• Nie Znaleziono Wyników

"Maltechnik, technische Mitteilungen für Malerei und Bildpflege", R. 72, 1966 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Maltechnik, technische Mitteilungen für Malerei und Bildpflege", R. 72, 1966 : [recenzja]"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Władysław Szyszko

"Maltechnik, technische Mitteilungen

für Malerei und Bildpflege", R. 72,

1966 : [recenzja]

Ochrona Zabytków 24/3 (94), 215-218

(2)

P I Ś M I E N N I C T W O

PRZEGLĄD ZAGRANICZNYCH CZASOPISM KONSERWATORSKICH*

MALTECHNIK, TECHNISCHE MITTEILUNGEN FÜR MALEREI UND BILDPFLEGE. Wyd. Georg D. W.

Callw ey, M ünchen. K w artaln ik .

Rocznik 72 (1966)

Zeszyt 1, stron 26, ilustracje

К. W e h 1 1 e, S ilb e rs tift-T e c h n ik (Technika rysunku

wykonanego rysikiem ze srebra), s. 1—10, il. 8. Opis

znanej od d aw n a m etody w y konyw ania rysunków i szkiców przy użyciu ry lc a zakończonego srebrnym ostrzem (il. s. 3). W ty m celu sporządzono (np. wg recep ty Cenniniego ogłoszonej w 1437 r.) specjalne podłoże z m ączki k ostnej, wody w apiennej, gum y i kleju. P odane są i inne przepisy na zapraw ę pod ry su n k i. W arto zw rócić uw agę na w y konany przez A lfreda Kitziiga w 1942 r. p o rtre t dziecka utrzym any w m anierze ch arak tery sty czn ej dla czasów D ürera, oraz ,na oryginalny sposób szrafow ania równoległego n a w spółczesnym akcie (1941 r.) będącym n aślad o w ­ n ic tw em ry su n k u L eo n ard a da Vinci. Św ięty Ł ukasz z obrazu R ogiera v an der W eyden ry su jąc y M adonnę posługuje się om aw ianą tech n ik ą (il. s. 4). A rtykuł został zam ieszczany na życzenie czytelników dom a­ gających się danych technicznych i objaśnień m a te ­ riałow ych koniecznych 'do opanow ania te chniki sre b r­ nego ry sik a.

H. E c k h a r d t , R estaurierung einer A quarellkopie

(Konserwacja kopii akwarelowej), s. 11—18, 3 il. S ław ­

ne w h isto rii sztuki m alow idło antyczne z okresu A ugusta tzw . Wesele A ldobrandyńskie (od nazw iska pierw szego jego w łaściciela, k ard y n a ła Ciccio Aldo- brandiniego) doczekało się — szczególnie w X V III w. — licznych kopii m a larsk ic h a ta k że w ykonanych te c h ­ n ik ą m iedziorytu. M iędzy in n y m i dla zafascynowanego oryginałem G oethego sporządził ikopię akw arelow ą m alarz H einrich M eyer w r. 1796. P rz e trw a ła ona do dziś w sw oim daw nym m iejscu — osadzona w tzw. P okoju Ju n o n y domu Goethego w W eimarze. W celu zlikw idow ania zabrudzeń, pożółkłych m iejsc i uszko­ dzeń m echanicznych przeprow adzono zabieg zdjęcia w a rstw y pap ieru z m alow idłem z płótna, do którego był on przyklejony. Zabieg w y konano n a sucho — skalpelem . Szczególnie groźne zniszczenia spow odo­ w ał n ap ó r w ilgoci w dolnej części m alow idła (il. s. 14). Ściem nienie poszczególnych fragm entów obiektu z n i­ kało pod w pływ em kąp ieli w chloram inie w g recepty CßH^CHaSC^NCLNa + 3 H20 . N astępnie d ziałanie n eu ­ tralizo w an o p rzy użyciu 20%> ro ztw o ru k w asu octowe­ go w wodzie. P o sklejeniu z bib u łk ą japońską (Ha- kone, b ia ła n r 6105) i przezroczystą folią celuloidową o grubości 0,15 m m , przeprow adzano retu sze i sa ­

dzono na now ym podłożu w postaci tw a rd e j płyty pilśniow ej. Aby zabezpieczyć się p rzed ew en tu aln y m paczeniem , zastosow ano d rew n ia n ą ram ę i całość um ieszczono pod szkłem .

A. R. W a h l s , H olzschädlinge u n d deren B ek ä m p fu n g

(Szkodniki drewna i ich zwalczanie), s. 18—23, 5 il.

Zwięzłe zestaw ienie ow adów -szkodników oraz g rzy­ bów atak u jący ch drew no — om ów ienie najlepszych w aru n k ó w ich rozw oju. W celu zabezpieczenia d rew ­ n a zabytkow ego a u to r zaleca stosow anie b ezb arw n e­ go, o słabym zapachu XY LAM ON-u. XYLAMON BN- -jasn y ze znakiem W stosuje się przeciw grzybom i pleśniom , Iv — zapobiega ata k o m owadów, Ib — zw alcza je rad y k aln ie, W — zabezpiecza drew no n a ­ rażone n a działanie czynników atm osferycznych gł. wilgoci, S — zabezpiecza kraw ędzie obiektów d rew ­ nianych. W arty k u le zam ieszczone są w skazów ki do­ tyczące stosow ania tego, spraw dzanego ju ż w ielo k ro t­ nie, środka do podłoży m alow ideł, ram , ołtarzy, rzeźb, zabytkow ych organów d m ebli. Dzięki użyciu X Y LA ­ MON-u u ra to w a n o szereg dzieł T ilm ana R iem en- schneidera i W ita Stwosza, zabezpieczono d rew n ia n e frag m en ty słynnych pałaców np. w W ersalu, b a w a r­ skich zam ków W eikersheim i L udw igsburg, biblioteki w W iedniu itd.

W iadomości techniczne s. 24.

Odpowiedź Г01: dotyczy n a k le ja n ia p łó tn a lnianego n a podłoża; z naw oskow anego d rew na, p ły ty pilśnio­ w ej, preszpanu, d rew n a prasow anego. K rótkie w zm ian ­ ki n a te m a t klejów , ich w łaściw ości i zastosow ania: G lutolinu, D iesolitu H eifa, C aparolu, k le ju skórnego, kazeinow ego i P a tte x u .

D oniesienia z przem ysłu s. 25.

K. W e h 11 e, B la ttgoldherstellung (O wytwarzaniu

płatków złota) s. 25. W zm ianka dotyczy z a u to m a ty ­

zow anej p rodukcji folii złotych d la celów k o n se rw a ­ torskich i m alarskich.

K rótkie doniesienia s. 26.

K. W e h l t e , Ein neuer B ild e rfre ve l (Nowe przestęp­

stwo popełnione na obrazie). D wa m alow idła (jedno

przedstaw iające św. Urszulę) z kolek cji Z am ku Sfo­ rzów w M ediolanie zostały uszkodzone ostrym p rz e d ­ m iotem. Głębokie z a d ra p a n ia w a rstw y m alarsk iej do­ chodzą do 50 cm długości.

K. W e h l t e , Der M ünchner G laspalast (Monachijski

Szklany Pałac). K ilka uw ag dotyczących sław nego ze

* S tały p rzeg ląd zagranicznych czasopism k o n se rw a - zam ieszczono w z. 3 (62) rocznika X V I (1963) „O chro-torskich obejm uje 11 w ydaw nictw , k tórych zestaw n a Z ab y tk ó w ”, s. 69.

(3)

w zględu n a w y k o rz y sta n ie w aru n k ó w św ietlnych b u ­ dy n k u z poł. X IX w. służącego w ów czas za m iejsce ekspozycji licznych m alow ideł. Ś m iałe rozw iązanie arch itek to n iczn e sta w ia m onachijski G lasp ala st w rz ę ­ dzie przodków now oczesnej arc h ite k tu ry .

Zeszyt 2, stron 24, ilustracje.

S. S u m m e r e c k e r , S elb stre ib en von O elfarben

(Własnoręczne ucieranie farb olejnych), s. 33—36, 1 il.

U zyskanie w łaściw ego m a te ria łu m alarskiego uzależ­ nione je st od odpow iedniego doboru składników , k tó ­ ry ch cechy fizyczne i chem iczne (plastyczność, szyb­ kość w ysychania) pow inny być znane m alarzow i p rzy ­ gotow ującem u w łasnoręcznie sw ój w a rsz ta t pracy. W a rty k u le podane są m etody, k tó ry m i m ożna zbadać w łaściw ości su b sta n c ji użytych do w y ro b u fa rb (np. Mej — . p róba „sto żk a” — n a plastyczność il. s. 35). Szczególnych tru d n o ści p rzy sp arza ucieranie ta k ich fa rb jak : ug ier złoty, b łę k it kobaltow y, chrom oksyd, ja k k o lw iek w ażne je st aby k ażdy pow-ażnie tra k tu ją c y sw ą dziedzinę m alarz choć raz sam spróbow ał p rz y ­ gotow ać fa rb y do pracy.

U. D i x , R esta u rie ru n g eines B ildes von Luca G iordano

(Konserwacja obrazu Luki Giordano), s. 36—41, 4 il.

