Kronika Beskidzka. Tygodnik. Bielsko-Biała, 2006, R. L, Nr 49 (2602)

(1)

TYGODNIK ● 7 GRUDNIA 2006 ROK L ● NR 49 (2602)

BIELSKO−BIAŁA ● 2,50 ZŁ (w tym 7% VAT)

www.kronika.beskidzka.pl

ISSN 0867−0897 ● Indeks 362867

43067/041206

●

● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA

●

● ●

●

● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA

Bielsko: przymiarki do zamykania szkół

Co roku w Bielsku-Białej jest o dwa i pół tysiąca mniej uczniów i przed- szkolaków. A wydatki na oświatę - paradoksalnie - rosną. - Nie wyklu- czam, że trzeba będzie część szkół zamknąć - mówi jeden z bielskich radnych. Czyt. str. 4

Na drodze Bielsko – Czechowice

Stuletnie lipy poszły pod topór! Czyżby chodziło o lepszy widok z okien? Wcale nie! Czyżby to inwestor walczył o tę wycinkę? Wcale nie! Twierdzi, że serce mu się krajało, gdy musiał wyciąć te drzewa. Komu więc na tym zależało? Czyt. str. 6

Żywiecczyzna: tysiąc poszkodowanych

Ślady kolejnych wypadków widać w tym miejscu przez cały rok.

Na drodze szybkiego ruchu z Bielska do Czechowic czyha na kierowców pułap- ka. W czasie deszczu na drodze tworzy się wielka, ale słabo widoczna kałuża.

Efekt: wygięte barierki, resztki zderzaków, szkło reflektorów. Co robią drogowcy?

Czekają na tragedię? Czyt. str. 9

W osiemnastu gminach Podbeskidzia doszło do zmian na stanowisku burmistrza lub wójta. Dotychczasowi włodarze bądź to przegrali rywaliza- cję, bądź też w ogóle nie starali się o ponowny wybór. Na odchodne nale- ży im się solidna odprawa pieniężna - do 15,2 tysiąca złotych! Odprawa należy się także odchodzącym starostom, marszałkom i etatowym człon- kom zarządów powiatowych i wojewódzkich. Dok. na str. 2

Dla byłych starostów, burmistrzów i wójtów

Kilkaset tysięcy złotych zniknęło z na- uczycielskiej Pracowniczej Kasy Pożycz- kowo-Zapomogowej w Żywcu. To pienią- dze, które wpłaciło ponad tysiąc nauczycieli z Żywiecczyzny. Niektórzy z nich wpłacali je od dwudziestu lat! Czy znik- nięcie pieniędzy to kolejna żywiecka afe- ra? Sprawę ma wyjaśnić Prokuratura Rejonowa. Dok. na str. 12

Stało się wreszcie to, o co „Kro- nika” z determinacją od lat walczy- ła. Bezpańskie psy i koty w Biel- sku-Białej mają w końcu nowe i bardzo wygodne schroni- sko. Czworonogi czekały na nie bardzo długo, ale teraz żyją na salonach. Bez ści- sku, czysto i w ciepełku. Dok.

na str. 4

Przeprowadzka do nowego azylu. Część zwierząt, nie wiedząc co się dzieje, bardzo bała się wskakiwać do auta.

„Kronika” walczyła o nowy azyl 10 lat Kto i dlaczego wydał wyrok na

stuletnie lipy ?

FOTO: ŁUKASZ PIĄTEK FOTO: MARCIN PŁUŻEK

FOTO: SŁAWOMIR HOROWSKI

(2)

TYDZIEÑ NA PODBESKIDZIU

Dok. ze str. 1

Dla byłych starostów, burmistrzów i wójtów

Wkrótce wielki finał konkursu

godnie z ustawą samorzą- dową każdemu odchodzą- cemu prezydentowi, burmi- strzowi, wójtowi, a także staroście i marszałkowi należy się odprawa w wysokości trzech miesięcznych wy- nagrodzeń. Jednak suma odprawy nie może być wyższa niż dwudzie- stokrotność najniższej pensji. A to oznacza, że maksymalna odprawa może wynieść do 15,2 tys. zł.

Taką kwotę otrzymali już człon- kowie zarządów województw: śląskie- go i małopolskiego, w tym dotychczasowy wicemarszałek małopolski An- drzej Sasuła, który pochodzi z Mako- wa Podhalańskiego. Wypłacane są także odprawy w starostwach powiatowych: w Cieszynie dla ustępujących starosty i wicestarosty, a także w Oświęcimiu dla odchodzących wicestarosty i etatowego członka zarzą- du. Odprawę otrzyma też eksstaro- sta wadowicki. Niejasna sytuacja panuje natomiast w Żywcu, gdzie wal- ka o władzę w powiatowym samorzą- dzie jeszcze się nie zakończyła (czyt.

str. 15). Swoje odprawy otrzymała już część odchodzących burmistrzów i wójtów. Pozostali mają ją otrzymać w najbliższych dniach.

W zdecydowanej większości jest to kwota 15,2 tys. zł. Dodatko- wo samorządowcy mogą otrzymać ekwiwalent za urlop. Tu służby fi- nansowe z podbeskidzkich gmin nie potrafią jeszcze podać konkretnych kwot, bo trwa ich podliczanie.

Warto zaznaczyć, że odprawy nie otrzymują odchodzący wiceprezydenci, wiceburmistrzowie i wice- wójtowie. A to dlatego, że nie są oni wybierani w wyborach, ale po- woływani przez prezydentów, bur- mistrzów i wójtów. Gdy na przykład nowy wójt odwoła zastępcę swoje- go poprzednika i na jego miejsce powoła nowego, to odwołany wice- wójt pozostaje przez trzy miesiące na wypowiedzeniu. Przez ten czas powinien przychodzić do pracy, bo otrzymuje pensję w dotychczasowej wysokości.

Odprawy nie otrzymują także sekretarze urzędów i skarbnicy. Te osoby pochodzą z powołania przez rady powiatów, miast i gmin. W przypadku ich odwołania obowią- zuje tylko okres wypowiedzenia, który zaczyna upływać od momentu odwołania z funkcji i jest uzależ- niony od okresu pracy na tym stanowisku. (ps)

Kto na Podbeskidziu otrzyma odprawę ? (stan na 6 grudnia) POWIAT BIELSKI

1. Czechowice-Dziedzice - były burmistrz Jan Berger

2. Szczyrk - b. burmistrz Czesław Marek

3. Bestwina - b. wójt Anatol Faruga

4. Wilkowice - b. wójt Jan Cholewa

POWIAT CIESZYŃSKI

1. Starostwo Powiatowe - b. starosta cieszyński w Cieszynie Witold Dzierżawski

- b. wicestarosta cieszyński Janusz Król

2. Skoczów - b. burmistrz Jerzy Malik

3. Strumień - b. burmistrz Adam Zaręba

4. Wisła - b. burmistrz Jan Poloczek

5. Brenna - b. wójt Tadeusz Mendrek

6. Chybie - b. wójt Edward Dudkowiak

7. Dębowiec - b. wójt Adam Brudny

POWIAT OŚWIĘCIMSKI

1. Starostwo Powiatowe - b. wicestarosta oświęcimski w Oświęcimiu Grzegorz Gołdynia

- b. etatowy członek Zarządu Powiatu Bogdan Cuber

2. Osiek - b. wójt Jan Jekiełek

3. Polanka Wielka - b. wójt Andrzej Huczek POWIAT SUSKI

1. Jordanów - b. burmistrz Zbigniew Kołat 2. Zembrzyce - b. wójt Eugeniusz Stypuła POWIAT WADOWICKI

1. Starostwo Powiatowe - b. starosta wadowicki w Wadowicach Józef Kozioł

2. Brzeźnica - b. wójt Józef Momot

POWIAT ŻYWIECKI

1. Czernichów - b. wójt Andrzej Grobelny 2. Łodygowice - b. wójt Tadeusz Handerek 3. Radziechowy-Wieprz - b. wójt Aleksander Kaletka

bliża się wielki finał naszego konkursu „Z Kroniką do Brukseli!”, któremu patro- nuje bielska europosłanka Małgo- rzata Handzlik. Wszystko roz- strzygnie się przed Gwiazdką.

