• Nie Znaleziono Wyników

Zainteresowania humanistyczne - Alexandre Messer - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Zainteresowania humanistyczne - Alexandre Messer - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

ALEXANDRE MESSER

ur. 1938; Grabowiec

Miejsce i czas wydarzeń Paryż, współczesność

Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, projekt W

poszukiwaniu Lubliniaków. Francja 2011, życie codzienne, studia, praca magisterska

Zainteresowania humanistyczne

Kiedy zacząłem studia, to zacząłem w naukach ścisłych, studia fizyki. Później pracowałem jako elektronik, jako informatyk. Zawsze byłem w dziedzinie nauk ścisłych. Ale moim marzeniem zawsze była humanistyka. I już bardzo dawno, wiele, wiele lat przed pójściem na emeryturę, powiedziałem sobie, że kiedy pójdę na emeryturę, to wrócę na uniwersytet i tym razem pójdę na humanistykę. I co mnie najbardziej interesowało zawsze, to jest historia. Między innymi historia Żydów, historia żydowska. I to studiowałem i tym się zajmuję teraz. Historia, kultura, literatura. Teraz żałuję, że nie mam więcej czasu. Bo wiem, że mam siedemdziesiąt dwa lata, prawie że siedemdziesiąt trzy. Ile jeszcze lat mi zostaje, nie wiem. Ale kiedy czytam jakąś pracę historyczną i kiedy czytam bibliografię i widzę te wszystkie tytuły, i mówię sobie: „No słuchaj, nigdy nie będziesz miał czasu na to, żeby to wszystko przeczytać”. A przecież to tak ciekawe, tak interesujące.

Moja praca magisterska, do której badania robiłem w ŻIH-u, była na temat prasy żydowskiej w języku jidysz, w Polsce podczas dwudziestolecia międzywojennego.

Robiłem bibliografię tej prasy w zasobach ŻIH-u. To, co było dostępne. No i teraz ta bibliografia była używana na Uniwersytecie Jerozolimskim do skanowania prasy. Tak że to się do czegoś przydało. Moja praca oczywiście została napisana w języku francuskim, na Uniwersytecie Paryskim, tak że to musiało być po francusku. Kiedyś miałem zamiar, ale później jak już zacząłem się zajmować teatrem, to porzuciłem studia uniwersyteckie, chociaż bardzo bym chciał do tego wrócić, no ale trochę jest za późno teraz, ale kiedyś miałem zamiar zrobić pracę doktorską w Polsce na temat historii teatru żydowskiego w Polsce. Zresztą na ten temat pisałem.

(2)

Data i miejsce nagrania 2011-04-11, Paryż

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski, Agnieszka Zachariewicz

Transkrypcja Marta Tylus

Redakcja Maria Radek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Bo oczywiście były takie wybryki antysemickie jeszcze kiedy byłem w szkole podstawowej, no bo wtedy między dziećmi od czasu do czasu żeśmy się bili no… „A wy

I gdzieś w roku 2000, może trochę przedtem, w 1999 roku, ona też zaczęła się interesować językiem jidysz, bo ona ten język znała ze słuchu, ona mogła mówić i rozumiała, bo

I wtedy dopiero odnalazła tą metrykę, w której było napisane, że ona urodziła się w 1908 roku.. Ale deklaracja była dopiero w 25

Ona mnie się pytała, jak ja widzę przyszłość języka żydowskiego, a ja jej powiedziałem, że prawdopodobnie to się skończy tak jak aramejski, że to będzie język dla

Przez pewien czas czułem się Francuzem… Od mojego wyjazdu z Polski, od chwili tego rozczarowania, powiedzmy do tej chwili, uważałem się za Polaka

Rzecz ciekawa, kiedy uczyłem się angielskiego, to dopiero kiedy zaczęło mi się śnić po angielsku, to zacząłem uważać, że zaczynam ten język znać. I teraz jak jestem na

Bo to on był moim mistrzem i profesor Skrzydło, na tych ludziach, jak to się mówi „wychowałem się”.Oni byli moimi mistrzami, cenię ich.. Formalnie [z profesorem Skrzydło]

Jak zwróciłam się do niego po ukraińsku uśmiechnął się, byłam z siebie dumna, to była moja pierwsza rozmowa z obcokrajowcem.. Niestety z czasem stosunki