• Nie Znaleziono Wyników

Zastosowanie modeli ARIMA w badaniach nad stresem ekonomicznym wpływającym na kondycję biologiczną populacji ludzkich

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zastosowanie modeli ARIMA w badaniach nad stresem ekonomicznym wpływającym na kondycję biologiczną populacji ludzkich"

Copied!
14
0
0

Pełen tekst

(1)

FOLIA OECONOMICA 271, 2012

[85]

El bieta !"dzi#ska*, Iwona Rosset ** Czes$aw Doma#ski***, Artur Mikulec****

ZASTOSOWANIE MODELI ARIMA W BADANIACH

NAD STRESEM EKONOMICZNYM WP YWAJ!CYM

NA KONDYCJ" BIOLOGICZN! POPULACJI LUDZKICH

1

Streszczenie. Badania nad wp ywem stresu ekonomicznego na wielko!" wspó czynnika uro-dze# dzieci p ci m$skiej zapocz%tkowa a hipoteza postawiona przez Triversa i Willarda (1973). Przyjmuje si$, &e mniejsza (ni& potrzebna) konsumpcja dóbr i us ug mo&e wywo ywa" stres eko-nomiczny, powoduj%cy obni&anie si$ wtórnego wspó czynnika proporcji p ci w populacji.

W celu zweryfikowania, &e obserwowany wtórny wspó czynnik proporcji p ci w Polsce (M/F) obni&a si$ wraz z pogarszaniem si$ „kondycji ekonomicznej” skonstruowano model ARIMA dla analizowanych zjawisk (zgodnie z procedur% zaproponowan% przez Catalano i Brucknera (2005)). Przeprowadzona analiza jest prób% odpowiedzi na pytanie: czy w powojennej Polsce obni&anie si$ wtórnego wspó czynnika proporcji p ci by o efektem pogarszanie si$ warun-ków ekonomicznych.

S#owa kluczowe: wtórny wska'nik proporcji p ci, spo&ycie prywatne, konsumpcja gospo-darstw domowych, stres ekonomiczny, analiza szeregów czasowych, model ARIMA.

I. WST"P

Jedn% z reakcji populacji ludzkich na zmiany warunków !rodowiska w któ-rym &yj% s% fluktuacje wtórnej proporcji p ci przychodz%cego na !wiat potom-stwa. Wska'nik wtórnej proporcji p ci M/F (secondary sex ratio, SSR), czyli stosunek noworodków p ci m$skiej do &ywo urodzonych p ci &e#skiej, przyjmu-je w populacjach ludzkich warto!ci !rednie z przedzia u od 0,502 do 0,529. Na-le&y zauwa&y", &e niewielka oko o 5% przewaga przychodz%cych na !wiat ch opców jest cz$!ci% optymalnej strategii rozwojowej naszego gatunku, nato-miast obni&enia si$ wska'nika wtórnej proporcji p ci zwi%zane jest ze stresem, jakiemu podlegaj% grupy ludzkie.

*Dr hab., Katedra Antropologii, Uniwersytet (ódzki. **Dr, Katedra Antropologii, Uniwersytet (ódzki.

***Prof. dr hab., Katedra Metod Statystycznych, Uniwersytet (ódzki. ****Dr, Katedra Metod Statystycznych, Uniwersytet (ódzki.

1 Opracowanie powsta o w ramach grantu UM G-11/07, projektu badawczego finansowanego przez Prezydenta Miasta (odzi.

(2)

Wed ug obserwacji Martuzzi’ego (Martuzzi i inni 2001) spadek wska'nika M/F jest notowany niemal w ca ej powojennej Europie, za wyj%tkiem Irlandii. W krajach takich jak: Polska, Bu garia, Szwecja i Wieka Brytania trend spadko-wy w liczbie urodze# noworodków p ci m$skiej jest widoczny najbardziej i jest statystycznie istotny (Rys. 1). W Polsce w latach 1950–1996 !redni spadek licz-by urodze# ch opców w przeliczeniu na 1000 urodze# &ywych (danej p ci) wy-niós 9,13, natomiast wska'nik wtórnej proporcji p ci (M/F) zmniejszy si$ w omawianym okresie z 1,0790 do 1,0632. -14 -12 -10 -8 -6 -4 -2 0 2 4 6 8 A u s tr ia * B e lg ia * B u lg a ri a C z e c h o s o w a c ja D a n ia * F in la n d ia * F ra n c ja N ie m c y W s c h o d n ie N ie m c y Z a c h o d n ie G re c ja W ! g ry Is la n d ia * Ir la n d ia W o c h y H o la n d ia N o rw e g ia * P o ls k a P o rt u g a lia * R u m u n ia H is z p a n ia S z w e c ja S z w a jc a ri a * W ie lk a B ry ta n ia lic z b a c h o p c ó w n a 1 0 0 0 " y w o u ro d z o n y c h trend krzywoliniowy trend wznosz#cy trend spadkowy

* - trend statystycznie nieistotny

Rys. 1. Zmiany w liczbie przychodz%cych na !wiat ch opców w latach 1950–1996 w Europie (w przeliczeniu na 1000 &ywo urodzonych)

*ród o: Opracowanie w asne na podstawie Martuzzi i inni 2001.