Przypominamy, że już tylko do piątku, 8 grudnia, można do- starczać do bielskiej redakcji

„Kroniki” (ul. Dubois 4) konkurso- we odpowiedzi i opinie na wska- zane tematy wraz z kuponami, zamieszczonymi w sześciu po- przednich wydaniach naszego tygodnika. Odpowiedzi oceni re-

dakcyjno-unijne jury. Nazwiska finalistów podamy w numerze, który ukaże się 14 grudnia. Oso- by te już teraz zapraszamy na uroczyste rozstrzygnięcie konkursu, które nastąpi dzień później - w piątek, 15 grudnia o 10.00 - w bielskim biurze poselskim Mał- gorzaty Handzlik przy ul. Wzgó- rze 20. Zwycięzcy dostaną pod choinkę superatrakcyjny prezent - wycieczkę do Parlamentu Eu- ropejskiego w Brukseli. Nie za- braknie też upominków dla pozo- stałych finalistów...

Bielska Akademia Techniczno-Humanistyczna szykuje się do dużej uroczystości. 11 grud- nia o 12.00 w Bielskim Centrum Kultury jeden z wydziałów tej uczelni świętować będzie ćwierćwiecze samodzielnej działalności naukowej.

od koniec 1981 roku w bielskiej filii Politechniki Łódz- kiej, na bazie Oddziału Wydziału Mechanicznego macie- rzystej uczelni, utworzono samodzielny Wydział Budowy Maszyn.

Prowadził on studia magisterskie w systemie dziennym i wieczoro- wym, zatrudniał około osiemdzie- sięciu pracowników naukowych, a jego pierwszym dziekanem został Marek Trombski, obecny rektor Akademii Techniczno-Humani- stycznej.

Nowy samodzielny wydział bielskiej filii Politechniki Łódzkiej w du- żej mierze pracował na rzecz lokal- nego przemysłu. W Instytucie Me- chaniczno-Konstrukcyjnym zajmo- wano się między innymi budową i eksploatacją maszyn włókienni- czych, a Instytut Technologiczno- Samochodowy prowadził badania naukowe na rzecz branży motory- zacyjnej.

W 1989 roku Wydział Budowy Maszyn otrzymał uprawnienia do nadawania stopnia doktora, a dzie-

sięć lat później uzyskał pełne prawa akademickie, czyli możliwość nadawania stopnia doktora habilito- wanego oraz występowania z wnioskiem o nadawanie tytułu naukowe- go profesora.

W 2001 roku zmieniono nazwę wydziału na Wydział Budowy Ma- szyn i Informatyki, odzwierciedlając w ten sposób zmiany, jakie zaszły w kierunkach kształcenia. W tym samym roku na bazie filii Politechniki Łódzkiej powstała samodzielna bielska uczelnia - Akademia Technicz-

Ćwierć wieku Wydziału Budowy Maszyn i Informatyki

no-Humanistyczna, a Wydział Budo- wy Maszyn i Informatyki stał się jednym z czterech wydziałów nowej szkoły wyższej. Studia na tym wydziale w trakcie jego liczącej ćwierć wieku historii ukończyło ponad 3800 absolwentów. Wydział wypromował 44 doktorów, 8 doktorów habilitowa- nych oraz wystąpił z wnioskami o tytuł naukowy profesora dla czterech swoich pracowników.

Obchodzący ćwierćwiecze samodzielnej działalności naukowej wydział bielskiej uczelni miał dotąd pięciu dziekanów. Po Marku Tromb- skim funkcję tę sprawowali: Jan Wajand, Maciej Sobieszczański i Kazimierz Nikodem, a obecnie peł- ni ją Iwona Adamiec-Wójcik.

Na Wydziale Budowy Maszyn i Informatyki ATH kształci się obecnie łącznie około 2600 studentów i około 30 słuchaczy studiów dokto- ranckich, a kadra naukowo-dydak- tyczna wydziału liczy blisko 130 pra- cowników. (hos)

rzypominamy, że w Ruchu można zamówić prenumeratę

„Kroniki Beskidzkiej” na I kwartał 2007 roku lub na dłużej.

Natomiast we wszystkich urzędach pocztowych i u listono- szy w powiatach bielskim, cieszyńskim, oświęcimskim, suskim, wa- dowickim i żywieckim nasz tygodnik można zaprenumerować rów- nież na krótszy okres, to jest na miesiąc lub dwa. Poczta dostarcza go prenumeratorom do domu.

●Dotychczasowy wiceprezydent Gliwic, 50-letni inżynier architekt Janusz Moszyński, został nowym marszałkiem województwa ślą- skiego.

●Dwa niewybuchy pochodzące z czasów II wojny światowej znalezio- no podczas wykopów prowadzo- nych na ul. Ratuszowej w centrum Bielska-Białej. Po znalezisko przy- jechali saperzy.

●Akie do zwożenia poszkodowanych narciarzy, plecaki-apteczki, komplety ubrań, śpiwory, przycze- pę do skutera śnieżnego (pierw- szą w Beskidach) otrzymali ratow- nicy Grupy Beskidzkiej GOPR.

●Rodzice zaginionej czechowi- czanki Joanny Surowieckiej wciąż jej szukają. Wraz ze znajomymi oplakatowali cały region. Kierow- cy z czechowickiej firmy zajmują- cej się międzynarodowym przewo- zem towarów będą je wieszać w różnych miejscach Europy.

●Od piątku do niedzieli w 88 cen- trach handlowych w 20 miastach województwa śląskiego odbyła się X Świąteczna Zbiórka Żywności.

Ponad tysiąc wolontariuszy za- chęcało klientów, by przekazywa- li część zakupów dla ubogich.

●Przedłuża się śledztwo w sprawie przekroczenia przez urzędni- ków z Porąbki swoich uprawnień.

Powód - ogromna liczba osób do przesłuchania. Rzecz dotyczy po- zwoleń budowlanych wydawanych przez Urząd Gminy.

●25-metrowego, osiemdziesię- cioletniego, ważącego dwie tony świerka podarowała Wisła miesz- kańcom stolicy. Stanie przed Pa- łacem Kultury i Nauki. (fa)

●W Oświęcimiu doszło do poważ- nej awarii kabla elektrycznego, w wyniku której ciemności ogarnęły większą część miasta. Prądu zabra- kło między innymi w blokach miesz- kalnych, sklepach, a nawet w szpi- talu.

●60 kobiet z terenu powiatu wa- dowickiego uczestniczyło w cyklu szkoleń zorganizowanym przez Powiatowy Urząd Pracy w Wado- wicach dla matek, które po uro- dzeniu dziecka lub po okresie opieki nad dzieckiem, mają problemy ze znalezieniem pracy.

●W Oświęcimiu zainstalowano trzy, a w Suchej Beskidzkiej dwa tak zwane infomaty. Mają one między innymi ułatwić kontaktowanie się z Urzędem Miejskim na przykład przez możliwość pobrania odpo- wiednich formularzy i przesłania ich później drogą elektroniczną na wy- brany adres.

●Uczniowie Liceum Ogólno- kształcącego im. Stanisława Ko- narskiego w Oświęcimiu na ulicach swego miasta nagłaśniali akcję charytatywną „Świąteczna paczka”, której celem jest zorga- nizowanie świątecznej pomocy dla osób najuboższych.

●11 uczniów i absolwentów Gim- nazjum w Lanckoronie znalazło się wśród nagrodzonych uczest- ników ogólnopolskiego konkursu plastycznego „Żydzi przez wieki - inspiracje sztuką, malarstwem i li- teraturą, poezją i filmem”.

