nauczyciela (%)
Założenie, że wraz ze wzrostem zachowań nauczycieli o charakterze de-mokratycznym wzrasta liczba młodzieży uprawiającej sport, ma odzwiercie-dlenie tylko w przypadku podjęcia aktywności sportowej po ustaniu obowiązku uczęszczania na zajęcia wychowania fizycznego (ryc. 16). Choć demokratycz-ny styl oddziaływania wychowawczego nieznacznie częściej niż autokratyczdemokratycz-ny skutkuje późniejszym uczestnictwem studentów w turystyce, to jednak brak jest tendencji wzrostu skuteczności procesu przygotowania do uczestnictwa w kulturze fizycznej wraz z nasileniem się cech postępowania demokratycz-nego, czyli płynnego przejścia od stylu autokratycznego przez pośredni do de-mokratycznego.
4.6. Miejsce szkoły wyższej wśród innych podmiotów przygotowujących młodzież do uczestnictwa w kulturze fizycznej
Zdaniem dwóch trzecich badanych studentów na zachęcenie ich do upra-wiania sportu największy wpływ miało środowisko koleżeńskie. O wpływie szkoły wyższej, podobnie jak podstawowej, mówiła co trzecia osoba, a o roli szkoły średniej – co druga. Środowisko koleżeńskie miało większe znaczenie (c² = 9,23, p < 0,01) dla mężczyzn (81,0%) niż dla kobiet (54,3%).
W rodzinie do uprawiania sportu najczęściej motywowało rodzeństwo, a z rodziców częściej ojciec niż matka. Skuteczniejsze od rodziców w upo-wszechnianiu aktywnego stylu wypoczywania były środki masowego przekazu.
Najmniejszą rolę w tym zakresie odegrały kluby sportowe i organizacje mło-dzieżowe (tabela 41).
Rodzice z wyższym wykształceniem, zwłaszcza ojcowie, mieli większy wpływ na usportowienie swoich dzieci (18,2%) niż mający wykształcenie śred-nie (9,2%), zawodowe lub podstawowe (2,8%), choć śred-nie były to różnice istotne statystycznie.
Zajęcia wychowania fizycznego w szkole wyższej były najbardziej interesu-jące dla 41,5% badanych, 33,0% wyróżniło lekcje wf. w szkole średniej, 20,1%
te w szkole podstawowej, a 5,4% nie miało ciekawych zajęć na żadnym z eta-pów edukacji.
Tabela 41. Podmioty mające największy wpływ na zainteresowanie studentów uprawia-niem sportu
Podmioty wpływające na młodzież
Osoby odczuwające wpływ wybranych
podmiotów (%) Ranga
* Wskazane organizacje młodzieżowe to ZHP i Świętokrzyskie Stowarzyszenie Akademickie.
W szkole średniej najwięcej umiejętności sportowych nabyło 41,5% osób, w szkole wyższej – 25,4%, a w podstawowej – 24,6%. Zdaniem 8,5% studentów żadna ze szkół niczego nie nauczyła ich w tym zakresie. Największy wpływ na zainteresowanie sportem w przypadku 37,0% badanych miał nauczyciel wy-chowania fizycznego w szkole średniej, 30,4% mówiło o wpływie prowadzące-go zajęcia w szkole wyższej, a 20,1% o roli nauczyciela ze szkoły podstawowej.
W zakresie wychowania fizycznego studenci najbardziej doceniali szko-łę średnią. Nieznacznie ustępowała jej szkoła wyższa. Zajęcia wf. na studiach i prowadzącego je gorzej niż na wcześniejszych etapach edukacji oceniło 44,9%
badanych.
5. Podsumowanie badań własnych.
Wnioski
Choć nie udało się uzyskać jednoznacznych odpowiedzi na wszystkie pyta-nia badawcze, to zebrane dane pozwalają wskazać czynniki wynikające z orga-nizacji i przebiegu zajęć wychowania fizycznego w szkole wyższej, które wpły-nęły na wyrażanie przez studentów zamiaru uczestnictwa w kulturze fizycznej po zakończeniu edukacji.