II. UWARUNKOWANIA $RODOWISKOWE ZMIENNO$CI WSPÓ -CZYNNIKA WTÓRNEJ PROPORCJI P CI

Na skutek zmian warunków !rodowiskowych i &yciowych ludno!ci modyfi-kowana jest naturalna proporcja p ci przychodz%cych na !wiat dzieci w popula-cjach ludzkich. Regulacja proporcji M/F mo&e by" modyfikowana w dwojaki sposób: poprzez hormony indukowane podczas stresu przez organizm matki, które cz$!ciej powoduj% samoistne poronienie p odów p ci m$skiej (Byrne, Warburton 1987; Hobel i inni 1999), a tak&e s% odpowiedzialne za zaburzenia mechanizmów zwi%zanych z funkcjonowaniem bia ka SRY (kluczowej proteiny

(3)

determinuj%cej embriogenez$ p odów m$skich); oraz hormony indukowane pod-czas stresu przez organizm ojca, które z kolei znacznie redukuj% ilo!" oraz ja-ko!" plemników w m$skim nasieniu (Fukuda 1996).

W!ród czynników !rodowiska, które powoduj% wyra'ne obni&anie M/F wymienia si$ m.in. ekspozycj$ (nara&enie) obojga rodziców na zanieczyszczenia chemiczne, takie jak: dioksyny, TCDD (Mocarelli i inni 2000; Jongbloet i inni 2002); pestycydy (Vartiainen i inni 1999; Figa-Talamanca i inni 2003); spaliny (Pergament i inni 2002) i substancje radioaktywne (Peterka i inni 2004). Do spadku M/F przyczynia si$ tak&e: na óg palenia tytoniu przez matki ()%dzi#ska 2003); stres wywo any kl$skami &ywio owymi, takimi jak powód' (Catalano 2003), trz$sienie ziemi (Fukuda i inni 1998), a tak&e wojnami (Vartiainen i inni 1999; Graffelman, Hoekstra 2000; Zorn i inni 2002), czy kryzysami gospodar-czymi (Jarrell 2002; Catalano 2003).

Badania z ostatnich lat, jako jedn% z mo&liwych przyczyn obni&enia si$ wska'nika wtórnej proporcji p ci podaj% równie& choroby, na które cierpi% mat-ki, w szczególno!ci zaburzenia metaboliczne takie jak cukrzyca (James 1998), a tak&e farmaceutyki stosowane w terapiach niep odno!ci, stymuluj%ce owulacj$ (Jarrell 2002), starszy wiek rodziców (Ruder 1986; Gutierrez-Adan i inni 2000) oraz ni&sz% mas$ cia a matki obserwowan% przed zaj!ciem w ci%&$ (Cagnacci i inni 2004).

III. HIPOTEZA STRESU EKONOMICZNEGO

Hipoteza postawiona przez Triversa i Willarda (1973) zgodnie z któr%, natu-ralna selekcja faworyzuje matki rodz%ce synów w okresie „dobrej kondycji” (braku stresu) i rodz%ce córki w okresie „s abej kondycji” (niekorzystnych wa-runkach !rodowiskowych, nara&enia na stres) zapocz%tkowa a badania nad wp ywem stresu ekonomicznego i jego oddzia ywaniem na liczb$ urodze# dzieci p ci m$skiej, w stosunku do ogólnej liczby urodze# dzieci p ci &e#skiej. Przyj-muje si$, &e mniejsza ni& potrzebna (poni&ej oczekiwanej) konsumpcja dóbr i us ug mo&e wywo ywa" stres ekonomiczny, powoduj%cy obni&anie si$ wska'-nika wtórnej proporcji p ci (zale&no!" jednokierunkowa). To przypuszczenie implikuje, &e obserwowany wtórny wska'nik proporcji p ci M/F w!ród &ywych noworodków powinien spada" (w wyniku spadku liczby urodze# ch opców i/lub wzrostu liczby rodz%cych si$ dziewcz%t), kiedy populacja konsumuje mniej dóbr i us ug, ni& wynika oby to z jej potrzeb.

W literaturze nie ma jednak bezpo!redniego testu weryfikuj%cego tak posta-wion% hipotez$. Mo&e to wynika" z faktu, &e przewa&nie analizowana jest sytu-acja zadzia ania pojedynczego czynnika stresogennego na populacj$ ludzk% w !ci!le okre!lonym czasie, np. atak terrorystyczny, wybuch wojny, trz$sienie ziemi. W przypadku stresu ekonomicznego oddzia uje wiele czynników i

