PROJEKTY ZREALIZOWANE I PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI PRZEZ DYSPONENTÓW

REWITALIZACJA OBSZARU DAWNEJ RZEŹNI MIEJSKIEJ

Zespół zabudowań dawnej rzeźni miejskiej jest jednym z dwóch jednolitych stylowo kompleksów architektonicznych zachowanych na obszarze Międzyodrza²⁷⁶. Z uwagi na przyjazną człowiekowi skalę zabudowy i jej zwartość zespół ten stanowi szczególną wartość z perspektywy procesu rewitalizacji. Biorąc pod uwagę opisane wcześniej przekształcenia przestrzenne w obszarze Międzyodrza – zatarcie przedwojennego układu urbanistycznego i wyeliminowanie większości oryginalnej zabudowy – dawna rzeźnia staje się świadectwem przeszłości i tożsamości miejsca. Układ przestrzenny zespołu zorganizowany wzdłuż ulicy głównej z odchodzącymi od niej uliczkami poprzecznymi stanowi wyjątkowy potencjał dla stworzenia tętniącej życiem portowej dzielnicy o historycznym charakterze. Zespół posiada również rozległy plac – pierwotnie służący do handlu trzodą, a dziś mogący stać się główną przestrzenią publiczną tego historycznego założenia. Powyższe walory sprawiają, iż kompleks dawnej rzeźni od początku działań prowadzących do rewitalizacji Międzyodrza znajduje się w szczególnym zainteresowaniu władz miasta.

Zabudowania rzeźni po zakończeniu działalności zakładów mięsnych zostały przejęte przez Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich i Usług Rybackich „Gryf”, a po jego upadku stały się własnością należącej również do Skarbu Państwa spółki Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowego Port Rybacki „Gryf” zajmującej się przede wszystkim rozładunkiem i przechowywaniem ryb mrożonych w chłodniach odziedziczonych po P.P.D.iU.R. „Gryf”. Zabytkowe zabudowania okazały się w większości nieprzydatne dla Portu Rybackiego i zostały częściowo wynajęte. Okresu, w którym rozpoczęła się dyskusja nad przyszłością Łasztowni i jej rewitalizacją, zabudowania doczekały

276 Do drugiego kompleksu należy zaliczyć zabytkowe zabudowania Portu Wolnocłowego.

132

przeważnie w bardzo złym stanie technicznym. W działaniach zmierzających do transformacji tego obszaru jak w soczewce ogniskują się liczne problemy blokujące dziś proces rewitalizacji.

Ryc. 93. Zdegradowane i popadające w ruinę zabudowania dawnej rzeźni miejskiej.

Ryc. 94. Zdegradowane i popadające w ruinę zabudowania dawnej rzeźni miejskiej.

Wraz z narodzinami idei rewitalizacji Łasztowni gmina nieposiadająca na tym terenie znaczących nieruchomości – umożliwiających jej wpływ na kształtowanie tego procesu – rozpoczęła działania zmierzające do przejęcia najatrakcyjniejszych gruntów, niebędących wówczas w obszarze zainteresowania spółek portowych²⁷⁷. Jedna z koncepcji współpracy opierała się na powołaniu spółki celowej wraz z Portem Rybackim „Gryf” w celu rewitalizacji kompleksu dawnej rzeźni miejskiej.

