Szkoła - Kostiantyn Klymowycz (Klimowicz) - fragment tekstowy świadka historii [TEKST]

Słowa kluczowe Lublin, II wojna światowa, szkoła Sióstr Kanoniczek, szkoła przy ulicy 1 Maja,

Był osobno język polski i język ukraiński, a kto chciał – to mógł się uczyć języka, którego chciał. Jak przyszli Rosjanie, to nauka trwała dalej, tak

Nie chodziłem do szkoły w głównym budynku, tam gdzie teraz jest szkoła, tylko obok jest jeszcze mniejszy budynek i tam się uczyliśmy.. Pani Jucharsowa z Puław

A ponieważ nieźle mi szło w szkole i zresztą, świadectwa moje o tym mówiły – od góry do dołu było „bardzo dobre”, tam raz „dobre”, czy coś takiego - to mnie wzięli

Pan nauczyciel pytał mnie o coś, a ja nie wiedziałem, nie umiałem tego i w końcu mówię mu: „Panie profesorze, ja języka rosyjskiego uczyć się nie będę”.. Jak to

Pamiętam taką sytuację, jeszcze byłem małym dzieckiem, może cztery lata miałem, może pięć: poszliśmy do pańskiego sadu po jabłka, na jabłonie. Był taki panek – mówili

Gdyby nie było tutaj tego oddziału, to tego Walinsziusa banderowcy by zabrali już w ‘43 roku, jak napadli na Torczyn.. Bo banderowcy napadli na Torczyn w ’43 roku,

Chata księdza była dość przestronna i z tej chaty w [19]39 roku, jak przyszły już wojska radzieckie, zrobili szkołę, klasy początkowe, czyli klasy 1-4.. Miejsce wokół