(4)

zwi%-zek mi$dzy statusem socjo-ekonomicznym i wska'nikiem proporcji p ci nowo-rodków jest „hipotez% przekrojowo-czasow%”, znacznie trudniejsz% do weryfika-cji (trudno jest zmierzy" wp yw czynników stresogennych). Ponadto w ramach pojedynczego czynnika mog% wyst$powa" ró&nice w zakresie podatno!ci osób na stres. Tak&e sam fakt pozostawania „ubogim” jest znacznie bardziej stresuj%-cy, ni& fakt bycia „bogatym” i w ró&nym stopniu wp ywa na zmiany konsump-cji. Trudno jest zatem oceni" stopie# ubóstwa i jego wp yw na stres (si $ zale&-no!ci mi$dzy tymi zjawiskami), a przede wszystkim zró&nicowa" oddzia ywanie stresu na konsumpcj$ w zale&no!ci od stopnia ubóstwa. Wska'nik wtórnej pro-porcji p ci jest cz$sto skorelowany w czasie, zawiera wyra'ny trend lub cykl i ma tendencj$ do utrzymywania zawy&onych (zani&onych) warto!ci po nag ych du&ych (ma ych) warto!ciach wyst$puj%cych w czasie. Autokorelacja kompliku-je testy, poniewa& warto!" oczekiwana szeregu skorelowanego nie kompliku-jest kompliku-jego war-to!ci% !redni%.

Na podstawie analizy szeregów czasowych Catalano i Bruckner (2005) za-proponowali metod$ analizy wp ywu stresu ekonomicznego na wielko!" wska'-nika wtórnej proporcji p ci noworodków. Opieraj%c si$ na danych dla populacji szwedzkiej obejmuj%cych 129 rocznych obserwacji wska'nika proporcji p ci &ywo narodzonych dzieci M/F i wzgl$dnych przyrostach warto!ci konsumpcji gospodarstw domowych zbudowali model s u&%cy do obja!nienia wp ywu stresu ekonomicznego na zmiany wspó czynnika proporcji p ci. Wspomniana metoda statystyczna zosta a zastosowana do weryfikacji hipotezy stresu ekonomicznego w Polsce.

IV. METODA STATYSTYCZNA I KONSTRUKCJA HIPOTEZY BADAWCZEJ

Idea zaproponowanej metody polega na tym, &e w pierwszym kroku próbuje si$ za pomoc% modeli szeregów czasowych ARIMA, w sposób istotny staty-stycznie obja!ni" zmienno!" konsumpcji gospodarstw domowych. Najpierw bada si$ stacjonarno!" szeregu2, stopie# jego zintegrowania, a wi$c czy posiada

sta % w czasie warto!" !redni%, wariancj$ i autokorelacj$. Weryfikuje si$ zatem hipotez$ o istotno!ci wspó czynnika kierunkowego prostej linii regresji, warto!ci !redniej konsumpcji w czasie3. Za pomoc% rozszerzonego testu Dickeya-Fullera

(ADF) bada si$ ró&ne hipotezy dotycz%ce niestacjonarno!ci szeregu, wynikaj%cej z trendu, „d ugiej pami$ci” (niestacjonarnej wariancji), czy autokorelacji sk

2 Je!li szereg jest stacjonarny, to proces autoregresyjny jest stabilny, a parametry oszacowane przy poszczególnych zmiennych obja!niaj%cych (opó'nionych zmiennych zale&nych) b$d% z prze-dzia u (–1;1).

3 Je!li w szeregu wyst$puje trend, nale&y go wyeliminowa" lub dokona" ró&nicowanie szere-gu w stopniu „d” tak, aby szereg zró&nicowany by stacjonarny.

(5)

nika losowego (Welfe 1998; Maddala 2006). Nast$pnie analizuje si$ korelogra-my, czyli wykresy autokorelacji cz%stkowej (PACF) i ca kowitej (ACF) oma-wianego szeregu w celu okre!lenia odpowiedniej liczby opó'nie# dla zmiennej obja!niaj%cej AR(p) i liczb$ opó'nie# sk adników losowych MA(q) – identyfi-kacja modelu. Na podstawie otrzymanych informacji buduje si$ model ARI-MA(p,d,q), który w sposób mo&liwie najlepszy obja!ni szereg czasowy procen-towej zmiany konsumpcji gospodarstw domowych.

W drugim kroku, analogicznie jak w przypadku modelu konsumpcji, buduje si$ równanie obja!niaj%ce w czasie zmienno!" wspó czynnika M/F, w którym oprócz cz$!ci autoregresyjnej (opó'nie# zmiennej zale&nej M/F) i !redniej ru-chomej (realizacji sk adników losowych), jako zmienn% obja!niaj%c% wykorzy-stuje si$ reszty wyznaczone z modelu konsumpcji. Tak na prawd$, jest to cz$!" zmienno!ci konsumpcji nieobja!niona stricte przez powy&szy model konsumpcji i skumulowana w sk adnikach losowych, które oprócz b $dów pomiaru zawiera-j% wszystkie inne zmienne wp ywazawiera-j%ce na przyrost konsumpcji w czasie.

Gdy uzyskamy ju& model M/F za statystycznie istotny, to poprzez badanie „wa&no!ci” i znaku parametru przy zmiennej „reszty”, pochodz%cej z równania konsumpcji oceniamy istotno!" (wa&no!") i kierunek wp ywu konsumpcji na kszta towanie si$ proporcji wska'nika wtórnej proporcji p ci.

