Wesoło spędzamy ze sobą czas

Cele ogólne:

– wyrabianie spostrzegawczości; rozwijanie wrażliwości muzycznej.

Cele operacyjne Dziecko:

– segreguje przedmioty według określonych cech i układa je zgodnie z zaproponowanym rytmem;

interpretuje muzykę ruchem.

Środki dydaktyczne: piosenki: Wesoła zabawa, Maszerują przedszkolaki, sylwety: mamy, taty, chłopca i dziewczynki, damskie i męskie ubrania w różnych rozmiarach, sznurek, spinacze do bielizny, bębenek, tamburyn, nagranie muzyki, 2 woreczki, obrazek z rytmem, szarfy w czterech kolorach, karty pracy, cz. 1, s. 51, 52, 53.

Przebieg dnia

1. Zabawy przy piosence Wesoła zabawa (sł. i muz. D. Szlagowska). I

• Słuchanie piosenki śpiewanej przez nauczyciela.

Tupu-tupu, tupu, tup, Tupu-tupu, tupu, tup,

tupmy w rytm nóżkami, tupu, tup wokoło,

klapu-klapu, klapu, klap, klapu-klapu, klapu, klap,

i klapmy rączkami. będzie nam wesoło.

• Omówienie, które słowa piosenki naśladują odgłos tupania, a które – odgłos klaskania.

– Do czego zachęcają słowa piosenki?

• Układanie zdrobnień do podanych przez nauczyciela określeń części ciała, np. ręka – rączka, noga – nóżka, ucho – uszko, oko – oczko itp.

• Uważne słuchanie i powtarzanie przez dzieci słów wypowiadanych przez nauczyciela, zawie-rających różne kombinacje: tupu-tupu i klapu-klapu, np. tupu-tupu, tup; tupu-tupu, tup, tup, tup; klapu-klapu, klap; klap, klap, klapu-klap itp.

• Śpiewanie piosenki razem z nauczycielem i zaznaczanie jej rytmu tupaniem i klaskaniem.

Dzieci siedzą przy stolikach. Mają przed sobą po dwa woreczki. Śpiewają piosenkę razem z nauczycielem i wystukują jej rytm na woreczkach: najpierw otwartymi dłońmi, na przemian:

prawą i lewą, potem pięściami; następnie – kolejnymi palcami.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr VII (przewodnik, s. 102).

Zabawy matematyczne – W rodzinnej szafie.II

1. Ćwiczenia klasyfikowania ze względu na rodzaj, wielkość i przynależność do poszczególnych członków rodziny: mamy, taty, dwójki dzieci – chłopca i dziewczynki.

Nauczyciel proponuje dzieciom, by pomogły w uporządkowaniu ubrań z szafy Tomka – układa przed dziećmi różne ubrania, a do tablicy przypina sylwety osób, które tworzą rodzinę chłopca (mama, tata, siostra, Tomek). Dzieci nazywają poszczególne części garderoby i układają je pod sylwetą, która przedstawia osobę będącą, ich zdaniem, właścicielem danych ubrań; uzasadniają swój wybór.

2. Odtwarzanie zaproponowanego rytmu.

Nauczyciel prosi dzieci o pomoc w powieszeniu ubrań upranych przez mamę Tomka. Przy-pina sPrzy-pinaczami do bielizny na sznurku małe sylwety różnych rodzajów odzieży w pewnej kolejności. Prosi dzieci, aby dokończyły ich wieszanie z zachowaniem tej samej kolejności.

Najpierw robią to z dwoma, a następnie z trzema rodzajami garderoby, np. spodnie, bluzka, spodnie, bluzka; spodnie, spodnie, bluzka, spodnie, spodnie, bluzka; bluzka, spodnie, spódnica, bluzka, spodnie, spódnica; spódnica, spódnica, bluzka, spodnie, spódnica, spódnica, bluzka, spodnie itp.

3. Karty pracy, cz. 1, s. 52, 53.

Nazywanie ubrań. Określanie, kto może je nosić. Rysowanie na sznurkach ubrań według podanej kolejności (rytmu).

4. Ćwiczenie spostrzegawczości oraz umiejętności liczenia – Tworzymy komplety.

Nauczyciel rozkłada przed dziećmi sylwety różnych części garderoby (w tym samym kolorze, z takim samym wzorem) z szafy Tomka. Prosi dzieci, aby utworzyły komplety z pasujących do siebie ubrań i uzasadniły swój wybór, np. spodnie, bluzka, czapka, buty w kolorze czerwonym;

spódnica, bluzka, kapelusz, buty w kolorze żółtym, ozdobione zielonymi paskami; sukienka, kurtka, rajstopy w kolorze niebieskim, ozdobione takimi samymi kwiatkami itp. Określanie, ile kompletów powstało; liczenie poszczególnych części garderoby w każdym komplecie.

Zabawa ruchowa rozwijająca szybkość i spostrzegawczość – Porządkujemy ubrania.

