Zakres przedmiotowy oraz charakterystyka postępowań dotyczących nadania stopnia naukowego doktora i doktora

habilitowanego

Postępowania w przedmiocie nadawania, ograniczenia, zawieszenia i pozbawienia uprawnienia do nadawania stopni naukowych odnoszą się do uprawnień jednostek organizacyjnych, przez które, stosownie do definicji za-wartej w art. 4 pkt 3 u.s.t., rozumieć należy, jeżeli w u.s.t. jest o nich mowa, bez bliższego określenia, wydział, inną jednostkę organizacyjną szkoły wyższej, instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk, instytut badawczy albo między-narodowy instytut naukowy utworzony na podstawie odrębnych przepisów, działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl art. 5 ust. 1 u.s.t.

stopnie doktora i doktora habilitowanego są nadawane w jednostkach organi-zacyjnych, które posiadają uprawnienie do ich nadawania.

Na podstawie treści art. 29 ust. 1 u.s.t. przyjąć należy, że w zakresie stop-ni naukowych ustawa stop-nie normuje postępowań w przedmiocie ograstop-niczestop-nia, zawieszenia i pozbawienia tych stopni, do których odpowiednie zastosowanie znajdowałyby przepisy k.p.a. W powołanym przepisie bowiem, w odniesieniu do stopni naukowych, postępowania tego rodzaju nie zostały wprost wyli-czone, jak ma to miejsce w przypadku postępowań w sprawach uprawnień do nadawania tychże stopni.

Zaznaczyć należy przy tym, że możliwość prowadzenia postępowań w za-kresie ograniczenia, zawieszenia i pozbawienia stopni naukowych nie została zastrzeżona także w innych przepisach u.s.t. niż poddany wyżej analizie art. 29 ust. 1 u.s.t.

W aspekcie odesłania zawartego w art. 29 ust. 1 u.s.t. celowe jest także ustalenie zakresu pojęcia „postępowania dotyczące nadania stopnia doktora i doktora habilitowanego”, do których przepisy k.p.a. znajdować mają odpo-wiednie zastosowanie.

W zakresie analizy niniejszego sformułowania w pierwszej kolejności za-znaczenia wymaga, że ustawodawca w art. 29 ust. 1 u.s.t. posłużył się zwro-tem „postępowania dotyczące nadania”, a nie „postępowania o nadanie” czy

„postępowania w sprawie nadania”. Zgodnie z regułami gramatyki języka

DR PRZEMYSŁAW KLEDZIK

134

polskiego wyraz „dotyczący” to imiesłów od słowa „dotyczyć”. To ostatnie zaś, stosownie do powszechnie przyjmowanych w języku polskim reguł zna-czeniowych, oznacza „odnosić się do kogoś lub do czegoś, mieć z czymś zwią-zek”¹. Przez „postępowania dotyczące” rozumieć należy zatem postępowania, które wiążą się z jakąś sprawą lub rodzajami spraw. Użyta przy tym w wyraże-niu „w postępowaniach dotyczących” liczba mnoga wskazuje, że w przepisie art. 29 ust. 1 u.s.t. ustawodawca miał na myśli określone rodzaje postępowań, a nie tylko jednostkowe postępowanie.

Powyższa konkluzja znajduje potwierdzenie w zakresie unormowań kolej-nych ustępów art. 29 u.s.t., jak również wywieść ją można z treści art. 21 u.s.t.

Jak już wcześniej wskazano, w art. 29 ust. 2 u.s.t. ustawodawca wymienił inne niż określone w k.p.a. przesłanki, które stanowić mogą podstawę wzno-wienia postępowania o nadanie stopnia doktora lub doktora habilitowanego.

