• Nie Znaleziono Wyników

Dla tych, którzy zajmują się sprawami gminnemi

Obecny ustrój państw owy daje także robotnikowi możność zasiadania w zastęp­

stwie gminnem, bez względu na jego sto­

sunek majątkowy i wypowiadać swoje decydujące słowo w sprawach gminnych, czego przed wojną za starej Austrji nie było.

Lecz mamy dzisiaj jeszcze bardzo du­

żo takich zastępców, którzy ze sprawami gminnemi i ze spraw ą gospodarki, gmin­

nej za mało są obznajorńieni. Ponieważ kalendarz niniejszy jest szczupłej objęto­

ści, więc nie można tutaj omówić całego materjału, jaki nam w sprawach gmin­

nych stoi do dyspozycji, chcę zatem w streszczeniu podać kilka wyjaśnień w nie­

których sprawach gminnych, z któremi nasi zastępcy bardzo często się spoty­

kają. S e m b o l W i k t o r . Ustawy o gospodarce gminnej.

W roku 1921, za czasów Rasina, pierw­

szego ministra skarbu w Republice Cze- skosłowackiej, została w ydana ustaw a o gospodarce gminnej w republice, która zmieniała starą austriacką ordynację w y ­ borczą do gmin. Nowa ustawa, względnie nowela do starej ustawy, została zmie­

niona w ten sposób, że odpowiadała no­

wym powojennym stosunkom demokra­

tycznym, jakie wówczas zapanowały.

Nowela ta np. pozwalała gminom nakła­

dać w niektórych wypadkach większe podatki na tych, którzy byli w stanie je płacić.

Jednem z takich postanowień był § 27 wspomnianej ustawy, który dawał gmi­

nom, w których znajdowały się większe przedsiębiorstwa przemysłowe, praw o na­

kładania na przedsiębiorstwa te nadzwy­

czajnego podatku. Powodem nadania ta ­ kiego praw a byio, że gmina, w której znajdowało się takie przedsiębiorstwo, miała z tego powodu większe wydatki na wsparcia dla ubogich, na drogi, które przez większą frekwencję więcej się psu­

ły, z powodu większej ilości dzieci więk­

sze wydatki na szkolnictwo, na czyszcze­

nie, na policję, na straże pożarne, w ydat­

ki na spraw y zdrowotne itd. W krótkości powiedziane, że ci, którzy mają większe dochody, niechaj płacą większe podatki, albowiem ustrój demokratyczny, na pod­

stawie którego republika została stw o­

rzona, tego wymaga. P raw dą jest, że ta ustaw a nie była sferom kapitalistycznym na rękę, więc kiedy tylko sfery te otrzy­

m ały ster rządów w swe ręce, w tedy koalicja agrarno-mieszczańska postarała się o to, ażeby ustawę tę zmienić, co stało się w roku 1927 przez wydanie dru­

giej noweli, czyli ustaw y 1. 77. Ustawa ta zniosła te postanowienia a gminy nie mogły już więcej przedpisywać większym

przedsiębiorstwom żadnych nadzwyczaj­

nych podatków.

Koalicja mieszczańsko-agrarna nie zo­

stała stać na tym jednym prezencie, któ­

ry uczyniła w i e 1 k o - p o s i a d a cz o m, lecz po­

szła jeszcze dalej.

Nowela 1. 77 z roku 1927 odjęła gmi­

nom także prawo uchwalania potrzebnej wysokości dodatków gminnych, które ustanowiono najwyżej na 150%, wzglę­

dnie na 200%. Ażeby gminy mogły wyjść jako tako z dodatkami, pozwolonymi przez ustawę, pozwala wspomniana usta­

wa, ażeby władze nadzorcze rewidowały preliminarze gminne i skreślały wszelkie pozycje w e wydatkach, które uznają za riie potrzebne, zaś dochody, które uznają, że są preliminowane za nisko, aby pod­

wyższały. Tym sposobem miało się zró­

wnoważyć budżet gminny z dodatkami 150—200%. Lecz jeżeli pomimo w szyst­

kich skreślań w ydatków i podwyższań dochodów, nie potrafiono budżetu zrów ­ noważyć i zamykano go jeszcze z deficy­

tem, stworzono tak zw. fundusz w yrów ­ nawczy, z którego przeznaczono gminom pewne kw oty na pokrycie niedoborów budżetowych. Nie przeznaczono jednak nigdy caełj brakującej kwoty, lecz tylko pewną część, to jest 40—50% wysokości brakującej kwoty.