Największą skalę wyborów uczestnictwa w kulturze fizycznej stworzyła swoim studentom Akademia Świętokrzyska, nieco mniej Politechnika Święto-krzyska. Różnorodność sekcji sportowych i zajęć fakultatywnych spowodowała, że to studenci Akademii po zakończeniu wychowania fizycznego uczestniczyli w nich najczęściej. Potwierdziła się tym samym hipoteza pierwsza, która wska-zywała na występowanie zależności między wielkością skali wyborów form uczestnictwa w kulturze fizycznej na uczelni a dobrowolnym uczestnictwem w niej po zakończeniu obligatoryjnych zajęć wychowania fizycznego.
Podkreślić należy, że możliwość udziału w treningach sekcji sportowej za-miast w zajęciach wf. powodowała, że przy braku obowiązku uzyskania zali-czenia z wychowania fizycznego uczestnictwo studentów w sekcjach sporto-wych w późniejszych latach studiów malało – na Akademii Świętokrzyskiej dwuipółkrotnie, a na Politechnice aż pięciokrotnie. Studenci pierwszego roku najrzadziej brali udział w sportowych zajęciach fakultatywnych. Ponieważ za-interesowanie nimi wzrastało po zakończeniu zajęć obligatoryjnych, można stwierdzić, że spełniały one swoją rolę, gdyż stwarzały możliwość bycia aktyw-nym ruchowo przede wszystkim tym, którzy nie mieli już dostępu do obiektów i sprzętu sportowego uczelni. Jedna z głównych przyczyn nieuczestniczenia w sportowych zajęciach fakultatywnych, oprócz braku czasu wolnego i moż-liwości wyboru dyscypliny sportowej, miała charakter ekonomiczny i wiązała się z koniecznością wnoszenia opłat za obozy narciarskie lub żeglarskie, zajęcia aerobiku lub ćwiczenia w siłowni.
Jeżeli wziąć pod uwagę uczestnictwo w sporcie nie tylko na uczelni, ale i poza nią, to studenci Politechniki Świętokrzyskiej mieli zdecydowaną przewagę nad studentami innych szkół wyższych – i nie wynikało to ze zróżnicowania bada-nych grup ze względu na płeć. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni studiujący na Politechnice byli najbardziej aktywni sportowo.
Spośród badanych uczelni Akademia Świętokrzyska kładła największy na-cisk na turystyczne formy aktywnego wypoczynku (np. obozy narciarskie lub żeglarskie czy rajdy), co zaowocowało największą liczbą studentów uprawiają-cych turystykę po zakończeniu obowiązkowego wychowania fizycznego.
Zdaniem M. Łobockiego (2004) demokratyczny styl oddziaływania wycho-wawczego nauczyciela jest koniecznym warunkiem skuteczności wychowania.
Badana młodzież mająca do czynienia z nauczycielem kierującym grupą demo-kratycznie odczuwała największe pozytywne efekty uczestnictwa w zajęciach obligatoryjnych, obejmujące poprawę sprawności fizycznej, nabycie nowych i udoskonalenie dotychczasowych umiejętności sportowych, poszerzenie wie-dzy z zakresu kultury fizycznej i zwiększenie motywacji do uprawiania sportu.
Mimo to hipoteza trzecia, mówiąca o wzroście skuteczności procesu przygoto-wania studentów do uczestnictwa w kulturze fizycznej wraz ze wzrostem de-mokratyzmu w stylu oddziaływania wychowawczego nauczyciela, nie została jednoznacznie potwierdzona. Przejawem skuteczności procesu przygotowania studentów do uczestnictwa w kulturze fizycznej są ich deklaracje dotyczące uprawiania sportu i turystyki po zakończeniu studiów oraz podjęcie dobrowol-nej aktywności fizyczdobrowol-nej podczas studiów, ale po zakończeniu obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego. Osoby uczestniczące w zajęciach, podczas któ-rych nauczyciel kierował grupą w sposób demokratyczny, najczęściej uprawiały sport po zakończeniu zajęć obligatoryjnych, ale najrzadziej deklarowały uczest-nictwo w kulturze fizycznej po zakończeniu nauki.
Otrzymane wyniki nie pozwalają całkowicie zgodzić się z opinią, że jedy-nie demokratyczny styl oddziaływania wychowawczego jest warunkiem sku-teczności wychowania (Łobocki 2004; Rutkowska, Fijewski 1992). Nauczyciel musi umieć dozować zachowania demokratyczne w postępowaniu z grupą, w zależności od jej charakterystyki, od sytuacji i czynników zewnętrznych. Nie można powiedzieć, że tylko jeden styl jest dobry. Przydatność danego stylu w konkretnym przypadku zależy od wielu czynników (Janowski 1974).