O braz L uki G iordano ^ P orw anie S ab in e k ” (244X3)15 cm) n a b y ty w 19(62 r. przez C ity A rt G allery w Bristol, w ym agał daleko idącej in te rw e n c ji k o n serw ato rsk iej. Z najd o w ał się w 2 częściach a liczne fra g m en ty p łó tn a leżały oddzielnie (ił. s. 37). P rzed przy stąp ien iem do p ra c k o n se rw ato rsk ich zabezpieczono w a rstw ę m a la r­ s k ą p ap ierem jed w a b n y m „ELTO LIN E” n asyconym m ieszaniną d am ary i w osku. Zeschłe resz tk i k le ju i m asy k la js tr u u su n ięto p rzy użyciu roztw oru enzy­ m ów (roztw ór 25 g. p a n k re a ty n y i 5 g. diastazy w 1 1. wody) rea g u jąc y ch ty lk o w te m p e ra tu rz e ciała (37— 40 °C). P rzy pom ocy b ibuły nasyconej ty m ro ztw orem i n ap ro m ien n ik a podczerw onego OSRAM, cząstki k le ­ ju i k la js tru zostały u su n ię te (il. s. 38). Sam o m iejsce w ysuszono. P o ty m zabiegu p łótno częściowo się w y ­ prostow ało, lecz dopiero zastosow anie im p re g n atu z em ulsji (żyw ica sy n tety czn a AW2, A lkydal T i m e ­ tyloceluloza „T ylose”) zlikw idow ało guzy i w y b rz u ­ szenia. W celu w zm ocnienia osłabionych i odspojo­ nych fra g m en tó w nasy co n o płó tn o m asą żyw iczno- w oskow ą (s. 40): 8 cz. w o sk u pszczelego, 2 cz. żyw icy AW2, 1 cz. żyw icy balsam icznej elem i.

S tare, ściem niałe retu sz e u sunięto 40% m e to k sy -b u ta - nolem w benzynie lakow ej. N astępnie całość oraz p o ­ zostałych 60 fra g m en tó w p rzy k lejo n o przy pom ocy k a u te ra i sp raso w a n o od ty łu żelazkiem . P o u su n ię ­ ciu resz tek w o sk u za w erniksow ano lico żywicą MS2A i p u n k to w an o u b y tk i te m p e rą ja jo w ą firm y H. N eisch u. Co. D resden.

К. W e h 1 1 e, P la stik — R adierer (Plastikowa guma

do wycierania), s. 41—43, 2 il. Od 1965 r. w szedł

w użycie sp e cja ln y środek do w ym azyw ania — gum a pla stik o w a . W brew n azw ie nie m a o n a w iele w sp ó l­ nego z gum ą ja k o m ateriałem , lecz — je st to p ro d u k t syntetyczny n a bazie p olichlorku w in y lu . P rzy d atn o ść jego dla a rty s ty je st ju ż n ie w ą tp liw a (p. il. s. 43), n ato m ia st tru d n o określić w arto ść w ym ienionej „g u ­ m y ” z polichlorku w in y lu w dziedzinie kon serw acji (oczyszczanie z brudu).

O. G r a n w e h r , T. B r a c h e r t , Selbstg eb a u ter H eiztisch (Własnoręcznie zbudowany ogrzewany stół

do dublowania), s. 43—46, 2 il. Z budow any w S chw ei­

zerisches I n s titu t fü r 'K u n stw issen sch aft w Z u ry ch u o grzew any stół próżniow y stanow i p rzy k ła d ekono­ m icznego i — stosunkow o ta n ieg o — rozw iązan ia tego w ażnego szczegółu w yposażenia praco w n i k o n se rw a ­ to rsk ie j (il. s. 45). A utorzy zam ieścili w a rty k u le szczegółowe dane u rząd zen ia oraz kosztorys całości. W yniósł on w su m ie 1131 fra n k ó w szw ajcarskich. W. S p i e s , V iollet-le-D uc, ein R estaurator fü r die Z u k u n ft (V iollet-Ie-D uc konserwator przyszłości),

s. 46—48. A utor bierze w obronę k rytykow anego w ciągu o statnich 50 la t za sw oje koncepcje re u s ta u ra - to rsk ie V iollet-le-D uca, sta ra ją c się ukazać m niej z n a ­ ne szczegóły jego działalności. A rty k u ł je st p rz y k ła ­ dem stale rosnącego za interesow ania osobą V iollet- -le-D u ca ja k o te o re ty k a i p ra k ty k a n a polu k o n se r­ w ac ji obiektów architektonicznych oraz tw órcy n a u ­ kow ych p o d staw tejże dziedziny.

H. W o h l f a r t h , M ittelalterliche P igm ente (Pigmen­

ty średniowieczne), s. 49—51. P ierw sza część arty k u łu

obejm ującego om ów ienie b arw ników używ anych przez m istrzów Średniow iecza i R enesansu. A utor p o dkreśla konieczność znajom ości b arw ników oraz m etod p rz y ­ rz ą d zan ia farb . P rzeg ląd pigm entów rozpoczyna biel ołow iow a (Cerusa), o k tó rej przy rząd zan iu możemy się

dowiedzieć ze sta ry c h rękopisów . L ite ra tu r a fachow a.

