• Nie Znaleziono Wyników

Specyfika produktu ubezpieczeniowego

W dokumencie Zarządzanie procesami rynkowymi (Stron 186-196)

Specyfika produktu ubezpieczeniowego a marketing firm ubezpieczeniowych

1. Specyfika produktu ubezpieczeniowego

Pojęciem pierwotnym w stosunku do produktu jest potrzeba. Na rynku ubez­ pieczeń zaspokajana jest przede wszystkim potrzeba szeroko rozumianego bez­

1 Zob. S. Przybyłowski, Marketing, Warszawa 1998, s. 258.

2 Zob. P. Kotler, Marketing. Analiza, planow anie, w drażanie i kontrola, Warszawa 1994, s. 400.

198 Maria Płonka

pieczeństwa jako potrzeba podstawowa, wraz z wiązką innych potrzeb wyższe­ go rzędu, stanowiących uzupełnienie oferty. Potrzeby ubezpieczeniowe mogą:

- występować samoistnie (np. instynkt życia, bezpieczeństwo socjalne), - być wykreowane w efekcie działań marketingowych (moda, tradycja, promocja),

- być wykreowane w efekcie działań prawnych (np. ubezpieczenia obo­ wiązkowe).

Potrzeba bezpieczeństwa ma charakter potrzeb ducha, odczuwanych z róż­ ną intensywnością, o dużym ładunku subiektywizmu i indywidualizacji jej per­ cepcji. W efekcie produkty ubezpieczeniowe oferują wiązkę korzyści niema­ terialnych, przez jednych postrzeganych w kategorii potrzeb podstawowych, przez innych w kategorii abstrakcji, zbytku. Produkt ubezpieczeniowy jest za­ tem usługą będącą jednym z wielu sposobów zaspokojenia potrzeby bezpie­ czeństwa.

Obiektem zainteresowania na rynku usług ubezpieczeniowych jest szero­ ko rozumiana ochrona przed niekorzystnymi zdarzeniami lub skutkami dzia­ łań, dokonywana przez transfer ryzyka na przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe w postaci zawarcia umowy ubezpieczenia. Zawarcie umowy ubezpieczenia nie eliminuje niekorzystnych skutków zdarzeń czy działań, które są przedmiotem umowy, lecz łagodzi ich skutki przez częściową lub całkowitą kompensację fi­ nansową (świadczenie, odszkodowanie) dokonywaną przez ubezpieczyciela na rzecz ubezpieczonego (lub uprawnionego).

Specyfika produktu ubezpieczeniowego wynika z niematerialności usług oraz z natury ubezpieczenia. W szczególności posiada on następujące cechy:

1) Ubezpieczenie nie materializuje się przed aktem kupna (brak efektów wizualnych); zakup ubezpieczenia jest niewiadomą, faktyczna materializacja usługi może w ogóle nie nastąpić, a jeżeli następuje, to w okolicznościach na ogół przykrych.

2) Brak efektu materialnego powoduje, że dostosowanie podaży ubezpie­ czeń do popytu nie dokonuje się przez magazynowanie, lecz przez zarządzanie potencjałem produkcyjno-dystrybucyjnym ubezpieczeń.

3) Usługa ubezpieczeniowa jest gotowością wypłaty świadczenia w razie zajścia wypadku ubezpieczeniowego, co w praktyce przybiera formę obsługi wieloletnich kontaktów z klientem (np. w ubezpieczeniach życiowych) lub sty­ mulowania lojalności klienta (np. w ubezpieczeniach nieżyciowych).

4) Brak efektu materialnego powoduje zwrócenie uwagi nabywców na pro­ ces świadczenia usługi i cechy personelu towarzystwa; usługodawca jest w tym znaczeniu częścią produktu i współtworzącym wizerunek firmy, którą repre­ zentuje.

5) Z faktu osobistego świadczenia usługi przez personel wynika heteroge- niczność usług ubezpieczeniowych i trudności w jej standaryzacji.