W. Puczyński (1986a, s. 276) napisał:
Nie można ograniczyć lekcji do uprawiania ćwiczeń fizycznych. Trzeba nasycić je także, a może przede wszystkim, treścią tworzącą motywację do aktywności rucho-wej. Treść lekcji musi wpłynąć na ukształtowanie właściwej postawy do kultury fi-zycznej, musi zachęcać dzieci i młodzież do uprawiania ćwiczeń poza szkołą.
Zgadzając się ze słowami W. Puczyńskiego, przyjęto, że czynności nauczy-ciela motywujące studentów do podjęcia aktywności fizycznej sprawiają, że to
właśnie treść, a nie liczba godzin wychowania fizycznego podczas studiów de-cyduje o tym, że młodzież częściej uczestniczy w kulturze fizycznej.
Liczba semestrów wychowania fizycznego podczas studiów i treść tych zajęć w sposób istotny statystycznie różnicowały uprawianie sportu po zakończeniu zajęć obligatoryjnych. Studenci realizujący minimum programowe – najczę-ściej dwa semestry – uprawiali sport rzadziej od swoich koleżanek i kolegów z wyższych lat. Im dłużej trwało wychowanie fizyczne tym więcej osób podej-mowało później aktywność turystyczną.
Największa skuteczność zajęć wychowania fizycznego podczas studiów wiązała się z ich bogatą treścią, opartą na dużej aktywności nauczyciela, popartą dużą liczbą godzin. Tym samym potwierdziła się hipoteza druga.
Analiza wyników badań pozwala sformułowć następujące wnioski:
1. Nie jest możliwa jednoznaczna ocena skuteczności przygotowania studen-tów do uczestnictwa w kulturze fizycznej przez szkołę wyższą. Ze względu na równolegle przebiegające oddziaływania wychowawcze nie można wy-selekcjonować konkretnych efektów wynikających tylko i wyłącznie z dzia-łalności uczelni. Jeżeli skuteczność wychowania do kultury fizycznej jest niska, to za taki stan rzeczy odpowiada nie tylko szkoła wyższa, ale też szkoła średnia i podstawowa, rodzina oraz sam „poszkodowany”, czyli „niewycho-wany” do kultury fizycznej młody człowiek.
2. Szkoła wyższa nie może być zadowolona ze skuteczności swoich działań. Za M. Bukowcem (1990) można powiedzieć, że spełnia ona swoją rolę w około 35,0%, ponieważ tylu badanych odczuło, że wpłynęła na ich zainteresowa-nie się sportem.
3. Trudność w ocenie wychowania do kultury fizycznej polega na tym, że do-konuje się jej przez pryzmat wychowania fizycznego, a jak pisze R. Winiarski (1991, s. 80), „rzeczą zasadniczą jest dobrowolne »otwarcie się« na wartości rekreacji, prowadzące nie tylko do ich uznania, lecz – przede wszystkim – do ich przyjęcia jako własnych. Tego »otwarcia się« i »uczulenia« na warto-ści rekreacji fizycznej nie da się jednak uzyskać jedynie przez uczestnictwo w obligatoryjnych zajęciach, odbywających się w atmosferze przymusu, za-grożenia i strachu przed karą”.
4. Poza właściwościami osobniczymi i stanem otoczenia materialnego najważ-niejszymi wyznacznikami wychowania do rekreacji fizycznej w szkole są program i jego realizacja (Botwiński, Denisiuk 1985). Nic nie da samo zapi-sanie celów prospektywnych w programach wychowania fizycznego, skoro nauczyciele często sami przyznają, że ich nie realizują. Nauczanie tzw. spor-tów całego życia (np. narciarstwo, żeglarstwo lub tenis) wiąże się zazwy-czaj z zajęciami fakultatywnymi. Powszechność przekazywania studentom przydatnych w rekreacji fizycznej umiejętności jest utrudniona (niemoż-liwa) z powodu częściowej albo całkowitej odpłatności za obozy, rejsy czy fakultety sportowe.
