Ucieczka z puławskiego getta w czasie II wojny światowej - Pinchas Kidron - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

PINCHAS KIDRON

ur. 1922; Końskie

Miejsce i czas wydarzeń Puławy, II wojna światowa

Słowa kluczowe Puławy, II wojna światowa, getto, ucieczka z getta, wyjazd do Palestyny

Ucieczka z puławskiego getta w czasie II wojny światowej

Uciekłem z getta po tygodniu albo dwóch po jego powstaniu. Nie miałem pojęcia, co będzie w getcie. W żaden sposób nie byłem gotowy [na to żeby w nim] być. To było dla mnie znieważenie i wstyd, jako Żyd i człowiek. [Razem z] moimi braćmi, Dawidem i Szlomo, i szwagrem Mosze, uciekliśmy przez granicę między okupacją niemiecką i rosyjską nad rzeką Bug. Z jednej strony strzelali do nas Niemcy, z drugiej – żołnierze rosyjscy. Myśmy uciekli do okupacji rosyjskiej, bo myśleliśmy, że tam będzie dla nas lepiej, ale tam warunki były ciężkie. Kiedy uciekliśmy z Puław, to był koniec października, moim marzeniem było wyjechać do Palestyny. Kiedy się żegnałem z rodzicami, przyrzekłem, że pierwszy list będzie z Palestyny. Rzeczywistość była lepsza niż moje marzenie. [Dostaliśmy się] do Wilna, tam organizowała się grupa młodzieży i czekała na możliwość wyjechania do Palestyny. W marcu w [19]40 roku nasza grupa dostała dwa pozwolenia na wyjazd do Palestyny. [Na] zebraniu wybrano dwóch członków na wyjazd do Palestyny, ja byłem jednym z tej dwójki. Wypełniłem moją obietnicę dla rodziców. Oni otrzymali mój list pisany z Belgii na drodze do Palestyny. Pierwszego kwietnia [nad] ranem przybyłem do Palestyny, do Hajfy.

Stamtąd wyjechałem do szkoły Ben Szemen, to jest niedaleko z lotniska Ben-Gurion.

Data i miejsce nagrania 2003-10-01

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Weronika Prokopczuk