Specyfika produktu ubezpieczeniowego a marketing firm ubezpieczeniowych 199

6) Sprzedaż usługi ubezpieczeniowej nie oznacza aktu przewłaszczenia, lecz rodzi prawo i zobowiązanie stron do określonych czynności przez dłuż­ szy czas; klient wstępuje w relację bardziej podobną do klubu czy stowarzysze­ nia niż zakupu dobra (jest to kwestia nie tylko „produktu”, lecz również „jako­ ści towarzystwa”).

7) Zróżnicowane postrzeganie produktu ubezpieczeniowego wynika z po­ ziomu świadomości ubezpieczeniowej i indywidualnego podejścia do ryzyka3. 2. Produkt ubezpieczeniowy a marketing zakładów ubezpieczeń Specyfika produktu ubezpieczeniowego rzutuje na działalność marketingową zakładów ubezpieczeń. Przede wszystkim odwrócony cykl kreowania usługi (cena usługi ubezpieczeniowej jest ustalana przed znajomością kosztów jej re­ alizacji) rodzi ryzyko i zagrożenia dla zakładów ubezpieczeń.

Racjonalność działań firm ubezpieczeniowych występuje wtedy, gdy two­ rzą one, przez transfer na nie ryzyka, bardziej atrakcyjne aktywa dla ubezpie­ czających (lub ubezpieczonych) niż samoubezpieczenie.

Działalność marketingowa zakładów ubezpieczeń powinna się koncentro­ wać na następujących problemach:

1) budowie i rozwijaniu potencjału rynku,

2) segmentacji rynku i wyborze rynków docelowych,

3) sformułowaniu produktów ubezpieczeniowych jako wiązki korzyści do­ starczanej nabywcom usługi.

Czynnikami rozwoju potencjału rynku ubezpieczeniowego (1) mogą być: - świadomość ubezpieczeniowa jednostki, generowana wpływem otocze­ nia społeczno-kulturowego,

- polityka ekonomiczna państwa (zakres ubezpieczeń obowiązkowych, ulgi podatkowe itp.),

- polityka rynkowa ubezpieczycieli.

Oddziaływanie na potencjał rynku powinno być stymulowane nie tylko przez ubezpieczycieli, lecz również przez instytucje regulujące rynek. Dotyczy to zwłaszcza problemu rozwijania świadomości ubezpieczeniowej, czyli stanu psychicznego, w którym dany podmiot rozpoznaje i odczuwa zagrożenie (nie­ bezpieczeństwo) i chce zminimalizować potencjalne skutki jego wystąpienia w postaci zawarcia umowy ubezpieczeniowej oraz szeroko rozumianej edu­ kacji finansowej i ubezpieczeniowej. W tym obszarze zdecydowanie korzyst­ niejszą strategią zakładów ubezpieczeń jest współpraca, a nie konkurencja i współzawodnictwo. Budowa rynku ubezpieczeń powinna dotyczyć rozsze­ rzenia zakresu upowszechnienia potrzeb podstawowych oraz odkrywania, roz­

3 Zob. J. Monkiewicz, Podstawy ubezpieczeń, t. I: M echanizmy i fu n kcje, Warszawa 2000, s. 200-202.

2 0 0 Maria Płonka

wijania i kreowania zróżnicowanych potrzeb wyższego rzędu. Można stymu­ lować rynek również drogą formalno-prawną (np. przez rozszerzanie zakresu ubezpieczeń obowiązkowych), bez udziału świadomości ubezpieczeniowej.

Zróżnicowanie potrzeb w zakresie ochrony, poczucia bezpieczeństwa ro­ dzi konieczność dokonania przez zakłady ubezpieczeń segmentacji rynku4 (2), stanowiącej przesłankę wyboru rynków docelowych, czyli tych segmentów, na których obsługę ukierunkowuje się dany ubezpieczyciel. Spośród wielu moż­ liwości segmentacji, zasadnym wydaje się zróżnicowanie rynku ubezpieczeń z punktu widzenia rozwoju świadomości ubezpieczeniowej. Można tu wyróżnić następujące segmenty wymagające odmiennej działalności marketingowej:

- ubezpieczeń społecznych (zaspokojenie podstawowych potrzeb ubezpie­ czeniowych),

- ubezpieczeń obowiązkowych (brak konieczności świadomości ubezpie­ czeniowej),

- ubezpieczeń dobrowolnych (konieczność stymulowania świadomości ubezpieczeniowej).