Wobec takich postanowień ustawy, zo­

stało gminom odjęte to największe prawo, to jest wolnej gospodarki i wsadzano je wprost pod kuratelę urzędów nadzor- zorczych. Ma się rozumieć, że urzędy nadzorcze praw a swojego używ ały po największej części na korzyść klas po­

siadających.

Nie tylko to*, lecz wspomniana ustaw a dawała urzędom nadzorczym możność dalszego obarczania klasy robotniczej po­

datkami, albowiem urzędy nadzorcze na­

kazywały gminom wybieranie różnych innych jeszcze podatków gminnych, któ­

re obciążały po nawiększej części różne potrzeby życiowe tej najbiedniejszej kla­

sy robotniczej.

Nie można się więc dziwić, że ustaw a ta była jedną z najbardziej zńienawidzo- nzych ustaw, przeciwko której walczono na każdym kroku. Kiedy rząd widział, jaką katastrofę na gospodarkę gminną

sprowadziła wspomniana ustawa, był zmuszonym ustawę tę znowelizować i wydać tak zw. trzecią nowelę do ustawy gminnej. Nowela ta nazywa się ustawą z dnia 27 listopada 1930 r. 1. 1,69.

Nowela ta w pierwszym rzędzie daje możność gminom, wybierania wyższych dodatków gminnych na 250%, względnie na 300%, jeżeli uchwałę taką podejmie zastępstw o gminne większością trzech czwartych głosów, albo jeżeli zapotrze­

bowanie na pokreyie procentów i amor- tyzaci pożyczek wym aga więcej, aniżeli połowę z 250%' dodatków gminnych.

W takim wypadku na uchwalenie dodat­

ków gminnych w wysokości 300% nie potrzeba już większości wspomnianych trzech czwartych, lecz w ystarczy tutaj absolutna większość głosów zastępstwa gminnego, a to bez względu na to, kiedy pożyczka została zaciągnięta.

Wspomniana nowela pozwala jeszcze na dalsze podwyższenie dodatków gmin­

nych, a to aż do 350%, lecz tylko w ta­

kim wypadku, jeżeli się wykaże, że na oprocentowanie i amortyzację pożyczek, zaciągniętych przed 1 tyczniem 1931, nie w ystarczą dodatki gminne w wysokości 250%. Na procenta i amortyzację pożycz­

ki, zaciągniętej po 1 styczniu 1931, można tylko w dwóch wypadkach uchwalić 350%

dodatków gminnych, a to: jeżeli1 gmina była zmuszoną zaciągnąć pożyczkę z po­

wodu tego, że na pokrycie deficytu pre­

liminarza nie otrzym ała z funduszu wy­

równawczego pełnej kwoty, albo jeżeli dwie trzecie zastępstw a gminnego uchwa­

liło dodatki gminne w tej wysokości.

Inna nowość, jaką w prowadza wspom­

niana ustaw a ,do gospodarki gminnej, jest ta, że gminy, które nie pobierają więcej jak 150% dodatków gminnych, nie po­

trzebują zatwierdzenia preliminarza przez w ładze nadzorcze. Gminy, których za­

stępstwo uchwali pobieranie wyższych dodatków gminnych, muszą przedkładać preliminarze do zatwierdzenia, a to: bez­

pośrednio wydziałowi krajowemu, jeżeli chodzi o miasta z własnym statutem, gminy, które są siedzibą urzędu powiato­

wego, albo które mają więcej, aniżeli 5.000 mieszkańców i o ile chodzi o Wię­

cej aniżeli 200% dodatków gminnych, zaś

105 wszystkie inne gminy, jeżeli zastępstwo

tychże uchwali większe aniżeli 250%' do­

datki gminne, a przytem żądają o przy ­ dział z funduszu wyrównawczego'. We wszystkich innych wypadkach zatw ier­

dza preliminarz wydział powiatowy, któ­

ry załatwia także i wszelkie rekursy w sprawach preliminarza. Wspomniane urzę­

dy, jako urzędy nadzorcze, powinne roz­

strzygać o przedłożonych preliminarzach a to: urząd powiatowy w przeciągu trzech miesięcy, znowu wydział krajowy w prze­

ciągu czterech miesięcy.

