Znaki drogowe

Cele ogólne:

– zapoznanie z wybranymi znakami drogowymi; rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne:

Dziecko:

– rozpoznaje wybrane znaki drogowe; przedstawia ruch uliczny w pracy plastycznej.

Środki dydaktyczne: wiersze: K. Datkun-Czerniak Szosa w deszczu moknie, K. Wiśniewskiego Kolorowe znaki, sylwety: znaków drogowych, taty i chłopca, figury geometryczne, szarfy, farby plakatowe, pędzle, rymowanki: Jak przechodzę przez jezdnię?, Światła sygnalizatora, bębenek, obrazki przedstawiające drogę wiejską i ulicę w wielkim mieście, kostki, obrazki pocięte na części, skakanki, krążki – zielony i czerwony, karton w kształcie samochodu, kartoniki z wyrazami: pasy, zebra, karta pracy, cz. 1, s. 19.

1. Tworzenie rymów do słów związanych z ruchem drogowym, np. droga – noga, sroga, joga... I ulica – piwnica, tablica, miednica... pasy – lasy, obcasy, kasy... znaki – ptaki, maki, buraki...

samochody – lody, schody...

2. Ćwiczenie prawidłowej wymowy grup spółgłoskowych na podstawie wiersza K. Datkun--Czerniak Szosa w deszczu moknie.

Szosa w deszczu moknie, Dzisiaj szybko nikt nie jedzie, bo…

Szymek stoi w oknie. Szosa w deszczu moknie.

Sznur aut wolno jedzie.

• Powtarzanie za nauczycielem wiersza – wolno i szybko.

• Rytmizowanie tekstu z klaskaniem lub innym prostym ruchem zaproponowanym przez dzieci.

• Powtarzanie zdania Idzie Sasza suchą szosą.

Ćwiczenia poranne – zestaw nr III (przewodnik, s. 48–49).

Teatrzyk sylwet na podstawie wiersza K. Wiśniewskiego Kolorowe znaki.II 1. Ćwiczenia klasyfikacyjne Znaki drogowe i figury geometryczne.

Segregowanie pomieszanych sylwet znaków drogowych; układanie ich pod odpowiednią figurą geometryczną: tych w kształcie kwadratu – pod kwadratem, w kształcie koła – pod kołem, w kształcie prostokąta – pod prostokątem, w kształcie trójkąta – pod trójkątem.

2. Słuchanie wiersza ilustrowanego sylwetami taty i chłopca oraz znaków drogowych, o których jest mowa w wierszu. Nauczyciel odpowiednio pokazuje znaki, o których mówi.

Idąc na spacer ze swoim tatą, mały przedszkolak był nieswój taki, nie wiedział bowiem, dlaczego stoją na wszystkich drogach te dziwne znaki.

Na jednej nóżce, tak jak bociany:

trójkąty, koła, romby, kwadraty… (nauczyciel pokazuje odpowiednie figury) Każdy z nich barwnie pomalowany.

Więc postanowił spytać się taty.

– Tatusiu, powiedz, czemu na drogach po obu stronach są ustawione te dziwne znaki w różnych kolorach:

żółte, niebieskie, białe, czerwone?

– Widzisz, mój synku – słyszy odpowiedź – znaki dla ciebie tak zagadkowe

wszyscy kierowcy znają na pamięć, bo są to właśnie ZNAKI DROGOWE.

Ich kształt i barwa oraz rysunek namalowany na znaku tarczy na wszystkich drogach całego świata zawsze i wszędzie to samo znaczy.

Trójkąty żółte z brzegiem czerwonym, (nauczyciel pokazuje znak) z rysunkiem czarnym jak pióra kawcze,

mówią: „Uważaj na mój rysunek”

i są to ZNAKI OSTRZEGAWCZE.

Te duże koła z brzegiem czerwonym, (pokazuje znak) które z daleka widać od razu,

„Nie wolno!” krzyczą głosem donośnym,

bo są to właśnie ZNAKI ZAKAZU.

Mniejsze zaś koła, z niebieską twarzą i białą strzałką jak ptasi pazur,

mówią stanowczo: „Jedź, jak ci każą”, (pokazuje znak) dlatego są to ZNAKI NAKAZU.

A prostokąty oraz kwadraty,

te z tłem niebieskim, stojące z gracją, (pokazuje znaki) INFORMACYJNE są to ZNAKI,

bo zawsze służą informacją.

Wiesz już, dlaczego duzi i mali znaki drogowe widują co dzień?

Żeby bezpiecznie z dróg korzystali:

każdy kierowca i każdy przechodzień.