●W Ośrodku Kultury w Brzesz- czach zorganizowano powiatowy przegląd poezji śpiewanej. Kon- kurs przeprowadzono w czterech kategoriach - soliści, recytatorzy, duety i zespoły wokalne. Wśród solistów najwyżej oceniono występ Joanny Małysiak. Najlepiej recyto- wała Anita Andreas, a w duetach pierwsze miejsce zajęły Magdale- na i Marta Głąb. Wśród zespołów zwyciężył BUGIeM. (dh)

Na początku listopada napisa- liśmy w „Kronice” o odwołaniu za- rządcy Bielskich Zakładów Lin i Pasów Bezalin i zawiadomieniu o działaniach na szkodę tego pań- stwowego przedsiębiorstwa, zło- żonym do prokuratury przez wo- jewodę śląskiego. Po tygodniu, w numerze z 16 listopada, przedsta- wiliśmy opinie Janiny Markiewicz, odwołanej z funkcji zarządcy Bezalinu. Odrzuca ona zarzut, że działała na szkodę przedsiębior- stwa. Stwierdziła, że było wprost przeciwnie, bo uratowała Bezalin przed katastrofą, postawiła firmę na nogi, a załatwiony przez nią - poprzez pośrednika - kontrakt eksportowy z Białorusią był bardzo korzystny. Twierdziła też, że wojewoda został w sprawie sytuacji Bezalinu wprowadzony w

błąd, a jej prośba o rozmowę z nim została zignorowana. Na pytanie dlaczego, skoro nie ma sobie nic do zarzucenia, musiała pożegnać się z dobrze prosperującą firmą, powiedziała: - Bezalin jest wszak przed prywatyzacją, a dobre wy- niki przedsiębiorstwa podnoszą jego cenę. Może chodzi o to, żeby cena Bezalinu przed prywatyzacją nie była zbyt wysoka?

Po opublikowaniu wywiadu z Janiną Markiewicz zwróciliśmy się do wojewody śląskiego o ustosun- kowanie się do przedstawionych przez nią argumentów. Zgodnie z prawem prasowym powinien to uczynić bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu miesią- ca. Minęły już dwa tygodnie, ale odpowiedzi nie ma. Wciąż więc czekamy...

Wojewoda śląski zmienił zarządcę Bezalinu - dobrze pro- sperującego i przygotowywanego do prywatyzacji biel- skiego przedsiębiorstwa, ale zwleka z przedstawieniem motywów, jakie nim kierowały.

Bezalin jest za dobry ? (cd.)

(3)

7 XII 2006 I www.kronika.beskidzka.pl 3

●

● ●

● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA

KREDYTY

●

● od 1.000 zł do 80.000 zł spłacamy kredyty emeryci, renciści

HIPOTECZNE

BIELSKO-BIA£A

CZECHOWICE-DZIEDZICE ul. Cyniarska 22/115 ul. Kolejowa 8

tel. 0−33 816−43−48

tel. 0−32 215−50−67

39040/010806

WADOWICE, ul.Legionów 3A tel. 0−33 823 24 13

41679/201006

●

● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA

Korupcja w cieniu Temidy (cd.)

ędzia nie może być zatrzymany ani pociągnięty do odpo- wiedzialności karnej sądowej lub administracyjnej bez zezwolenia właściwego sądu dyscyplinarnego. O pozbawienie Grzegorza W. immunitetu wystąpiła Prokuratura Okręgo- wa w Bielsku-Białej, która w prowa- dzonym przez nią śledztwie związa- nym z korupcją w bielskim wymiarze sprawiedliwości, wciąż nie może przedstawić zarzutów zamieszane- mu w sprawę sędziemu.

Zdaniem śledczych Grzegorz W.

miał w latach 2002 - 2004 kierować zorganizowaną grupą przestępczą i w zamian za łapówki wydawać ko- rzystne wyroki i uchylać areszty.

Przed miesiącem nie doszło do pierwszego posiedzenia przed są- dem dyscyplinarnym w sprawie po- zbawienia sędziego immunitetu, gdyż Grzegorz W. przedłożył zwol- nienie lekarskie. 1 grudnia jego stan zdrowia już się poprawił i moż- na było rozpocząć postępowanie.

Jak się dowiedzieliśmy, postanowienie w jego sprawie ma zapaść w połowie grudnia.

Sąd dyscyplinarny przy Sądzie Apelacyjnym w Katowicach zadecyduje, czy bielskiemu sędziemu Grzegorzowi W. zostanie uchylony immunitet sędziowski. W ubiegłym tygodniu, po przerwie spowodowanej złym stanem zdrowia sędziego, doszło do pierwszego posiedzenia w tej sprawie.

Sędzia nie może być zatrzymany ani pociągnięty do odpowiedzial- ności karnej sądowej lub administracyjnej bez zezwolenia właściwego sądu dyscyplinarnego. O pozbawienie Grzegorza W. immunitetu wy- stąpiła Prokuratura Okręgowa w Bielsku-Białej, która w prowadzo- nym przez nią śledztwie związanym z korupcją w bielskim wymiarze sprawiedliwości, wciąż nie może przedstawić zarzutów zamieszane- mu w sprawę sędziemu.

Zdaniem śledczych Grzegorz W.

miał w latach 2002 - 2004 kierować zorganizowaną grupą przestępczą i w zamian za łapówki wydawać ko- rzystne wyroki i uchylać areszty.

Przed miesiącem nie doszło do pierwszego posiedzenia przed są-

Sąd dyscyplinarny przy Sądzie Apelacyjnym w Katowicach zadecyduje, czy bielskiemu sędziemu Grzegorzowi W. zo- stanie uchylony immunitet sędziowski. W ubiegłym tygo- dniu, po przerwie spowodowanej złym stanem zdrowia sę- dziego, doszło do pierwszego posiedzenia w tej sprawie.

Rada Miejska Bielska-Białej zmieniła miejski statut, który szczegółowo reguluje zasady funkcjonowania samorządu. Zmiany - jak twierdzą ich autorzy - mają usprawnić pracę radnych i dostosować statut do aktualnych realiów.

5 grudnia po raz drugi w tej kadencji samorządu zebrała się Rada Miejska Bielska-Białej. Początek sesji miał charakter oficjalny - w poczet rajców przyjęto Piotra Keni- ga i Ryszarda Batyckiego, którzy zajęli miejsca zwolnione przez Jac- ka Krywulta i Henryka Juszczyka (obaj na poprzedniej sesji złożyli re- zygnację z mandatów). Następnie ślubowanie złożył prezydent Biel- ska-Białej Jacek Krywult. Nowy-sta- ry szef bielskiego ratusza między innymi zapowiedział kontynuowanie dotychczasowej, proinwestycyjnej polityki miasta. Oświadczył też, że jego zastępcami pozostaną dwaj dotychczasowi wiceprezydenci - Zbi- gniew Michniowski i Waldemar Ję- drusiński. Natomiast trzeci dotychczasowy wiceprezydent, Henryk Juszczyk, z przyczyn formalnych - jak stwierdził Jacek Krywult - nie bę- dzie już jego zastępcą, ale pełno- mocnikiem. Nieoficjalnie dowiedzie- liśmy się, że zakres obowiązków Henryka Juszczyka ma pozostać podobny jak dotąd, to znaczy będą mu między innymi podlegać kwestie drogowe i gospodarka komunalna.

Kto zajmie zwolniony przez Henry-

ka Juszczyka wiceprezydencki fo- tel na razie nie wiadomo. Szef ratusza zapowiedział jedynie, że stanie się to wkrótce.

Bez emocji radni ustalili wyna- grodzenie dla prezydenta Jacka Krywulta. Wraz z dodatkami wynie- sie ono łącznie 11 178 złotych i bę- dzie o 170 zł wyższe od wynagro- dzenia, jakie dotąd otrzymywał.

Wiesław Handzlik, przewodniczący Rady Miejskiej Bielska-Białej, który zaproponował taką wysokość pre- zydenckiego uposażenia nie krył, że jest to maksymalna dopuszczalna przez prawo stawka, której on, bio- rąc pod uwagę zaangażowanie Jac- ka Krywulta w pracę na rzecz miasta, nie uważa za wygórowaną.

Jednym z ważniejszych punk- tów drugiej sesji nowej bielskiej rady była zmiana miejskiego statu- tu, którą zaproponowali radni PO.

Główne zmiany dotyczyły kwestii liczby wiceprzewodniczących rady (dotąd musiało ich być trzech, a teraz rada będzie mogła ich powo- łać od jednego do trzech), zredu- kowania z 13 do 7 liczby stałych komisji Rady Miejskiej oraz ograniczenie do trzech liczby komisji,

w których poszczególni radni mogą brać udział. Liczbę komisji posta- nowiono zmniejszyć z prostego powodu: trzynaście komisji było spadkiem po czasach, gdy rada li- czyła 45 a nie, jak obecnie, 25 radnych. Uznano, że przy mniejszej liczbie radnych, wystarczy też mniej komisji. Z kolei ograniczenie liczby komisji, w których radni mogą pracować, miało inną przyczynę.

Autorzy tego pomysłu argumento- wali, że w przeszłości bywało tak, iż niektórzy radni byli członkami dużej liczby komisji - na przykład siedmiu czy ośmiu - i mieli kłopoty, aby zjawiać się na posiedzeniach wszystkich z nich. A to paraliżowało prace komisji. Radni PiS byli przeciwko temu pomysłowi i chcieli po- zostawić radnym wolną rękę w liczbie komisji, w których chcą aktyw- nie działać, ale zostali przegłoso- wani. Rada większością głosów przyjęła nowy statut.

Podczas grudniowej sesji Rada Miejska Bielska-Białej uchwaliła też stawki lokalnych podatków na rok 2007. Szczegółową informację o nowych bielskich podatkach przed- stawimy wkrótce. (hos)

●

● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA

dem dyscyplinarnym w sprawie po- zbawienia sędziego immunitetu, gdyż Grzegorz W. przedłożył zwol- nienie lekarskie. 1 grudnia jego stan zdrowia już się poprawił i można było rozpocząć postępowanie. Jak się dowiedzieliśmy, postanowienie w jego sprawie ma zapaść w poło- wie grudnia.

Z kolei, jak udało nam się dowie- dzieć ze źródeł nieoficjalnych, ale dobrze poinformowanych, posiedzenie prokuratorskiego sądu dyscyplinarnego, rozpatrującego wniosek o uchylenie immunitetu Jolanty W. z bielskiej Prokuratury Rejonowej, któ- rej Prokuratura Okręgowa chce przedstawić zarzuty płatnej protek- cji, zakończyło się spektakularną po- rażką Prokuratury Okręgowej. Sąd bowiem stwierdzić miał istotne luki w materiale dowodowym i zwrócić wniosek Prokuraturze Okręgowej.

Minęły ponad dwa miesiące od momentu, w którym na zwołanej w Katowicach konferencji prasowej ob- wieszczono, że bielski wymiar spra- wiedliwości jest skorumpowany i daje się korumpować. Do dwóch prawni- ków - sędziego i prokurator - doszlu- sować miało dziesięciu kolejnych sę- dziów i prokuratorów, wobec których Prokuratura Okręgowa wnioskować miała o uchylenie immunitetów, by przedstawić im zarzuty popełnienia przestępstw. Od ponad dwóch mie- sięcy wszyscy bielscy sędziowie i pro- kuratorzy żyją z odium korupcji i cze- kają na najgorsze, a tu się okazuje, że uchylanie immunitetów nie idzie jak po maśle. Przed miesiącem pisaliśmy - powołując się również na nieoficjal- ne źródła - że góra może urodzić mysz. Przypomnijmy tylko, iż doku- menty, jakimi dysponują Jolanta W. i jej mąż Grzegorz W. wskazują, że w czasie, gdy wpływać mieli na przebieg jednego z postępowań, przebywali za granicą i mogą to udowodnić. Nikt tego nie zdementował.

W środę, 6 grudnia, wysłaliśmy do Prokuratury Okręgowej pytania na temat tego, co zdziałała przez dwa miesiące w tej bulwersującej wszak sprawie. Poprosiliśmy też o oficjalne potwierdzenie naszych nieoficjalnych informacji. Zadaliśmy przy tym kilka kłopotliwych pytań. Z zainteresowaniem czekamy na od- powiedź. (ban, tem)

●

● OGŁOSZENIE ● ● ● ● ● OGŁOSZENIE ● ● ● ● ● OGŁOSZENIE ● ● ● ● ● OGŁOSZENIE

●

● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA

39879/300806

●

● ●

● ● REKLAMA ● ● ● ● ● REKLAMA

(4)

Bielsko: przymiarki do zamykania szkół

„Kronika” walczyła o nowy azyl dziesięć lat

Bielskie władze szykują się do zmian w miejskiej oświacie.

Na przykład chcą skończyć z wynajmowaniem pomieszczeń dla Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka i przenieść tę zasłużoną dla miasta szkołę do miejskiego budynku.

istoria przenosin azylu jest bardzo długa, więc przypominamy ją w dużym skró- cie. Schronisko miała zbudować Fundacja Rozwoju Miasta Bielska- Białej w zamian za wydzierżawie- nie jej na korzystnych warunkach dawnego miejskiego targowiska przy zbiegu Lipnickiej i Żywieckiej (dziś stoi tam restauracja McDo- nald’s i stacja benzynowa BP), a teren pod nowy azyl miał zapew- nić bielski ratusz.

Przepychanki między miastem a fundacją ciągnęły się blisko dzie- sięć lat. A to nie było żadnej lokali- zacji, a to działka, którą miasto wskazało, nie odpowiadała funda- cji. „Kronika” przez te wszystkie lata trzymała rękę na pulsie i nie pozwalała zapomnieć miejskim de- cydentom o tym istotnym problemie. Ratusz w końcu machnął ręką na czcze obietnice FRM i posta- nowił samodzielnie uporać się z problemem.

Ale przeszkód nadal było bez liku. Na przykład do przetargu na budowę azylu nikt się nie zgłosił.

Dok. ze str. 1 Koniec końców na pograniczu

Lipnika i Hałcnowa, w sąsiedz- twie starego, nieczynnego wysy- piska śmieci ruszyła budowa nowego azylu, która mimo poślizgu, dobiegła właśnie końca. 30 listopada zaczęła się wielka przeprowadzka czworonogów ze starego azylu przy ulicy Kazimierza Wiel- kiego do nowego przy ulicy Rek- sia (boczna od ulicy Krakowskiej,

jadąc w stronę Kóz należy skrę- cić w lewo - jest tabliczka infor- macyjna).

Psiaki nie kryły niepokoju wi- dząc, że czeka je coś nietypowe- go. Niektóre próbowały stawiać opór, inne z podkulonymi ogonami wciskały się w kąty auta, którym je przewożono. Ale na miejscu prze- konały się, że warto było zmienić miejsce zamieszkania.

Nowy azyl to obiekt na wskoś nowoczesny. Boksy dla psów są wygodne i przestronne. Mieszczą się w nich maksymalnie trzy zwie- rzęta (w starym azylu z powodu bra- ku miejsca ścisk był dużo większy).

Mają zadaszoną część z ocieploną podłogą oraz ogrodzoną część na zewnątrz boksu, gdzie mogą prze- bywać na świeżym powietrzu. Spe- cjalna plastikowa mata chroni je tam przed staniem w błocie czy wodzie w deszczowe dni.

Kociarnia, czyli dom dla bezdomnych kotów jest duży i cieplut- ki. Bardzo dobre wrażenie robi też azyl jako całość. Pachnące nowo- ścią budynki, wybrukowane alejki, zieleń. Zgodnie z przepisami, naj- bliższy dom znajduje się ponad sto

pięćdziesiąt metrów dalej, więc szczekanie bezdomnych psiaków nie powinno nikomu przeszkadzać.

Jacek Krywult, prezydent Biel- ska-Białej nie kryje satysfakcji z za- kończenia inwestycji. Podkreśla, że z rozeznania miejskich władz wynika, iż jest to najlepsze i najnowo- cześniejsze schronisko dla zwierząt w całym kraju. Wkrótce w azylu ruszy też hotel dla zwierząt. Osoby zmuszone gdzieś wyjechać będą tam mogły - za opłatą - zostawić swoich czworonożnych pupili w do- brych rękach i w komfortowych warunkach.

Satysfakcję ma także „Kronika”, która z nieukrywaną radością koń- czy ciągnący się cykl artykułów pod tytułem „Psi skandal”. (hos)

Mieszkańcy kociarni wygrzewają się w promieniach słońca lub na kaloryferze albo wychodzą na świeże powietrze korzystając z pięknej pogody.

W nowych, komfortowych warunkach mieszkają też bezdom- ne szczeniaki.

Boksy dla psów w nowym schronisku są wygodne i estetyczne.

Stare, wysłużone miski zostały na ulicy Kazimierza Wielkiego. W nowym azylu przy ulicy Reksia na zwierzaki czekały nowe miseczki.

Bielskie Liceum Ogólno- kształcące imienia Adama Asnyka od kilku lat wynaj- muje pomieszczenia w tym budynku przy ulicy Nadbrzeżnej. Szef bielskiego ratusza chce, aby ten zasłużony dla miasta ogólniak trafił do własnej siedziby.

ednocześnie wygląda na to, że wśród bielskich radnych - po raz pierwszy od wielu lat - pojawił się klimat umoż- liwiający radykalne ruchy na oświatowej mapie miasta.