5. Badania przeprowadzone w dwóch etapach pozwalają stwierdzić brak kon-sekwencji w dwukrotnie wypowiadanych deklaracjach. W krótkim czasie młodzież zmieniła nastawienie do własnej aktywności fizycznej. Ze wzglę-du na chwiejność, nietrwałość zobowiązań studentów nie można jedno-znacznie określić wpływu zajęć wychowania fizycznego na podtrzymanie pozytywnych i zmianę negatywnych postaw wobec uczestnictwa w kulturze fizycznej. Niekonsekwentne wypowiedzi udzielone w niedługim okresie nie dają gwarancji, że werbalne „tak” dla kultury fizycznej zostanie potwier-dzone działaniem. A „tylko działanie (aktywne uczestnictwo) – jak pisali M. Demel i W. Humen (1970, s. 120) – w pełni gwarantuje, że osobnik został zdobyty (nie zawsze trwale) dla kultury fizycznej”.
Załączniki
Załącznik 1. Uczestnictwo studentów w kulturze fizycznej – ankieta
Uczestnictwo stUdentów w kUltUrze fizycznej Ankieta
Jako pracownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Akademii Świętokrzyskiej prowadzę badania na temat kultury fizycznej w środowisku akademickim Kielc. W związku z tym zwracam się do Pana/Pani z prośbą o wzięcie udziału w tych badaniach i wypełnienie ankiety. Ankieta zawiera pytania dotyczące stanu studenckiej kultury fizycznej.
Proszę o uważne przeczytanie każdego pytania, a następnie wpisanie odpowiedzi w miejsca wykropkowane lub postawienie znaku X w odpowiedniej rubryce. Jeżeli obok rubryki, w której postawił/postawiła Pan/Pani X, znajduje się strzałka, należy od razu przejść do pytania przez nią wskazanego. Np. osoba, która poza obowiązkowymi zajęciami wf. nie uprawia żadnego sportu, po odpowiedzi nie na P.4 przechodzi od razu do pytania 13, pomijając pytania od numeru 5 do 12. Ważne, aby odpowiedź na każde pytanie była jak najbardziej konkretna, a stwierdzenie trudno powiedzieć (nie wiem) używane jak najrzadziej.
Wszystko, co napisze Pan/Pani w ankiecie, zostanie wykorzystane wyłącznie do celów naukowych i nie będzie ujawnione nikomu postronnemu. Dlatego bardzo proszę o szczere odpowiedzi na wszystkie pytania. Istotne jest to, co rzeczywiście Pan/Pani robi i myśli, a nie to, co należałoby napisać, aby się komukolwiek „spodobać”.
Dziękuję za udział w badaniach.
P.1. Jak wyglądało twoje dotychczasowe uczestnic-two w kulturze fizycznej podczas studiów?
Postaw X w odpowiednich rubrykach.
Rok studiów
I II III IV V
1 2 3 4 5 6
1. Zajęcia wychowania fizycznego
2. Całkowite zwolnienie lekarskie z wychowania fizycznego
1 2 3 4 5 6 3. Zajęcia terapii ruchowej (rehabilitacji)
4. Zajęcia w sekcji sportowej ...
(dyscyplina)
5. Zajęcia w sekcji sportowej ...
(dyscyplina)
6. Zajęcia fakultatywne ...
(rodzaj zajęć)
7. Zajęcia fakultatywne ...
(rodzaj zajęć)
8. Zajęcia fakultatywne ...
(rodzaj zajęć)
9. Obóz narciarski 10. Rejs żeglarski
11. Inne zajęcia ...
(jakie?)
P.2. Przez ile semestrów na twoim kierunku studiów obowiązują zajęcia wychowania fizycznego?
Zajęcia wf. obowiązują przez ...
P.3. Jak długo powinno trwać obowiązkowe wychowanie fizyczne podczas studiów?
powinno być rozszerzone na wszystkie lata studiów
powinno być w dotychczasowym wymiarze
powinno być ograniczone do jednego roku studiów
nie powinno być w ogóle obowiązkowych zajęć wf.
trudno powiedziećP.4. Czy poza obowiązkowymi zajęciami wychowania fizycznego uprawiasz sport rekrea-cyjnie lub wyczynowo?