Formu uje si$ przy tym b $dn% hipotez$ zerow% (H0) która implikuje, &e

po-prawa warunków ekonomicznych, wzrost konsumpcji, powoduje spadek wtór-nego wska'nika proporcji p ci (jest za o&enie o braku wp ywu konsumpcji), wobec hipotezy alternatywnej (H1), &e czynnik ekonomiczny wp ywa na kszta

-towanie si$ wska'nika wtórnej proporcji p ci M/F. W kolejnych krokach analizy d%&y si$ do odrzucenia H0, na rzecz alternatywnej.

Weryfikacja przebiega nast$puj%co: je!li warto!" parametru oszacowanego przy zmiennej „reszty z modelu konsumpcji” jest co najmniej 2-krotnie wy&sza ni& jego odchylenie standardowe to przyjmujemy, &e otrzymane oszacowanie parametru jest „stabilne” i odrzucamy hipotez$ H0 na rzecz alternatywnej.

Inter-pretacj$ odno!nie kierunku wp ywu czynnika ekonomicznego (konsumpcji) na wspó czynnik M/F okre!la znak wspó czynnika i opó'nienia przy zmiennej, b$d%cej realizacj% reszt.

Zatem mo&liwe s% 3 warianty: warto!" oszacowanego parametru jest 2 razy wi$ksza, ni& jego odchylenie standardowe, tzn. rozwi%zanie jest statystycznie istotne. Wówczas odrzuca si$ hipotez$ H0 (o braku wp ywu) na rzecz

alterna-tywnej H1, &e wyst$puje wp yw czynnika ekonomicznego na wtórny wska'nik

proporcji p ci:

– je!li przy tym oszacowany parametr jest dodatni, to wzrost konsumpcji wzrost M/F (spadek konsumpcji spadek M/F) i jest to „poprawna” weryfika-cja hipotezy wp ywu stresu ekonomicznego na kszta towanie si$ wtórnego wspó czynnika M/F,

(6)

– je!li za! oszacowany parametr jest ujemny (wzrost konsumpcji spadek M/F), oznacza to, &e nie uda o si$ potwierdzi" postulowanej przez Triversa i Willarda zale&no!ci pomi$dzy zmniejszeniem si$ konsumpcji i zmniejszeniem si$ liczby urodze# ch opców (wzrostem urodze# dziewczynek).

Gdy warto!" oszacowanego parametru nie przekracza 2-krotno!ci odchyle-nia standardowego, to rozwi%zanie uznaje si$ za niestabilne, nieistotne staty-stycznie i tak naprawd$ nie ma podstaw do odrzucenia H0, &e konsumpcja nie

ma wp ywu na kszta towanie si$ wtórnego wska'nika proporcji p ci (nie uda o si$ wykry" zale&no!ci).

V. DANE STATYSTYCZNE

Materia do analizy stanowi y dane dotycz%ce ogólnej liczby &ywo urodzo-nych noworodków p ci m$skiej (M) i &e#skiej (F) przychodz%cych na !wiat w Polsce w latach 1956–2005. Na ich podstawie skonstruowano szereg czasowy wska'nika wtórnej proporcji p ci (M/F), obliczony jako stosunek liczby nowo-rodków p ci m$skiej do liczby nowo urodzonych p ci &e#skiej w ka&dym z 50 badanych roczników.

Zmienn% opisuj%c% warunki ekonomiczne ludno!ci w badanym okresie by szereg czasowy procentowej zmiany spo&ycia prywatnego – konsumpcji w ce-nach sta ych z 1995 roku w latach 1956–2005 (50 obserwacji). Szereg ten skon-struowano na podstawie warto!ci spo&ycia indywidualnego gospodarstw domo-wych z dochodów osobistych oraz instytucji niekomercyjnych wyra&onego w mln z (realizacja w cenach bie&%cych) przeliczonych na ceny sta e za pomoc% delatora konsumpcji prywatnej, przy podstawie z roku 1995.

VI. WYNIKI WERYFIKACJI HIPOTEZY DLA POLSKI W pierwszym kroku zbudowano i oszacowano warto!ci parametrów równa-nia procentowej zmiany konsumpcji, tym samym dokonano jej dekompozycji na cz$!" uzale&nion% od warto!ci konsumpcji z okresów wcze!niejszych i cz$!" nieobja!nion%, skumulowan% w sk adnikach losowych. Analiza szeregu czaso-wego rocznych przyrostów spo&ycia prywatnego (gospodarstw domowych) w cenach sta ych z 1995 r. wykaza a jego stacjonarno!". Nie by o podstaw do odrzucenia hipotezy H0, &e warto!" wspó czynnika kierunkowego linii regresji

jest równa zero (otrzymano nieistotn% statystycznie warto!" nachylenia linii trendu wynosz%c% –0,02593 w ca ym analizowanym okresie, t-Stat=–0,4648, na poziomie p=0,6441). W dalszym kroku przeanalizowano zmienno!" wariancji w szeregu, której wyst$powanie by oby zjawiskiem niekorzystnym. Do oceny niestacjonarno!ci wariancji wykorzystano test ADF z hipotez% zerow%, &e proces jest skumulowany (zintegrowany) w stopniu pierwszym I(1), wobec hipotezy

(7)

alternatywnej, &e proces nie jest skumulowany I(0). Uzyskano istotnie staty-stycznie ujemne warto!ci parametrów przy opó'nionych zmiennych konsumpcji w ADF, co wskazuje na brak integracji procesu. Inaczej mówi%c odrzucamy hipotez$ H0, &e proces jest zintegrowany w stopniu 1 (d=1) na rzecz

alternatyw-nej, &e rz%d zintegrowania wynosi zero (d=0), a wi$c szereg jest stacjonarny.