3. Rozmowa na temat wiersza.

Dzieci określają, jak wyglądają poszczególne znaki drogowe, kreśląc w powietrzu ich kształty.

– Co mówią znaki: ostrzegawcze, zakazu, nakazu, i informacyjne?

– Dlaczego znaki drogowe znajdują się na ulicach?

• Wskazywanie przez dzieci na obrazkach znaków drogowych, które znajdują się w pobliżu ich domów i przy przedszkolu.

4. Zabawa Co mówią te znaki?

Nauczyciel układa przed dziećmi sylwety wybranych znaków drogowych, dzieci próbują określić, co mogą one oznaczać. W razie trudności pomaga im nauczyciel.

5. Zagadki słowne O jakim znaku myślę?

Nauczyciel opisuje wygląd znaku wybranego spośród tych omawianych z dziećmi w poprzed-niej zabawie. Dzieci uważnie słuchają opisu nauczyciela i odgadują, o jakim znaku opowiada, wskazują go i przypominają, co on oznacza.

6. Karta pracy, cz. 1, s. 19.

Czytanie całościowe wyrazu znaki. Oglądanie obrazków wybranych znaków drogowych.

Zabawa orientacyjno-porządkowa Piesi i samochody.

Nauczyciel wyznacza szarfami pas jezdni: po jednej i po drugiej stronie szarf znajdują się chodniki. Na hasło: Piesi, dzieci maszerują po chodnikach z jednej i z drugiej strony; na hasło:

Samochody – biegają po jezdni z wymijaniem się.

Ruch uliczny – malowanie farbami.

1. Nauka rymowanki Jak przechodzę przez jezdnię?

Gdy zamierzam przejść przez jednię, potem w prawo spojrzę powoli.

na chodniku stanę bokiem, Jezdnia wolna, więc swobodnie spojrzę w lewo bystrym wzrokiem, mogą po niej przejść przechodnie.

2. Oglądanie obrazków przedstawiających drogę wiejską i ulicę w dużym mieście; opisywanie obrazków; zwrócenie uwagi na zachowania przechodniów, poruszanie się samochodów; prze-liczanie występujących na nich elementów: samochodów, domów, pieszych; wskazywanie przez dzieci miejsca, w którym panuje większy ruch.

3. Wykonanie pracy plastycznej.

Zaproponowanie dzieciom namalowania ruchu ulicznego – zaobserwowanego podczas wy-cieczki na skrzyżowanie, widzianego przez dzieci w drodze do przedszkola lub podczas wizyt z rodzicami w mieście. Wymienianie przez dzieci elementów, które mogą znaleźć się na ich obrazkach.

• Samodzielne działania dzieci – wyrażanie swoich spostrzeżeń w ekspresji plastycznej, za-gospodarowanie całej powierzchni kartki; zachęcanie do stosowania bogatej kolorystyki

i przedstawiania jak największej liczby różnorodnych elementów (jezdnia, znaki drogowe, sygnalizacja, samochody, piesi, elementy zabudowy).

• Oglądanie powstałych prac; wypowiedzi autorów o tym, co na nich przedstawili.

• Prezentowanie prac na wystawie w kąciku dla rodziców.

1. Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej: układanie pociętych na części obrazków (pasy – przej-III ście dla pieszych, zebra – zwierzę); określanie, co jest na nich przedstawione; wyjaś nienie dwu znaczeń słowa zebra.

2. Nauka rymowanki Światła sygnalizatora.

Kiedy światło jest zielone – Gdy czerwone światło mamy – możesz przejść na drugą stronę. to stoimy, uważamy!

Zabawa orientacyjno-porządkowa Kolor czerwony każe stać.

Nauczyciel wyznacza skakankami jezdnię i chodnik. Dzieci, podzielone na dwie grupy, stoją po przeciwnych stronach ulicy. Kiedy nauczyciel podnosi w górę zielony krążek, dzieci prze-chodzą przez jezdnię, a kiedy czerwony – stoją i czekają.

3. Czytanie całościowe wyrazów: pasy, zebra; układanie ich pod odpowiednimi obrazkami.

4. Ekspresja słowna Co by było, gdyby…?

Dzieci wypowiadają się na temat: Co by było, gdyby na świecie nie było znaków drogowych?

• Zapisywanie propozycji dzieci przez nauczyciela na kartonie w kształcie samochodu.

• Wyciągnięcie wniosków – znak drogowy to umowa, a umów należy przestrzegać, aby nie spotkało nas coś złego; znaki obowiązują wszystkich.

5. Ćwiczenia dodatkowe – teczka przyrodnicza.

Wycinanie fragmentów znaku informacyjnego Przejście dla pieszych; składanie go w całość.