TAK
NIE Przejdź do pytania P.13P.5. Jeżeli TAK, to gdzie?
a) na uczelni:
w sekcji sportowej
w ramach zajęć fakultatywnychb) poza uczelnią:
w klubie sportowym
indywidualnie
gdzieś indziej ...(gdzie?)
Na pytania od 6 do 12 odpowiadają osoby, które uprawiają sport rekreacyjnie lub wyczynowo.
P.6. Jakie rodzaje sportu uprawiasz? Wypisz wszystkie dyscypliny, które uprawiasz:
a) regularnie ...
...
b) nieregularnie ...
...
P.7. Czy uprawiasz sport przez cały rok, czy tylko sezonowo?
CAŁY ROK
SEZONOWO Przejdź do pytania P.13 P.8. Ile razy w tygodniu uprawiasz sport?Uprawiam sport ... w tygodniu.
P.9. Ile godzin tygodniowo poświęcasz obecnie na uprawianie sportu?
Tygodniowo poświęcam na uprawianie sportu średnio ...
P.10. Ile lat uprawiasz sport? (podaj łączną liczbę lat, nie wliczaj przerw) Uprawiam sport ... lat.
P.11. Czy w ciągu ostatnich 12 miesięcy startowałeś w jakichkolwiek zawodach (roz-grywkach) sportowych?
TAK
NIE Przejdź do pytania P.13P.12. Jeżeli TAK, to ile razy?
...
P.13. Czy uprawiasz turystykę?
TAK
NIE Przejdź do pytania P.18Na pytania od 14 do 17 odpowiadają osoby, które uprawiają turystykę.
P.14. W jakich rodzajach turystyki organizowanych na uczelni uczestniczyłeś podczas studiów?
Postaw X w odpowiednich rubrykach.
Rok studiów
I II III IV V
1. Rajdy rowerowe 2. Rajdy piesze 3. Wędrówki górskie 4. Spływy kajakowe 5. Rejsy żeglarskie 6. Obozy narciarskie
P.15. W jakich rodzajach turystyki uczestniczysz?
a) regularnie ...
...
b) nieregularnie ...
...
P.16. Jak często uprawiasz turystykę?
raz w roku lub rzadziej
2-3 razy w roku
4-5 razy w roku
6 razy w roku lub częściejP.17. Od ilu lat uprawiasz turystykę? (podaj łączną liczbę lat, nie wliczaj przerw) Uprawiam turystykę ... lat.
P.18. W jaki sposób najczęściej spędzasz wolny czas?
Postaw X w odpowiednich rubrykach, w obu kolumnach obok.
W ciągu
tygodnia W weekendy
(dni wolne od nauki)
1 2 3
1. Oglądam telewizję 2. Czytam książki 3. Chodzę do dyskoteki 4. Chodzę do teatru 5. Chodzę do kina
6. Uprawiam sport rekreacyjnie 7. Uprawiam sport wyczynowo
8. Biorę udział w spotkaniach, rozmowach towarzyskich
1 2 3 9. Chodzę na spacer
10. Wyjeżdżam za miasto, na łono przyrody 11. Gram w brydża/szachy
12. Majsterkuję
13. Surfuję po Internecie 14. Gram w gry komputerowe 15. Nic nie robię, leniuchuję, śpię itp.
16. Inny sposób ...
...
(jaki?)
P.19. Odpowiedz na poniższe pytania, stawiając X w odpowiednich rubrykach.
3. Jak oceniasz swoje umiejętności sportowe?
P.20. Odpowiedz na poniższe pytania, stawiając X w odpowiednich rubrykach.
Bardzo często
(zawsze) Często Rzadko Bardzo rzadko
3. Jak często słuchasz w radiu audycji sportowych?
4. Jak często kupujesz czasopisma sportowe?
5. Jak często chodzisz – jako kibic – na zawody sportowe?
6. Jak często rozmawiasz na tematy sportowe?
P.21. Odpowiedz na poniższe pytania, stawiając X w odpowiednich rubrykach.
Tak Raczej tak Raczej
nie Nie Trudno
powie-dzieć 1. Czy obowiązki (domowe, szkolne lub
inne) przeszkadzają ci w uprawianiu sportu?
