Praca i emerytura - Alicja Łazuka - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

ALICJA ŁAZUKA

ur. 1925; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe ulica Okopowa, transport, praca, emerytura, Solidarność, Zespół Pieśni i Tańca

Praca i emerytura

Po szkole pracowałam w transporcie, to był odłamek takiego transportu kolejowego.

Pracowałam na [ulicy] Okopowej w budynku dyrekcyjnym. Za jakiś czas przeniesiono nas do budynku stacyjnego – tam była stołówka, potem zrobili tam biuro, i przenieśli do tamtego biura. Z biura już poszłam na emeryturę. Poszłam bardzo wcześnie na emeryturę, mając pięćdziesiąt cztery lata, bo miałam lata wypracowane. W jednym roku można było tak pójść na emeryturę mając lata pracy, bez względu na wiek. Na początku, to mi było fajnie, nie musiałam wstawać rano, ale potem, to sobie myślę – kurczę, Marta wyjechała do pracy na Wybrzeże do szpitala, skończyła studia, Elka wyszła za mąż, dzieci ma, mieszka oddzielnie, a my w tym mieszkaniu sami. W związku z tym poszłam do pracy do Zespołu Pieśni i Tańca, i tam pracowałam przez trzynaście lat w tym zespole. Dopracowałam do emerytury, bo emerytura bardzo była mała, niska, więc jeszcze dopracowałam sobie do tej emerytury. No i, stamtąd już [nigdzie] nie poszłam. Tam byłam jako portier. Picie trzeba było dzieciom nalać, pili przecież bardzo dużo. Z młodzieżą pracowałam. Dobrze było. Młodzież była fajna, można było sobie z nimi i pogadać, i pośmiać się, i pożartować, była bardzo fajna [atmosfera].

Data i miejsce nagrania 2015-02-18, Lublin

Rozmawiał/a Jacek Jeremicz

Redakcja Piotr Lasota