Rys. 2. Warto!ci autokorelacji PACF i ACF dla spo&ycia prywatnego w latach 1956–2005 *ród o: Obliczenia w asne w programie GRETL.

Dalsza analiza w asno!ci szeregu zmian konsumpcji (autokorelacji cz%stko-wej PACF i ca kowitej ACF), które badaj% odpowiednio bezpo!redni zwi%zek mi$dzy obserwacjami oraz zale&no!ci pomi$dzy obserwacjami oddalonymi w czasie, pozwoli a na skonstruowanie autoregresyjnego równania procentowej zmiany konsumpcji z jednorocznym opó'nieniem. W równaniu tym wyst$puj% zmienne zero-jedynkowe dla lat: 1960, 1982, 1990, 1999.

Z modelu przyrostu konsumpcji (tablica 1) wyznaczono reszty, czyli ró&nice mi$dzy warto!ciami teoretycznymi wyznaczonymi z równania na podstawie oszacowanych parametrów, a warto!ciami empirycznymi. W dalszej kolejno!ci zosta y one jako zmienna obja!niaj%ca wykorzystane w równaniu zmian wtórne-go wska'nika proporcji p ci M/F. Dla zmiennej „reszty” w dalszych oblicze-niach przyj$to oznaczenie ”e + C/C”.

(8)

Tablica 1. Estymacja AR(1) z wykorzystaniem 50 obserwacji 1956–2005 – zmienna zale&na: + C/C

Zmienna Wspó$czynnik B$"d stand. Statystyka t warto%& p

% C/C(1) 0,851344 0,0802684 10,6062 <0,00001

Z1990 –18,3213 2,40676 –7,6124 <0,00001

Z1982 –16,0353 2,40639 –6,6636 <0,00001

Z1999 13,2593 2,40702 5,5086 <0,00001

Z1960 –17,1536 2,40819 –7,1230 <0,00001

,rednia arytm. zm. zale&nej = 3,8916 Odchylenie std. zm. zale&nej = 5,64554 ,rednia z zaburze# losowych = 0,7268 Wariancja z zaburze# losowych = 9,98728

Logarytm wiarygodno!ci = –129,125 Kryterium informacyjne Akaika = 270,25 Kryterium bayesowskie Schwarza = 281,722 Kryterium inform. Hannana-Quinna = 274,618 % C/C – zmienna zale&na, wzgl$dny przyrost warto!ci konsumpcji (procentowy przyrost war-to!ci konsumpcji w cenach sta ych z 1995 r.); % C/C(1) – parametr autoregresji równania kon-sumpcji – wzgl$dny przyrost warto!ci konkon-sumpcji z rocznym opó'nieniem; Z1990, Z1982, Z1999, Z1960 – zmienne zero-jedynkowe.

*ród o: Obliczenia w asne w programie GRETL.

Kolejnym krokiem by a identyfikacja i analiza w asno!ci równania opisuj%-cego kszta towanie si$ wspó czynnika wtórnej proporcji p ci M/F. Szereg ten charakteryzowa si$ statystycznie istotnym trendem spadkowym (–0,00031) w ca ym analizowanym okresie (tStat=–6,3792, p=0,0000)4. W te!cie ADF nie

uzyskano istotnie ujemnych warto!ci parametrów przy opó'nionych zmiennych M/F, a zatem nie by o podstaw do odrzucenia hipotezy H0, &e proces jest

zinte-growany w stopniu 1 (d=1), jest niestacjonarny. W wyniku jednokrotnego ró&ni-cowanie (przej!cie na pierwsze ró&nice zmiennych) otrzymano nowy szereg d_M_F=M/F(t)–M/F(t–1), który by szeregiem stacjonarnym. W warunkach

pol-skich modelowanie szeregu czasowego M/F wymaga o: po pierwsze ró&nicowa-nia (d_M_F), a po drugie, uwzgl$dnieró&nicowa-nia w równaniu zmiennych zero-jedynkowych, które eliminowa y wp yw obserwacji nietypowych wyst$puj%cych w szeregu.

Analiza funkcji autokorelacji cz%stkowej i ca kowitej pozwoli a wskaza" na istotno!" pierwszych opó'nie# dla procesu autoregresyjnego AR(p) (PACF) i procesu !redniej ruchomej MA(q) (ACF). Przy estymacji równania nale&y si$ jednak upewni", czy nie ma potrzeby uwzgl$dni" dodatkowych opró&nie# dla pierwszych ró&nic zmiennej M/F (zale&nej).

4 W latach 1956–2005 wska'niki wtórnej proporcji p ci (M/F) zmniejszy si$ z 1,0698 do 1,0587.

(9)

Rys. 3. Warto!ci autokorelacji PACF i ACF dla wska'nika d_M_F w latach 1956–2005 *ród o: Obliczenia w asne w programie GRETL.

