Prawo o aktach stanu cywilnego - Rodzina w prawie administracyjnym

Wstęp

imię pełni niebagatelną rolę w życiu każdego człowieka. towarzyszy nam od urodzenia, a nawet wcześniej, gdy rodzice nienarodzonego jeszcze dziecka dokonują tego ważnego wyboru. imię jest zatem częścią człowieczeństwa, ma wpływ na osobowość i przyszłość dziecka, wyróżnia każdego z nas spośród tłu-mu. decyzja o wyborze imienia dla dziecka powinna być gruntownie przemyś- lana, bo choć istnieją regulacje prawne służące jego zmianie, to warto wcześniej odpowiednio rozważyć możliwe opcje. Źle dobrane imię może być podstawą szykan i stać się przyczyną kompleksów.

od zarania dziejów imiona i przydomki były wyrazem szczególnej więzi z osobą noszącą je. starożytni rzymianie, jako zwolennicy porządku, rozpo-wszechnili nazywanie dzieci liczbami porządkowymi. W kulturze żydowskiej istniał zwyczaj nadawania na czas ciężkiej choroby imienia zastępczego w celu zmylenia krążących wokół chorego złych duchów. Wedle wierzeń staropolskich imiona były dobrą wróżbą dla dziecka. to, co zawarło się w jego imieniu wy-wierało wpływ na całe życie. Pierwsze unormowania prawne dotyczące imion pojawiały się już w starożytności m.in. w kulturze sumeryjskiej¹. do imienia dodawano często nazwę miejscowości, z której człowiek pochodził (np. jan z czarnolasu) lub jego charakterystyczną cechę (śmiały, wysoki). Koncepcja imienia i nazwiska jako podstawowego elementu identyfi kacji prawnej

czło-1Por. A. czajkowska: Zmiana imion i nazwisk — geneza, komentarz, orzecznictwo, wzory decyzji. Warszawa 2007, s. 11.

wieka pochodzi z XViii wieku, szczególnie zasłużyła się w tej mierze wielka rewolucja francuska².

Polskie prawo ma w tym przedmiocie również znaczny wkład — to właś-nie w Polsce zaraz po ii wojwłaś-nie światowej mocą dekretu z dnia 25 września 1945 r. — Prawo o aktach stanu cywilnego³ zabroniono nadawania imion m.in.

ośmieszających, nieprzyzwoitych czy w postaci zdrobniałej. to ograniczenie w ówczesnych ustawodawstwach nie było nigdzie spotykane na tak szeroką skalę⁴.

niniejsze opracowanie oparto na dorobku orzecznictwa oraz doktryny, dla których bazą stały się uregulowania nowej ustawy — Prawo o aktach stanu cywil-nego⁵ oraz stanowi próbę przeglądu tego, jak w praktyce stosowane są przepisy i czy wypracowano w tej mierze spójną interpretację. W związku z tym, że od 1 marca 2015 roku obowiązuje nowa ustawa, której mocą wprowadzono szereg zmian w stosunku do poprzedniego stanu prawnego, w pracy skonfrontowano dawne i aktualne regulacje.

2 Swoboda wyboru imienia dla dziecka i jej ograniczenia

W orzecznictwie nsA oraz w doktrynie został już kilkakrotnie wypo-wiedziany i uzasadniony pogląd, że nadanie imienia dziecku jest atrybutem władzy rodzicielskiej⁶, prawo wyboru imienia dziecku należy do rodziców.

Przypadki zaś dopuszczalnej odmowy wpisania do aktu urodzenia imion zgłoszonych przez rodziców są wyczerpująco wskazane w przepisach prawa i nie podlegają rozszerzającej wykładni, mogącej prowadzić do ograniczenia władzy rodzicielskiej w zakresie swobody wyboru imienia dziecka⁷. nie jest rzeczą urzędnika stanu cywilnego bycie cenzorem gustów obywateli w zakre-sie nadawania imienia ich nowo narodzonego dziecka. takie dążenia admi-nistracji publicznej nie znajdują podstaw w prawie, oderwane są całkowicie od realiów życia współczesnego społeczeństwa oraz podważają zaufanie do działania organów państwowych jako przejaw ingerowania w sferę swobód

2Por. Z. duniewska: Zmiana imion i nazwisk. W: Materialne prawo administracyjne. Pojęcia, instytucje, zasady. red. M. stahl. Warszawa 2005, s. 73.