K. W e h l t e , rec en zja książki: Rolf E. S tra u b , T. B ra - ch e rt, K o nservierung und D enkm alpflege, Z urych 1965. K ró tk ie w iadom ości.

W. S t г e с h e, E le ktronenoptische B ildw andler fü r

G em äld eu n tersu ch u n g en (Przekaźnik elektronowo-op-

tyczny^do badania malowideł), s. 56—57. Do celów

ko n se rw ato rsk ich n a jle p ie j n a d a je się niew ielkie u rz ą ­ dzenie produkow ane w W iesbaden — typ BW I 32. P rz ek a źn ik tego ty p u ładow any je st z ak u m u lato ra lu b sieci, dzięki czem u m ożna przeanalizow ać dany o biekt bez konieczności jego przenoszenia. Dioda P TW -B w 405 za pew nia ostry obraz n a zielonkaw ym ek ra n ie fluorescencyjnym (13 mm pow ierzchni u ż y t­ kow ej). Ja k o obiektyw służy n o rm aln e urządzenie fotooptyczne. B ad an ia przydatności typu BW I 32 ja k i w iększego (użytkow a średnica ek ra n u 32 mm) BWI 11 przeprow adzone zostały w S tu ttg a rc ie — In s titu t fü r Technologie der M alerei d er S taatlich en A kadem ie der b ildenden K ünste.

H. К o r t a n, M eisterschule fü r K o nservierung und

Technologie an der A ka d e m ie der bildenden K ü n ste in W ien (Szkoła Konserwacji i Technologii przy A ka­

demii Sztuk Pięknych w Wiedniu), s. 57. K rótka w zm ian k a o działalności i p rogram ie Szkoły K onser­ w a c ji i Technologii przy A kadem ii S ztuk P ięknych w W iedniu.

Zeszyt 3, stron 25, ilustracje.

H. W o h l f a r t h , M ittelalterliche P igm ente (Pigmenty

średniowieczne), c.d. z n u m e ru 2, s. 65— 71. W dalszym

ciągu om ów ione są n a stęp u jące b arw n ik i: biel oło­ w io w a (dokończenie), biel z kości, żółć (aurypigm ent), żółć ołowiowa, ochra, czerw ień (cynober), stu p iu m (oranż ołowiowy), czerw ony tlen ek żelaza, lacca, k a r ­ m in, lak b raz y lijsk i p u rp u ra , fiolet, b łę k it (praw dzi­ w a u ltra m ary n a), azuryt, b łę k it m iedziowy, indygo, zieleń (ziem ia zielona), m alachit, zieleń hiszpańska, czerń lam pow a, czerń ab so lu tn a (nigrum optim um ), złoty pył.

K. P. S c h m i d , H andauflage fü r R estauratoren un d

M aler (Podpórka dla ręki konserwatora i malarza),

s. 71— 75, 3 il. Będący daw niej jed n y m z p o d staw o ­ w ych szczegółów w yposażenia m a larza tzw. k ije k m a la rsk i (M alstock) dziś w łaściw ie w yszedł z użycia, i jed y n ie k o n se rw ato rz y w dalszym ciągu posługują się nim przy w yko n y w an iu zabiegów na pionowo ustaw io n y m obiekcie. W tym celu proponuje się p rzy w y k o n y w an iu d elikatniejszych zabiegów a przede w szy stk im p u n k to w an ia — stosow anie w iszącej „łaty m a la rs k ie j” (il. s. 74), k tó ra zaczepiona u góry o p o ­ przeczkę sztalugi lub — w w y p ad k u w iększego obiek­ tu — o jego górny k an t, stanow i doskonały p u n k t oparcia dla rę k i k o n serw ato ra. M iejsca styku z a k rzy ­ w ionej końców ki „ ła ty ” z k raw ęd z ią m alow idła z a ­ bezpieczone są w a rstw ą sty ro p o ru (polistyrenu p ia n ­

(4)

kowego) um ieszczoną w końcow ej części urządzenia. Dzięki tak iem u przyrządow i m ożna pew nie i bez zm ę­ czenia w ykonyw ać n ajb ard zie j precyzyjne zabiegi. B. H u n d h a u s e n , F lachglas-M osaiktechniken (Tech­

niki mozaiki — szkło płaskie), s. 75—81, 6 il. Przed

ok. 10 la ty w hucie szkła w D arm sta d t uzyskano no­ w y ty p p ro d u k tu określonego jako: szkło płaskie (Flachglas). P ły tk i odznaczały się jednolitą grubością — 3 mm. Różnorodność uzyskanych kolorów stała się bodźcem dla artystów , którzy opracow ali now y w a ­ r ia n t klasycznej techniki m ozaiki. Procesow i przygo­ to w an ia m a teria łu poprzez u k ład an ie p ły te k aż po m om ent osadzenia całości w ścianie pośw ięcony jest n iniejszy arty k u ł.