Ostatecznie zbudowano model oparty na ró&nicy M/F(t)–M/F(t–1), w którym

wyst$powa y dwa opó'nienia zró&nicowanej zmiennej d_M_F oraz jedno opó'-nienie dla !redniej ruchomej. Tak&e w tym przypadku dla efektywnego modelo-wania szeregu konieczne okaza o si$ wyeliminowanie pewnych nietypowych warto!ci, poprzez wprowadzenie zmiennych zero-jedynkowych w latach 1959, 1963, 1974, 1980 i 1995. Jako zmienn% obja!niaj%c% do równania wprowadzono tak&e opó'nione o rok reszty wyznaczone z równania procentowej zmiany kon-sumpcji (tablica 1). Inaczej mówi%c równanie ró&nic M/F zosta o uzupe nione o pewn% dodatkow%, zagregowan% zmienn% zale&n%, wyja!niaj%c% kszta towanie si$ nieobja!nionych przez model konsumpcji zmian spo&ycia prywatnego.

W efekcie skonstruowany zosta istotny statystycznie model ró&nic proporcji p ci d_M_F z rocznym opó'nieniem w stosunku do zmian przyrostu konsumpcji (tablica 2). Wszystkie oszacowane parametry okaza y si$ istotne statystycznie na poziomie istotno!ci -=0,01. Przy wyborze ostatecznego modelu pos u&ono si$ najni&sz% warto!ci% kryterium informacyjnego Akaika, kryterium bayesowskie-go Schwarza i logarytmu wiarybayesowskie-godno!ci, a poprawno!" skonstruowanebayesowskie-go mode-lu (d_M_F) potwierdzi a równie& analiza reszt, która wykaza a, &e nie s% one skorelowane w czasie, a ponadto maj% rozk ad normalny.

(10)

Tablica 2. Estymacja ARIMA(2,1,1) z wykorzystaniem 49 obserwacji 1957–2005 – zmienna zale&na: d_M_F

Zmienna Wspó$czynnik B$"d stand. Statystyka t warto%& p

d_M_F(1) –1,62112 0,0981198 –16,5219 <0,00001 d_M_F(2) –0,698263 0,0976238 –7,1526 <0,00001 MA(1) 1 0,0653071 15,3123 <0,00001 Z1959 0,00967624 0,00229586 4,2146 0,00003 Z1963 –0,00653219 0,00227051 –2,8770 0,00402 Z1974 0,0110884 0,00227685 4,8701 <0,00001 Z1980 –0,00712909 0,00225113 –3,1669 0,00154 Z1995 0,00892118 0,00228617 3,9022 0,00010 e % C/C(1) –0,000364317 0,000123787 –2,9431 0,00325

,rednia arytm. zm. zale&nej = –0,000226531 Odchylenie std. zm. zale&nej = 0,00538005 ,rednia z zaburze# losowych = –0,000427523 Wariancja z zaburze# losowych = 7,2236e–006

Logarytm wiarygodno!ci = 219,179 Kryterium informacyjne Akaika = –418,357 Kryterium bayesowskie Schwarza = –399,439 Kryterium inform. Hannana-Quinna = –411,18 d_M_F – zmienna zale&na, warto!ci M/F po jednokrotnym zró&nicowaniu – szereg stacjonarny; d_M_F(1), d_M_F(2) – dwa parametry autoregresyjne równania d_M_F, odpowiednio z rocznym i dwuletnim opó'nieniem; MA(1) – parametr !redniej ruchomej, oszacowany sk adnik losowy równania M/F z rocznym opó'nieniem (1); Z1959, Z1963, Z1974, Z1980, Z1995 – zmienne zero-jedynkowe, e % C/C(1) – zmienna „reszty z modelu konsumpcji” z rocznym opó'nieniem (1).

*ród o: Obliczenia w asne w programie GRETL.

Rys. 4. Warto!ci teoretyczne i empiryczne modelu d_M_F=M/F(t)–M/F(t–1) *ród o: Obliczenia w asne w programie GRETL.

(11)

Rys. 5. Autokorelacja reszt modelu M/F(t)–M/F(t–1) *ród o: Obliczenia w asne w programie GRETL.

Rys. 6. Normalno!" rozk adu reszt modelu M/F(t)–M/F(t–1) *ród o: Obliczenia w asne w programie STATISTICA.

(12)

Warto!" statystyki Shapiro-Wilka dla reszt z modelu d_M_F wynios a 0,9616, a poziom prawdopodobie#stwa p=0,1098. Na poziomie istotno!ci -=0,05 obliczony poziom p>-, zatem nie by o podstaw do odrzucenia hipotezy H0, &e reszty maj% rozk ad normalny (Doma#ski, Pruska 2000).

