• Nie Znaleziono Wyników

Jestem bezpieczny

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Jestem bezpieczny"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Jestem bezpieczny

1. Cele lekcji

Cel ogólny: Dbanie o bezpieczeństwo.

a) Wiadomości

• Uczeń zna zasady warunkujące bezpieczeństwo.

b) Umiejętności

• Uczeń wie, do kogo zwrócić się z prośbą o pomoc.

• Uczeń wie, jak postępować, by nie zagrażać innym.

2. Metoda i forma pracy

Metoda pracy:

• Pogadanka

• Zabawa

• Praktycznego działania Forma pracy:

• Indywidualna

• Zbiorowa

3. Środki dydaktyczne

Materiały plastyczne (arkuszu szarego papieru, białe kartki, flamastry, klej, nożyczki)

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza Rundka wstępna:

Uczniowie po kolei określają swoją gotowość do zajęć w skali od 1 do 10.

b) Faza realizacyjna

1. Pogadanka – Bezpieczeństwo na co dzień.

Nauczyciel pyta uczniów, z czym kojarzy im się hasło bezpieczeństwo. W rozmowie z grupą podejmuje takie zagadnienia, jak wpływ człowieka na bezpieczeństwo w różnych sytuacjach (np. podczas

przechodzenia przez jezdnię, podczas jazdy rowerem), sposoby dbania o bezpieczeństwo (np. podczas wycieczki rowerowej). Nauczyciel zwraca również uwagę na fakt, że każdy uczeń jest

współodpowiedzialny za bezpieczeństwo w szkole.

Propozycje pytań do uczniów:

(2)

• Czy czujecie się bezpiecznie w domu?

• Czy czujecie się bezpiecznie w szkole?

• Z jakich powodów nie czujecie się bezpiecznie w szkole?

• Kto jest odpowiedzialny za wasze bezpieczeństwo w szkole?

• Jakie instytucje dbają o nasze bezpieczeństwo?

Czy znacie numery telefonu instytucji niosących pomoc w razie niebezpieczeństwa?

2. Praca zespołowa (załącznik 1).

Nauczyciel wręcza uczniom kartki, na których zapisał zasady bezpieczeństwa (na każdej kartce jedno zdanie). Uczniowie – po kolei – głośno czytają zdania, które otrzymali. Kartki przyklejają na arkusz szarego papieru z nagłówkiem Moje bezpieczeństwo na co dzień.

3. Praca indywidualna – karta pracy Mój wpływ na bezpieczeństwo w szkole (załącznik 2).

Każdy uczeń otrzymuje do wypełnienia kartę pracy – Mój wpływ na bezpieczeństwo w szkole. Po wypełnieniu kart uczniowie kolejno prezentują odpowiedzi, które zaznaczyli w tabeli. Nauczyciel na dużym arkuszu papieru uzupełnia wspólną ankietę – tabelę klasy. Obok każdego zachowania zaznacza liczbę odpowiedzi tak i nie, odpowiedzi sumuje. Przedstawia klasie wyniki obrazujące wpływ całej klasy na bezpieczeństwo w szkole.

c) Faza podsumowująca

Zabawa – Z tobą czuje się bezpiecznie.

Każdy uczeń przygotowuje trzy małe karteczki. Zapisuje na nich imiona (na każdej jedno) tych

koleżanek i kolegów z klasy, w których towarzystwie czuje się dobrze, bezpiecznie. Uzupełnione kartki wręcza osobom, do których je adresował. Nauczyciel dba o to, aby każdy uczeń otrzymał chociaż jedną kartkę. Jeżeli okaże się, że któryś z uczniów nie został obdarowany dowodem zaufania Nauczyciel rozmawia z grupą o zaistniałej sytuacji.

5. Bibliografia

Środowiskowy program wychowania zdrowotnego w szkole podstawowej ponadpodstawowej.

Scenariusze zajęć w klasach IV-VI, pod red. M. Charzynskiej-Gula, Komisja Profilaktyki Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Lublin 1997.