Ubezpieczenie społeczne, z racji swej powszechności i braku konieczności występowania świadomości ubezpieczeniowej, może być traktowane jako pro­ dukt podstawowy, obowiązkowy, „rutynowy”.

Dla wielu potencjalnych klientów obowiązkowe ubezpieczenie gospodar­ cze jest pierwszym etapem uczestnictwa w rynku ubezpieczeniowym, stąd też obowiązkowe produkty ubezpieczeniowe powinny stanowić wstęp do budo­ wania trwałych relacji ubezpieczycieli z klientami przez wdrażanie programów lojalnościowych.

Ubezpieczenia gospodarcze dobrowolne mają charakter i cechy produk­ tów wyższego rzędu. Popyt w tym segmencie jest funkcją: świadomości ubez­ pieczeniowej, siły nabywczej, niezbędnej do zakupu usługi (opłacenia składki), i dostępu do konkretnej usługi (geograficznego, formalno-prawnego, infra­ strukturalnego), kreowanych przez ubezpieczycieli.

Budowanie rynku ubezpieczeniowego jest zatem procesem trudnym i dłu­ gotrwałym, zależnym od posiadanej infrastruktury rynku i ubezpieczyciela. Zadanie to leży w gestii nie tylko samych zakładów ubezpieczeń, lecz także instytucji samorządowych i regulujących rynek ubezpieczeniowy. Modelowe strategie ubezpieczycieli w odniesieniu do wymienionych segmentów rynku ubezpieczeniowego przedstawia tabela 1.

4 Segmentacja rynku to podział rynku na względnie jednorodne pod względem po­ trzeb grupy nabywców, w odniesieniu do których podmiot podaży dostosowuje specjalną ofertę w postaci odpowiedniej kompozycji instrumentów marketingowych, czyli produk­ tu, ceny, promocji, dystrybucji, personelu (tzw. marketing mix).

Specyfika produktu ubezpieczeniowego a marketing firm ubezpieczeniowych 201

Tab. 1. Segmenty rynku ubezpieczeń a modelowe strategie ubezpieczycieli

Wyszczegól­ nienie Ubezpieczenia społeczne Ubezpieczenia obowiązkowe Ubezpieczenia dobro­ wolne standardowe lub

zindywidualizowane Strategie rynkowe pełne pokrycie rynku, unifikacja rynki selektywne, specjalizacja, orientacja na segmenty rynku orientacja na indywidual­ nego klienta, koncentracja, postępująca dywersyfika­ cja działalności Strategie produktowe upraszczanie, przyspieszenie czasu obsługi, standaryzacja względna standaryzacja produktów, stymulowanie lojalno­ ści, przyspieszenie proce­ dur

wysoka wartość dodana do oferty,

nieprzewidywalna długość procedur,

indywidualizacja oferty i obsługi,

budowa programów lojal- nościowych Strategie „cena-koszt” racjonalizacja kosztów, unifikacja cen (składki) racjonalizacja kosztów, elastyczność

w stosowaniu cen (bo­ nusy, malusy), zróżnicowanie cen

zindywidualizowanie cen, zróżnicowanie cen, budowa programów cenowych jako stymulato­ rów lojalności

Formuła

ustalania ceny kosztowa konkurencyjna

konkurencyjna, popytowa Strategia dystrybucji maksymalna dostępność, dystrybucja bezpośrednia dostępność selektywna, dominuje dystrybucja pośrednia dostępność selektywna, zindywidualizowana (każ­ dy klient stanowi swoisty segment rynku), dominuje dystrybucja pośrednia Substytucja „człowiek--technika” relatywnie najwyższa średnia - wspoma­ gająca rola urządzeń teleinformatycznych

najniższa - wiodąca rola procesu obsługi klienta, kreatywności, personalizacji Strategie promocji brak konieczności masowa selektywna, zindywidualizowana

Źródło: opracowanie własne.