D oniesienia techniczne.

K. W e h 1 1 e, TJV-Schutz fü r K u n s tw e rk e (Ochrona

dzieła sztuki przed promieniami UV), s. 82—83.

O dpow iedź re d a k c ji w y jaśn ia czytelnikow i p y tającem u czy w spom niany w arty k u le H. E ckhardta, K onser­ w a c ja kopii akw arelow ej („M altechnik”, 1966, n r 1, s. 17—18) SPEK TR A FIX , k tó ry m pok ry to pow ierzch­ nię szkła zabezpieczającego konserw ow ane m alow i­ dło, może być użyty bez szkody -do p o kryw ania m a ­ low idła na podłożu papierow ym . J e s t to niebezpieczne, poniew aż la k ier zabezpieczający mógłby penetrow ać w głąb w a rstw pap ieru . Jeśli je d n a k zw ykła szyba szklana nie w ystarczy lub je st niepożądana, można ją zastąpić folią ochronną zabezpieczającą przed p ro ­ m ieniow aniem UV. P onadto przem ysł fotograficzny dostarcza specjalnego lakieru, k tó ry m m ożna p o k ry ­ w ać kolorow e zdjęcia fotograficzne, gdyż nie w siąka w głąb w a rstw y żelatynow ej. P odane są możliwości o trzy m an ia i ceny polecanych m ateriałów .

D oniesienia z produkcji.

P. J. H e s s e , F. H. S c h m i n с k e, O NETZ, gerei­

nigte O chsengalle in A q u a rell-N ä p fch en (ONETZ —

czyszczona żółć wołowa w miseczkach akwarelowych,

s. 83.

R ecenzje

H. H. H o f s t a t t e r , G eschichte der K u n st und der

k ü n stle risc h en T ech n iken , M ünchen 1965

G. R i t z , A lte B em a lte B auerm öbel, M ünchen 1965 E. B i l l - D e M o t , Die R evo lu tio n des Pharao

Echnaton, M ünchen 1965

R. W o l l m a n n , M ach es selber, R a vensburg 1965

M aler-F achbuch-K atalog 65/66, S tu ttg a rt, Verlag fü r M aler-F achliteratur ree. K. W e h 1 1 e.

K rótkie w iadom ości. • K. W e h 11 e, F arbenlehre durch den FNF (Nauka

o kolorach poprzez FNF), s. 85—86. O potrzebie p ro ­

w ad zen ia nauki o kolorach zarów no w szkołach po d ­ staw ow ych ja k i w yższych uczelniach.

M a ltech n ik in B erlin (Technika malarstwa w Berlinie),

s. 86—87.

K ilka danych z h istorii nauczania te ch n ik m alarskich w W yższej Szko le S z tu k P ię k n y c h (Hochschule für

bildende Kunst — Berlin - Charlottenburg).

5 Ja h rh u n d erte M a lku n st (5 w ieków sztuki malar­

skiej), s. 87. W zm ianka o w y staw ie w Hadze pt. „500

la t sztuki m a la rsk ie j”. W ystaw ę zorganizow ano w celu uczczenia rocznicy daro w an ia m iastu przez W ilhelm a I jego sław nej k o lekcji dzieł sztuki. Z n a jd u ją się ta m dzieła m istrzów — począw szy od V an Dy-cka, p o ­ przez V erm eera, n a Degasie i C ezannie kończąc.

H ilfe ru f aus D resden (Wołanie o pomoc z Drezna),

s. 87—88. W dalszym ciągu z zaginionych w czasie

w ojny obiektów z G alerii Dresdeńskdej b ra k u je 487 obrazów .

G em äldefälseher in R om (Fałszerze obrazów w R zy­

mie), s. 88. W Rzym ie p o lic ja areszto w ała dwóch

fałszerzy obrazów i skonfiskow ała 70 m alow ideł z różnych galerii, poniew aż okazały się falsy fik atam i.

Cezanne gestohlen (Cezanne skradziony), s. 88. Z M u­

zeum S ztuk P ięknych w C olum bus (Ohio, USA) s k r a ­ dziono w czesną pracę Cezanine’a „W ogrodzie” (1868 r.) o w artości 28000 m arek zach. niem ieckich — re d a k ­ cja.

G em älde bei Paris gestohlen (Malowidła z Paryża

skradzione), s. 88. Z p ry w a tn e j kolekcji skradziono

40 obrazów, w śród k tó ry ch znajdow ały się -dzieła M il­ leta, R ousseau i C ourbeta.

