Powojenna Lubartowska - Ewa Eisenkeit - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

EWA EISENKEIT

ur. 1919; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, II wojna światowa

Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, Lublin, II wojna światowa, ulica Lubartowska, żołnierze rosyjscy

Powojenna Lubartowska

Po wojnie ja mieszkałam [na] Lubartowskiej 66, naprzeciwko Jesziwy [Chachmej]

Lublin. Nie miałam nikogo z rodziny. Tam był szpital rosyjski, gdzie jesziwa. A naprzeciwko był sklep rogowy, w tym domu, gdzie ja mieszkałam. Oni mieli koncesję na wódkę, na wszystko. W armii byli ci wszyscy z tego szpitala, to przyszli kupować.

Co ja widziałam – [jeden] kupił cały litr wódki i miał szklankę. Na pewno tam kupił też szklankę, w tym sklepie. I była młoda Rosjanka, ona była w armii. Stała [na] środku [skrzyżowania], bo były cztery ulice i ona kierowała ruchem, był ruch straszny. I ona widziała, że on wychodzi ze sklepu, było zimno. [To] było może w styczniu albo w lutym. Ona tego żołnierza wołała i on doszedł do niej. I widziałam, on nalał jej pełną szklankę wódki, ona wypiła. I znowuż stała i kierowała ruchem. Która nasza dziewczyna by to zrobiła? One przy samochodach tak znały wszystko, jak mężczyźni.

Data i miejsce nagrania 2010-12-10, Lake Worth

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Marta Tylus

Redakcja Justyna Molik