Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Obszar wsparcia:
Zabawy edukacyjne wzmacniające motywację dziecka do poznawania i rozwiązywania problemów.
Scenariusz zajęć Autor: Karina Jedynak
Grupa zróżnicowana wiekowo: (3-latki, 4-latki, 5-latki) Temat: Marzenia. Senne marzenia.
Cele operacyjne:
Dziecko:
3-latek 4-latek 5-latek
Rozpoznaje znaczenie zwrotu: senne marzenia.
Opowiada o swoich snach.
Ćwiczy wyobraźnię i pamięć.
Wysłuchuje opowiadania kolegi/koleżanki o jego śnie, a następnie rysuje go.
Wykaz nabywanych umiejętności (ujętych w podstawie programowej, jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole):
Dziecko:
3-latek 4-latek 5-latek
Odgrywa role w zabawach parateatralnych.
Mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji.
Dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową.
Obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią oraz czego oczekują.
Zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym, składniowym
Treści kształcenia:
posługiwanie się w zabawie ruchem i gestem;
rozwijanie płynności mowy;
rozwijanie wyobraźni;
wzmacnianie motywacji do poznawania oraz rozwiązywania problemów.
Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Opis sposobu realizacji:
Przebieg Lp. Rodzaj
ćwiczenia 3-latki/uwagi o realizacji
4-latki/uwagi o realizacji
5-latki/uwagi o realizacji Nawiązanie
do tematu.
2 min.
1. Obrazy wprost ze snów:
skojarzenia do słowa: sen. Każde dziecko mówi swoje własne skojarzenie do powyższego słowa. Następnie swobodne wypowiedzi na temat snów dzieci oraz wytłumaczenie, co oznacza termin: senne marzenia (serie obrazów, dźwięków, emocji, myśli i innych wrażeń zmysłowych pojawiające się podczas snu). Można również pokazać dzieciom zdjęcia Obrazy wprost ze snów (załącznik nr 5).
Ćwiczenia pamięci.
2 min.
2. Cztery słowa:
nauczyciel (N) wybiera chętne dziecko, które wymawia 4 słowa. Mówi je pomału, próbując ułożyć krótką historię, która ułatwi ich zapamiętanie.
Pozostałe dzieci słuchają uważnie, starając się zapamiętać wyrazy. Następnie wspólne wypowiedzenie wszystkich słów.
1.
Ćwiczenia dramowe.
2 min.
3. Mój najpiękniejszy sen:
każde dziecko krótko przedstawia (odgrywa) swój najpiękniejszy sen.
Można utworzyć w jednym miejscu małą scenę, aby dzieci czuły się niczym aktorzy odgrywający monodram.
4. Mój sen:
zachęcenie dzieci do uważnego wysłuchania opowiadania (załącznik nr 6).
5. Namaluj mój sen:
dzieci dobierają się w pary. Opowiadają sobie nawzajem o swoim ulubionym śnie. Następnie otrzymują szablon, w którym rysują to, co zapamiętały z opowiadania koleżanki/kolegi (szablon - załącznik nr 1).
2.
Ćwiczenia właściwe.
10 min. 6. Senne marzenia:
dzieci kolorują ilustrację (załącznik
nr 2). Można
zasugerować dzieciom, że kolory nie musza odzwierciedlać
rzeczywistości.
6. Senny zwierzak:
dzieci uzupełniają ilustrację (załącznik nr 3). Zadaniem dzieci jest dorysowanie takich elementów, aby powstał stwór istniejący tylko w snach.
6. Co to będzie?:
dzieci dokończają
ilustrację wg własnego pomysłu (załącznik nr 4).
3. Ćwiczenia kończące.
3 min.
7. Senne dźwięki:
zachęcenie dzieci do wysłuchania nagrania dźwiękowego (załącznik nr 7). Po każdej serii dźwięków dzieci zastanawiają się, jakie obrazy mogą towarzyszyć takim dźwiękom.
8. Obrazy ze snów:
chętne dzieci mogą zagrać w grę multimedialną (załącznik nr 8).
Projekt finansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Uwagi: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Zajęcia nie powinny trwać dłużej niż 15 minut. Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji „programu własnego”, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej).
Metody za M. Kwiatowską (1985):
Czynne: ćwiczeń praktycznych.
Słowne: objaśnienia i instrukcje.
Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych.
Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, zbiorowa jednolita, grupowa jednolita i zróżnicowana.
Środki dydaktyczne:
kredki, komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna oraz środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela, do wykorzystania w pracy z dzieckiem):
1. Szablon - Sen mojego kolegi;
2. Kolorowanka - Senne marzenia;
3. Ilustracja do uzupełnienia - Senny zwierzak;
4. Ilustracja do dokończenia - Co to będzie?;
5. Pokaz zdjęć - Obrazy wprost ze snów;
6. Plik dźwiękowy - Mój sen;
7. Plik dźwiękowy - Dźwięki ze snów;
8. Gra multimedialna memo - Obrazy ze snów.