2. Czy sytuacja finansowa utrudnia ci uprawianie sportu?
3. Czy obawa przed ośmieszeniem zniechęca cię do uprawiania sportu?
4. Czy zły stan zdrowia przeszkadza ci w uprawianiu sportu?
5. Czy niechęć do wysiłku przeszkadza ci w uprawianiu sportu?
6. Czy dysponujesz odpowiednią ilością czasu wolnego, aby uprawiać sport?
7. Czy masz predyspozycje do uprawiania sportu?
8. Czy masz dostęp do obiektów i urządzeń sportowo-rekreacyjnych?
9. Czy masz możliwość, aby uprawiać taki rodzaj sportu, jaki najbardziej ci odpowiada?
10. Czy masz dogodne warunki do uprawiania sportu?
P.22. Odpowiedz na poniższe pytania, stawiając X w odpowiednich rubrykach. w sportowych zajęciach fakultatywnych?
2. Czy po zakończeniu studiów zamierzasz uprawiać sport rekreacyjnie lub wyczynowo?
3. Czy po zakończeniu studiów zamierzasz uprawiać turystykę?
P.23. Jaki sprzęt sportowy, turystyczny posiadasz?
Postaw X w odpowiednich rubrykach. Posiadam
1. Rower
7. Rakieta do tenisa ziemnego 8. Rakieta do tenisa stołowego 9. Namiot
10. Śpiwór
11. Sprzęt do nurkowania 12. Kimono
13. Sprzęt do jazdy konnej
P.24. Jakie kwalifikacje sportowe, turystyczne posiadasz? Które z nich zdobyłeś na uczelni?
Postaw X w odpowiednich rubrykach.
Kwalifikacje
4. Uprawnienia turystyczne ...
...
10. Uprawnienia instruktora sportu lub rekreacji
P.25. Dokonaj samooceny swoich umiejętności sportowych.
Postaw X w odpowiednich rubrykach.
Umiem
1 2 3 4 5 4. Gra w badmintona (kometkę)
5. Gra w tenisa ziemnego 6. Gra w tenisa stołowego 7. Jazda na nartach 8. Jazda na łyżwach 9. Żeglowanie 10. Pływanie kajakiem 11. Karate/judo 12. Pływanie 13. Jazda na rowerze 14. Jazda konna
MetryczkA
Proszę o podanie kilku informacji o sobie
P.26. Imię i nazwisko ...
P.27. Rok studiów ...
P.28. Płeć ...
P.29. Stan cywilny ...
P.30. Rok urodzenia ...
P.31. Miejsce urodzenia ...
P.32. Wykształcenie ojca ...
P.33. Wykształcenie matki ...
P.34. Jakie jest twoje pochodzenie społeczne?
robotnicze
inteligenckie
chłopskie
inneP.35. Gdzie mieszkasz podczas studiów?
z rodzicami
w domu studenckim
na stancji
w samodzielnym mieszkaniu
z rodziną
w innym miejscu ...(gdzie?)
P.36. Czy na stałe mieszkasz w Kielcach?
TAK
NIEP.37. Jeśli NIE, to gdzie?
wieś
miasto do 10 tys. mieszkańców
miasto do 100 tys. mieszkańców
miasto powyżej 100 tys. mieszkańców (inne niż Kielce)Załącznik 2. Ocena pracy nauczyciela wychowania fizycznego – ankieta
ocenA prAcy nAUczycielA wychowAniA fizycznego Ankieta
Zwracam się do Pana/Pani z prośbą o wzięcie udziału w badaniach i wypełnienie an-kiety. Zawiera ona pytania dotyczące postępowania nauczyciela wychowania fizycznego.
Proszę, aby przeczytał/przeczytała Pan/Pani uważnie i postarał/postarała się ocenić jego po-stępowanie.
Wszystko, co napisze Pan/Pani w ankiecie, zostanie wykorzystane wyłącznie do celów naukowych i nie będzie ujawnione nikomu postronnemu. Dlatego bardzo proszę o szczere odpowiedzi na wszystkie pytania.
Dziękuję za udział w badaniach.
Odpowiedz na pytania, wstawiając X w odpowiednich rubrykach.