W lipcu 2004 roku Prezes Portu Rybackiego „Gryf” przedstawił Prezydentowi Miasta ofertę współpracy. W piśmie zawarto informację, iż przyjęta obecnie strategia spółki obejmuje: lepsze wykorzystanie posiadanego potencjału (w tym zabudowy Starej Rzeźni oraz zagospodarowanie niezabudowanych działek gruntu na Łasztowni) i wzrost jego wartości²⁷⁸. Jednocześnie w piśmie poruszone zostały kwestie własności terenów należących do Portu Rybackiego „Gryf”, a znajdujących się w granicach portu morskiego, co zgodnie z obowiązującymi przepisami wyklucza swobodę ich odmiennego zagospodarowania bez zgody ZMPSiŚ. Władze Portu Rybackiego zwróciły również uwagę na istotną rolę miasta w procesie rewitalizacji Łasztowni polegającą przede wszystkim na poprawie dostępności komunikacyjnej obszaru. W celu przeprowadzenia procesu rewitalizacji obejmującej znaczący obszar Łasztowni Port Rybacki zaproponował miastu zawiązanie spółki prawa handlowego, do której wniósłby aportem posiadane wówczas tereny obejmujące obszar dawnej rzeźni oraz wolne, niezabudowane działki od strony nabrzeża Starówka. W piśmie przedstawiono również szczegółowe zadania, jakie stanęłyby przed powołaną spółką²⁷⁹. Proces przekształceń podzielono na trzy

277 Zarówno Zarząd Morskich Portów Szczecin-Świnoujście jak i PR „Gryf” zainteresowane były zamianą posiadanych na Łasztowni nieruchomości z uwagi na przyjętą strategię rozwoju oraz ograniczenia dla prowadzonej działalności portowej wynikające z zabudowania tych nieruchomości budynkami zabytkowymi.

W dniu 22 grudnia 1999 r. zawarte zostało porozumienie pomiędzy Gminą Miasto Szczecin a Zarządem Morskich Portów Szczecin-Świnoujście S.A., w którym obie strony zobowiązały się do współpracy umożliwia-jącej sprawne funkcjonowanie portu w granicach administracyjnych miasta i wypracowanie systemu stosunków administracyjno-gospodarczych korzystnych dla obydwu stron.

278 UM Szczecin, List Prezesa Portu Rybackiego „Gryf” do Prezydenta Miasta Szczecina – Mariana Jurczyka z dnia 27 lipca 2004 r., s. 1.

279 Nowy podmiot gospodarczy miałby za zadanie przede wszystkim: przygotowanie planów zagospodarowania terenów i obiektów będących w jego zarządzie oraz przygotowanie ich do inwestowania; przygotowanie materiałów marketingowych na temat planowanych przedsięwzięć inwestycyjnych oraz ich rozpropagowanie wśród potencjalnych inwestorów i partnerów; poszukiwanie inwestorów oraz źródeł finansowania

133 zasadnicze etapy: w pierwszym założono niezbędne zamiany gruntów, w drugim – zmianę granic portu morskiego, w trzecim po przeprowadzeniu procesu planistycznego – odsprzedanie zgromadzonych terenów inwestorom. Port Rybacki przedstawił gminie dwa warianty funkcjonowania powołanej spółki. W przypadku wariantu pierwszego doszłoby do przekazania miastu gruntów należących do Portu Rybackiego w wyniku wymiany na inne grunty inwestycyjne. Udział miasta w tej spółce wynosiłby 100%. W przypadku drugiego wariantu przewidziano przekazanie powołanej spółce gruntów należących do Portu Rybackiego w formie aportu. Udział miasta w tej spółce wynosiłby 51%.

Miasto dążyło wówczas do nawiązania podobnej współpracy z Zarządem Morskich Portów Szczecin i Świnoujście, jednak ówczesny prezes portu Dariusz Rutkowski ze względów prawnych wykluczył taką możliwość. Ostatecznie nie doszło również do zawiązania planowanej spółki z Portem Rybackim

„Gryf”.

Najlepszą formułą współpracy zmierzającej do prędkiej rewitalizacji obszaru w założeniu spółek portowych miała być zamiana gruntów z gminą, która umożliwiłaby scalenie własnościowe obszaru północnego cypla Łasztowni i sprawowanie kontroli nad procesem rewitalizacji przez miasto.