Dane statystyczne dotyczące oświaty robią wręcz szokujące wrażenie. Co roku z powodu niżu demograficznego liczba uczniów i przedszkolaków spada w Bielsku- Białej o około dwa i pół tysiąca.

Jednocześnie - co paradoksalne - wydatki na oświatę rosną. Dość powiedzieć, że w 1999 roku było w bielskich placówkach oświato- wych 41,5 tys. uczniów i przed- szkolaków, a wydatki na oświatę wyniosły wówczas 129,7 mln zło- tych. Tymczasem w ubiegłym roku do bielskich szkół i przedszkoli uczęszczało już tylko 30,8 tys.

dzieci i młodzieży, a budżet oświa- ty wyniósł 183,8 mln złotych. Czar- no na białym widać więc, że choć liczba uczniów spadła w ostatnich siedmiu latach o blisko jedenaście tysięcy, to wydatki na oświatę wzrosły o 54 miliony złotych. W efekcie koszt utrzymania jednego ucznia z 3125 złotych rocznie w roku 1999 wzrósł do 5867 złotych w roku 2005.

Nic więc dziwnego, że w po- przednich kadencjach samorządu bielskie władze przymierzały się do

radykalnych kroków i zamknięcia części szkół i przedszkoli. Kończy- ło się jednak jedynie na kosmetycz- nych raczej zmianach, gdyż opór radnych przeciwko takim pomysłom był wyjątkowo twardy. Obrońcy ro- snących wydatków na oświatę ar- gumentowali między innymi, że jest to cena, jaką płaci samorząd za coraz lepszą jakość edukacji. Rosną- ce wydatki wynikają bowiem na przykład z tego, że nauczyciele pną się po szczeblach zawodowej ka- riery, coraz lepiej zarabiają, ale też są coraz lepiej wykwalifikowani.

Prócz tego część wydatków oświa- towych bierze się też z tego, że w większości szkół udało się zlikwido- wać problem nauki na dwie zmiany. To co prawda kosztuje, ale dzięki temu dzieci uczą się w bardziej komfortowych warunkach.

Ewentualne radykalne ruchy w oświacie, jeśli mają zostać wyko- nane, nastąpią najprawdopodob- niej na początku kadencji. Im bowiem bliżej kolejnych wyborów, tym większy będzie opór radnych.

Czy w tej sytuacji bielskie władze powrócą teraz do planów oświa- towej redukcji?

Prezydent Bielska-Białej Jacek Krywult twierdzi, że zmiany w oświacie są potrzebne, ale zapew- nia, że rewolucji nie będzie. - Nie może nadal być tak, że miasto po-

nosi koszty utrzymania szkół, to zna- czy płaci na przykład za ich ogrze- wanie czy dozorowanie, a popołu- dniami szkolne pomieszczenia za niewielkie pieniądze są wynajmo- wane na różne inne cele. Na przy- kład prowadzone są w nich liczne

kursy. Bo w takiej sytuacji wychodzi na to, że miasto dopłaca też do tych działań, które z publiczną oświatą nie mają nic wspólnego.

Dlatego to musi ulec zmianie.

Między innymi przez urealnienie stawek wynajmu szkolnych po- mieszczeń, które dziś są bardzo niskie - mówi Jacek Krywult.

Szef bielskiego ratusza informuje jednocześnie, że na edukacyjnej mapie miasta może też dojść do innych zmian. O szczegółach prezydent Bielska-Białej na razie nie chce mówić. Zdradza tyl- ko jeden. - Niektóre należące do miasta szkolne gmachy świecą pustkami, a jednocze- śnie gmina płaci za wynajem pomieszczeń dla Liceum Ogólnokształcącego imienia Adama Asnyka. To musi się zmienić. Ta zasłużona dla miasta szkoła w pełni zasłu- guje na to, żeby wreszcie mieć swoją własną siedzibę, a dla samorządu takie rozwiązanie będzie mieć dodatkowy, ekonomicz- ny atut - przestaniemy płacić za dzierżawę pomieszczeń dla tej szko- ły - mówi Jacek Krywult, który nie odkrywa na razie kart i nie ujawnia, gdzie może trafić popularny „Asnyk”.

Z krótkiej sondy przeprowa- dzonej przez „Kronikę” wśród trzech bielskich radnych mających teraz lub w przeszłości silne związ- ki z oświatą wynika, że tym razem miejskie władze mogą zdobyć w radzie poparcie dla planów za- mknięcia niektórych szkół czy przedszkoli. - To temat bez wąt- pienia bardzo trudny, ale ekono- mia jest nieubłagana. Nie wyklu- czam, że trzeba będzie część szkół zamknąć - mówi radny Kazimierz Polak, były wieloletni dyrektor LO nr 5.

- Zamknięcie niektórych placó- wek oświatowych może okazać się nieuniknione, bo dzieci w Bielsku- Białej ubywa. Mówiąc o tym nie myślę o oszczędzaniu na oświa- cie kosztem likwidacji szkół, przed- szkoli czy innych placówek oświa- towych, ale jestem za racjonaliza- cją oświatowego budżetu. Czyli mniej szkół, ale więcej sal gimna- stycznych, nowoczesnych pomo- cy naukowych czy więcej zajęć po- zalekcyjnych. To po pierwsze. Po drugie - nie można zamykać szkół tam, gdzie z powodu dużych odle- głości dojazdy do innej szkoły by- łyby dla uczniów bardzo uciążliwe - mówi Stanisław Ryszka, emery- towany nauczyciel i wiceprzewod- niczący Rady Miejskiej Bielska- Białej.

Także radny-nauczyciel Bog- dan Dubiel bardzo poważnie liczy się z tym, że pojawi się wkrótce projekt zamknięcia niektórych szkół. O tym, jakie decyzje mogą wtedy zapaść i jak on będzie gło- sował w takim przypadku nie chce mówić w sytuacji, gdy nie są zna- ne żadne szczegóły. Nie wyklucza jednak, że jakieś redukcje będą konieczne. Podkreśla jedynie, iż takie zmiany nie mogą uderzać w uczniów i w nauczycieli.

Tekst i foto: SŁAWOMIR HOROWSKI

(5)

7 XII 2006 I www.kronika.beskidzka.pl 5

obrze by było znaleźć ko- goś, kto chciałby mnie stąd zabrać - tak pewnie marzy sobie kundelek Filon, podopieczny żywieckiego schroniska dla bezdomnych zwierząt. Może ktoś chce mieć takiego przyjaciela i chodzić z nim na długie spacery?

Przypominamy, że żywieckie schronisko mieści się przy ulicy Świętokrzy- skiej, jest czynne od poniedziałku do piątku od 7.30 do 15.30, a w soboty i niedziele od 8.00 do 12.00. Kto chciał- by pomóc zwierzętom może dokonać wpłaty na konto PKO Bank Polski nr 77102013900000670201554120. (ban)

Wieczorne odwiedziny, czyli...

Działaczy podbeskidzkiej opozycji, których internowano w pierwszych godzinach stanu wojennego, zaczęła odwiedzać...

policja! Stróże prawa działają na polecenie Instytutu Pamięci Narodowej, który prowadzi śledztwo dotyczące zbrodni komunistycznej. Dawni opozycjoniści nie kryją irytacji.

ledztwo IPN-u dotyczy zła- mania prawa, do jakiego zdaniem prokuratorów instytutu doszło na początku stanu wojennego, ogłoszonego 13 grudnia 1981 roku przez Wojskową Radę Ocalenia Narodowego. Już nocą 12 grudnia zaczęły się wów- czas aresztowania i internowania działaczy solidarnościowej opozycji, które trwały 13 grudnia i póź- niej. Tymczasem dekret Rady Pań- stwa dotyczący wprowadzenia stanu wojennego opublikowano do- piero cztery dni po jego ogłosze- niu przez WRON.

Zdaniem prokuratorów IPN zatrzymywanie i internowanie działaczy opozycji do chwili uka- zania się dekretu Rady Państwa nie miało podstaw prawnych. I dlatego IPN prowadzi w tej sprawie śledztwo. - Jednocześnie chcemy też ustalić, czy podczas zatrzy- mań nie doszło do innej zbrodni komunistycznej, takiej jak na przy- kład pobicie czy zmuszenie do podpisania czegoś, czego za-

trzymany podpisać nie chciał - mówi prokurator Ewa Koj, szefo- wa pionu śledczego katowickiego oddziału IPN.