W ażne postanowienia zawiera nowela także co do preliminarza szkolnego.

W gminach, które tw orzą samodzielne gminy szkolne, może zastępstw o gminne poprawić przedłożony preliminarz szkol­

ny a radzie szkolnej miejscowej przysłu­

guje przeciwko temu tylko praw o zaża­

lenia do urzędu powiatowego'. W: razie, jeżeli gminę szkolną tw orzy więej gmin, przysługuje praw o skreślenia, względnie poprawienia preliminarza gminnego tylko tej gminie, która płaci1 najmniej 80% ca­

łej kw oty zapotrzebowania preliminarza szkolnego. Zaś wszystkim innym gminom przysługuje tylko prawo • zażalenia.

Nowela ułatwia obecnie także i zacią­

ganie pożyczek zadłużonym gminom.

Gminy te mogą obecnie zaciągać nowe pożyczki, jeżeli te potrzebują na kupno lub rozszerzenie pożytecznych dla gminy urządzeń, na budowę nowych dróg, kana­

lizacji, oświetlenia publicznego, na które aa pozwolenie w ydział krajowy, albo na taką rzecz, na którą jest zagwarantowana subwencja państwowa w wysokości 25%.

Ustawa z roku 1921 1. 329 nie pozwa­

lała zaciągać pożyczki w zakładach pie­

niężnych z nieograniczoną poręką. Obe­

cnie nowela pozwala zaciąganie pożyczki i w takich zakładach, lecz z góry po­

wiada, że chociaż poręka jest warunkiem uzyskania pożyczki w takim zakładzie, to pomimo tego gmina nie staje się człon­

kiem zakładu, ani też za takow y nie przyj­

muje żadnej odpowiedzialności.

Stara ustaw a postanawiała, że gminy były obowiązane płacić 20% kosztów szpitalnych i w zakładach porodniczych w razie, jeżeli obywatel danej gminy nie był w stanie pokryć kosztów szpitalnych

w całości. Nowa ustaw a przewiduje pła­

cenie kosztów najwyżej za cztery tygo­

dnie, a płacenie kosztów w zakładach dla umysłowo chorych wogóle znosi.

Poniżej wspominamy jeszcze mimocho­

dem, jak właściwie wygląda cała ta usta­

wa w praktyce. Kto jednak interesuje się tą sprawą, to najlepiej całą ustawę prze­

studiować, albowiem to, co tutaj jest po­

dane, jest podane w skróceniu.

Dalej podajemy jeszcze inne sprawy, dotyczące samorządów gminnych.

Tajne głosowanie zastępstwa gminnnego.

Zdarzają się wypadki, że kiedy na po­

siedzeniu zastęstw a gminnego tna się roz­

strzygać o zadaniu jakiejś pracy, przy­

chodzą na posiedzenie zastępstw a, jako słuchacze, osoby, które także ubiegają się, względnie podały ofertę na dotyczną pracę. Ma się rozumieć, że w niejednym wypadku ma to wpływ na zadanie takiej pracy, albowiem niejeden z członków za­

stępstw a gminnego niema odwagi wten­

czas przemawiać przeciw oddaniu pracy temu lub owemu ubiegającemu się, cho­

ciażby miał j ważne powody, jeżeli doty­

cząca osoba się przysłuchuje.

Tajnego głosowania nie można zarzą­

dzić, albowiem według § 48 ustaw y gmin­

nej, głosowanie za kartkami jest dopu­

szczalne tylko przy wyborach, przy mia­

nowaniu urzędników, zatrudnionych oraz przy obsadzaniu posady. Znowu we wszystkich innych wypadkach można gło­

sować tylko jawnie. Jeżeli ale chce się dać możność swobodnego wymówienia się członkom zastępstw a gminnego, bez kontroli stron Interesowanych, wtenczas znajduje się inny sposób wyjścia, a to, ze na wniosek przełożonego gminy, lub trzech zastępców gminnych, według § 49 ustaw y gminnej, można zarządzić nad tą sprawą posiedzenie tajne, a wtenczas słu­

chacze muszą z posiedzenia odejść.