W szczególnym spektrum zainteresowania gminy znalazł się należący do „Gryfa” kompleks dawnej rzeźni oraz północny cypel Łasztowni, który rozważano wówczas jako potencjalną lokalizację nowej siedziby Filharmonii Szczecińskiej. Jednocześnie gmina miała w wyniku zamiany z ZMPSiŚ pozyskać grunty wzdłuż nabrzeża Starówka – kluczowe z punktu widzenia organizacji Finału Regat Wielkich Żaglowców w 2007 r.²⁸⁰. W trakcie przygotowywania procesu zamiany gruntów 20.04.2006 r.

do mediów przedostała się informacja o planowanej przez Port Rybacki „Gryf” budowie nowej chłodni rybnej w miejscu dotychczasowej – nieodpowiadającej zapotrzebowaniu spółki. Ówczesny prezes Portu Rybackiego – Krzysztof Derbiszewski podkreślał, że działka pod budowę nowej chłodni nigdy nie była przeznaczona pod zamianę z gminą, a spółka ma plany kontynuacji swojej działalności na terenie Łasztowni wzdłuż jej wschodniego nabrzeża. Podtrzymanie planów budowy nowej chłodni na Łasztowni skłoniło gminę do rozpoczęcia negocjacji z zarządem Portu Rybackiego dotyczących możliwości przeniesienia inwestycji w inne miejsce. Prezes Portu deklarujący w tej kwestii otwartość informował jednocześnie, że taka operacja wiązałby się z koniecznością przebudowy nabrzeży i przeniesienia istniejącej infrastruktury (np. dźwigów), co oceniał na koszt 25 mln. zł.²⁸¹. Koszty przeniesienia firmy, które w tym przypadku musiałaby ponieść gmina, a także brak w gminnych zasobach terenów zamiennych odpowiadających wyobrażeniom zarządu „Gryfa”, sprawiły, iż obie strony nie znalazły satysfakcjonującego rozwiązania.

W 2008 r. nie doszło również do planowanej zamiany działek wyłączonych z działalności portowej spółki na działki miejskie. Fiasko procesu związane było z przedłużającymi się procedurami formalno-prawnymi w Ministerstwie Skarbu Państwa. Gmina zaczęła tym samym poszukiwać nowej drogi rozwiązania problemu funkcjonowania portu na Łasztowni. Jedną z koncepcji, za którą przedsięwzięć założonych planem; przygotowanie i koordynowanie procesów inwestycyjnych oraz podpisywanie umów z użytkownikami i inwestorami; podejmowanie innych działań mających na celu uaktywnienie gospodarcze administrowanych terenów; gospodarowanie na majątku wniesionym do Spółki.

Tamże, s. 2.

280 Zarząd Portów w zamian za 51 tys. mkw. terenu wzdłuż nabrzeża Starówka wraz z magazynem otrzymał siedem działek miejskich położonych na obszarze portu morskiego i rekompensatę wysokości 5 mln zł. Port Rybacki „Gryf” w zamian za dwie działki o łącznej powierzchni 3,8 tys. mkw. sąsiadujące z Nabrzeżem Starówka otrzymał dwie działki inwestycyjne położone w lewobrzeżnej części miasta.

281 Ideę Śródodrza można uratować, not. „kul”, „Gazeta Wyborcza Szczecin” [online], 17.05.2006. [dostęp:

25.01.2014], dostępny w Internecie: http://szczecin.wyborcza.pl/szczecin/1,34959,3352081.html.

