3-latek 4-latek 5-latek Ćwiczy małą i dużą motorykę. Koloruje ilustrację wg własnego pomysłu. Kreśli linię po wyznaczonym śladzie. Ćwiczy odbijanie balona. Reaguje na bodźce wzrokowe i słuchowe.

(1)

Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Obszar wsparcia:

Zabawy edukacyjne rozwijające sprawność ręki, przygotowujące do pisania.

Scenariusz zajęć Autor: Karina Jedynak

Grupa zróżnicowana wiekowo: (3-latki, 4-latki, 5-latki) Temat: Zabawy balonowe.

Cele operacyjne:

Dziecko:

3-latek 4-latek 5-latek

Ćwiczy małą i dużą motorykę.

Koloruje ilustrację wg własnego pomysłu.

Kreśli linię po wyznaczonym śladzie.

Ćwiczy odbijanie balona.

Reaguje na bodźce wzrokowe i słuchowe.

Wykaz nabywanych umiejętności (ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole):

Dziecko:

3-latek 4-latek 5-latek

Próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu oraz w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie.

Dysponuje sprawnością rąk i koordynacją wzrokowo-ruchową.

Uczestniczy w zajęciach ruchowych.

Potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać, a także zapamiętać to, co jest przedstawione na ilustracjach.

Treści kształcenia:

 usprawnienie dużej motoryki;

 usprawnienie ruchów rąk;

 posługiwanie się w zabawie rekwizytem, ruchem, gestem;

 rozwijanie sprawności rąk i koordynacji wzrokowo – ruchowej oraz słuchowo - ruchowej;

 nazywanie różnego rodzaju balonów.

(2)

Opis sposobu realizacji:

Przebieg Lp. Rodzaj

ćwiczenia 3-latki/uwagi o realizacji

4-latki/uwagi o realizacji

5-latki/uwagi o realizacji Nawiązanie

do tematu.

2 min.

1. Różne rodzaje balonów:

swobodna rozmowa na temat różnych rodzajów balonów. Można również pokazać dzieciom zdjęcia Rodzaje balonów (załącznik nr 5).

Ćwiczenia dużej motoryki 2 min.

2. Balonowa siatkówka:

dzieci dobierają się w pary, w miarę możliwości równe wzrostem. Każda para dostaje balon, który dzieci odbijają między sobą, starając się nie upuścić go na ziemię.

1.

Ćwiczenia usprawniające ruchy rąk 1 min.

3. Balonowe zawody:

dzieci siedzą w kręgu, przekazują sobie balon z rąk do rąk, coraz szybciej.

W pewnym momencie nauczyciel (N) podaje drugiego balona, który również krąży między dziećmi.

4. Cukierkowy balonik:

zachęcenie dzieci do wykonania cukierka z balona. Dzielimy dzieci na 3- osobowe zespoły tak, aby w każdej drużynie (w miarę możliwości) znalazło się dziecko 3-letnie, 4-letnie i 5-letnie. Opis wykonania i propozycja podziału ról w zespole znajduje się w prezentacji multimedialnej (załącznik nr 6).

2.

Ćwiczenia właściwe.

10 min.

5. Ozdób swojego balona:

dzieci kolorują ilustrację (załącznik nr 1).

5. Czyj to balonik?:

dzieci rozwiązują labirynt (załącznik nr 2).

5. Wzorzyste balony:

dzieci rysują po śladzie (załącznik nr 3).

3. Ćwiczenia kończące.

2 min.

6. Cukierkowy porywacz:

dzieci siedzą w kręgu, w środku którego siedzi z zasłoniętymi oczami chętne dziecko, przed którym leżą wykonane wcześniej cukierki. Wybrane z kręgu dziecko po ciuchu próbuje zabrać mu cukierka. Zadaniem dziecka w środku jest pokazanie ręką stronę, z której dochodzą odgłosy „cukierkowego porywacza”. Jeśli dziecko siedzące w środku pokaże odpowiedni kierunek, nagradzane jest brawami. Jeśli uda się dziecku, które przybrało rolę cukierkowego porywacza, zabrać cukierka następuje zmiana ról.

7. Balonowe gry i zabawy:

dzieci mogą zagrać w gry multimedialne i/ lub uzupełnić ilustrację Balony i ich cienie (załączniki nr 7, 8 i/lub 4).

Uwagi: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Zajęcia nie powinny trwać dłużej niż 15 minut. Jeżeli niektóre dzieci

(3)

pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).

Metody za M. Kwiatowską (1985):

Czynne: ćwiczeń praktycznych.

Słowne: objaśnienia i instrukcje.

Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.

Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, zbiorowa jednolita, grupowa jednolita.

Środki dydaktyczne:

balony, bibuła, kredki, grube mazaki, komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna oraz środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela, do wykorzystania w pracy z dzieckiem):

1. Ilustracja do pokolorowania: Ozdób swojego balona;

2. Labirynt: Czyj to balonik?;

3. Ilustracja do rysowania po śladzie: Wzorzyste balony;

4. Materiał do wydrukowania: Balony i ich cienie;

5. Zdjęcia: Rodzaje balonów;

6. Prezentacja multimedialna: Wykonanie cukierka;

7. Gra multimedialna memo: Balony;

8. Kolorowanka multimedialna: Ozdabiamy balony.