3 dz.U. z 1945 r., nr 48, poz. 272 ze zm.

4Zob. W.M. Hrynicki: Normatywne aspekty nadawania imion w orzecznictwie sądów admi-nistracyjnych. „ius novum” 2013, nr 4, s. 197.

5Ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. — Prawo o aktach stanu cywilnego (dz.U. z 2014 r., poz. 1741 ze zm.), dalej zwana: u.a.s.c.

6Zob. Z. radwański, A. olejniczak: Prawo cywilne — część ogólna. Warszawa 2011, s. 141.

7Zob. wyrok nsA oz. we Wrocławiu z dnia 24 czerwca 1988 r., sA/Wr 115/88, leXPolonica nr 310703.

jednostki⁸. stąd też wynika zakaz rozszerzającego interpretowania tych prze-słanek⁹.

Z treści art. 59 ust. 1—3 u.a.s.c. wynika, że nie można nadać dziecku wię-cej niż dwóch imion, a wybrane imię bądź imiona nie mogą być zamieszczone w akcie urodzenia w formie zdrobniałej oraz nie mogą mieć charakteru ośmie-szającego lub nieprzyzwoitego.

Biorąc pod uwagę założenia niniejszej pracy dwoma najistotniejszymi nowo-ściami są: prawo wyboru przez rodziców imienia lub imion obcych dla dziecka niezależnie od ich obywatelstwa i narodowości¹⁰ oraz prawo wyboru imienia, które nie wskazuje na płeć dziecka, ale w powszechnym znaczeniu jest przypi-sane do danej płci¹¹.

należy zwrócić uwagę na fakt, że użyte przez ustawodawcę określenia często przeplatają się ze sobą w ten sposób, że np. potencjalne imię Wariat może być zaklasyfi kowane jako ośmieszające i nieprzyzwoite zarazem¹².

W tym miejscu warto wspomnieć o tym, że rada języka Polskiego przy Pre-zydium Polskiej Akademii nauk¹³ opracowała w 1996 roku zalecenia dotyczące nadawania imion adresowane do kierowników Usc¹⁴. Pomimo że zalecenia te nie stanowią źródła prawa i nie mają mocy obowiązującej, to z całą pewnością są nadal, mimo nowej ustawy, cennym dokumentem nie tylko dla urzędników, ale także dla przyszłych rodziców. Zapoznanie się z katalogiem reguł przygoto-wanych przez rjP i ich zastosowanie w praktyce uprości procedurę rejestracji dziecka w Usc. We wstępie zaleceń rada odwołuje się do tradycji związanych

8Zob. wyrok nsA w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2007 r., ii osK 614/06, leX nr 507209, podobnie w wyroku nsA w Warszawie z dnia 31 maja 2005 r., osK 1471/04, cBosA oraz w wy-roku WsA w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2006 r., iii sA/Po 908/06, leX nr 911661.

9Zob. W.M. Hrynicki: Normatywne aspekty…, s. 198.

10Można stwierdzić, że w ten sposób rozszerzono krąg osób mogących nadawać swym dzie-ciom imiona obce. do tej pory osoby należące do mniejszości miały zagwarantowane prawo do używania i pisowni swoich imion i nazwisk zgodnie z zasadami pisowni języka mniejszości, w szczególności do rejestracji w aktach stanu cywilnego i dokumentach tożsamości w myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, dz.U. z 2005 r., nr 17, poz. 141 ze zm. obywatele polscy z kolei spotykali się z opo-rem ze strony kierowników Usc dokonując wyboru imienia obcego, szczególnie gdy zawierało ono litery nieznane polskiemu alfabetowi. Przykłady takiego postępowania przedstawiono w dalszej części opracowania.

