Julia Hartwig - Danuta Riabinin - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Te nasze koleżanki poetki, zwłaszcza Julia Hartwig, ale i Hanka [Kamieńska], one bardzo, jeżeli można powiedzieć, ceniły, no bo ostatecznie one były jeszcze

W czasie okupacji i jeszcze przed wojną, przyjaźniłam się z Julą [Hartwig], która nie była taka bardzo, jakby to powiedzieć, lubiana przez koleżanki.. Uważały, że ona

I to było rzeczywiście jakieś takie przeżycie, że się zakończył jeden etap życia i zaczyna się drugi. Ja pamiętam, że

Wiadomości, jakie nadchodziły z Zachodu były bardzo okrojone, no bo to się już łączyło z jakimś wielkim zagrożeniem. Ale nie mniej, no, przeżywałyśmy wszystkie klęski,

No, bo jak się przynosiło do domu, jeszcze były angorki takie, czesało się na wełnę i potem tam ludzie przędli i była taka angorka, wełna.. No, różne tam były, takie

w jakichś takich się przetapiało właśnie tą słoninę, skwarki, tak, żeby to jak najwięcej można było zmieścić i że jakieś ciasta się takie piekło, takie bardzo wartościowe,

bo właściwie to człowiek chciał coś robić, chciał się czegoś uczyć, języków, tego fortepianu, tam teorii śpiewu, wszystkiego, byle zapomnieć, byle nie dać się zwariować..

Słowa kluczowe Lublin, PRL, Zjednoczenie Osiedli Robotniczych, ulica Męczenników Majdanka, ulica Lotnicza, Alternatywy 4, projekt historia zamknięta w mieszkaniu.. Opowieści