Vergrabene M eisterw erk e (Zagrabione arcydzieła),

s. 88. P rzy p ad ek pow ażnego zniszczenia w arto ścio ­ wych obrazów, k tó re skradzione, zakopano bez żad­ nego zabezpieczenia w lesie n iedaleko Rzym u. K. W e h 1 1 e, R em b ra n d t e n td e c k t (Rembrandt odkry­ ty), s. 88. N abyty ja k o dzieło R e m b ran d ta obraz (140X97 cm) „C ierniem k o ro n o w an ie” został p rz e d sta ­ w iony rzeczoznaw cy h o lenderskiem u E duardow i M eijer Rijff. Tenże o kreślił m alow idło ja k o autentyczne, w y ­ konane przez R em b ran d ta. Lecz czy określenie że „...dzieło zostało przeb ad an e p rzy użyciu fotografii w podczerw ieni, pro m ien i X w duńskim ośrodku b a ­ dań atom ow ych oraz innych środków ” w ystarczy? U znanie autentyczności obiektu może być ty lk o sum ą dośw iadczeń prow adzonych w specjalnym instytucie, w oparciu o niezaw odne m etody badaw cze.

K. W e h 1 1 e, A u sb a u H ertziana in R om (Odbudowa

biblioteki hercjańskiej w Rzymie), s. 89. W zm ianka

o odbudow ie B iblioteki H ercjań sk ie j liczącej ok. 70000 tom ów n a te m a t sztu k i średniow iecznej i now szej — głów nie z te re n u Wtoch.

Technische N euerungen der B ildgestaltung (Nowości

techniczne z zakresu kształtowania obrazu), s. 89.

O w izycie prof. A lek san d ra K obzdeja w h a m b u r- skiej Wyższej Szkole S ztuk P ięknych.

B illig un d doch echt! (Tani a jednak autentyczny!),

s. 90. P ew ien m alarz z H agi n a b y ł n a ta rg u starzyzną w L eeuw arden m iedzioryt za 2,50 guldenów , k tó ry okazał się dziełem R e m b ran d ta — red ak cja.

G reco-F ragm ent aufgedeckt? (Czy odkryto fragment

El Greco?), s. 90. W zm ianka dotyczy znalezienia pod „Z w iastow aniem M arii” A ntoniego V assilaechi’ego gło­ w y C hrystusa, przypisyw anej El Greco i p raw d o ­ podobnie należącej do cy k lu Drogi K rzyżow ej, w y k o ­ nanego w P arm ie w 1570 r.

Zeszyt 4, stron 25, ilustracje.

H. G r o s s m a n n , V on der N aturborste zu r K u n s t­

borste (Od szczeciny naturalnej do sztucznej), s. 97—

99. A rty k u ł pośw ięcony je st om ów ieniu różn y ch typów w łosia używ anego w prod u k cji pędzli i szczotek. W pro­ w adzenie n a ry n ek oow ego ty p u fa rb (em ulsyjne, dys­ persyjne) w iąże się z koniecznością stosow ania in ­ nych niż dotychczas pędzli. P ędzel nylonow y w p rz e ­ ciw ieństw ie do trad y cy jn eg o szczecinowego lu b w ło­ siowego, ab sorbuje ty lk o 1,5% w ody i zachow uje dłużej elastyczność poszczególnych włosów. Pędzel trad y c y jn y p rzy jm u je aż do 15% w ody i pow iększa sw oją średnicę o 25%, u legając na końcu rozszcze­ pieniu i trac ąc sprężystość w łosia.

H. R u h e m a n n , V elasquez w u rd e zu m Renoir

(Velazquez zmienił się w Renoira), s. 99—104, 5 il.

Dość dziw nie brzm iący ty tu ł odnosi się do efektów koniecznego zabiegu oczyszczenia słynnej „W enus

(5)

z lu s tre m ” z n a jd u ją c e j ;się w G alerii N arodow ej w L ondynie. P o przep ro w ad zen iu zabiegu c h a ra k te r a k tu „przypom inał bardziej m alow idło R e n o ira”. A rty k u ł m a za zadanie w y jaśn ien ie sp raw y , k tó rą p o ruszyli londyńscy korespondenci m adryckiej ABC — M. B a lle ­ steros i C. de la T orre 26 k w ie tn ia 1966 r. U zasad­ nienie konieczności p rzep ro w ad z en ia zabiegu oczysz­ czenia udo k u m en to w an e je st zdjęciam i obiektu przed i po (ii. s. 101) ściągnięciu w a rstw y b ru d u i w ern ik su (ił. s. 102). M ak ro fo to g rafia ra m ie n ia W enus (il. s. 103) u k az u je w y ra źn ie obok uszkodzeń m echanicznych t a k ­ że poszczególne sta d ia zdejm ow ania w erniksu. P o ­ w yższy p rzy k ła d św iadczy o tym , ja k często n ie ­ m ożliw e s ta je się pozostaw ienie cienkiej, ró w n o m ier­ nej w a rstw y w ern ik su oryginalnego, k tó ry zachow uje się inaczej w różnych p a rtia c h m alow idła.