Kronika gminna.

Jest wydana ustawa, według której każda gmina jest obowiązana prowadzić kronikę gminną, czyli księgę pamiątkową.

Kronika gminna, czyli psięga pamiątkowa ma służyć do tego, ażeby nasi

potom-kowie wiedzieli, Co w szystko działo się w gminie.

W kronikach gminnych będzie się za­

pisywało ważniejsze wypadki w gminie i okolicy, a między tem powinno być tak ­ że, jakie wrażenie odniosła w gminie woj­

na światowa, powstanie Republiki Cze- skosłowackiej, najważniejsze wypadki w państwie i t. d.

Ustawa wyznacza także praw a i obo­

wiązki kronikarzy.

Kronikarza w ybiera zastępstw o gminne z pomiędzy czynników kulturalnych oraz oświatowych. W gminach, mających po­

nad 10.000 mieszkańców, urząd kronika­

rza powinien sprawować fachowiec archi­

wista, muzeolog albo w ykształcony bi­

bliotekarz itp.

Kronikarz powinien być człowiekiem obiektywnym, który powinien do kroniki zapisywać wypadki bezstronnie i polega­

jące na prawdzie. Kronikarz ma praw o żądać m aterjałów historycznych, a jeżeli potrzebne mu się nie dało, może je za­

żądać od stowarzyszeń, przedsiębiorstw przemysłowych i różnych innych insty­

tucji. Jeżeli te ale zostaną mu odmówio­

ne, ma w pierwszym rzędzie żądać je sposobem łagodnym, a jeżeli i o nie po­

może, ma się zwrócić do władz o pomoc, czy też o interwencję. W ładzami takiemi są gmina i urząd powiatowy.

Czynność kronikarza kontrolowana bę­

dzie przez tak zw. komisję historyczną, którą tw orzy przełożony gminy i dwaj obywatele gminy, wybierani przez za­

stępstwo gminne.

Z końcem każdego roku składa komi­

sja ta sprawozdanie zastępstw u gmin­

nemu.

Mniejszości narodowe, mające przynaj­

mniej 20% obywateli, mają prawo do zastępstwa w komisji historycznej, a ma­

ją prawo żądać, ażeby także wypadki i dzieje ich narodowości były zapisywane w kronice.

Księga pamiątkowa będzie co trz y lata przez 14 dni w yłożona dla publiczności, która ma praw o wglądu do niej.

To są w skróceniu najważniejsze po­

stanowienia o kronice gminnej.

Kontrola podatku konsumcyjnego przez gminę.

Dzisiaj prawie że w każdej gminie w y­

biera się podatek konsumcyjny. Niektóre gminy wybierają podatek ten bezpośre­

dnio, to jest same w e własnej reżji, inne znowu podatek ten pauszalują lub wynaj­

mują, to jest, że podatek ten ma ktoś w y ­ najęty, a gminie płaci pewną kwotę w po­

staci najmu, czy też pauszalu. Otóż zda­

rzają się wypadki, że gmina nie jest pe­

wną, czy utrzym yw any najem, czy też pauszal odpowiada wybieranemu podat­

kowi i czy ten nie jest za niski. Jeżeli gmina chce się o tem przekonać, może to uczynić bardzo łatwym sposobem przez zażądanie wyciągu pobranego piwa i spi­

rytusu od urzędu kontrolnego, który wy­

biera państw owy podatek konsumcyjny.

Urząd kontrolny, wybierający podatek państwowy, jest obowiązany według roz­

porządzenia rządowego z roku 1922 1. 143

§ 33 ust. 8, na żądanie gminy taki w y­

ciąg gminie wydać.

Czy można poprawić preliminarz miej­

scowej rady szkolnej?

Do wydania ostatniej noweli o gospo­

darce gminnej z roku 1930, preliminarz rady szkolnej miejscowej nie można było poprawić, lecz zastępstw o gminne przyj­

mowało go tylko do zatwierdzającej wia­

domości. Obecnie rzecz ma się zupełnie inaczej.