134

lobbowało miasto, była komunalizacja przedsiębiorstwa, która umożliwiłaby gminie sprawowanie nad nim kontroli i de facto decydowanie o dalszym losie nieruchomości oraz firmy. Minister Skarbu wprowadził „Gryfa” na listę przedsiębiorstw przeznaczonych do komunalizacji, która miała nastąpić w 2009 r. W tym samym czasie „Gryf” przygotowywał się do przetargu na zbycie niepotrzebnego obszaru dawnej rzeźni (12 ha obejmujących 3 działki) w przetargu. Zysk ze sprzedaży miał być przeznaczony na budowę nowej chłodni rybnej. Gmina wystąpiła do Ministra Skarbu o zablokowanie przetargu, obawiając się zbycia terenów inwestorowi, który nabyłby je jedynie w celach spekulacyjnych²⁸². Plany komunalizacji wywołały natomiast sprzeciw władz spółki i jej pracowników, którzy znając plany miasta względem Łasztowni obawiali się, iż jej przejęcie jest jednoznaczne z likwidacją miejsc pracy. W styczniu 2009 r. pomysł komunalizacji przedsiębiorstwa upadł ze względów prawnych. Ministerstwo Skarbu Państwa przewidziało dla dalszego rozwoju spółki dwa scenariusze. Jeden zakładał jej prywatyzację i znalezienie inwestora strategicznego z branży rybnej, drugi – pozostawienie spółki w Skarbie Państwa i jej prywatyzację w dalszej przyszłości. Oba te scenariusze obliczone były na dalsze prowadzenie działalności przeładunkowo-składowej we wschodniej części półwyspu i przekreślały plany Gminy dotyczące scalenia całości gruntów w tej części Łasztowni.

We wrześniu 2009 r. Ministerstwo Skarbu Państwa wystawiło na sprzedaż 85% udziałów w Porcie Rybackim „Gryf” i przeznaczyło do sprzedaży obszar 22 ha zajmowanych przez spółkę na Łasztowni. W przetargu wystartowały cztery firmy, jednak żadna z ofert nie spełniła oczekiwań ministerstwa i proces prywatyzacji przerwano²⁸³. W maju 2010 nastąpiło rozstrzygnięcie kolejnego przetargu na sprzedaż nieruchomości, który zakończył się fiaskiem z powodu całkowitego braku zainteresowania potencjalnych inwestorów. Z możliwości wykupu działek zrezygnowała również gmina. Jeszcze w sierpniu 2011 r. „Gryf” planował zbyć tereny bez przetargu w trybie negocjacji – również bez oczekiwanego skutku.

Pierwszy sukces w zbyciu niepotrzebnych przedsiębiorstwu gruntów przyszedł wraz z nabyciem przez spółkę CSL Internationale Spedition budynku dawnej obory w lutym 2012 r. Spółka zakupiła zabytkowy obiekt od Portu Rybackiego za sumę 1,6 mln zł, natomiast finansowanie jego renowacji pozyskała w ramach funduszu kredytowego „Jessica”. Do podpisania umowy doszło 10 kwietnia 2013 r. CSL otrzymało pożyczkę w wysokości 7,8 mln zł., natomiast całkowity koszt tego przedsięwzięcia oszacowany został na 12,3 mln zł. Prace związane z rewitalizacją obiektu zakończyły się w marcu 2015 r. Oprócz siedziby spółki CSL, która została ulokowana na poddaszu, na parterze rozpoczęło działalność Centrum Kultury Euroregionu „Stara Rzeźnia”. W budynku znalazła się restauracja, salon literacki oraz przestrzeń wielofunkcyjna przeznaczona na organizację wystaw, warsztatów, wykładów i koncertów. CKE „Stara Rzeźnia” działa obecnie na rzecz promowania lokalnych twórców kultury, konsolidacji środowiska żeglarskiego i morskiego oraz tworzy społeczność wokół idei rewitalizacji całego obszaru dawnej rzeźni. Działalność centrum, którym zarządza fundacja

„Moja Łasztownia” realizowana jest w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu. Od momentu otwarcia obiektu na Łasztowni zorganizowano szereg wydarzeń o charakterze kulturalnym

282 Inwestor prywatny, nabywając grunty od PR „Gryf”, nie miałby obowiązku ich zagospodarowania w określonym terminie. W przypadku nabycia ich od gminy zostałyby narzucone ramy czasowe przeprowadzenia inwestycji.

283 Na liście chętnych znalazły się następujące podmioty: szczecińskie Przedsiębiorstwo Budowlane „Calbud”, konsorcjum spółek Lodom i Lodimex, „Mat-Bet” Przedsiębiorstwo Zagraniczne oraz konsorcjum spółek Baltic Stevedoring Company Sylwestrzak Sp. j. i Baltic Forwarding Company Sp. z o.o.

