Obiekt osłony

Kolejnym elementem przynależnym do otoczenia bliższego systemu OP jest obiekt osłony. Obiekty bronione przez system OP mogą mieć różną funkcję, właściwości, cechy demaskujące, kształt i odporność na działanie lotniczych środków bojowych.

W terminologii wojskowej pod ogólnym pojęciem obiektu osłony przeciwlotniczej na-leży rozumieć: siłę żywą, urządzenia techniczne, infrastrukturę lub sprzęt wojskowy i uzbrojenie, które są rozmieszczone lub zajmują czasowo jakąś powierzchnię, które można wyróżnić ze względu na istniejące w nich związki organizacyjno-funkcjonalne.

W kontekście ważności takich obiektów można dokonać ich klasyfikacji na: ważne, bardzo ważne i priorytetowe. Przy tak przyjętej klasyfikacji obiektów osłony na każdym szczeblu prowadzonych działań wojennych (strategicznym, operacyjnym i taktycznym)

163 Doktryna logistyczna…, dz. cyt., s. 166.

164 T. Jałowiec, Współczesna logistyka w systemie bezpieczeństwa i obronności państwa, red. J. Pła-czek [w:] Ekonomika bezpieczeństwa państwa w zarysie, Difin, Warszawa 2014, s. 183.

165 K. Murawska, Procesy logistyczne w podsystemie niemilitarnym systemu obronnego państwa, Obronność – „Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej”

2016, nr 4, s. 266.

to ensure the delivery of supplies and services to the armed forces; cumulating and maintaining strategic reserves for defence purposes; maintenance of defence infra-structure and support for allied forces, deployed and conducting operations on the territory of the Republic of Poland¹⁶³.

Important from the AD system point of view will be maintaining the relationships and ensuring the flow of information between the elements of military logistics and the non-military logistic organs. In addition, the key will be the preparation of mate-rial and technical logistics base and the provision of services to the entity for AD’s subsystems. Only proper management of resources will secure the proper functioning of military organs.

It is also worth mentioning that the requirements set for private and state econom-ic entities in the field of materials supply and provision of serveconom-ices will require orga-nizing and maintaining the organizational structure and functional areas responsible for efficient operation of the Armed Forces of Republic of Poland¹⁶⁴. The logistics processes undertaken will mainly concern transport, supply, information flow and security of these processes. An example of this can be activities related to medical, economic and quartermaster support as well as storage and distribution of equipment and maintenance of materiel stocks.

The most important task of the non-military logistic subsystem is to provide an appropriate platform for the efficient performance of tasks by the Polish Armed Forc-es and their support by public administration entitiForc-es and economic entitiForc-es¹⁶⁵. 2.6.4. Protected objects

Another element belonging to the closer environment of the AD system is the protected object. Objects defended by the AD system may have different functions, properties, unmasking features, shape and vulnerability to air weapons. In military terminology, under the general notion of an object protected by air defence, it is to be understood: personnel, technical equipment, infrastructure or military equipment and armaments, which are deployed or temporarily occupy a surface that can be dis-tinguished due to organisational and functional relationships existing therein. In the context of the importance of such objects, they can be classified as: important, very important and priority. With such a classification of protected objects at every level of military operations (strategic, operational and tactical) it is relatively easy to identify

163 Doktryna logistyczna…, ibid, p. 166.

164 T. Jałowiec, Współczesna logistyka w systemie bezpieczeństwa i obronności państwa, red. J. Pła-czek [in:] Ekonomika bezpieczeństwa państwa w zarysie, Difin, Warsaw 2014, p. 183.

165 K. Murawska, Procesy logistyczne w podsystemie niemilitarnym systemu obronnego państwa, Obronność – “Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej”

2016, No 4, p. 266.

jest stosunkowo prosto wytypować i przydzielić obiekty do konkretnych grup¹⁶⁶. Każdy z obiektów charakteryzuje się określonymi właściwościami i wymaganiami w zakresie OP. Dokonując typologii obiektów osłony przeciwlotniczej bez w względu na ich funk-cję (militarną, niemilitarną), dokonano podziału na pojedyncze i grupowe¹⁶⁷. Obiekty pojedyncze występują samodzielnie i mogą działać autonomicznie (np. czołg czy inny pojazd, wyrzutnia rakiet lub okręt). Mogą to być również pojedyncze budowle, które mogą działać (funkcjonować) samodzielnie zarówno dla potrzeb wojskowych, jak i cy-wilnych, np. mosty. W grupie obiektów pojedynczych, ocenianych z punktu widzenia doboru środków rażenia i taktyki działania środków napadu powietrznego przeciwnika i sposobu organizacji systemu OP, można wyróżnić dodatkowo obiekty: punktowe, po-wierzchniowe i liniowe. W odróżnieniu od pojedynczych, obiekty grupowe składają się z wielu elementów rozmieszczonych w ograniczonym rejonie (akwenie) wykonują-cych wspólnie zadanie, współpracując ze sobą. Najmniejsze składowe obiektu grupo-wego nazywamy celami elementarnymi¹⁶⁸. Ze względu na różnorodność wewnętrzną takich obiektów dokonano podziału na: jednorodne i niejednorodne. W przypadku jednorodnych obiektów grupowych w ich składzie znajdują się takie same obiekty ele-mentarne (np. jednego typu samoloty na lotnisku, pododdział jednego typu czołgów lub bojowych wozów piechoty, czy śmigłowce na lądowisku itp.). Niejednorodne obiekty grupowe składają się z różnych pod względem właściwości i wielkości obiektów ele-mentarnych. Zwykle nie można wydzielić spośród nich jednego obiektu elementarnego, który ma decydujący wpływ na funkcjonowanie lub działanie całego obiektu. Przykła-dem takiego obiektu może być baza wojskowa. Wśród grupowych obiektów niejedno-rodnych możemy wyróżnić ich dwa rodzaje: obiekty złożone i specjalne. Obiekt złożony składa się przynajmniej z kilku obiektów elementarnych związanych ze sobą relacjami funkcjonalno-technologicznymi. Tego rodzaju obiekty posiadają przynajmniej jeden - dwa elementy, które mają decydujący wpływ na funkcjonowanie (działanie) całego obiektu. Przykładem takiego rodzaju obiektu są np. węzły kolejowe i elektrownie ją-drowe. Obiekty specjalne mają unikalną charakterystykę. Przykładem mogą być zapory wodne, elektrownie szczytowo-pompowe lub zakłady chemiczne.