Podsumowuj%c otrzymane wyniki nale&y zauwa&y", &e ocena parametru przy zmiennej „reszty z modelu konsumpcji” i jego odchylenie standardowe wskazuj% na istotno!" i stabilno!" skonstruowanego modelu. Warto!" oszacowa-nego parametru dla zmiennej „e + C/C(1)” by a 2,9 krotnie wy&sza do jego od-chylenia standardowego, inaczej mówi%c odchylenie standardowe oszacowanego parametru stanowi o 34% jego warto!ci. Implikuje to, &e nale&y odrzuci" hipote-z$ H0 o braku wp ywu stresu ekonomicznego na wska'nik M/F na rzecz

alterna-tywnej, &e wyst$puje wp yw czynnika ekonomicznego na ró&nice wska'ników wtórnej proporcji p ci M/F(t)–M/F(t–1). Jednak&e ujemna warto!" estymowanego

parametru przy zmiennej „reszty z równania konsumpcji” nie pozwoli a w przy-padku Polski potwierdzi" hipotetycznej, w a!ciwej, jednokierunkowej zale&no-!ci, &e spadek spo&ycia prywatnego w okresie „t–1” powoduje spadek ró&nicy M/F(t)–M/F(t–1) w okresie „t”. Nie potwierdzi a si$ tym samym hipoteza odno!nie

kierunku zmian (spadku) samego wspó czynnika M/F(t), na skutek spadku

uro-dze# dzieci p ci m$skiej M i/lub wzrostu urouro-dze# dzieci p ci &e#skiej F. VII. WNIOSKI DLA POLSKI

Na podstawie poczynionych wy&ej analiz mo&na sformu owa" nast$puj%ce wnioski. Po pierwsze: w ca ym analizowanym okresie (1956–2005) w Polsce wy-st$powa statystycznie istotny spadkowy trend wska'nika wtórnej proporcji p ci M/F. Po drugie: z faktu, &e model ró&nic proporcji p ci d_M_F okaza si$ stabilny, lecz wyst%pi a ujemna zale&no!" pomi$dzy przyrostem spo&ycia prywatnego (kon-sumpcj%) w okresie „t–1”, a ró&nic% M/F(t)–M/F(t–1) w okresie „t” wynika, &e istnieje

tak&e ujemna zale&no!" mi$dzy przyrostem konsumpcji w okresie „t–1”, a warto!ci% wspó czynnika M/F(t). Nale&y bowiem zauwa&y", &e gdy konsumpcja oddzia uje na

d_M_F ujemnie i rocznym opó'nieniem (t–1), to przy spadkowym trendzie wtórne-go wska'nika proporcji p ci M/F, spadek ró&nicy pomi$dzy wspó czynnikami M/F(t)

– M/F(t–1) mo&e nast%pi" tylko w wyniku spadku M/F(t) w okresie bie&%cym (t).

W!ród przyczyn, które mog y spowodowa", &e ostatecznie dla Polski nie uda o si$ potwierdzi" kierunku wp ywu stresu ekonomicznego na kondycj$ bio-logiczn% ludno!ci, jaki postuluj% Trivers i Willard mo&na wymieni": krótki jak na modele ARIMA szereg czasowy 50 obserwacji (dla Szwecji wykorzystano 129 obserwacji), „niedok adno!"” danych dotycz%cych warto!ci konsumpcji gospodarstw domowych w czasie, czy istotne statystycznie ró&nice w kszta to-waniu si$ wska'nika M/F na wsi i w mie!cie. Nale&y jednak doda", &e odrzuco-no hipotez$ o braku wp ywu zmiany konsumpcji na zmiany wska'nika M/F, co sk ania do prowadzenia dalszych, szczegó owych analiz w tym zakresie.

(13)

BIBLIOGRAFIA

Byrne J., Warburton D. (1987), Male excess among anatomically normal fetuses in spontaneous abortions, American Journal of Medical Genetics, vol. 26, s. 605–611.

Cagnacci A., Renzi A., Arangino S., Alessandrini C., Volpe A. (2004), Influences of maternal weight on the secondary sex ratio of human offspring, Human Reproduction, vol. 19, s. 442–444. Catalano R. (2003), Sex ratios in the two Germanies: a test of the economic stress hypothesis,

Humman Reproduction, vol. 18, s. 1972–1975.

Catalano R.A., Bruckner T. (2005), Economic antecedents of Swedish sex ratio, Social Science

and Medicine, vol. 60, s. 537–543.

Doma#ski Cz., Pruska K. (2000), Nieklasyczne metody statystyczne, PWE, Warszawa.

Figa-Talamanca I., Carbone P., Lauria L., Spinelli A., Ulizzi L. (2003), Environmental factors and the proportion of males at birth in Italy, Archives Environmental Health, vol. 58, s. 119–124. Fukuda M., Fukuda K., Shimizu T., Yomura W., Shimizu S. (1996), Kobe earthquake and reduced

sperm motility, Human Reproduction, vol. 11, s. 1244–1246.

Fukuda M., Fukuda K., Shimizu T., Moller H. (1998), Decline in sex ratio at birth after Kobe earthquake, Humman Reproduction, vol. 13, s. 2321–2322.

Graffelman J., Hoekstra R.F. (2000), A statistical analysis of the effect of warfare on the human secondary sex ratio, Human Biology, vol. 72, s. 433–445.

Gutierrez-Adan A., Pintado B., De la Fuenta J. (2000), Demographic and behavioral determinants of the reduction of male-to-female birth ratio in Spain from 1981 to 1997, Human Biology, vol. 72, s. 891–898.

