja 2: Rozwiązania

Definicja 2: Rozwiązania

Rozwiązaniem

Rozwiązaniem równania ( 1 ) nazywamy funkcję określoną w przedziale i -krotnie różniczkowalną, spełniającą dla każdego równanie ( 1 ).

DEFINICJA

Definicja 3: Problemu początkowego

Definicja 3: Problemu początkowego

Zagadnienie polegające na znalezieniu rozwiązania równania ( 1 ), które dla ustalonego spełnia -równości: gdzie są danymi stałymi, będziemy nazywać problemem początkowymproblemem początkowym.

n

(t)

(t) +

(t)

(t) + ⋯ + (t) (t) + (t)y(t) = f(t)

a

n

y

(n)

a

n−1

y

(n−1)

a1

y

a0

y(t)

y : I → R,

f(t)

a

i

(t), i = 0, …, n

I ⊂ R

I

(a, b), (−∞, a), (a, +∞)

R

f(t) = 0

t ∈ I,

y(t)

I n

t ∈ I

∈ I

t0

n

y( ) = ,

t

0

b

0

y

( ) = , …,

t

0

b

1

y

n−1

( ) =

t

0

b

n−1

,

, …,

b

0

b

n−1

(3)

PRZYKŁAD

Przykład 1:

Przykład 1:

Pokażemy, że funkcja jest rozwiązaniem problemu początkowego postaci

Rozwiązanie: i więc czyli

funkcja jest rozwiązaniem równania.

Ponadto i , zatem funkcja spełnia waruneki początkowe.

PRZYKŁAD

Przykład 2:

Przykład 2:

Pokażemy, że funkcja jest rozwiązaniem następującego problemu początkowego

w przedziale dla dowolnego parametru . Rozwiązanie: i zatem

Ponadto i , co kończy dowód, że jest rozwiązaniem problemu początkowego.

y(t) = sin(2t)

(t) + 4y(t) = 0, y(0) = 0, (0) = 2, gdzie t ∈ R.

y

′′

y

(t) = 2 cos(2t)

y

y

′′

(t) = −4 sin(2t),

y

′′

(t) + 4y(t) = −4 sin(2t) + 4 sin(2t) = 0,

y(t)

y(0) = sin(0) = 0

y

(0) = 2 cos(0) = 2

y(t)

y(t) = c + t + 1

t

2

(t) − 2t (t) + 2y(t) = 2, y(0) = 1,

(0) = 1

t

2

y

′′

y

y

(−∞, ∞),

c

(t) = 2ct + 1

y

y

′′

(t) = 2c

(t) − 2t (t) + 2y(t) = 2c − 2t(2ct + 1) + 2(c + t + 1) = 2.

t

2

y

′′

y

t

2

t

2

y(0) = 1

y

(0) = 1

y(t)

(4)

(3) (4)

TWIERDZENIE

Twierdzenie 1:

Twierdzenie 1:

ZAŁOŻENIA: ZAŁOŻENIA:

Niech funkcje będą rozwiązanimi równania jednorodnego

TEZA: TEZA:

Wtedy dowolna liniowa kombinacja tych funkcji gdzie

są dowolnymi stałymi, jest również rozwiązaniem równania ( 3 )

DOWÓD: DOWÓD:

Dowód przeprowadzimy w przypadku, gdy , (dla dowolnego dowód jest analogiczny). Niech będą rozwiązaniami równania

Definiujemy gdzie są to dowolne stałe, wtedy

Podstawiając teraz do równania ( 4 ) otrzymujemy

Zatem jest rozwiązaniem równania ( 4 ).

PRZYKŁAD

Przykład 3:

Przykład 3:

Funkcje i są rozwiązaniami równania

Zatem na mocy twierdzenia 1, funkcja gdzie - są to dowolne stałe, jest też rozwiązaniem tego równania.