1. Jeśli nauczyciel wydawał polecenie, czy starał się uzasadnić, dlaczego uważa jego wykonanie za pożądane?
2. Czy nauczyciel chętnie udzielał pochwał studentom, którzy na nie zasłużyli?
3. Zdarza się, że studenci podsuwają nauczycielowi pomysły, które chcieliby realizować na zajęciach wf. Czy twój nauczyciel popierał pomysły studentów?
4. Czasami nauczyciele pozostawiają studentom wiele swobody. Czy twój nauczyciel postępował podobnie?
5. Jeśli nauczyciel podejmował jakąś decyzję dotyczącą studentów, czy brał pod uwagę ich życzenia i chęci?
6. Czy nauczyciel gotów był zmienić zdanie, jeśli studenci przekonali go, że to oni mają rację?
7. Czy nauczyciel, chcąc ukarać studenta, ośmieszał go przed grupą, drwił, używał obraźliwych określeń?
1 2 3 4 5 6 8. Czy nauczyciel na ogół rozmawiał
ze studentami ciepło i serdecznie?
9. Często poglądy i opinie studentów nie są zgodne z poglądami i opiniami nauczycieli. Czy twój nauczyciel starał się w takim przypadku przedyskutować problem ze studentami, aby uzgodnić stanowisko?
10. Czy nauczyciel zachęcał studentów do samodzielności i inicjatywy w podejmowaniu decyzji?
11. Czy nauczyciel chwalił studenta za właściwe wykonywanie zadań?
12. Czy nauczyciel pozwalał studentom na wyrażanie poglądów i opinii niezgodnych z jego poglądami i opiniami?
13. Czy nauczyciel karał studentów bez dania im możliwości usprawiedliwienia się?
14. Czy zdarzyło się, że nauczyciel był ustosunkowany wrogo i niechętnie do niektórych studentów?
15. Zdaniem wielu nauczycieli decydowanie w sprawach zajęć wf. należy tylko do nich i w związku z tym nie popierają
podejmowania decyzji wspólnie ze studentami. Czy twój nauczyciel postępował podobnie?
16. Jeżeli studenci mieli inne zdanie niż nauczyciel, czy byli zmuszani do uznania jego poglądów?
17. Czy nauczyciel, chcąc ukarać studenta, wyrzucał go z boiska lub sali
gimnastycznej?
18. Niektórzy nauczyciele starają się całkowicie kontrolować postępowanie studentów, krępując w ten sposób ich inicjatywę. Czy twój nauczyciel postępował podobnie?
1 2 3 4 5 6 19. Czy nauczyciel żądał od studentów
natychmiastowego i bezwzględnego podporządkowania się jego decyzjom?
20. Czy w swoich wymaganiach wobec studentów nauczyciel nie liczył się ani z ich możliwościami, ani z życzeniami?
21. Czy rozmawiając ze studentami, nauczyciel był wobec nich złośliwy i ironiczny?
22. Czy nauczyciel, chcąc nagrodzić studentów, wyrażał aprobatę lub zadowolenie?
23. Czy nauczyciel jednoznacznie komunikował, że tylko on rządzi na zajęciach wychowania fizycznego?
24. Czy nauczyciel utrzymywał porządek na zajęciach, przede wszystkim stosując różne zakazy i nakazy?
Załącznik 3. Przygotowanie studentów do uczestnictwa w kulturze fizycznej – ankieta
przygotowAnie stUdentów do UczestnictwA w kUltUrze fizycznej
Ankieta
Jako pracownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Akademii Świętokrzyskiej prowadzę badania na temat kultury fizycznej w środowisku akademickim Kielc. W związku z tym zwracam się do Pana/Pani z prośbą o wzięcie udziału w drugim etapie tych badań i wypełnienie poniższej ankiety.
Proszę o uważne przeczytanie każdego pytania, a następnie wpisanie odpowiedzi w miejsca wykropkowane lub postawienie znaku X w odpowiedniej rubryce. Jeżeli obok rubryki, w której postawił/postawiła Pan/Pani X, znajduje się strzałka, należy od razu przejść do pytania przez nią wskazanego.
Proszę o uważne przeczytanie każdego pytania, a następnie wpisanie odpowiedzi w miejsca wykropkowane lub postawienie znaku X w odpowiedniej rubryce. Jeżeli obok rubryki, w której postawił/postawiła Pan/Pani X, znajduje się strzałka, należy od razu przejść do pytania przez nią wskazanego.