11Analizując postanowienia pr.a.s.c. s. łakoma zauważyła, że bezzasadny wydaje się dycho-tomiczny podział imion na typowo żeńskie i męskie, zob. s. łakoma: Wybór, nadanie i zmiana imienia dziecka. „jurysta” 2008, nr 7—8, s. 44.

12szerzej na ten temat zob. W.M. Hrynicki: Nadawanie oraz zmiana imion i nazwisk. Ko-mentarz. Wrocław 2010, s. 91 i nast.

13rada języka Polskiego (dalej: rjP) to komitet problemowy przy Prezydium Polskiej Aka-demii nauk.

14Zalecenia dla urzędów stanu cywilnego. http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_

content&view=article&id=611&itemid=58 [data dostępu: 16 stycznia 2015 r.].

z imieniem i jego rolą w życiu człowieka i apeluje, aby poszukując imienia dla dziecka pogodzić swobodę wyboru z tradycją i tendencjami uniwersalnymi.

W świetle nowych zasad zawartych w u.a.s.c., niektóre z uwag poczynionych przez rjP stracą swoje znaczenie np. przygotowana przez rjP lista imion, których nadawania dzieciom rodziców narodowości polskiej i obywatelstwa polskiego się nie zaleca (zakwalifi kowano do niej imiona takie jak Bastian, dajana, emaus, lester, lilith, lorina, Martyn), zalecenie nadawania imion zakorzenionych już w języku polskim (Piotr, nie Peter) oraz nadawanie dziewczynkom imion kończą-cych się na „-a”, chłopcom zaś na spółgłoskę oraz na „-i” lub „-y”, rzadko na „-o”.

Mimo, że rjP dopuszczała możliwość nadawania dziewczynkom imion takie jak np. Beatrycze lub noemi, to zdarzało się, że ta wytyczna była zbyt restrykcyjnie stosowana przez kierowników Usc. Za chybioną sąd uznał wykładnię, że imię jennifer jako niezakończone na „-a” nie pozwala na odróżnienie płci dziecka¹⁵. nowo przyjęta regulacja powinna wykluczyć powstanie takich problemów.

jednocześnie rjP słusznie wskazuje, że nie znając płci nosiciela lub nosi-cielki imienia, nie można zbudować o nich poprawnego zdania po polsku (wy-jątkowo imię żeńskie Maria można jednak nadać jako drugie imię chłopcu), a nadawane imiona powinny być formami ofi cjalnymi (natomiast można nadać dziecku imię skrócone, ale współcześnie odczuwane jako imię samodzielne, np.

lena). nie powinno się natomiast nadawać imion pochodzących od wyrazów pospolitych¹⁶ czy nazw geografi cznych. Przez wzgląd na tradycję dopuszcza się imiona z pojedynczymi albo podwojonymi spółgłoskami, np. izabela i izabella oraz tzw. oboczne formy słowotwórcze (Bazyl oraz Bazyli). co do imion obco brzmiących — zaleca się stosowanie obcej, oryginalnej pisowni np. jessica, a nie dżesika¹⁷. niedopuszczalne jest natomiast nadawanie imion powszechnie uzna-nych za obelżywe, negatywnie nacechowane np. Belzebub, Kurtyzana. rjP zaleca również, aby urzędnik zwrócił rodzicom uwagę na to, że dziecko będzie ponosić konsekwencje ich decyzji. Forma urzędowa imienia jest używana w sytuacjach i dokumentach ofi cjalnych i powinna być jednoznaczna, natomiast prywatnie nie ma żadnych ograniczeń, aby nazywać dziecko dowolnym zdrobnieniem.

Warto wspomnieć, że w latach 80. ubiegłego stulecia wybitny polonista prof. józef Bubak opracował „Wykaz imion używanych w Polskiej rzeczypolitej ludowej”. na przestrzeni kilkudziesięciu lat, zmian geopolitycznych i spo-łecznych powstała jednak potrzeba rewizji tego katalogu. W 2007 roku

owo-15Zob. wyrok WsA we Wrocławiu z dnia 5 lipca 2004 r., ii sA/Wr 2838/03, leX nr 725098.