Hobel C.J., Dunkel-Schetter C., Roesch S.C., Castro L.C., Arosa C.P. (1999), Maternal plasma corticotropin-releasing hormone associated with stress of 20 weeks' gestation in pregnancies end-ing in preterm delivery, American Journal of Obstetrics and Gynecology, vol. 180, s. 257–263. James W.H. (1998), Sex ratio of offspring of diabetics, The Lancet, vol. 351, s. 1514.

Jarrell J. (2002), Rationale for study of the human sex ratio in population studies of polluted envi-ronments, Cad Saud Publica, vol. 18, s. 429–434.

Jongbloet P.H., Roeleveld N., Groenewoud H.M. (2002), Where the boys aren’t: dioxin and the sex ratio, Environmental Health Perspectives, vol. 110, s. 1–3.

Maddala G.S. (2006), Ekonometria, Wydawnictwo PWN, Warszawa.

Martuzzi M., Tanno N. Di, Bertollini R. (2001), Declining trends of male proportion at birth in Europe, Archives Environmental Health, vol. 56, s. 358–364.

Mocarelli P., Gerthoux P.M., Ferrari E., Patterson D.G.Jr, Kieszak S.M., Brambilla P., Vincoli N., Signorini S., Tramacere P., Carrer V., Sampson E.J., Turner W.E., Nidham L.L. (2000), Pa-ternal concentrations of dioxin and sex ratio of offspring, The Lancet, vol. 355, s. 1858–1863. Pergament E., Todydemir P.B., Fiddler M. (2002), Sex ratio: a biological perspective of "sex and

the city", Reproductive BioMedicine Online, vol. 5, s. 43–46.

Peterka M., Peterkova R., Likovsky Z. (2004), Chernobyl: prenatal loss of four hundred male fetuses in the Czech Republic, Reproductive Toxicology, vol. 18, s. 75–79.

Ruder A. (1986), parental factors affect the sex ratio, Human Biology, vol. 58, s. 357–366. Trivers R.L., Willard D.E. (1973), Natural selection of parental ability to vary the sex ratio of

offspring, Science, vol. 179, s. 90–92.

Vartiainen T., Kartovaara L., Tuomisto J. (1999), Environmental chemicals and changes in sex ratio: analysis over 250 years in Finland, Environmental Health Perspectives, vol. 107, s. 813–815.

Welfe A. (1998), Ekonometria, Wydawnictwo PWE, Warszawa.

Zorn B., Šu.ur V., Stare J., Meden-Vrtovec H. (2002), Decline in sex ratio at birth after 10-day war in Slovenia, Humman Reproduction, vol. 17, s. 3173–3177.

)%dzi#ska E. (2003), Fluctuating asymmetry of some head structures and its possible causes,

(14)

El bieta !"dzi#ska, Iwona Rosset Czes$aw Doma#ski, Artur Mikulec

ARIMA MODELLING IN RESEARCH ON THE RELATIONSHIP BETWEEN THE BIOLOGICAL CONDITION OF HUMAN POPULATIONS AND THE LEVEL

OF ECONOMIC STRESS Abstract

The research on the relations between economic stress and the value of secondary sex ratio (SSR) was initiated by Trivers and Willard (1973). The seminal study in this field speculated that smaller (than needed) consumption of goods and services might sufficiently stress human popula-tions and make the secondary sex ratio lower.

In order to verify the hypothesis that the observed time-series of secondary sex ratio (SSR) in Poland is declining with the deterioration in „economic conditions”, the ARIMA mathematic model of both analysed phenomena (according to the statistical procedure proposed by Catalano and Bruckner (2005)) was constructed. The analysis is an attempt to answer the question: if the statistically important decline of SSR in Poland after the Second World War was an effect of deterioration of economic condition.

Cytaty

Powiązane dokumenty

5 Poka», »e w przestrzeni Hausdora punkty s¡ domkni¦te, a ci¡gi zbie»ne maj¡ tylko jedn¡

W ka»dym podpunkcie w poni»szych pytaniach prosimy udzieli¢ odpowiedzi TAK lub NIE, zaznaczaj¡c j¡ na zaª¡czonym arkuszu odpowiedzi.. Ka»da kombinacja odpowiedzi TAK lub NIE w

- ściśle rosnąca wtedy i tylko wtedy, gdy jej pochodna jest nieujemna oraz między każdymi dwoma punktami przedziału P znajduje się punkt, w którym pochodna ' f jest dodatnia, -

Sformuªowa¢ i udowodni¢ twierdzenie o jednoznaczno±ci rozkªadu per- mutacji na iloczyn cykli

Czy każdą funkcję ciągłą na odcinku domkniętym można przedłużyć do funkcji ciągłej na całej

Poka», »e ka»da funkcja wypukªa na przedziale (a, b)

Każda podprzestrzeń skończeniewymiarowa jest podmo- dułem skończenie generowanym.. (12) Niech A będzie addytywną

(Teza zadania jest prawdziwa także przy słabszym założeniu, że f jest różniczkowalna prawie wszędzie.).