Najważniejszymi determinantami popytu na produkty ubezpieczeniowe są:

- potrzeby ubezpieczeniowe, wynikające w dużym stopniu ze świadomości

2 0 2 Maria Płonka

- odpowiedni dochód (fundusz nabywczy) potencjalnych nabywców usługi,

- kwalifikacje prawne (np. zdolność do czynności prawnych),

- dostęp do oferty (np. przez sieć dystrybucji, informację, właściwy asor­ tyment),

- indywidualna akceptacja ryzyka, niebezpieczeństwa itp.

Z punktu widzenia ubezpieczyciela można wyróżnić pięć poziom ów rynku ze względu na zainteresowanie, dochód, dostęp, stopień spenetrowa­ nia:

1) rynek p o te n c ja ln y - czyli zbiór nabywców, wykazujących znaczące za­ interesowanie ubezpieczeniem jako elementem zarządzania ryzykiem,

2) rynek dostępny, czyli zbiór nabywców, którzy są zainteresowani ubez­ pieczeniem, ma wystarczający dochód i dostęp do danej oferty rynkowej,

3) kw alifikow any rynek dostępny, czyli zbiór nabywców zaintereso­ wanych, z dochodem, dostępem i kwalifikacjami stosownymi do danej ofer­ ty ubezpieczeniowej,

4) rynek docelow y, czyli ta część kwalifikowanego rynku dostępnego, na której ubezpieczyciel może i chce zaistnieć,

5) rynek spenetrow any, czyli zbiór nabywców, którzy skorzystali z ofer­ ty danego ubezpieczyciela5.

Wybór rynków docelowych przez ubezpieczyciela powinien wynikać z jego pozycji w sektorze, słabych i mocnych stron, przewag i słabości konkurencyj­ nych. Czynniki te pozwalają na przyjęcie jednej z trzech strategii konkurencji:

1) przywództwa w zakresie kosztów, przejawiającego się w uniwersali­ zmie,

2) przywództwa w zakresie różnicowania, 3) koncentracji na wybranym segmencie rynku6.

Szczegółowe determinanty wyboru strategii konkurowania ujmuje tabela 2. Potrzebom muszą odpowiadać prod ukty jako składniki oferty (3). Wy­ bór strategii produktowych opiera się na plasowaniu miejsca produktu na ryn­ ku (pozycjonowaniu produktu), czyli projektowaniu roli, którą produkt i fir­ ma mają do spełnienia na tzw. „mapie preferencji konsumenta”, tworzonej w oparciu o badania opinii konsumentów o produkcie, ze względu na wybrane, najistotniejsze jego cechy. Użytecznym narzędziem na etapie tworzenia oferty jest uwzględnienie marketingowej struktury produktu, składającej się z pięciu poziom ów korzy ści (tabela 3).

5 Zob. P. Kotler, Marketing..., op. cit. s. 225-226.

6 Zob. M. Porter, Strategia konkurencji. M etody analizy sektorów i konkurentów, War­ szawa 1992, s. 50-62.

Specyfika produktu ubezpieczeniowego a marketing firm ubezpieczeniowych 2 03

Tab. 2. Uwarunkowania wyboru strategii konkurencji

Warunki s|/ Strategie Uniwersalizm Różnicowanie Koncentracja Preferencje rynku jednorodne zroznicowane zróżnicowane Faza rozwoju rynku wzrostowa nasycenie wzrostowa

Struktura rynku przejrzysta mało

przejrzysta nieprzejrzysta

Zasoby firmy duże średnie małe

Skala oferty duża średnia mała

Podatność produktu na

różnicowanie mała duża duża

Ekonomie skali duże małe małe

Udział w rynku wysoki średni niski

Źródło: opracowanie własne.

Tab. 3. Pięć poziomów korzyści ubezpieczenia

Poziom Potrzeba Produkt ubezpieczeniowy

Rdzeń (istota) bezpieczeństwo, ochrona gwarancja realności Produkt podstawowy

(decyduje o sile po­ strzegania produktu przez potencjalnych klientów)

wysokość i elementy składowe składki, dostępność oferty, szerokość i głębokość oferty podstawowej,

standardy obsługi

ogólne warunki umowy, produkty standardowe, obsługa standardowa, procedury

Produkt oczekiwany

wynika z analizy potrzeb potencjalnych klientów lub badań marketingowych

Wynika z możliwości zaspoko­ jenia oczekiwań w określonym czasie przez ubezpieczycieli