H. B ä u r l e , H o lzm osaik fü r W andgestaltung (K ształ­

towanie drewnianej mozaiki (ścian), s. 104— 113, 5 ił.

W skazów ki dotyczące m a teria łu , jego przygotow ania oraz sam ego procesu w y k o n an ia m ozaiki — do m on­ tażu w ścianie w łącznie. K ilk a p rzykładów ro z w ią ­ zań d ekoracyjnych (np. ił. s. 105, 112).

K. Z d e g 1 e r, Z w e ife l an P länen fü r M u seu m sb a u ten

(W ątpliwości w związku z planami budynku m uzeal­ nego), s. 113— 114. U w agi odnośnie problem u w łaści­

w ego o św ietlenia w now o b u d o w an y m M uzeum w T ie r­ g a rte n (Berlin). A utor z w rac a uw agę n a szczególną w arto ść o św ie tle n ia n atu raln eg o , k tó re w now oczesnym m uzeum pow inno być w y k o rzy stan e w ja k n a jsz e r­ szym zakresie. Szereg k ry ty czn y ch spostrzeżeń n a te ­ m a t rozw iązań ośw ietleniow ych w innych budow lach m uzealnych n a teren ie N iem iec (budynek m uzealny H am burskiego S tow arzyszenia A rtystów , sale w y s ta ­ w ow e A kadem ii S ztuk P ięk n y ch w B erlinie itd.). P. V o g e l , R esta u ra to ren — T r e ffe n in Chicago

(Spotkanie konserwatorów w Chicago), s. 115—116.

S praw ozdanie z corocznego K ongresu M iędzynarodo­ w ego In s ty tu tu K onserw acji Dzieł S ztuki — G rupy A m ery k ań sk iej, k tó ry m iał m iejsce w Chicago. Wzięło udział 85 k o n se rw ato ró w ze w szystkich części k o n ty ­ n e n tu am erykańskiego.

D oniesienia techniczne.

K. W e h 1 1 e, M atter S ch lu ssfirn is (Matowy werniks

wykończeniowy), s. 117—118. O dpow iedź 105. Gdy w y ­

stę p u ją trudności ze zlikw idow aniem n adm iernego po ­ ły sk u lica m alow idła, należy stosow ać w erniks m a ­ tow y, k tó ry m ożna sporządzić z żywicy syntetycznej AW 2 z d o datkiem niew ielk iej ilości w osku. W arstw a m usi być k ład zio n a bardzo cienko.

R ecenzje.

P. C a b a n m e , Die G eschichte G rosser Sam m ler, M ünchen 1965

R. С h a r m e t, D ictionnaire de l’art contem poraine, P a ris 1965.

K ró tk ie wiadom ości.

W a l t h e r K a r l Z ü l c h — nekrolog badacza dzieł M. G rü n ew ald a, s. 120.

G em älde aus R eichsbesitz (Malowidła z majątku R ze­

szy), s. 120. 590 obrazów będących niegdyś w łasnością

rz ą d u Rzeszy zostało przekazanych niem ieckim m u ­ zeom. W śród nich zn a jd u ją się dzieła R ubensa, R em - b ra n d ta , V an Dycka, T in to retta, Leibla, F euerbacha i innych.

K. W e h l t e , K u n sth a rze auch in der U dSSR fü r R esta u rie ru n g szw e ck e (Sztuczne żywice także w ZSRR

do celów konserwatorskich), s. 121—122. Do w zm ac­

n ia n ia s tru k tu ry niszczejących obiektów stosow any je st p o lib u ty lo m e tak ry la n (skrót ros. PBMA). Podane są m iejsca i zabytki, gdzie w spom niany specyfik zo­ sta ł użyty z pełnym pow odzeniem (freski sta ro g re c- kie, sa rk o fag i egipskie, m alow idła staroarm eńskie, sta - roruskie, K a te d ra w K ijow ie, P en d żik en t w T adży­ k istan ie, fresk i z grobow ca w Sm oleńsku.

K. W e h l t e , B eg riffsb ezeich n u n g en (Określenia po­

jęciowe), s. 122. K. W ehlte donosi o obradach K om isji,

k tó ra we w rześn iu 1966 r. om aw iała problem uściśle ­ n ia nazw i pojęć fachow ych z zakresu konserw acji i ochrony dzieł sztuki.

W ładysław S zy szko

STUDIES IN CONSERVATION. Wyd. In te rn a tio n a l

In s titu te fo r C o n serv atio n of H isto rie and A rtistic W orks, L ondyn. K w a rta ln ik .

