Piekarnie po 1989 - Sergiusz Kuźmiuk - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

SERGIUSZ KUŹMIUK

ur. 1937; Brześć nad Bugiem

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, współcześnie

Słowa kluczowe Projekt Rzemiosło. Etos i odpowiedzialność, praca w piekarni, technologie piekarskie

Piekarnie po 1989 roku

To było to uwolnienie gospodarki, rok dziewięćdziesiąty, i wtedy gwałtowny rozwój, znaczy nie rozwój, wielka ilość piekarni powstała w terenie, szczególnie w terenie.

Rolnik miał pieniądze, starał się zainwestować, bo to inflacja. No to budował albo masarnie, albo piekarnie, bo dochodził do wniosku, że chleb będzie jedzony na co dzień i kiełbasa też będzie jedzona na co dzień. Powstało bardzo wtedy dużo piekarń. Ale z czasem zaczęły te piekarnie upadać, bo ludzie byli nieprzygotowani, nie mieli przygotowania zawodowego. Mieli tylko pieniądze i chęci, nawet nie chęci do pracy, tylko chęci do zarobku. W późniejszych latach dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych wiele się pokasowało tych zakładów. No, ale ci, co byli konkurencyjni na rynku i dbali o swoją jakość swoich wyrobów, to się utrzymali, Ci, co byli niedouczeni albo nie dbali, to niestety, musieli wypaść z rynku.

W tej chwili nie ma obowiązku żadnego posiadania dyplomów, każdy może sobie otworzyć, zatrudnić pracowników i prowadzić zakład, takie są przepisy na dzień dzisiejszy.

Data i miejsce nagrania 2012-03-21, Lublin

Rozmawiał/a Piotr Sztajdel

Transkrypcja Katarzyna Kuć-Czajkowska

Redakcja Małgorzata Maciejewska, Justyna Molik