6. Załączniki

a) Propozycje reguł do pracy zespołowej Załącznik 1.

Ubieram się schludnie, odpowiednio do pory roku i okoliczności.

Jestem spokojny (-a), nie zaczepiam innych, nie prowokuję bójek.

Dbam o swoje zdrowie.

Nie przyjmuję zaproszeń od osób nieznajomych.

Nie otwieram drzwi od mieszkania osobom nieznajomym.

Na spacery wychodzę z bliskimi np. z rodzicami, kolegami.

Dbam o to, by spać odpowiednią ilość godzin.

W samochodzie zawsze zapinam pasy.

(3)

Nie piję alkoholu.

Nie rozmawiam z nieznajomymi.

Nie przyjmuję prezentów od nieznajomych.

Nie zażywam narkotyków.

Uprawiam sport w sposób niezagrażający mojemu ciału.

Nie spaceruję samotnie w miejscach opustoszałych.

Nie biorę leków przeciwbólowych bez wiedzy dorosłych.

Nie palę papierosów.

Nie wożę kolegów na bagażniku roweru.

Nie wącham kleju.

Zawsze przed wyjściem do szkoły jem śniadanie.

b) Karta pracy ucznia Załącznik 2.

Karta pracy – Mój wpływ na bezpieczeństwo w szkole

Czasami: tak nie

Biegnę po korytarzu lub schodach, nie patrząc na innych.

Mijając kolegów (szczególnie młodszych), celowo ich potrącam, popycham, nie oglądając się na skutki takiego zachowania.

Chcąc przestraszyć młodszych uczniów, grożę im pobiciem.

Celowo nie wpuszczam do toalety młodszych uczniów i słabszych kolegów.

Wyśmiewam się z młodszych kolegów i słabszych.

W stołówce podchodzę po posiłek bez kolejki.

Wyganiam młodszych kolegów z kolejki po obiad w stołówce, a także z różnych innych miejsc, np. ze świetlicy.

W szatni przewieszam kolegom kurtki, chowam im buty, tornistry, plecaki, worki ze strojami gimnastycznymi.

Zabieram kolegom drugie śniadanie.

Nie przejawiam wyżej wymienionych zachowań, ale także nie reaguję, gdy ktoś swoim postępowaniem zagraża bezpieczeństwu innych.

7. Czas trwania lekcji

2 x 45 minut

8. Uwagi do scenariusza

Scenariusz lekcji godziny wychowawczej jest przeznaczony dla klasy szóstej szkoły podstawowej.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Podstawa programowa: Punkt (6.2) [uczeń] porównuje masy ciał o tej samej objętości, lecz wykonanych z różnych substancji..

W śród seledynow ych polanek w znoszą się niebosięgłe lasy iglaste skąpane w ogniu szale­.. jącego

Pamiętam, na 3-go Maja i na mojej ulicy w budynku Kolei Państwowych był sklep w suterenie, gdzie sprzedawali ten chleb na kartki. No to ja zwykle byłam delegowana

Akurat miesiąc wcześniej urodził mi się syn i akurat tak wypadało, że poszedłem po kartki żywnościowe.. Należy wspomnieć, że wówczas wszystko było na kartki, szczególnie

Słowa kluczowe Lublin, PRL, praca w PRL, kartki na żywność, podróż do Kołobrzegu, NSZZ "Solidarność", podróż do Firleja, codzienność w PRL, przekręty w PRL,

W czasie okupacji wszystko było na kartki, więc cała rodzina przez dwa lata zbierała tak zwane punkty odzieżowe, żeby moja matka mogła mi kupić garnitur.. Zielone to było,

- We wtorek lekcje w naszej szkole (podobnie jak we wszyst- kich lubelskich podstawówkach i gimnazjach- red.), rozpoczną się od odczytania „Poematu o mieś-.. cie Lublinie"

Albo dalej będziesz się bał własnego cienia , albo nie pozwolisz sobie w kaszę dmuchać. Nie pomogę ci , chyba że