• Nie Znaleziono Wyników

Handel i profesje gorajskich Żydów - Zofia Tabiszewska - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Handel i profesje gorajskich Żydów - Zofia Tabiszewska - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

ZOFIA TABISZEWSKA

ur. 1924; Zastawie

Miejsce i czas wydarzeń Goraj, dwudziestolecie międzywojenne

Słowa kluczowe dzieciństwo, życie codzienne, Żydzi, sklepy żydowskie, handel żydowski

Handel i profesje gorajskich Żydów

[Żydzi się zajmowali] handlem, tylko handlem. Rzemiosłem nic, rzemieślników nie było. Powoźnik jeden był Żyd, a tak to nie mieli rzemiosła żadnego. Nie handlowali końmi, krowami, no poszedł na wieś, kurę przyniósł, bułeczkę zaniósł, to tak, tak było, ale rzemiosła to nie, handlem, wszystko handel był. Jak ten Lejzur to był taki bogaty na tej ulicy to on sady, ogrody kupywał, drzewa, jabłonki, śliwki. Jabłonki on już w lecie na wiosnę chodził, gdzie kto miał więcej to zakupywał co mu urosło to było jego.

A i Pinia był, który skóry wyprawiał.

Spółdzielnia była polska, a resztę wszystko było żydowskie sklepy. Po co się szło?

Po mąkę, po chleb, po kasze, po cukier, po zapałki, po wszystko się szło do Żyda i się wszystko u Żyda kupywało, czy buty, czy pończochy to wszystko było żydowskie sklepy. Jeden Złamański miał ten sklep obuwniczy ale to do niego mało kto szedł, bo u Żydów był lepszy wybór i u nich było taniej. Oj. Żyd miał powiązania z Żydem, taniej mu sprzedał, on też taniej sprzedał i nie dał Żyd Żydowi zginąć. O, wziął nici, wziął igły i leciał po wsi, „Igly, nici, siody, pici”, i taki był Żyd ici. I on coś mu ktoś dał, nie miał pieniędzy to jajeczko, no ale coś wziął. Handel wymienny... Ale wszystko było żydowskie, oni pieczywo piekli sami. Dworak piekł, ale kto u niego kupywał? Bo on bardzo mało piekł, bo on ten pszenny chleb piekł, a pszenny to był niedobry, gorzki, a ci pszeniczny, razowce, to były u nich bułki, chały piekły, szabasówki jak na szabas napiekli, a poszło się rano do niego do sklepu coś kupić, to jak mu zostało to dał za darmo szabasówkę, że się do niego przyszło. Na święta pamiętam z tatusiem poszliśmy na święta po zakupy do tej, do Kajli, nie, do Choimki, poszliśmy i braliśmy wszystko, cukier, tam wszystko, mąkę, wszystko od niej, to ona dała jeszcze tuzin zapałek tatusiowi, paczkę papierosów, pamiętam jak dzisiaj, i czekoladki dla dzieci, to za darmo już było na święta w prezencie, bo się u nich cały rok kupywało. Oj tam nie cały czas, bo Mairek taki był, to się chodziło do Mairka, było bliżej, ale też i tu było niedaleko, i tak było u te, oj były trochę. No tak. Żyd zawsze Geschäft robił i pieniądze miał, a nasze co? Bo u Żydów można było [na kredyt brać], zborgować, ale

(2)

kto oddał, a jak raz nie oddał, to drugi raz od niego nie dostał, ale każdy przeważnie [oddawał]. Panie, przed wojną szło się po nafte, pół kwaterki nafty bo to były litry, pół litry, ćwiartki i jeszcze ćwiartka na pół to się nazywała kwark, pół kwaterki to się kupywało, a soli pół funta, dwadzieścia deko, cukru dziesięć deko, takie zakupy się robiło, bo nie mieli ludzie za co. Chleba poszedł kupił ćwiartkę chleba, kogo stać było kupił sobie pół bochenka i cały też, no ale to nie każdego było stać.

A tu u Habusia to takie ciasteczka tortowe długie sprzedawali, to sami piekli w swoim piecu, mieli budkę taką ze słodyczami, to oni piekli, teraz takie cukrowe ciastka, to też mieli piece i oni tam piekli sami, to Żyd już nie kupywał, znikąd nie sprowadzał, chleb bardzo smaczny piekli, ciasta to piekli sami.

Data i miejsce nagrania 2008-12-09, Goraj

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Agata Kołtunik

Redakcja Maria Radek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Tak, [ci gospodarze] już karmili [tych Żydów], tylko tam coś innego [im dawali], tam na mleku jedzenie, czy jakieś jajko, czy tam coś innego, już nie dostał tego jedzenia takiego

Przyszła sobota wieczorem jak się wyszło na rynek to Hejzyk już chodził z taką laseczką i w okiennice stukał: „Ajśla hau”, krzyczał: „Ajśla hau” i okiennice już

Przyprowadzili na mogiłki, o tu żydowskie i tam był taki rów długi wykopany i kazali im się ustawić nad tymi rowami i ustawili się, ja patrzę, stoją ci, a potem z

To do chłopów się trochę po wioskach rozchodziło, to na Hosznie, to Sapy, teraz Branew… W Branwi się kilku Żydów przechowało, tu z Goraja tych, tak… No, u nas [w Goraju]

I mówi: „Patrzę, siedzi Żyd”, ja mówię: «Po co ty tu siedzisz?», a on «A gdzie mam pójść, w noc?» «Uciekaj stąd bo jak jutro przyjadą po te buraki, bo jest dużo

Był szewc Żyd, który robił nam buty, był pan Sztajnberg, bardzo elegancki krawiec, to nie znaczy, że mój tata był taki strasznie elegancki, ale lubił mieć garnitur ładny, na

Kilku było, co krawiectwem się zajmowali, dużo było szewców takich łaciarzy, buty się nosiło właśnie do nich, do tych Żydów, bo tacy nasi szewcy to robili na jarmark i

To było 6 czy 7 września, była odezwa komendanta wojskowego Lublina, żeby wszyscy mężczyźni zdolni do noszenia broni opuścili Lublin i szli na wschód i