Produkt potencjalny (uwzględnienie potrzeb w perspek­ tywie)

tendencje rozwoju i ewolucja potrzeby bezpieczeństwa, rozwój świadomości ubezpie­ czeniowej

modyfikacje produktu, wyni­ kające z uwzględnienia w per­ spektywie potrzeb i preferencji klientów,

2 0 4 Maria Płonka

Tab. 3 - ciąg dalszy

Produkt poszerzony (oferta korzyści dodatkowych, konkurencyj­ nych)

system identyfikacji wizualnej firmy, więzi, pozycja firmy, pre­ stiż, specyficzny sposób obsługi, indywidualizacja produktów i obsługi możliwość negocjowania warunków umowy itp.

indywidualny produkt, korzystne pakiety ubezpiecze­ niowe,

programy lojalnościowe, system bonusów, system CRM,

niekonwencjonalne rozwiązania w zakresie promocji, indywi­ dualizacji obsługi, dystrybucji (Internet) itp.

Źródło: opracowanie własne na podstawie P. Kotler, op. cit., s. 400-401. Podsumowanie

1. O specyfice usług ubezpieczeniowych decyduje specyfika sektora; jego silne powiązania z gospodarką krajową i światową (globalną) oraz koniecz­ ność ochrony interesów nabywcy - głównego wierzyciela - powodują, iż jest on w dużym stopniu regulowany (sferę regulacyjną tworzą instytucje nadzoru ubezpieczeniowego, samorządu ubezpieczeniowego oraz ustawodawstwo kra­ jowe i unijne).

2. Korzystanie z części usług ubezpieczeniowych wymaga określonych kwalifikacji potencjalnego klienta (np. poziomu świadomości ubezpieczenio­ wej, edukacji ekonomicznej, skłonności do ryzyka, wygenerowania funduszu swobodnej decyzji itp.).

3. Ponieważ ubezpieczenie jest produktem abstrakcyjnym, niewizual- nym (ochrona ubezpieczeniowa), istotnymi wartościami postrzeganymi przez klientów na tym rynku będą: wiarygodność, zaufanie, gwarancje, tradycje, wi­ zerunek ubezpieczyciela. Działania te stymulują programy lojalnościowe oraz poszanowanie zasad etyki zawodowej.

4. Złożoność problemu ryzyka powoduje większe wymagania wobec klien­ ta (ubezpieczającego) niż przy sprzedaży produktów innych branż (np. ko­ nieczność jego weryfikacji), a nawet możliwość odmowy sprzedaży usługi, gdy klient nie spełnia określonych warunków. Powoduje to konieczność cią­ głej edukacji finansowej zarówno personelu reprezentującego ubezpieczycie­ la, jak również klientów.

5. Konsolidacja sektora ubezpieczeń i coraz silniejsze związki ubezpieczy­ cieli z bankami i sektorem pozabankowym (np. doradztwo inwestycyjne, ban­

kassurance) oraz globalizacja tworzą coraz wyższe bariery wejścia i zmieniają strukturę grup strategicznych w sektorze.

6. Usługa ubezpieczeniowa wymaga udziału obsługi osobistej personelu i jego specyficznych kwalifikacji, co sprzyja personalizacji usług, czyli postrze­

Specyfika produktu ubezpieczeniowego a marketing firm ubezpieczeniowych 2 05

gania wizerunku instytucji czy produktu w efekcie doświadczeń klientów zwią­ zanych z jakością obsługi i bezpośrednich kontaktów z usługodawcą. Personel obsługujący kontakty z klientami staje się integralną częścią produktu. Perso­ nalizacja usług powoduje ten skutek, że ta sama usługa w sensie produktu bę­ dzie w różny sposób świadczona, w zależności od tego, kto, kiedy i jak ją świad­ czy (heterogeniczność usług). Pośrednik ubezpieczeniowy tworzy swój własny rynek i umiejętności, co stymuluje lojalność klientów przede wszystkim wo­ bec niego, a w dalszej kolejności wobec instytucji, którą reprezentuje. Persona­ lizacja może być zatem szansą, ale i zagrożeniem dla ubezpieczycieli. Stabiliza­ cja kadr reprezentujących ubezpieczycieli buduje wiarygodność i podnosi ich konkurencyjność na rynku.

