Alojzy Leszek Gzella - streszczenie relacji mówionej

Były takie duże tace drewniane, na które układało się talerze i roznosiło się, bo każdy student mający stypendium czy mający wykupiony bon na obiad siadał, myśmy te

Już na pierwszym roku, bo pamiętam, jeszcze wtedy mieszkałem w tym bardzo tłumnym pokoju, w osiemnastce, gdzie nas było osiemnastu przez jakiś czas, pojawiły się jak gdyby

To było koło, które zajmowało się krytyką filmową, powstało też koło krytyki literackiej, też było, Sławomir Błaut prowadził je i inspirował, starszy o rok od nas

Ja byłem tym pierwszym, a on tam był tym sportowym dziennikarzem, żeby po prostu nikt nie miał pretensji, zresztą to nie było możliwe – sekretarz jest bezpartyjny, więc było

Wspomina także warszawskie getto, dymy widoczne z okien mieszkania na Marszałkowskiej podczas powstania w getcie, ukrywanie Żyda w piwnicy, stosunek Polaków do sytuacji Żydów

Relacja dotyczy Lublina w latach 50., Leszek Gzella zwraca uwagę na jego architektoniczną odmienność od rodzinnego Pomorza, prowincjonalność miasta,

W relacji mowa również o kontaktach służbowych z Zarządem Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ „Solidarność” – otwartości wobec dziennikarzy, łatwości dostępu

W relacji Alojzy Leszek Gzella opowiada o pracy w „Kurierze Lubelskim” w dziale kultury, co należało do jego obowiązków, to znaczy