WIECZORNE PRZESŁUCHANIE

Zgodnie z prawną procedurą prawidłowo prowadzone śledztwo wymaga przesłuchania świadków.

Czyli tych, których ćwierć wieku temu bezprawnie wsadzano za kratki. I tu pojawia się budzący kontrowersje element tej historii.

Otóż przesłuchiwać byłych opozy- cjonistów ruszyli... policjanci! Nie- spodziewanie pukają oni do mieszkań osób niegdyś interno- wanych i oznajmiają, że chcą je przesłuchać z uwagi na prowadzone przez IPN śledztwo. Na przykład bielszczankę Grażynę Staniszewską (obecnie posłankę do Parlamentu Europejskiego) policja z zamiarem przesłuchania odwiedziła w domu bardzo póź- nym wieczorem, bo około 21.00.

OBURZENIE I SKARGA

Była bielska opozycjonistka, która nie kryje, że przypomniały się jej w tym momencie mroczne czasy stanu wojennego, gdy mili- cja okresowo ją zatrzymywała, jest tym zdarzeniem oburzona i złożyła w tej sprawie formalną skargę. Elwira Jurasz, rzecznik prasowy bielskiej policji wyjaśnia, że policja przesłuchując dawnych opozycjonistów wypełnia polece- nie otrzymane z IPN-u. - Dziś są to często osoby starsze czy scho- rowane. Dla nich wizyta w komen- dzie policji w celu złożenia zeznań mogłaby być sporym problemem.

Dlatego też policjanci, chcąc uła- twić tym ludziom życie, sami do nich jadą. Taki sposób przesłucha- nia wydaje się dla tych osób dużo wygodniejszy. Trudno więc robić policji wyrzuty z tego powodu, że idzie obywatelom na rękę - wyja- śnia Elwira Jurasz, która informuje jednocześnie, że skarga złożo- na przez Grażynę Staniszewską

jest obecnie rozpatrywana zgodnie z obowiązującą procedurą.

Nieoficjalnie można od bielskich policjantów usłyszeć też taką opi- nię: - Zamiast łapać przestępców, którzy grasują na naszych ulicach, my musimy się bawić w historyków i przesłuchiwać świadków wyda- rzeń sprzed ćwierć wieku. Policjanci czują się także dotknięci tym, że ich odwiedziny w domach porównuje się do działań Milicji Obywatelskiej w stanie wojennym. - W demokra- tycznym państwie prawa policja jest od tego, aby chronić uczciwych lu- dzi, a nie ich szykanować. W tej sytuacji trudno zrozumieć dlacze- go ktoś uważa wizytę policjanta za coś złego - mówi jeden z bielskich stróżów prawa.

STO ŚLEDZTW

Dlaczego IPN do przesłuchiwa- nia dawnych opozycjonistów wysłał policję? - Powód jest prosty - wła- snymi siłami nie podołalibyśmy temu zadaniu. Mamy ośmiu proku- ratorów i około stu śledztw. Tylko w tej sprawie do przesłuchania na terenie dawnych województw biel- skiego, częstochowskiego i kato- wickiego jest około tysiąca osób.

Dlatego zgodnie z przysługującymi nam uprawnieniami, postanowili- śmy skorzystać z pomocy policji. To zresztą nie jedyne śledztwo, w któ- rym policja przesłuchuje świadków na polecenie IPN-u. Dzieje się tak też na przykład w niektórych śledz- twach dotyczących zbrodni nazi- stowskich - mówi Ewa Koj.

Byli bielscy opozycjoniści uwa- żają jednak, że policyjne wizyty w domach osób niegdyś internowa- nych to nieporozumienie. - Powiem wprost - to jest chora sytuacja. W przypadku tego śledztwa policja nie powinna chodzić po domach, lecz

wysłać do osób, które chce prze- słuchać, zawiadomienie z informa- cją o tym, czego sprawa dotyczy i zaproszeniem na komendę. Nam, osobom represjonowanym w sta- nie wojennym, najbardziej chyba zależy na wyjaśnieniu wszystkich kwestii dotyczących tamtego okre- su i jestem pewny, że wszyscy świadkowie bez słowa sprzeciwu stawiliby się na przesłuchanie - mówi Marcin Tyrna, obecny prze- wodniczący Zarządu Regionu Pod- beskidzie NSZZ „Solidarność”, któ- rego w 1981 roku zatrzymano już 12 grudnia, na krótko przed półno- cą. Podobnego zdania jest inny były bielski opozycjonista Henryk Jusz- czyk, który również - tyle że nieco później - został w stanie wojennym zatrzymany przez komunistyczny aparat przemocy. - Bardzo zależy mi na tym, aby wszystkie sprawy dotyczące stanu wojennego zosta- ły jak najszybciej wyjaśnione. Ro- zumiem, że IPN-owi brakuje proku- ratorów i dlatego posiłkuje się poli- cją. Ale wizyty policjantów w do- mach i to późnym wieczorem, to gruba przesada. Po pierwsze dla- tego, że wieczorna wizyta mundu- rowych zawsze budzić będzie u nas złe wspomnienia. Po drugie, to do- brze wszyscy wiemy, jak sąsiedzi oceniają przyjazd pod czyjś dom ra- diowozu. Na takiego Bogu ducha winnego człowieka zaraz pada po- dejrzenie, że pewnie coś przeskro- bał, bo przecież była u niego poli- cja. I chodź potem po całej wsi czy dzielnicy i wyjaśniaj, że jedynie przesłuchiwano cię jako świadka w sprawie stanu wojennego. Dlatego uważam, że policja w tej sprawie powinna pisemnie zapraszać na przesłuchania do komendy, a jeź- dzić tylko do tych osób, które z uwa- gi na wiek czy stan zdrowia odpo- wiedzą, że będą mieć kłopoty sta- wić się na przesłuchanie - mówi Henryk Juszczyk.

SŁAWOMIR HOROWSKI

Niewinny przesiedział dziewięć miesięcy

21-letni bielszczanin otrzyma ponad osiem tysięcy złotych odszkodowania i zadość- uczynienia za niesłuszne aresztowanie. Taką decyzję podjął niedawno bielski Sąd Okrę- gowy. Owa kwota - tylko o tysiąc złotych mniejsza od tej, której domagał się mężczyzna - ma być rekompensatą za dziewięciomiesięczny pobyt za kratami.

rzed trzema laty prokuratura oskarżyła osiemnastolet- niego wówczas ucznia jednej z bielskich szkół zawodowych o dokonanie, wspólnie z trzema innymi nieustalonymi sprawcami, ulicznego rozboju. Jak wynikało z prowadzonego w tej sprawie śledz- twa, dwóch napastników, ubezpie- czanych przez dwójkę kolegów, za- trzymało w godzinach popołudnio- wych na peryferyjnej ulicy swego ró- wieśnika i grożąc mu nożem zmu- siło do wydania telefonu komórko- wego. Przerażony przebiegiem zaj- ścia uczeń nie stawiał oporu, a jego równie wystraszeni dwaj koledzy, nie przyszli mu z pomocą.

Zawiadomiona o napadzie policja wysłała w tamten rejon poli- cyjny patrol, mający ująć spraw- ców. Opis ich wyglądu okazał się jednak bardzo ogólnikowy. Wiado- mo, że byli młodymi ludźmi, ale podczas napadu mieli na głowach kaptury zasłaniające ich twarze.

Byli ubrani w sposób charaktery- styczny dla wielu nastolatków, a jako nieliczny konkret, świadkowie podali, że jeden z bandziorów miał czerwone buty. Właśnie w ten spo- sób ubranego młodzieńca zatrzymano kilkadziesiąt minut później.

Roman P.^★⁾ chodził do pobli- skiej szkoły i choć kategorycznie zaprzeczył, aby brał udział w napadzie, to jednak podane przez niego alibi mogło budzić wątpliwości. Mię- dzy innymi okazało się, że w chwili, gdy doszło do rozboju, młodzieńca nie było na lekcji. Dla policjantów prowadzących postępowanie naj- istotniejszy był jednak fakt, że po- dejrzany, któremu przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa, został z dużą dozą prawdopodo- bieństwa rozpoznany przez niektó- rych świadków zdarzenia. Zaraz potem, w kwietniu 2003 roku, Ro- man P. został aresztowany, a pod koniec roku skierowano przeciwko niemu, jako jedynemu ustalonemu sprawcy napadu, akt oskarżenia.