135 i społecznym. Wśród nich możemy wyróżnić koncerty, wernisaże, premiery filmowe, różnorodne warsztaty i kursy, targi designu oraz książki, czy salony dyskusyjne – także dotyczące procesu rewitalizacji. Aktywna działalność Centrum sprawiła, iż poddany renowacji budynek dawnej obory stał się miejscem tętniącym życiem, popularnym wśród różnych grup szczecinian. Dodatkową wartością prowadzonych działań aktywizacyjnych jest również organizacja części z nich poza murami budynku w przestrzeni Łasztowni. W sierpniu 2015 r. zostały zorganizowane Dni Ulicy Zbożowej mające na celu ożywienie przestrzeni wokół „Starej Rzeźni”. Firma CSL oraz Fundacja „Moja Łasztownia” udostępniły również sąsiadujący z CKE grunt pod ogród społeczny, który stał się kolejnym punktem odwiedzin w tej części wyspy²⁸⁴. Działalność CKE „Stara Rzeźnia” można w sposób jednoznaczny ocenić pozytywnie jako wpisującą się w proces rewitalizacji Łasztowni. Bez wątpienia jest to jak dotychczas najistotniejsza, trwała inwestycja kulturotwórcza na Łasztowni zmieniająca jej dotychczasowe oblicze.

Ryc. 95. Centrum Kultury Euroregionu „Stara Rzeźnia”

i siedziba firmy CSL.

Ryc. 96. Centrum Kultury Euroregionu „Stara Rzeźnia” i siedziba firmy CSL.

Kolejnym inwestorem, jaki pojawił się w obszarze dawnej rzeźni, jest firma NBQ, która nabyła od Portu Rybackiego „Gryf” trzy budynki o łącznej powierzchni 1600 m². Nieruchomości położone są w pasie pomiędzy ul. Zbożową a ul. Wendy, dzięki czemu posiadają bezpośredni dostęp do drogi publicznej będącej już własnością Gminy Szczecin. NBQ rozpoczęło dotychczas przebudowę dwóch obiektów zabytkowych połączonych ze sobą parterowym, powojennym pawilonem. Plany spółki odnośnie do przyszłej funkcji budynków nie są przesądzone i będą wynikały z zainteresowania potencjalnych najemców. Oprócz siedziby BNQ w odnowionych obiektach znajdą się prawdopodobnie biura. Możliwe jest również przeznaczenie części powierzchni pod działalność gastronomiczną, która byłaby szczególnie pożądana w kontekście kreacji kolejnych funkcji publicznych w północnej części Łasztowni. Trzeci obiekt, którym dysponuje firma, zostanie poddany renowacji w zależności od możliwości pozyskania kredytowania inwestycji.

Obecna polityka Portu Rybackiego zmierza do skoncentrowania swojej działalności jedynie na przeładunkach portowych i chłodnictwie²⁸⁵. Celem spółki jest rezygnacja z wynajmu zbędnych

284 Projekt Ogrodu Społecznego na Łasztowni został opisany w części 3.1.2. Interwencje artystyczne i przestrzenne na obszarze Międzyodrza.

285 PR „Gryf” 28 lutego 2013 r. uruchomił działalność budowanej od jesieni 2011 r. chłodni. Inwestycja stała się możliwa dzięki uzyskaniu wsparcia finansowego z Programu Operacyjnego „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007–2013″ w ramach środka 3.3 Inwestycje w portach rybackich, miejscach wyładunku i przystaniach. Inwestycja obejmowała również budowę pomieszczeń biurowo-socjalnych, zagospodarowanie terenu wokół chłodni, renowację nabrzeża, zakup środków transportu

136

nieruchomości i budynków innym podmiotom gospodarczym²⁸⁶. Uruchomienie nowej chłodni sprawiło, że 28 kwietnia 2014 r. prezes portu Paweł Stępień podjął formalną uchwałę o przyjęciu Planu Podziału Spółki. Na podstawie powyższej uchwały wydzielona została spółka