Preliminarz rady szkolnej miejscowej jest niczem innem, jak tylko częścią skła­

dową całego preliminarza gminnego, dla­

tego też komisja finansowa nietylko mo­

że, lecz nawet jest obowiązana do prze­

prowadzenia kontroli całego preliminarza szkolnego. W ynika to z tego, że według wspomnianej noweli jest rada szkolna miejscowa obowiązana oddać swój preli­

minarz komisji skarbowej do przejrzenia.

Zatem zastępstw u gminnemu przysługuje praw o poprawy preliminarza gminnego.

Szerzej o całej sprawie napisaliśmy już poprzednio w ustępie o wydanej noweli w roku 1931.

Unieważnienie wyborów.

O unieważnieniu wyborów gminnych mamy rozstrzygnięcie najwyższego

try-101 bunafu z dnia 28 marca 1930 1. 5.039,

które powiada, że: unieważnić w ybory gnnnne z powodu jakiejś w ady lub nie­

ścisłości można tylko wtedy, jeżeli wada ta lub nieścisłość miałaby jakikolwiek w pływ na wynik wyborów. Oznacza to, że jeżeli z powodu tej wady, czy też nie­

ścisłości mogłoby któreś ze stronnictw otrzym ać mniej lub więcej mandatów, to wtenczas dopiero jest powód do unie­

ważnienia wyborów.

Zatwierdzanie preliminarzy.

Znane nam są wypadki, gdzie to gminy cały rok gospodarowały, czyli przyjmo­

w ały pieniądze i robiły w ydatki na ra­

chunek gminy według uchwalonego przez zastępstw o gminne preliminarza, lecz nie zatwierdzonego' przez władze nadzorcze, to jest przez urząd powiatowy, czy też urząd krajowy.

Że takie gospodarowanie w ga.inie nie jest ani zdrowem, ani odpowiedniem, to każdy przyzna. To, że preliminarze nie były na czas zatwierdzane, nie było winą ani urzędu gminnego, ani też zastępców gminnych, lecz danych urzędników, któ­

rzy byli obowiązani preliminarze przej­

rzeć i zatwierdzić, albo też ewentualnie poprawić i odesłać gminom z powrotem, ażeby gminy mogły według preliminarza gospodarować.

Że stan taki jest niezdrowy, uznały to także i władze, ponieważ — jak już na początku pisaliśmy — to nowela w roku 1930 ustanawia także i termin, w prze­

ciągu którego powinno się preliminarze zatwierdzić.

Już poprzednia ustaw a postanawiała wprawdzie, że powołane urzędy powinne najdłużej w przeciągu 2 miesięcy od dnia, w którym preliminarz oddano, załatwić żądanie o zatwierdzenie preliminarza, o ile preliminarz był w odpowiedni sposób zaopatrzony załącznikami.

Nowa ustaw a przedłuża termin zatw ier­

dzenia preliminarza z dwóch na cztery miesiące, lecz nietylko na danie pozwo­

lenia wybierania dodatków gminnych, jak to przew idyw ała stara ustawa, lecz na zatwierdzenie całego preliminarza. P osta­

nowienie to ustaw y dotyczy także i pre­

liminarzy urzędów powiatowych. Urząd

krajowy, czy też powiatowy, powinien na każdem posiedzeniu podać do wiado­

mości, które gminy nie mają preliminarza zatwierdzonego, pomimo, że ten był w odpowiedni sposób zaopatrzony załączni­

kami i jak daleko stoi spraw a z jego za­

twierdzeniem.

Ustawa powiada dalej, że jeżeli sześć tygodni przed upływem terminu cztero­

miesięcznego, nie była dana na porządek dzienny posiedzenia urzędu powiatowego czy też krajowego spraw a zatwierdzenia preliminarza gminnego, należy ścigać według istniejących przepisów tego, kto opóźnienie to zawinił. Jeżeli po upływie wspomnianego terminu w sprawie preli­

minarza nić nie zrobiono, uważa się do­

datki gminne i preliminarz gminny za zatwierdzone, o czem powinien urząd zawiadomić gminę w przeciągu 8 dni.