16Wśród używanych imion żeńskich funkcjonują jednak np. Kalina, jeżyna, jagoda, a w gro-nie rzadkich imion męskich są lew czy delfi n.

17Wypada w tym miejscu wspomnieć, że w świetle orzecznictwa nie ma więc przeszkód w nadaniu powszechnie znanego hiszpańskiego imienia „Mercedes”, a pogląd według którego imię, wiążąc je z tożsamością narodową, jest nie tylko sprawą rodziców, albowiem ma znaczenie patriotyczne i społeczne jest anachroniczne, ale również głęboko niesłuszne (zob. wyrok nsA oz.

we Wrocławiu z dnia 24 czerwca 1988 r., sA/Wr 115/88, leXPolonica nr 310703).

cem prac rjP stał się aneks do wspomnianego wyżej „Wykazu imion…”. Wedle aneksu dopuszczono możliwość nadawania imion takich jak np. Abigail, Anika, Andrzeja, domicella, lotar, Marietta, rajner oraz sylwana¹⁸. taki krok można uznać za złagodzenie stanowiska rjP, które prawdopodobnie mogło mieć wpływ na kształt odpowiednich regulacji w u.a.s.c.

W nauce prawa funkcjonuje pogląd, że nie sposób ograniczyć katalogu imion do wskazanego wyżej zbioru, a sam fakt, że imię zostało wykreowane przez ro-dziców nie stanowi sam w sobie przesłanki do odmowy przyjęcia oświadczenia¹⁹.

2.1

Imiona obce, ośmieszające i nieprzyzwoite

Przechodząc do sedna problemu należy stwierdzić, że pod rządami poprzed-niej ustawy z dnia 29 września 1986 r. — Prawo o aktach stanu cywilnego²⁰ pojawiało się wiele wątpliwości na tle nadawania dzieciom imion obcych. imiona nieznane językowi i kulturze polskiej wzbudzały kontrowersje już od kilkudzie-sięciu lat, choć pr.a.s.c. wprost nie zakazywała ich nadawania. Z tego względu organy administracji publicznej oraz sądy administracyjne dokonywały analizy imion obcych np. w kontekście ośmieszającego charakteru takiego imienia.

W latach 80. ubiegłego stulecia sądy administracyjne zajmowały się kwestią dopuszczalności odmowy nadania dziecku imienia np. Astrid²¹, Aramis²², które nie uznano ostatecznie za ośmieszające czy nieprzyzwoite. W sprawie imienia solidariusz orzeczono, że nie można skutecznie przypisać mu cech ośmieszają-cych czy nieprzyzwoitych. Z opinii biegłego sporządzonej w toku postępowania wynikało, że imię to pod względem budowy nie wyróżnia się sztucznością, choć w istocie opinia ta była negatywna ze względu na sprzeczność nowego imie-nia z polską tradycją językową²³. Argumentem rodziców w toku postępowania sądowo-administracyjnego w sprawach tego typu bywała także okoliczność, iż znane osoby z łatwością mogły nadawać oryginalne imiona swym dzieciom, nie napotykając przy tym problemów ze strony kierownika Usc, jak choćby edyta Górniak, której syn ma na imię Allan czy Michał Wiśniewski, którego syn nosi imię Xavier²⁴.

18Aneks do obowiązującego wykazu imion. http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_

content&id=1132&itemid=58 [data dostępu: 16 stycznia 2015 r.].

19Zob. j. Wilk: Zalecenia dla kierowników urzędów stanu cywilnego dotyczące nadawania dzieciom imion. „nowe Zeszyty samorządowe” 2001, nr 1, s. 14—15.

20tekst jedn.: dz.U. z 2011 r., nr 212, poz. 1264 ze zm., dalej zwana: pr.a.s.c.

21Zob. wyrok nsA oz. we Wrocławiu z dnia 28 grudnia 1983 r., sA/Wr 674/83, cBosA.

22Zob. wyrok nsA (do 2003.12.31) w Warszawie z dnia 17 listopada 1982 r., ii sA 1474/82, leXPolonica nr 296911.