„Gryf Nieruchomości”, której celem jest gospodarowanie majątkiem zbędnym w bieżącej działalności portu. Powstanie spółki „Gryf Nieruchomości” stwarza nowe perspektywy dla dalszego procesu rewitalizacji Łasztowni, gdyż znosi jedną z zasadniczych przeszkód, jaką do tej pory było funkcjonowanie na tym terenie przedsiębiorstwa statutowo zajmującego się przeładunkiem i magazynowaniem ryb, a nie zarządzaniem nieruchomościami. Do nowej spółki nie została natomiast przeniesiona bardzo atrakcyjna działka na północnym cyplu Łasztowni, która jak na razie ma stanowić rezerwę terenową dla Portu.

Ryc. 97. Obiekt Taniej Jatki rewitalizowany przez firmę NBQ.

Ryc. 98. Obiekt dawnej stajni rewitalizowany przez firmę NBQ.

Zgodnie z deklaracjami złożonymi przez prezesa²⁸⁷ spółki „Gryf Nieruchomości” w lipcu 2015 r., zamierzała ona dokonać wydzielenia odrębnych działek pod poszczególne budynki kompleksu dawnej rzeźni oraz przeprowadzić ich sprzedaż. Warunkiem podstawowym wykonania powyższej operacji byłaby jednak zmiana planu miejscowego, który nie dopuszcza na tym terenie wtórnych podziałów nieruchomości. Zmiana planu miałaby również umożliwić trwałe oddzielenie przemysłowej części portu, zlokalizowanej wzdłuż Nabrzeża Bułgarskiego, od kompleksu zabytkowych budynków. Jak zapowiadał wówczas architekt miasta, Jarosław Bondar²⁸⁸, operacja zmiany planu miejscowego dla tego terenu miałaby zająć półtora roku od momentu przyjęcia przez miasto i port wspólnej koncepcji funkcjonalno-przestrzennej²⁸⁹. Zwrot dotyczący formy dalszych przekształceń własnościowych w obszarze dawnej rzeźni nastąpił we wrześniu 2015 r. Miasto złożyło wówczas wniosek do Ministra Skarbu Państwa o nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy Szczecin ponad 11 tys. udziałów (o wartości ponad 5,6 mln zł) w spółce „Gryf Nieruchomości”. W uzasadnieniu wniosku miasto argumentuje, że komunalizacja terenu dawnej rzeźni ma być istotnym etapem w procesie rewitalizacji całej Łasztowni i sprzyjać coraz większemu otwarciu wyspy na miasto. Celem wewnętrznego oraz innego specjalistycznego wyposażenia, wprowadzenie nowoczesnego systemu informatycznego.

286 Obecnie na terenie dawnej rzeźni funkcjonuje ok. 60 firm wynajmujących powierzchnie biurowe i magazynowe.

287 Prezesem spółki „Gryf Nieruchomości” został dotychczasowy Prezes Portu Rybackiego „Gryf”, Paweł Stępień.

288 Dr inż. arch. Jarosław Bondar.

289 Uzgodnienie wspólnego stanowiska Gminy Miasto Szczecin oraz Portu Rybackiego „Gryf” przewidziane było na wrzesień 2015 r.

137 gminy jest również podniesienie atrakcyjności inwestycyjnej tego obszaru²⁹⁰. Pozytywne zakończenie procedury komunalizacji oczekiwane jest w 2016 r., na powyższą operację wyraziła już zgodę Rada Miasta.