7. Specyficzną cechą produktów ubezpieczeniowych jest ich względne po­ dobieństwo i tendencje do upodabniania się. Nadanie produktom ubezpiecze­ niowym cech wyróżniających wiąże się z ich symbolicznym „opakowaniem”, które tworzą: ludzie (najważniejsi!), nazwa produktu, system identyfikacji wi­ zualnej produktu i ubezpieczyciela, dostępność usług, asortyment, sztuka sprzedaży, elastyczność w obsłudze klienta, system promocji i inne komponen­ ty tzw. marketingu-mix.

8. Ważnym elementem składowym marketingu ubezpieczeniowego jest kreowanie marki handlowej usługi i jej materializacja, polegająca na stosowa­ niu zastępczych symboli lub produktów materialnych świadczących o dokona­ nej usłudze (wyciągi, polisa, raport, itp.).

9. Proste produkty ubezpieczeniowe mogą być częściowo zautomatyzowa­ ne, wystandaryzowane i oferowane np. przez pocztę, telefon, Internet itp.

10. Wobec złożonych usług ubezpieczeniowych dominującym kierun­ kiem działań marketingowych będzie indywidualizacja oferty. Ponieważ czę­ sto klient współuczestniczy w jej tworzeniu, wymaga to inwestycji w edukację klienta. Sfinalizowanie transakcji jest często końcowym etapem rozmów, nego­ cjacji i procesu sprzedaży produktu.

11. Doceniając rangę edukacji klienta lub wyręczając go, coraz częściej trak­ tuje się doradztwo jako komplementarną usługę, która dynamicznie się rozwija.

12. W działalności marketingowej ubezpieczycieli ważne jest nawiązanie i stymulacja stałych relacji z klientem (np. przez system CRM), tworzenie u niego pozytywnego obrazu firmy, zdobycie zaufania.

13. Istotnym zadaniem zarządzania marketingiem w firmie ubezpieczenio­ wej jest marketing wewnętrzny, czyli taki sposób zarządzania personelem or­ ganizacji, który stymuluje postawy proklienckie wszystkich jej pracowników. Działania prowadzone w ramach marketingu wewnętrznego (niewidoczne dla klientów) mają bezpośredni wpływ na jakość marketingu zewnętrznego, po­ strzeganego przez potencjalnych klientów. Marketing wobec własnych pracow­ ników powinien się koncentrować wokół trzech kierunków:

2 0 6 Maria Płonka

- orientacji na klienta,

- orientacji na firmę (lojalność, poufność),

- orientacji na jakość działania: specjalistyczną, komunikacyjną, indywi­ dualną.

Charakterystyczna dla marketingu wewnętrznego jest idea głosząca, że pracownicy są nie tylko siłą roboczą, elementem kosztotwórczym, lecz przypi­ suje się im role generujące zyski firmy, kształtujące wprost jej wizerunek. Każ­ dy pracownik, niezależnie od stanowiska, ma do spełnienia określone funkcje na rzecz pozyskania klientów (bezpośrednio lub pośrednio)7.

Bibliografia

Kotler P., Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola, Warsza­ wa 1994.

Monkiewicz J., Podstawy ubezpieczeń, t. I: Mechanizmy i funkcje, Warsza­ wa 2000.

Perenc J., Rynek usług ubezpieczeniowych, Szczecin 2004.

Porter M., Strategia konkurencji. Metody analizy sektorów i konkurentów, Warszawa 1992.

Przybyłowski S., Marketing, Warszawa 1998.

Summary

This article defines the influence of insurance product specificity on marketing of the insurance companies.

Introductory part of the article outlines marketing presentation of the product, showing it as a group of profits provided in return for specific values. In the second place, the specificity of insurance product in different aspects was an­ alysed, and the influence of this specificity on the marketing activity of insur­ ance companies was defined as well. To achieve it, the models of: competitive strategies, five market levels, and five product levels were used.

W dokumencie Zarządzanie procesami rynkowymi (Stron 186-196)