23Zob. wyrok nsA oz. we Wrocławiu z dnia 19 lutego 1987 r., sA/Wr 309/86, niepublikowany.

24Zob. wyrok nsA w Warszawie z dnia 31 maja 2005 r., osK 1471/04, cBosA.

Kolejne obco brzmiące imię jakie chcieli nadać swemu dziecku rodzice to lenny, jako angielskie zdrobnienie od imienia leonard. odmówiono jednak przyjęcia oświadczenia o wyborze tego imienia podnosząc, że nie pozwala ono na odróżnienie płci dziecka. sąd podzielił obawy organów administracji pu-blicznej, że poważne rozbieżności budzić może nie tylko prawidłowa wymowa takiego imienia, ale i odmiana przez przypadki. sąd w analizowanym wyroku zwrócił ponadto uwagę na to, że w języku polskim funkcjonuje przymiotnik

„lenny” oznaczający feudalny, poddańczy. dopuszczenie nadania takiego imienia spowodowałoby, zdaniem sądu, stan nie do zaaprobowania na gruncie zasad gramatyki języka polskiego²⁵.

W innej sprawie sąd stwierdził, że pomimo faktu, iż rzeczownik „junior” jest nazwą pospolitą, nie można wywodzić, iż imię junior ośmiesza lub nie licuje z godnością człowieka, czy też względnie ma brzmienie niepolskie²⁶. odmien-ną opinię o możliwości zaklasyfi kowania słowa „junior” jako imienia wyraziła z kolei rjP kładąc nacisk na jego pospolitość²⁷.

trafnie zauważył W.M. Hrynicki, że staromodne imiona, jak przykładowo Hermenegilda, scholastyka czy Gaweł, mogą zostać uznane za ośmieszające²⁸, mogące narazić na drwiny ze strony otoczenia.

2.2

Dopuszczalna liczba imion

ograniczenie ilości imion nadawanych dziecku do dwóch ma swój rodowód w dawnych przepisach z zakresu problematyki aktów stanu cywilnego (art. 36 ust. 2 dekretu z dnia 8 czerwca 1955 r. — Prawo o aktach stanu cywilnego²⁹).

Powszechną tendencją władz Prl było odwodzenie społeczeństwa od tego, co kojarzyło się z Polską okresu międzywojnia, w tym także zamiłowanie rodów ary-stokratycznych do nadawania swym dzieciom wielu imion, co zdaniem j. litwina stanowiło przyczynek do omawianego ograniczenia³⁰. Aktualnie podnoszony jest postulat, iż warto zwiększyć dopuszczalną ilość imion przez wzgląd na przybie-ranie dodatkowego imienia w czasie przyjmowania sakramentu bierzmowania w Kościele rzymskokatolickim³¹.

25Zob. wyrok WsA w szczecinie z dnia 1 grudnia 2005 r., ii sA/sz 613/05, leX nr 873425.

26Zob. wyrok WsA w łodzi z dnia 8 sierpnia 2006 r., iii sA/łd 265/06, leX nr 914402.

27Junior. http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1287:junior&

catid=76:opinie-o-imionach&itemid=58 [data dostępu: 16 stycznia 2015 r.].

28Zob. W.M. Hrynicki: Glosa do wyroku NSA z dnia 4 kwietnia 2007 r., II OSK 614/06.

„Zeszyty naukowe sądownictwa Administracyjnego” 2008, nr 1, s. 164.

29dz.U. z 1955 r., nr 25, poz. 151 ze zm.

30Zob. j. litwin: Prawo o aktach stanu cywilnego. Komentarz. Warszawa 1961, s. 360.

31Por. W.M. Hrynicki: Normatywne aspekty…, s. 209.

Z analizy orzecznictwa sądowego wynika, że rodzice także to ograniczenie usiłują ominąć poprzez użycie znaku interpunkcyjnego w postaci dywizu. Bez wątpienia odrębnymi imionami są Anna oraz Maria i nie sposób nadając je dziecku dodać jeszcze kolejne imię, gdyż byłoby to już trzecie. Bez znaczenia pozostaje fakt wpisania imion Anna-Maria Zuzanna z użyciem łącznika w świa-dectwie chrztu. dokument ten nie może rzutować na wyniki kontroli legalności decyzji administracyjnych w sprawie objętej skargą³².