KOMERCYJNE PROJEKTY ZAGOSPODAROWANIA MIĘDZYODRZA

Opisane powyżej działania Gminy Miasto Szczecin, poza ukierunkowaniem na realizację inwestycji publicznych oraz przygotowaniem prawnych ram dla możliwości inwestowania na Międzyodrzu, objęły również poszukiwania inwestorów mogących pełnić rolę partnera prywatnego w procesie rewitalizacji wysp. Jednocześnie uznano, że pozyskanie potencjalnych inwestorów i zobowiązanie ich do przedstawienia własnych wizji zagospodarowania obszaru Międzyodrza pozwoli urealnić proces planistyczny. O tej kwestii pisze Janusz Nekanda-Trepka:

przyjęto konieczność uzyskiwania od inwestorów nie tylko koncepcji zabudowy nabywanych działek, ale także propozycji koncepcyjnych ich szerokiego otoczenia. (…) W efekcie otwarcia współpracy otrzymaliśmy już 6 koncepcji szerokoobszarowych i trzy koncepcje szczegółowe dla pojedynczych nieruchomości. Te ostatnie związane są z inwestorami krajowymi, którzy nabyli lub są w trakcie nabywania konkretnych nieruchomości. Inwestorzy zagraniczni zwracają większą uwagę na szeroko pojęte otoczenie i korzystają z możliwości zaproponowania atrakcyjnego sąsiedztwa, przewidując ekspansję, planują inwestowanie długoterminowe²⁹¹. Między innymi poprzez uczestnictwo gminy w Międzynarodowych Targach Nieruchomości w Cannes udało się zainteresować potencjalnych inwestorów obszarem Kępy Parnickiej oraz Wyspy Zielonej. Mimo że miasto nie posiada na Kępie Parnickiej działek, które mogłoby udostępnić pod inwestycje, zdecydowało się promować ten obszar jako atrakcyjny dla firm deweloperskich.

Działkami na Kępie Parnickiej zainteresował się irlandzki deweloper Howard Holdings, który deklarował ówcześnie zainwestowanie kilku miliardów Euro. Firma podpisała z miastem w 2007 roku list intencyjny, przyjmując rolę inwestora strategicznego, gotowego zaangażować się w proces planistyczny, który wówczas nie był jeszcze zakończony. Howard Holding nawiązał współpracę z holenderską firmą architektoniczną West8, która miała przedstawić nową koncepcję ukształtowania planu dla całej Kępy Parnickiej i północnego krańca Wyspy Zielonej. Jednocześnie inwestor nabył na tym terenie dwie nieruchomości, deklarując zgodnie ze zobowiązaniami z listu intencyjnego zakup kolejnych i podejmując negocjacje z obecnymi właścicielami gruntów. Po roku współpracy i przygotowaniu koncepcji przez biuro West8 irlandzki deweloper zapowiedział jednak wycofanie się z inwestowania na Międzyodrzu. Mimo że planiści uwzględnili istotną część założeń wynikających z projektu West8, łącznie z rewolucyjną zmianą planu urbanistycznego, inwestor poinformował media, że nie jest usatysfakcjonowany zapisami dotyczącymi wysokości zabudowy przy nabrzeżu.

Przedstawiciel inwestora utrzymywał, że inwestycja w przypadku przyjętych w planie parametrów jest nieopłacalna. Planiści bronili zapisów, uzasadniając, iż dopuszczają wysokie budownictwo w innych obszarach wyspy, które deweloper może nabyć. Ostatecznie Howard Holdings mimo kontynuacji negocjacji z gminą odsprzedał swoje działki irlandzkiemu deweloperowi – spółce Cetonia Sp. z o.o. w dniu 2 października 2009 r. Nowy właściciel powiązany kapitałowo z grupą Howard Holdings nie przedstawił jednak dotychczas ani planów zabudowy, ani nie podjął żadnych działań zmierzających do realizacji zgodnego z planem miejscowym zagospodarowania nieruchomości.

290 Zob. Protokół nr 0063-2/26/16…, dz. cyt. [online], [dostęp 31.01.2016], dostępny w Internecie:

http://bip.um.szczecin.pl/chapter_50918.asp?soid=356B81F4ED434565AC88A19E475D97BF.

291 J. Nekanda-Trepka, rozwój…, dz. cyt., s. 11-13.