Już na początku procesu bielski Sąd Okręgowy uchylił wobec oskarżonego zastoso- wany wcześniej areszt, miał również wątpliwości co do rze- telności i trafności zebranych w śledztwie dowodów. Najwięk- sze zastrzeżenia budziło przeprowadzone w śledztwie tzw.

okazanie podejrzanego do rozpoznania świadkom. Prowadzą- cy wówczas sprawę policjant dokonał tej czynności w sposób niezgodny z przepisami.

Obok przedstawionego do rozpoznania Romana P. usta- wił w jednym rzędzie z nim po- zorantów, którzy chodzili ze świadkami do jednej szkoły i tym samym byli im dobrze znani.

Kodeks postępowania karnego głosi, że „okazanie powinno być przeprowadzone tak, aby wyłą- czyć sugestię”, a zdaniem sądu, w tym wypadku owa kardynalna zasa- da prawa została złamana. Z uwagi na fakt, iż orzekana sprawa dotyczy- ła zbrodni, za którą grozi oskarżo- nemu surowa kara, dowody należa- ło badać za szczególną skrupulat- nością, aby w żadnym wypadku nie doszło do naruszenia zasady do- mniemania niewinności - stwierdzo- no w końcowym orzeczeniu.

Bielski sąd wytknął również oskarżycielowi liczne błędy proce- duralne w trakcie prowadzenia po- stępowania przygotowawczego oraz występujące inne, nie dające się usunąć wątpliwości, które na- leżało rostrzygnąć na korzyść oskarżonego. W efekcie w pierw- szej instancji zapadł wyrok unie- winniający, który - po zaskarżeniu przez prokuraturę - utrzymał potem w mocy katowicki Sąd Apelacyjny.

Roman P., pomny swych obywa- telskich praw, wystąpił do sądu z wnioskiem o odszkodowanie i za- dośćuczynienie za niesłuszne tym- czasowe aresztowanie. Jak uzasad- nił mecenas Jacek Sikora, pozbawienie wolności spowodowało nie

tylko wymierne straty materialne jego klienta, ale naraziło go również na moralne szkody w życiu osobi- stym, gdyż utracił przyjaciół, zaufa- nie środowiska, a w oczach wielu stał się po prostu kryminalistą.

Roman P., który w chwili aresztowania odbywał płatną zawodową praktykę, miał od września 2003 za- gwarantowaną pracę w prywatnej firmie z wynagrodzenim 950 złotych.

Po wyjściu na wolność jego etat był już zajęty. Jak wyliczył, z tego powodu stracił co najmniej 4,7 tysiąca złotych i takiej kwoty domagał się jako odszkodowania. Wystąpił rów- nież o zadośćuczynienie za dozna- ne krzywdy w kwocie 500 złotych za każdy spędzony w areszcie miesiąc.

Sąd przychylił się do jego rosz- czeń i przyznał mu odszkodowanie wraz z zadośćuczynieniem za niesłuszne aresztowanie w wyso- kości 8215 złotych. Pieniądze za pomyłkę wymiaru sprawiedliwości pochodzą ze skarbu państwa, czyli od nas - podatników.

Tekst i foto: DARIUSZ BANDOŁA

★) Personalia zmienione

FOTO: DARIUSZ BANDOŁA

(6)

Zapłata... drewnem Kto i dlaczego wydał wyrok na stuletnie lipy ?

Niepełnosprawna żywczanka kontra wykonawca

rena C.^★) z Żywca skarży się na wykonawców, któ- rzy ocieplali jej blok. - W wyniku tych prac - mówi czytel- niczka - w moim mieszkaniu uszkodzeniu uległo okno. Składa- łam reklamację, niestety - nic nie udało mi się wskórać...

Kobieta pokazuje okno. - Za- montowano przy nim zbyt szeroki parapet. Woda, która przy opa- dach spływa z parapetów z wy- ższych pięter i gzymsu, odbija się od mojego parapetu, zalewając dolne partie okna. Okno zaczęło się wypaczać, lakier odpadać.

Woda wpływa mi do mieszkania, zalewa ścianę, podłogę - mówi czytelniczka. - Jestem osobą nie- pełnosprawną, mam problemy z chodzeniem, bo w innym wypad-

ku poszłabym do wykonawcy oso- biście i zaprosiła go, by pooglą- dał usterki. Zgłosiłam ich na pi- śmie administratorowi kilka. Naj- gorzej jest jednak z tym oknem.

- Informacje o wszystkich usterkach, które zgłosiła ta pani, przekazaliśmy wykonawcy w celu ich usunięcia do czasu odbioru robót. Kobieta została przez nas poinformowana o terminie odbio- ru prac, jak również o możliwości wprowadzenia do protokołu od- bioru uwag dotyczących niewyko- nania naprawy usterek lub wpi- sania nowych, gdyby takie wystą- piły - mówi Grażyna Kita, prezes Żywieckiego Towarzystwa Bu- downictwa Społecznego, zarząd- ca wspólnoty mieszkaniowej. - Lo- katorka nie uczestniczyła w odbio-

rze i nie wniosła uwag do protokołu.

Czytelniczka przy- znaje, że do protoko- łu uwag nie wnosiła.

- Powiedziałam o usterkach, myślałam że to wystarczy. Wcze- śniej składałam prze- cież reklamację na pi- śmie - mówi.

Podczas kolejnej wizji w budynku komisja odbioru robót budowlanych odwiedziła mieszkanie czytelniczki. Nie zgodzono się z jej zarzutami, że okna zostały zniszczone wskutek prowadzo- nych prac budowlanych. - Parapet ma wymiary normatywne, a farba ulega złuszczeniu wskutek nieod- powiedniej bieżącej konserwacji

starego okna - blok ma ponad 30 lat - mówi Grażyna Kita. - Jed- nakże, biorąc pod uwagę niepeł- nosprawność Ireny C. oraz zasa- dy dobrego współżycia społeczne- go ŻTBS, jako zarządca wspólno- ty mieszkaniowej, dokona wymia- ny parapetu na węższy, jak rów- nież przemaluje jej okno. (efa)

★) Dane do wiadomości redakcji

Okno jest zniszczone na dole, od deszczu odbijającego się od parapetu - twierdzi czytelniczka.

Oburzenie wśród mieszkańców bielskiej dzielnicy Lipnik wzbudziła wycinka do- rodnych drzew, rosnących na stromej skarpie, wznoszącej się 20 metrów po- nad potokiem Niwka. Tuż powyżej skarpy, na rozległej działce, powstaje osiedle atrakcyjnie położonych apartamentowców. Powód wycinki dla postronnych ob- serwatorów wydawał się więc oczywisty.

ostatecznie przez ratusz warunkach zabudowy. Inwestor zmu- szony jest w związku z tym wybu- dować teraz most nad potokiem Niwka i poprowadzić po stromym zboczu karkołomny podjazd, pro- wadzący do budynków. Nie dość, iż jest to zadanie z technicznego punktu widzenia bardzo trudne, inżynieryjnie skomplikowane i kosztowne, to jeszcze na prze- szkodzie projektowanej obecnie drogi dojazdowej stanęły drzewa, porastające w tym miejscu gęsto nadrzeczną skarpę.

Czemu MZD zmienił zdanie doprowadzając do tego, iż w kon-

sekwencji teraz wycina się drzewa? Wojciech Waluś tłumaczy to względami bezpieczeństwa. W miejscu, gdzie powstaje osiedle i planowany był na nie wjazd, uli- ca Krakowska ostro wspina się w górę. To w połączeniu z ogrom- nym ruchem, jaki na niej panuje, a jest to droga krajowa, wyklucza możliwość przyłączenia dodatko- wej drogi, prowadzącej na teren bądź co bądź sporego osiedla mieszkaniowego.