Rocznik XIV (1969)

Zeszyt 1, stron 46 + 2 nlb., ilustracje.

R o s a m o n d D. H a r l e y , L ite ra tu re on T echnical

A sp ec ts of th e A rts. M anu scrip ts in th e B ritish M u ­ se u m (Literatura dotycząca technicznych aspektów

sztuk plastycznych. Rękopisy w British Museum), s.

1—8, 1 il., str. w jęz. angielskim , fra n c u sk im n ie ­ m ieckim , w łoskim i hiszpańskim . Położyw szy w e w stę p ie n acisk na p o te n c ja ln e znaczenie n ie p u b lik o ­ w an y c h m a te ria łó w ręk o p iśm ien n y c h jako źródła w ia ­ dom ości o d aw n y m zastosow aniu m a te ria łó w i te c h ­ n ik w o d n ie sie n iu do sztu k plastycznych, p rz e d s ta ­ w iono chronologiczny p rze g ląd 27 rękopisów tego r o ­ d za ju z la t ok. 1500 — po 17'5il, zn ajd u ją cy c h się w zbiorach B ritish M useum w L ondynie. R o z p a try w a ­ ne ręk o p isy d a ją się pod w zględem ich treśc i p o ­

dzielić na trzy gru p y : za w ierające ro zm a ite w iad o ­ m ości niew iadom ego pochodzenia, za w ierające w y ­ ciągi z ksiąg ogłaszanych d ru k iem i ta k ie, k tó ry ch a u to rz y są znani. W przeglądzie podano: sy g n a tu rę , d ato w an ie po w stan ia, zw ięzłą c h a ra k te ry sty k ę z a w a r­ tości i ew. ty tu ły d ru k ó w w y k o rz y sta n y ch w poszcze­ gólnych rękopisach. W zakończeniu dokonano ogól­ nej oceny w a rto śc i ro zp a trz o n y ch rękopisów , z k tó ­ ry ch jeden (Teodora de M ayerne z ok. 1620—>1640) został o p u b lik o w a n y i u zyskał już rozgłos m ięd zy n a­ rodow y, pozostałe zasłu g u ją je d n ak na bliższe po ­ zn an ie i upow szechnienie.

S h e l d o n K e c k , M echanical A lte ra tio n of th e

P aint F ilm (Mechaniczne zmiany w arstw y m alar­

skiej), s. 9—30, 25 il., 6 w ykresów , str. w jęz. an g iel­

skim , fra n cu sk im , niem ieckim , w łoskim i h isz p ań ­ skim . O bszerne p rze d staw ie n ie m echanicznych zm ian w a rstw y m a la rsk ie j, w yw ołanych przez czynniki ch e­ m iczne, fizyczne i biologiczne, a p rze jaw ia jąc y ch się w p o w sta w a n iu spękań, odspojeń tzw. „m iseczkow a- ty c h ”, sp ęch erzen ia i łuszczenia się fa rb y lub fa rb y z za p raw ą w zw iązku ze sta rz en iem się m alow ideł. Po w stę p n y m sc h arak te ry z o w an iu oddziaływ ania

Cytaty

Powiązane dokumenty

In neuester Zeit glaubten nämlich überstndiete Physiker, daß die Schuellerpedition feindselig anfdie Athmungsorgane der Bksdkdkkken eiUWikkh daß durch die Schnelligkeit der Bewe-

Durch B rann tw ein oder W ein geist verfälschte Weine haben einen weit durchdringendern Geruch nach Wein- geist als der reine Wein, besonders dann, wenn man sie zwi- schen den

Zu nicht geringerem Lobe muß es diesem Fabrikations- zweige weiter angerechnet werden, daß während er in Rücksicht sowohl der Anzahl als auch der technischen Ausstattnng seiner gro-

bildet, welche eigends von fetten Thon oder Lehm angefertigt werden, und eine Breite von 12 Zoll und eine solche Länge haben, daß sie von der Mitte einer Bank zur Mitte der

Diese bestehen zum Theil in der Ungleichheit in Form und Gewicht der gehämmerten Schirbel, welche es unmöglich macht, ohne großer Mühewaltnngsalso auch nicht ohne Auf- wand

Die zweite privilegirte Verbesserung betklfft die Zersetzung des als Nebeuprodukt häufig abfalleuden schwefelsauren Kali’s durch 25 Procent Graphit und etwas Steiukohle mittelst

diese wiederholten Umwandlungen durch doppelte Mahlverwaudv schaft auch viel zu zeitraubend nnd mühsam, besonders wenn berücksichtigt wird, daß die Frucht derselben doch erst

Wenn die eingeschlichteten Taschen abgedampft sind, so werden die Luftlöcher p mittelst eines Ziegels gedeckt. Man erkennt diesen Zeitpunkt, wenn man eine Glasscheibe nimmt, die