Analogicznie orzeczono w sprawie imion jan Mateusz, co do którego rodzice dziecka chcieli, by było pisane z łącznikiem. nsA stwierdził, że imiona te pisane z dywizem nie stanowią nowego imienia. sąd podkreślił, że łącznik dopuszczal-ny jest jedynie w nazwiskach dwuczłonowych w sytuacjach określodopuszczal-nych indopuszczal-nymi przepisami, a faktyczna pisownia wspomnianych imion z łącznikiem w innych dokumentach (np. świadectwie chrztu — przyp. aut.) pozostaje bez znaczenia³³.

2.3 Imiona w formie zdrobniałej i pisownia imion

W kontekście zdrobnień i obcych znaków warto przywołać wyrok WsA w Białymstoku z dnia 1 lipca 2004 r.³⁴, w którym stwierdzono, że odmowa wpi-sania dziecku skarżących imienia Max z literą „x” nie znajduje oparcia w treści art. 50 ust. 1 Prawa o aktach stanu cywilnego i byłaby możliwa tylko w sytuacji, gdyby inny przepis rangi ustawowej zawierał dosłowny zakaz nadania imienia zawierającego nie występujące w polskim alfabecie litery „X”, „Q” i „V”. te trzy łacińskie litery, zdaniem sądu, towarzyszą bowiem językowi polskiemu w wyra-zach obcych i obcojęzycznych w życiu codziennym i głęboko niesłusznym byłoby niedostrzeganie tego stanu³⁵. W obliczu nowej u.a.s.c. pojawia się pytanie czy

32Zob. wyrok nsA z dnia 23 marca 1982 r., sA 1265/81, niepublikowany. Podobne stano-wisko prezentują A. czajkowska, e. Pachniewska: Prawo o aktach stanu cywilnego: komentarz, orzecznictwo, wzory dokumentów i pism. Warszawa 2011, s. 150.

33Zob. wyrok nsA w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2003 r., V sA 3647/02, leXPolonica nr 360611. interesującą konfrontację regulacji prawa cywilnego i kanonicznego dotyczących wy-boru imienia dla dziecka przeprowadził t. rakoczy (zob. t. rakoczy: Wybór imienia dla dziecka w prawie polskim i kanonicznym. „Przegląd Prawno-ekonomiczny” 2012, nr 3, s. 5—17).

34Zob. wyrok WsA w Białymstoku z dnia 1 lipca 2004 r., ii sA/Bk 245/04, leX nr 811746.

35Kierownik Usc z kolei odmawiając rejestracji imienia Max powołał się m.in. na § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 października 1998 r.

w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywil-nego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów (dz.U. z 1998 r., nr 136, poz. 884 ze zm.), który stanowi, że akt stanu cywilnego powinien być sporządzony starannie i czytelnie; pisownia po-szczególnych wyrazów nie może budzić wątpliwości i powinna być zgodna z obowiązującą normą ortografi czną, z wyjątkiem pisowni nazwisk, która może uwzględniać również pisownię tradycyjną, używaną przez osobę noszącą określone nazwisko. niniejsza sprawa miała swój dalszy ciąg przed

pojęcie imion obcych należy rozumieć szeroko, tj. jako imion nieznanych w kul-turze polskiej bez względu na występowanie w nich liter spoza naszego alfabetu.

Zapewne w najbliższym czasie praktyka kierowników Usc oraz orzecznictwo sądowo-administracyjne przyniesie rozwiązanie tego problemu.