Czemu jednak wcześniej MZD wyraził zgodę na takie roz- wiązanie? - Wcześniej była mowa tylko o dwóch budynkach, teraz mają być trzy, a na doda- tek jeszcze sporej wielkości pa- wilon handlowy, a nie wiadomo

co w przyszłości zamierza tam wybudować inwestor. Na dział- ce pozostało bowiem sporo wol- nej przestrzeni - mówi Wojciech Waluś dodając, że na pewno liczba aut wjeżdżających i wy- jeżdżających z osiedla będzie ogromna, co mogłoby doprowa- dzić do ciągłego blokowania ruchu na Krakowskiej nie mówiąc już o zagrożeniach, jakie rozwią- zanie to mogłoby na drodze wy- woływać.

Z CIĘŻKIM SERCEM, ALE...

Dlatego też - jak przyznał Wa- luś - najlepszym rozwiązaniem w

opinii drogowców jest połączenie tej nieruchomości z systemem komunikacyjnym miasta poprzez znacznie mniej ruchliwą ulicę Lip- nicką. Taką też decyzję podjął w tej sprawie ratusz, a dokładniej Wydział Urbanistyki i Architektu- ry. Jak wyjaśniono nam natomiast w Wydziale Ochrony Środowiska, w momencie kiedy inwestor wy- stąpił o wydanie zgody na wycię- cie drzew uniemożliwiających mu budowę wjazdu na teren jego po- sesji od strony ulicy Lipnickiej, zgodnie z tym co zadecydowali wcześniej urbaniści i drogowcy, nie można było zrobić nic innego jak tylko zgodę taką - choć z cięż- kim sercem - wydać.

Tekst i foto: MARCIN PŁUŻEK Ponadstuletnie lipy poszły pod topór.

Co roku na terenie podbeskidzkich miast i wsi wycina się setki drzew. Przeszkadzają w realizacji zamierzeń inwestycyjnych albo tylko „zawadzają”. Padają więc pod ciosami siekier w majestacie prawa i te dorodne, i te mniej okazałe. Rzeź trwa zwłaszcza przy drogach, gdzie jedynym - zdaniem urzędników - sposobem na poprawę bezpieczeństwa ruchu jest wycinka Bogu ducha winnych przydrożnych drzew. Wśród nich jest wiele bardzo cennych okazów, w tym wiekowe dęby czy kasztanowce.

problemie tym pisaliśmy już wielokrotnie, jednak oprócz czysto przyrodni- czo - ekologicznego, istnieje jeszcze jeden aspekt towarzyszący temu zjawisku. Zwrócili na niego uwagę nasi czytelnicy. Pytają bowiem, co dzieje się z drewnem wy- cinanych w imię jakiegoś „intere- su społecznego”, a rosnących na gminnym gruncie, drzew.

Trudno mówić o konkretnych kwotach, lecz drewno to bardzo cenny i poszukiwany towar, zwłasz- cza gatunków szlachetnych, które- go ceny bywają zawrotne. Każdy więc wycięty przydrożny jawor czy dąb, to kąsek, a i zwykła topola czy wierzba mają swoją wartość. Ceny drewna opałowego w ostatnich latach mocno bowiem podskoczyły i teraz za metr sześcienny tego pali- wa trzeba w składnicach wybulić grubo ponad 100 złotych.

Tymczasem tylko w Bielsku- Białej przy okazji dużych, prowa- dzonych na terenach gminnych, inwestycji wycięto setki drzew, któ- rych drewno chciałby widzieć u sie- bie niejeden posiadacz kominka.

W Wydziale Ochrony Środowi- ska bielskiego ratusza wyjaśniono nam, że zasadniczo wszystkie drzewa rosnące przy drogach czy na terenach mocno zurbanizowanych z materialnego punktu widzenia, bez względu na gatunek, posiadają jedynie wartość drewna opałowego.

Sprawia to bowiem technika ich wycinki. Nie można takiego drzewa

ściąć tak jak robią to drwale, czyli podcinając go u podstawy pnia.

Drzewo padając mogłoby wyrządzić wiele szkód. Dlatego też trzeba je ścinać po kawałku, poczynając od góry. Z pnia pozostaje wtedy stos niewielkich kloców, które nie nada- ją się już do celów przemysłowych.

Trudno bowiem byłoby z nich uzy- skać deski czy foszty.

Nie zmienia to jednak faktu, że z jednego dorodnego drzewa moż- na uzyskać nawet kilka metrów sześciennych bardzo obecnie po- szukiwanego na rynku ekologicznego opału.

Z informacji jakie udało nam się uzyskać wynika, że najczęściej drewno to staje się własnością...

firmy, która wykonywała wycinkę.

W ten sposób władze gmin regu- lują z wykonawcą swoje rachunki za wykonanie usługi ścięcia drzewa. Podobnie jest w przypadku dużych inwestycji (głównie drogo- wych), gdzie wycinane są całe za- lesione połacie terenu.

W tym przypadku jednak - za- pewniono nas w bielskim ratuszu - wartość pozyskanego w ten sposób przez wykonawcę drewna jest sza- cowana i odliczana od kwoty, jaką inwestor ma zapłacić wykonawcy w ra- mach wzajemnych rozliczeń. Jakie konkretnie są to kwoty i czy aby miasto nie pozbywało się w ten sposób drewna za bezcen, tego w bielskim ratuszu nie udało się ustalić. Zapew- niono nas jednak, iż drewno to od- dawane za darmo nie jest. (map) Rzeź drzew na Podbeskidziu trwa.

FOTO: EWA FABER

ZASŁANIAŁY WIDOK ?

Drzewa zasłaniały widok z okien nowo powstających budyn- ków i to okien od południowej strony, z których roztacza się wspaniała panorama gór, otacza- jących stolicę Podbeskidzia. Gdy- by nie wycinka, widok z balkonów byłby nieszczególny. Pejzaż przez większą cześć roku zasła- niałyby bowiem ogromne lipy.

Teraz - gdy drzewa ścięto - wi- doku nic już nie przesłania. Apar- tamenty można więc śmiało re- klamować jako atrakcyjnie poło- żone, z widokiem na panora- mę Beskidów.

Tymczasem sprawa nie jest tak prosta, jak można z pozoru sądzić. Najbardziej przeciwny wycince jest bowiem sam inwestor, Wojciech Pawlus, wznoszący osiedle!

Twierdzi nawet, że gdy patrzy na tę wycinkę kraje mu się serce. Pięknie przycięte i wypie- lęgnowane ponad 100-letnie lipy nikomu by na osiedlu nie wadziły. Drzewa wyciąć jednak musiał. Tak bowiem zadecy- dowano w... ratuszu.

PIERWSZY WJAZD

Sprawa - której drzewa stały się teraz ofiarą - ciągnie się już od trzech lat i dotyczy dojazdu do wznoszonego przez niego osiedla apartamen- towców. Powstaje ono na rozle- głej działce, graniczącej bezpo- średnio z ulicą Krakowską. Od położonej po przeciwnej stronie ulicy Lipnickiej działkę oddziela stroma skarpa oraz potok Niw- ka. Logicznym więc było, aby wjazd na teren osiedla został wy- tyczony od strony ulicy Krakow- skiej. Takie też były wstępne ustalenia poczynione przez in- westora z Miejskim Zarządem Dróg. I taka lokalizacja dojazdu znalazła się nawet w wydanej przez Urząd Miejski pierwotnej wersji decyzji o warunkach zabudowy dla tejże inwestycji. Jak ustalono, tak też zrobiono i do dzisiaj dojazd na plac budowy prowadzi właśnie od strony ulicy Krakowskiej.

DRUGI WJAZD

W międzyczasie inwestor rozpoczął jednak starania o zmianę wcześniej wydanych mu przez UM warunków zabudowy.

Z pewnych względów zamiast - jak planowano wcześniej - dwóch apartamentowców, miał tam powstać trzeci budynek mieszkalny (łączna ilość miesz- kań nie uległa jednak zmianie) oraz pawilon handlowy. Tutaj pojawił się problem. Mówiąc w pewnym uproszczeniu MZD nie wyraził bowiem zgody na to, aby w zmienionych warunkach zabudowy znalazł się zapis mówiący o tym, że dojazd do powstające- go osiedla poprowadzony zostanie od ulicy Krakowskiej.

Negocjacje w tej sprawie - jak tłumaczy inwestor - trwały długo, lecz MZD upierał się przy swoim.

Ostatecznie dojazd wyznaczono od strony ulicy Lipnickiej. Taki też zapis znalazł się w wydanych