Reasumując, można stwierdzić, że obiekty bronione przez system OP mogą mieć różną charakterystykę, lokalizację, właściwości, cechy demaskujące i odporność na działanie lotniczych środków bojowych. Mogą mieć także inne przeznaczenie i różną wielkość. Wymienione powyżej cechy obiektów jako potencjalnych obiektów osłony dla systemu OP mają zasadniczy wpływ na jego organizację, potencjał

(ilościowo-ja-166 Zob. D. Żyłka (red. nauk.), Wybrane problemy wojsk obrony przeciwlotniczej sił powietrznych, AON, Warszawa 2016, s. 46.

167 Szerzej: M. Marszałek, A. Radomyski, Metodyka pracy na stanowisku dowodzenia brygady rakie-towej sił powietrznych, AON, Warszawa 2003, s. 62.

168 Tamże, s. 63.

and allocate objects to specific groups¹⁶⁶. Each of the objects has specific properties and requirements in the scope of Air Defence. Typing the objects protected by air defence without regards to their function (military, non-military), they were divided into single and group objects¹⁶⁷. Single objects are individual and can operate auton-omously (e.g. a tank or other vehicle, a rocket launcher or a ship). They can also be single buildings that can operate (function) independently for both military and civil-ian needs, e.g. bridges. In the group of single objects, assessed from the point of view of selection of weapon to engaged them and tactics of the enemy air attack means and the way of organising the AD system, additional objects can be distinguished: point, surface and linear. Unlike single ones, group objects consist of multiple elements located in a limited area (land or water) performing the task together, cooperating with each other. The smallest components of a group object are called elementary targets¹⁶⁸. Due to the internal diversity of such objects, the division into homogeneous and heterogeneous has been done. In the case of homogeneous group objects, their composition includes the same elementary targets (e.g. one type of aircraft at the air-base, a sub-unit of one type of tanks or infantry fighting vehicles, or helicopters at the airfield, etc.). Heterogeneous group objects consist of different in terms of properties and sizes of elementary targets. Usually, one elementary object cannot be separated from them, which has a decisive influence on the functioning or operation of the whole object. An example of such an object can be a military base. Among the group heterogeneous objects, we can distinguish between two types: complex and special objects. A complex object consists of at least several elementary objects connected with each other by functional and technological relations. Such objects have at least one – two elements that have a decisive influence on the functioning (operation) of the whole object. An example of such a type of objects are, for example, railway nodes and nuclear power plants. Special objects have a unique characteristic. For example, dams, pumped storage power plants or chemical plants.

Summing up, it can be stated that the objects defended by the AD system may have different characteristics, location, properties, unmasking properties and vulner-ability to the air launched weapons. They may also have a different purpose and different sizes. The above mentioned features of objects as potential protected by air defence objects have a fundamental impact on the AD system organisation, its potential (quantitative and qualitative), its deployment and the adopted method of operation. Of particular importance is the protection against air attacks of objects

166 See: D. Żyłka (scientific editor), Wybrane problemy wojsk obrony przeciwlotniczej sił powietrz-nych, AON, Warsaw 2016, p. 46.

167 More in: M. Marszałek, A. Radomyski, Metodyka pracy na stanowisku dowodzenia brygady ra-kietowej sił powietrznych, AON, Warsaw 2003, p. 62.

168 Ibid, p. 63.

kościowy), jego ugrupowanie i przyjętą metodę działania. Szczególne znaczenie ma osłona przed atakami powietrznymi obiektów (celów) określanych mianem środków ciężkości (ang. center of gravity)¹⁶⁹. Do tej grupy celów należą między innymi: elemen-ty dowodzenia, produkcji wojennej i kluczowe elemenelemen-ty infrastruktury wsparcia, któ-rych zniszczenie zdezorganizuje militarne zdolności przeciwnika do stanu, w którym utraci on możliwość do prowadzenia wojny lub kontynuowania agresji militarnej¹⁷⁰. W grupie środków ciężkości przyjmowanych współcześnie jest także sam system OP stanowiący jeden z głównych priorytetów do zniszczenia przez siły powietrzne.