Niemniej w sposób wyraźny w przepisie tym zaznaczono również, że prze-słanki wymienione w k.p.a. także stanowić mogą podstawę wznowienia tego rodzaju postępowania. W art. 29a ust. 1 u.s.t. wymienione zostały natomiast przesłanki stanowiące podstawę stwierdzenia nieważności postępowania w sprawie nadania stopni naukowych. Jednocześnie w art. 29a ust. 2 u.s.t. za-strzeżono, że rozstrzygnięcie w przedmiocie stwierdzenia nieważności postę-powania następować ma w formie prawnej decyzji. Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 2 i art. 18a ust. 11 u.s.t. osoba ubiegająca się o nada-nie stopnia doktora lub doktora habilitowanego może wnada-nieść od odmownych uchwał podejmowanych w przewodzie doktorskim bądź postępowaniu habi-litacyjnym odwołanie do Centralnej Komisji za pośrednictwem właściwej rady danej jednostki organizacyjnej.

W powołanych przepisach ustawodawca regulując kwestie odnoszące się do poszczególnych procesowych trybów postępowania, dookreślił ich przed-miot poprzez odwołanie do postępowania o nadanie stopnia naukowego, któ-rego weryfikacji powyższe tryby miałyby służyć. Poza tym odwoływanie się wprost w zakresie postępowań wymienionych w art. 29 ust. 2 i art. 29a ust.

1 E. Sobol, Nowy słownik języka polskiego, Warszawa 2003, s. 151; Słownik języka polskiego PWN, [online:] http://www.sjp.pwn.pl [dostęp: 29.02.2016].

1 i 2 u.s.t. do unormowań zawartych w k.p.a. wskazuje, że w postępowaniach tych zastosowanie będą znajdowały określone przepisy k.p.a., co także uszcze-góławia treść art. 29 ust. 1 u.s.t. oraz zawartego w nim odesłania do odpo-wiedniego stosowania przepisów k.p.a.

Analiza powołanych wyżej przepisów art. 29 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1, art. 29 ust. 2, art. 29a ust. 1 i 2 u.s.t. prowadzi zatem do wniosku, że przez

„postępowania w sprawie nadania stopnia doktora i doktora habilitowanego”

rozumieć należy wszystkie wymienione powyżej rodzaje postępowań, tj. za-równo postępowanie w trybie zwykłym w zakresie nadania stopnia naukowe-go, jak i postępowania mające na celu weryfikację tego rodzaju postępowania lub wydanych w jego toku rozstrzygnięć. Będą to: postępowanie odwoławcze, wynikające z wniesienia środka prawnego, jakim jest odwołanie, oraz postępo-wania w przedmiocie wznowienia postępopostępo-wania oraz stwierdzenia nieważno-ści postępowania w sprawach o nadanie stopnia naukowe doktora lub doktora habilitowanego.

Powyższe oznacza ponadto, że także do wszystkich niniejszych postępo-wań odpowiednie zastosowanie znajdować będą przepisy k.p.a.

W związku z zawartym w art. 29 ust. 1 u.s.t. odesłaniem do odpowiedniego stosowania przepisów k.p.a. zasadne jest jeszcze odniesienie się do charakteru prawnego postępowań dotyczących nadania stopnia naukowego w kontek-ście relacji względem regulowanego przepisami k.p.a. ogólnego postępowania administracyjnego.

Sposób redakcji oraz treść zawartego w art. 29 ust. 1 u.s.t. zastrzeżenia, że do postępowań dotyczących nadania stopnia doktora i doktora habilitowanego w zakresie nieuregulowanym w u.s.t. stosuje się odpowiednio przepisy k.p.a., prowadzi do wniosku, że postępowania te stanowią odrębny, względem regu-lowanego przepisami k.p.a., rodzaj postępowania, do których zawarte w k.p.a.

unormowania ogólnego postępowania administracyjnego stosuje się jedynie odpowiednio. W art. 29 ust. 1 u.s.t. ustawodawca posłużył się natomiast ode-słaniem, które w myśl § 156 Zasad techniki prawodawczej² jest dopuszczalne,

2 Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz.U. z 2016 r., poz. 283).

DR PRZEMYSŁAW KLEDZIK

136

jeżeli zachodzi potrzeba osiągnięcia skrótowości tekstu lub zapewnienia spój-ności regulowanych instytucji prawnych. Wspomniana skrótowość polega na niepowielaniu w u.s.t. unormowań przyjętych w k.p.a. poprzez odesłanie do jego stosowania.

III. Zagadnienie odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu