• Nie Znaleziono Wyników

Współcześni biłgorajczycy - Shmuel Atzmon-Wircer - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Współcześni biłgorajczycy - Shmuel Atzmon-Wircer - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

SHMUEL ATZMON-WIRCER

ur. 1929; Biłgoraj

Miejsce i czas wydarzeń Bigoraj, współczesność

Słowa kluczowe Biłgoraj, współczesność, biłgorajczycy, stosunki polsko- żydowskie

Współcześni biłgorajczycy

Kończy się już mój piąty po wojnie pobyt w Biłgoraju. Odjeżdżam z uczuciem, że tutejsza młodzież jest wspaniała. Wczoraj ta młodzież w ramach festiwalu przygotowała takie małe przedstawienie. To było dla mnie przeżycie, byłem pod takim wrażeniem, że o mało nie płakałem jak małe dziecko. Oni opowiadali z taką miłością o Biłgoraju, przedstawiali fragmenty o ludziach, których znałem – bo w Biłgoraju oprócz tego, że było dużo pozytywnego, byli też odrębni ludzie, jak ten, który przynosił wodę, byli też głupcy, i oni te wszystkie typy tak ładnie określili. Śpiewali piosenki w języku jidysz, zrobili coś takiego, że zrozumiałem, że oni rzeczywiście są zainteresowani. Powiedziałem im, że są przyszłością odnowienia stosunków żydowsko-polskich, bo mają czyste sumienie, są otwarci, dlatego wierzę, że przez edukację młodzieży można przywrócić takie stosunki, które były w Polsce między Żydami a Polakami przez setki lat.

Data i miejsce nagrania 2007-06-15, Biłgoraj

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Elżbieta Zasempa

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Była kuchnia, sypialnia moja, był stół, gdzie jadalnia, pokój moich sióstr, pokój moich rodziców.. Z lewej strony był

Ja też zmieniłem swoje [nazwisko] – z Wircer na Atzmon – to [nazwisko] dał mi pierwszy minister kultury izraelskiej.. Siedziałem z nim, wielkim aktorem, byłem jego

Wtedy ojciec mój wrócił do Biłgoraja, żeby zobaczyć, co się stało, bo nie byliśmy w Biłgoraju sześć lat.. Przyjechał do Biłgoraja spotkać się

Moje dzieciństwo w Biłgoraju do wybuchu wojny było dzieciństwem szczęśliwym, ponieważ miałem szczęście urodzić się w rodzinie, która była bardzo dobrze ulokowana w

Chodziłem także do hebrajskiej szkoły, tak że byłem zajęty od rana od ósmej do pierwszej w polskiej szkole, a od trzeciej do szóstej w hebrajskiej. Za dużo czasu nie miałem

W XVII wieku, nie pamiętam dokładnie, który polski król umarł i nie był jeszcze wybrany następca, szlachta nie mogła się zdecydować, a nie chciała i nie

Dlatego dziwię się do dziś, że mnie pozwalano iść do kościoła z naszą gosposią Marysią, która zajmowała się dziećmi.. Naprzeciw nas jest

Mój ojciec, jak przyjechał ze Szczebrzeszyna, żeby się ożenić, był już postępowym religijnym Żydem, to znaczy chodził bez brody, w kapeluszu, w ubraniu cywilnym, nie