(t), …, (t)

y

1

y

k

(t)

(t) +

(t)

(t) + ⋯ + (t) (t) + (t)y(t) = 0.

a

n

y

(n)

a

n−1

y

(n−1)

a1

y

a0

y(t) =

c

1

y

1

(t) + ⋯ +

c

k

y

k

(t),

, …

c

1

c

k

k = n = 2

k, n ∈ N

(t), (t)

y

1

y

2

(t) (t) + (t) (t) + (t)y(t) = 0.

a

2

y

′′

a

1

y

a

0

y(t) =

c1y1

(t) +

c2y2

(t)

c1

,

c2

(t) =

(t) +

(t) i

(t) =

(t) +

(t).

y

c1

y

′ 1

c2

y

2′

y

′′

c1y

1′′

c2

y

2′′

y(t), (t),

y

y

′′

(t)

(t) (

(t) +

(t)) + (t) (

(t) +

(t)) + (t) (

(t) +

(t)]) =

a

2

c

1

y

′′1

c

2

y

2′′

a

1

c

1

y

1′

c

2

y

2′

a

0

c

1

y

1

c

2

y

2

( (t) (t) + (t) (t) + (t) (t)) + ( (t) (t) + (t) (t) + (t) (t)]) = 0.

c

1

a

2

y

′′1

a

1

y

1′

a

0

y

1

c

2

a

2

y

2′′

a

1

y

2′

a

0

y

2

y(t)

(t) =

y1

e

−t

y2

(t) =

e

−3t

y

′′

+ 3 + 2y = 0.

y

y(t) =

c1

e

−t

+

c2

e

−3t

,

c1

,

c2

(5)

TWIERDZENIE

Twierdzenie 2:

Twierdzenie 2: O istnieniu i jednoznaczności rozwiązania problemu Cauchy'ego

O istnieniu i jednoznaczności rozwiązania problemu Cauchy'ego

ZAŁOŻENIA: ZAŁOŻENIA:

Niech funkcje i będą ciągłe i określone w przedziale ponadto dla każdego

TEZA: TEZA:

Wtedy problem początkowy

gdzie , zaś - są to dowolne stałe, posiada dokładnie jedno rozwiązanie określone w przedziale .

Dowód tego twierdzenia jest przedstawiony w module Twierdzenia o istnieniu i jednoznaczności dla równań różniczkowych zwyczajnych.

Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie

http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.

Data generacji dokumentu: 2019-04-16 01:11:30

Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=fac207bd64fc77beb89f746616139ab4

Autor: Julian Janus

f(t)

a

k

(t), gdzie k = 0, …, n,

I ⊂ R ,

a

n

(t) ≠ 0,

t ∈ I.

{ (t)

a

n

y

(n)

(t) +

a

n−1

(t)

y

(n−1)

(t) + ⋯ + (t) (t) + (t)y(t) = f(t),

a1

y

a0

y( ) = , ( ) = , …,

t

0

b

0

y

t

0

b

1

y

(n−1)

( ) =

t

0

b

n−1

t ∈ I,

∈ I

t0

b0

, . . . ,

b

n−1

I

Cytaty

Powiązane dokumenty

Suma całki ogólnej równania jednorodnego i jakiejkolwiek całki szczególnej równania niejednorodnego jest całką ogólną równania niejednorodnego.. W skrócie twierdzenie to

Oznacza to, że prąd płynący w obwodzie jest zawsze mniejszy od I = V/R, lecz dąży do tej wartości, gdy t dąży do nieskończoności (rys. gdyby prąd płynący w obwodzie

Metodę przewidywań możemy stosować w przypadku równań o stałych współczynnikach, gdy wyraz wolny ma jedną z postaci przedstawionych w kolumnie 2 tabeli zamieszczonej w

Podobnie jak w przypadku równań pierwszego i drugiego rzędu, rozwiązywanie równania liniowego niejednorodnego rzędu n-tego polega na wyznaczeniu CORJ, a następnie zastosowaniu

Jeżeli dodatkowo są liniowo niezależne (tworzą układ fundamentalny rozwiązań), to ich kombinacja liniowa jest rozwiązaniem ogólnym układu równań.. Układy

Dla wyznaczenia wartości rozwiązania w punktach odległych od punktu startowego wykorzystuje się procedurę iteracyjną, w której wielokrotnie wykorzystuje się tę samą

Warunki wystarczające na to by suma szeregu Fouriera była równa funkcji, na podstawie której szereg został skonstruowany, nazywane są warunkami Dirichleta..

nazywamy okrąg styczny do krzywej w tym punkcie, leżący po tej samej stronie co krzywa i mający promień równy promieniowi