CECYLIA CZARNIK
ur. 1921; Palikije
Miejsce i czas wydarzeń Lublin, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe życie codzienne, Wieniawa, ulica Wieniawska
Wieniawa przed wojną
Wieniawska ulica to już to należało do Wieniawy. Tam na tej Wieniawie były domki jednorodzinne takie. Mniejsze takie domki, nie kamienice tylko domki. Największa kamienica to była Wieniawska 6 i Wieniawska 8, i to się zamykało. Później wybudowali taki Wieniawska 14, ale to trochę już mniej taki pozorny, no i się zaczynała ulica Króla Leszczyńskiego i ta Króla Leszczyńskiego właśnie należała już tak w całości do tej Wieniawy. I tam były, na prawo i na lewo, były domy, nawet w jednym takim domu żeśmy się skryli podczas bombardowania. Taki był przy tym ogród, ale taki był ogród nie uporządkowany, tylko były jakieś tam takie krzewy, nie wiadomo jakie, ale to byli starsi już ludzie, dwoje tylko, on był właśnie też byłym policjantem, to już ja wtedy byłam mężatką właśnie jak te bombardowania były, no to właśnie tam żeśmy do nich poszli, bo zaprosili nas, powiedzieli, że: „Jak będziecie potrzebowali schronienia, to do nas jak w dym, bo jest miejsce i jest gdzie się skryć”. I tam były takie różne wąwoziki i różne takie miejsca, że nawet mogła bomba tu upaść, a tam można było przeżyć. I tam była taka szkoła rzemieślnicza, gdzie się nie dostawało świadectwa tak jak później w technikach, że była matura i świadectwo maturalne, tylko jakieś pewnie, takie troszkę mniej ważne, ale wychodzili dobrzy fachowcy.
Data i miejsce nagrania 2012-05-14, Lublin
Rozmawiał/a Wioletta Wejman
Redakcja Maria Radek
Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"