Powyższy pogląd nie przeszkodził jednak, by w innym wyroku orzec, iż na-danie dziecku imienia ola, to jest imienia w formie zdrobniałej, stanowiłoby naruszenie art. 50 cytowanej ustawy³⁶. sąd stanowczo stwierdził, że podnoszony przez skarżących zarzut, że inne urzędy stanu cywilnego nadają imiona zdrob-niałe, to nie ma przeszkód, aby urząd, który wydał zaskarżoną decyzję, też takie imiona nadawał, jest nietrafny. dla umocnienia swojej tezy sąd przywołał art. 7 Konstytucji rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.³⁷ i uznał, że błęd-ne stosowanie prawa materialbłęd-nego, w tym przypadku art. 50 ust. 1 cytowabłęd-nej ustawy, przez niektóre urzędy stanu cywilnego nie stanowi upoważnienia do niewłaściwego stosowania prawa przez inne urzędy. Warto zauważyć, że w uza-sadnieniu analizowanego orzeczenia sąd powołał się nie tylko na najwyższy akt w hierarchii źródeł prawa, lecz również na Wikipedię, co wydaje się posunię-ciem niezbyt fortunnym przy uwzględnieniu, że baza ta może być swobodnie kreowana przez internautów, przez co może zawierać nieprawdziwe informa-cje³⁸. orzeczenie to spotkało się z dezaprobatą w piśmiennictwie. W.M. Hrynicki w swojej glosie krytycznej podniósł, że w języku polskim funkcjonuje już wiele samodzielnych imion, które wykształciły się od zdrobnień np. leszek (od lecha), Marcel (od Marcelego), jacek (od jacentego), Magda (od Magdaleny), Kuba (od jakuba) czy nina, lena, rita, Maja³⁹.

W uzasadnieniu u.a.s.c. wskazano, że choć formy zdrobniałe nacechowane są pieszczotliwością, to zniesienie zakazu nadawania dzieciom imion zdrobniałych mogłoby się okazać dla dziecka krzywdzące, mimo że w swej istocie imię to nie byłoby ośmieszające lub nieprzyzwoite⁴⁰.

na tle rozważań dotyczących granic swobody wyboru imienia dla dziecka wyłania się łagodniejsze podejście do drugiego imienia. na tym tle imię „dąb”

zostało uznane za nieośmieszające i przyzwoite, pozwalające odróżnić płeć dziec-ka, zwłaszcza w kontekście pierwszego imienia „tadeusz”⁴¹.

nsA, który wyrokiem z dnia 31 maja 2005 r., osK 1471/04 oddalił skargę kasacyjną Wojewody Podlaskiego od powyższego orzeczenia.

36Zob. wyrok WsA w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2006 r., iii sA/Po 908/06, leX nr 911661.

37dz.U. z 1997 r., nr 78, poz. 487 ze zm.

38Podobne obawy wyraził także W.M. Hrynicki: Normatywne aspekty…, s. 201.

39Zob. W.M. Hrynicki: Glosa do wyroku WSA z dnia 8 grudnia 2006 r., III SA/Po 908/06,

„Gdańskie studia Prawnicze — Przegląd orzecznictwa” 2013, nr 3, s. 37—38.

40Uzasadnienie rządowego projektu ustawy — Prawo o aktach stanu cywilnego, druk nr 2620, VII kadencja Sejmu. http://orka.sejm.gov.pl/druki7ka.nsf/0/A3F2218065524B31c1257d 1c003dB428/%24File/2620-uzas.docx [data dostępu: 16 stycznia 2015 r.].

41Zob. wyrok nsA w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2007 r., sygn. ii osK 614/06, leX nr 507209. na marginesie warto zaznaczyć, że orzeczenie sądu i instancji było dla skarżących

2.4

Odmowa przyjęcia oświadczenia o wyborze imienia lub imion dziecka

Zgodnie z brzmieniem art. 59 ust. 4 u.a.s.c. kierownik Usc odmawia przyję-cia oświadczenia o wyborze imienia lub imion dziecka, jeżeli wybrane imię lub imiona są w formie zdrobniałej lub mają charakter ośmieszający lub nieprzy-zwoity, lub nie wskazują na płeć dziecka, kierując się powszechnym znaczeniem imienia, i wybiera dziecku imię z urzędu, w formie decyzji administracyjnej

W dokumencie Rodzina w prawie administracyjnym (Stron 61-75)