Całe postępowanie ustaw y można obecnie uważać za zw ykłą formalność, albowiem ustaw a ta, jak każda inna, ma drzwiczki, któremi każdy urzędnik może wyjść. Ustawa powiada, że preliminarze i żądania o pozwolenie dodatków gmin­

nych „w odpowiedni sposób zaopatrzone załącznikami" mają być w wymienionym terminie załatwione.

Tutaj właśnie jest haczek, albowiem ustaw a nie mówi, jakie i które załączniki są „odpowied,niemi" a do którego czasu gmina powinna załączniki te zasłać. W takim wypadku może każdy urząd z po­

wodu najmniejszej drobnostki pozostawić preliminarz gminny leżeć, jako „nieodpo­

wiednio zaopatrzony", a następnie winę spóźnionego załatwienia zwalić na gminę.

Postanowienie „odpowiedniego zaopatrze­

nia załącznikami" daje urzędnikowi także i możność szykanowania gminy w nie­

skończoność. Dalej ustaw a nic nie mówi o przepisach, n i podstawie których mo­

głoby się ścigać tego, kto opóźnienie pre­

liminarza gminnego zawinił.

Ustawa ta nabędzie dopiero wtenczas odpowiedniego znaczenia, kiedy będzie obejmowała postanowienie, w którym czasie urząd jest obowiązany załatwić przedłożony preliminarz, a jeżeli preli­

minarz nie jest dostatecznie zaopatrzony w załączniki, powinien w przeciągu 8 dni zażądać nadesłania brakujących załączni*

ków. Dalej powinna ustaw a obejmować postanowienie, że odpowiedzialny za do­

trzymanie terminu jest przełożony dane­

go oddziału, czy też wogóle urzędu.

Jak długo tych postanowień ustaw a niema, tak długo niema ona znaczenia i jest tylko zwykła formalnością.

Obsadzanie wolnych posad w gminie.

W edług ustaw y z roku 1919 1. 462 § 4, wolne posady we w szystkich urzędach publicznych, a zatem i w gminie, zastrze­

żone są w pierwszym rzędzie legjona- rzom. Jednakowoż według rozstrzygnię­

cia Najwyższego Trybunału z dnia 31 marca 1930 1. 3738-30, nie należą się wszystkie wolne miejsca wyłącznie legjo- narzom. W ystarczy zupełnie, jeżeli 50%, to jest połowa posad, jest obsadzona przez legjonarzy. Jeżeli są więc dwie posady do obsadzenia, w ystarczy zupełnie, jeżeli na jedną posadę przyjmie się legjonarza a na drugą osobę inną.

Tę zasadę nie należy jednakowoż rozu­

mieć w ten sposób, że wolną posadę na­

leży za wszelką cenę dać legjonarzowi, albowiem, jeżeli zgłaszający się na daną posadę legjonarz nie nadaje się, nie można go więc przyjąć, lub nie przyjąć wogóle żadnego. Przyjmuje się wtenczas osobę uzdolnioną, bez względu, czy to jest le­

gjonarz, lub nie.

Żądanie o uwolnienie od podatku czyn­

szowego.

Podania o uwolnienie od podatku czyn­

szowego należy wnosić w przeciągu 30 dni po ukończeniu budowy, względnie od dnia, w którem zostało budującemu do­

ręczone pozwolenie na zamieszkanie. Je­

żeli żądanie nie zostanie podane w prze­

ciągu tego terminu, wtenczas budowa ta­

ka podlega wszelkim podatkom i dodat­

kom od podatków.

P rzy spóźnionych podaniach następuje uwolnienie od podatków dopiero z po­

czątkiem następnego kwartału, który na­

stępuje po podaniu żądania, przyczem należy zapłacić wszelkie podatki za czas od ukończenia budowy aż do wspomnia­

nego kwartału. Odpisanie owych podat­

ków może nastąpić tylko wtenczas, jeżeli budujący udowodni, że z bardzo ważnych powodów nie mógł wnieść żądania prę­

dzej, to jest w terminie przepisanym.

Do żądania o uwolnienie od podatku należy załączyć: 1. pozwolenie budowy, 2. dowód, że budowa została wykonana, 3. plan budowy, zatwierdzony przez urząd

Do żądania o uwolnienie od podatku należy załączyć: 1. pozwolenie budowy, 2. dowód, że budowa została wykonana, 3. plan budowy, zatwierdzony przez urząd