Nauczyciel wyznacza w różnych miejscach sali cztery szafy za pomocą szarf w czterech kolorach. Dzieci otrzymują szarfy – są ubrankami w czterech kolorach. Ubranka biegają po sali – mieszają się; na uderzenie w bębenek jak najszybciej muszą znaleźć się w swojej szafie.

Przy powtórzeniach zabawy dzieci zamieniają się kolorami szarf.

Zabawy przy piosence Maszerują przedszkolaki.

1. Ćwiczenie rozwijające koncentrację uwagi – Po krzywej dróżce.

Nauczyciel układa na dywanie ze sznurka dowolną figurę; dzieci przechodzą po niej w tempie granym na bębenku – wolno lub szybko. Podczas przerwy w grze dzieci zatrzymują się bez ruchu. Te, które spadną ze sznurka lub nie zatrzymają się w odpowiednim momencie, na chwilę odpadają z zabawy.

2. Słuchanie piosenki Maszerują przedszkolaki (muz. popularna), śpiewanej przez nauczyciela.

(Utwór pochodzi z repertuaru Wydawnictwa Akord – Śpiewające Brzdące).

I. Maszerują przedszkolaki: raz, dwa, trzy. (bis) I dziewczyny, i chłopaki: raz, dwa, trzy. (bis) I trzymają się za ręce: raz, dwa, trzy. (bis) Buzie ładnie uśmiechnięte: raz, dwa, trzy. (bis) Ref.: Idziesz ty, idziesz ty,

idę ja, idę ja, idę ja, idziesz ty, na raz, dwa, trzy.

II. Idą rzędem przedszkolaki: raz, dwa, trzy. (bis) W pociąg bawią się dzieciaki: raz, dwa, trzy. (bis) Na stacyjkę zaraz wjadą: fu, fu, fu. (bis)

Ciągną wagon z czekoladą: mniam, mniam, mniam. (bis) Ref.: Zjesz ją ty, zjesz ją ty,

zjem ją ja, zjem ją ja, zjem ją ja, zjesz ją ty, na raz, dwa, trzy.

III. Idą kaczki-przedszkolaczki: kwa, kwa, kwa. (bis) Mają chusty i kubraczki: ha, ha, ha. (bis)

Głośno kaczym dziobem kłapią: kłap, kłap, kłap. (bis) I do wody szybko skaczą: chlap, chlap, chlap. (bis) Ref.: Skaczesz ty, skaczesz ty,

skaczę ja, skaczę ja, skaczę ja, skaczesz ty, na raz, dwa, trzy.

3. Rozmowa na temat piosenki.

Określanie tempa i nastroju; zwrócenie uwagi na powtarzające się fragmenty; omówienie, co robiły dzieci w piosence.

4. Ćwiczenia emisyjne: powtarzanie przez dzieci fragmentów melodii wybranych przez nauczy-ciela na sylabach: ma, ma, ta, ta, la, la.

5. Zabawa rytmiczna Echo.

Dzieci wyklaskują rytmy zaproponowane przez nauczyciela. Potem nauczyciel śpiewa każdy wers piosenki, a dzieci powtarzają.

Ilustracja ruchowa piosenki.

Zwrotka I: Dzieci maszerują po kole parami; na słowa: raz, dwa, trzy – klaszczą w rytmie piosenki.

Refren: Na słowa: Idziesz ty dzieci z pary obracają się podskokiem do siebie i wskazują na partnera; idę ja – wskazują na siebie; idę ja, idziesz ty – wskazują na siebie, a następnie na partnera; raz, dwa, trzy – klaszczą w rytmie piosenki.

Zwrotka II: Dzieci w rzędzie jadą pociągiem, jedno za drugim, po obwodzie koła.

Refren: Zjesz ją ty – dzieci obracają się podskokiem do środka koła i wskazują wybrane dziecko;

zjem ją ja – wskazują na siebie; raz, dwa, trzy – klaszczą w rytmie piosenki.

Zwrotka III: Dzieci idą w rozsypce, naśladując kaczki; przy słowach: Mają chusty i kubraczki chwytają się najpierw za głowę, a potem za ubranie; kłap, kłap, kłap – naśladują rękami kłapiący kaczy dziób; I do wody szybko skaczą – podskakują w miejscu; chlap, chlap, chlap – klaszczą w rytm piosenki.

Refren: Skaczesz ty – dzieci podskakują i wskazują na wybranego kolegę lub wybraną koleżankę;

skaczę ja – podskakują i wskazują na siebie; raz, dwa, trzy – klaszczą w rytmie piosenki.

Zabawy w ogrodzie przedszkolnym – zachęcanie do zgodnych zabaw zespołowych.

1. Zabawa pantomimiczna Ulubione zajęcia członków mojej rodziny.III

Chętne dzieci ruchem ciała, mimiką odtwarzają ulubione czynności wybranych członków swojej rodziny – zadaniem obserwujących jest odgadnięcie, co to za czynność.

2. Karta pracy, cz. 1, s. 51.

Rysowanie drogi mamy. Określanie, dokąd ona prowadzi.

Ilustracja ruchowa piosenki Maszerują przedszkolaki (przewodnik, s. 112).