Szczutek : pisemko humorystyczne. R. 28, nr 1 (1896)

5 j » 5 * ' a 3 <2*

fc 5*5 nSS w ?->

5*

Lwów, Nieöziela dnia 5. Stycznia 1896. m i m

X X V II. rok istnienia.

P IS M O S A T Y ę Y g Z N O p O L d T Y < 2 Z N E .

„ S z c z u t e k “ w y c h o d z i o d r o k u 1 8 6 8 .

P ren u m era ta w y n o s i:

eałorocznie . , . 10 zł. I dwieróroeznie . . 2 „ 50 półrocznie . . . . 5 „ | miesięcznie . . . — „ 85 I r T - o - n a e r p 03 e d . y i j . c z 3 r I s o s z t i a j e 2 0 c e n t ó w . Prenum erow ać można w A d m in is tra c ji „G azety N arodow ej“ ul.

L udw ika 1. 3., we w szystkich k sięg arn iach , A jencjach dzienników w szystkich urzędach pocztowych.

L isty należy adresow ać:

Eedałccja „Szezutka“ ulica Karola Ludwika 3.

ct.

K arola i na

OGŁOSZENIA przyjm uje w e L w o w ie : A d m in istracja „G azety Narodowej ul. K arola L udw ika 1. 3. po 6 ct. za wiersz jedno szpaltowy lub jego miejsce a nadesłano po 30 ct. od wiersza. — W P a r y ż u : C. Adam (Ciborowski), o . rue du F o u r ; P aris. — W e W ie d n iu : H aasenstein & V ogler (Otto Maasr W alfischsasse 10. Rudolf M osse, S eilerstädte 2 ; A. O ppelik, G rünangeo gasse 12; M. Dufces W ollzeile 6 ; II. Schallek, W ol!;;eile 11. i J . Dann- berg I . Kumpfgasse 7 . — W H a m b u r g u : A .S te in e r . — W F r a n k f u r c i e : n.M . H aasenstein & V o g le r; G. L . Daube & C o m p.— W W a r s z a w ie : K eichuiann

& F ren d ler.

P ien iąd ze należy przes)'łać pod ad resem :

Administracja „Gazety Narodowej“ we Lwowie. _________

Rusinom do opłatka.

„Myr wam b ra tia “ szlemy wam serdecznie Do opłatka — i ściskamy dłoń —

W szak w spokoju żyć wszystkim bezpiecznie A braterstwo najdzielniejsza b ro ń !

W dawne czasy cofnijmy się w tej chwili Przejdźmy w myśli długi szereg lat —

W zgodzie z sobą, dziady nasi żyli, Bez różnicy — jako z bratem b rat!

„Myr wam b ra tia“ — głuszy okrzyk dziki W szak niezgoda gości pośród was — Złe podszepty łamią wasze szyki, Do jedności już powrócić c z a s!

W strony wrogie rwie się wciąż was wielu.

Chociaż szczęście pośród waszych chat...

Dążcie zgodnie do jednego celu —

„Myr wam b ra tia “ i na cały ś w ia t!

Szach-mat.

l i r t .

W Sądzie.

Obrońca-.... Nie po­

mijajcie panowie je­

dnej okoliczności, któ ­ ra tak przem awia za moim klientem. Oto człowiek ten ofiarował zrabowane przedmioty swej teściowej w da­

rze — a, czyn ten jest dowodem wielkiej dobroci serca i deli­

katności oskarżonego, na które my byśmy się pewnie nie zdo­

byli...

Miedzy literatami.

Wojna.

— A cóż będzie w ojna? pan się na tem rozumie, boś dzienni­

karz.

— A która godzina?

— Pół do drugiej.

— Z pewnością bę­

dzie ale z moją żoną, bo się będzie gniewać że tak późno przycho­

dzę. O n: Ze w szystkich języ k ó w n a jtru d n ie jsz y angielski, a inaczej mówi.

O na: To ta k ja k i u nas, pisze się posag, a mówi się

bo inaszej się pisze, m iłość.

— W iesz moje prace kosztują mnie b a r­

dzo m ało czasu.

— No to kosztują cię tyle ile są w arte.

DysKrecya.

Sędzia: Prosiłbym pa­

nią o podanie wie­

ku do protokołu.

B a n ia : Zostawiam to dyśkrecyi W ielm o­

żnego sędziego.

Na ulicy.

— D la czego n ie u k ło n iłe ś się p a n u Y.

— A no b o n ie je s te m p o g a n in e m i b a łw a n o m się n ie k ła n ia m .

Szczjt grzeczności.

— Po kim pani w żałobie?

— Po nieboszczyku mężu.

—- Ja niestety także jestem wdowcem.

— O jak to grze­

cznie z pańskiej strony.

Dowcipny.

S p o tk ałe m znajom ego — s tra s z n ie ro zsie rd zo n y S k a r ż y ł się n a b ezm iern e w y m a g a n ia żony, P o w i a d a : „ T a k o b ie ta je szc ze m nie z ru jn u je , Co ty d z ie ń now ej s u k n i odem nie w y m a g a — A c h •— m oda, to d la m ężów n a js tra s z n ie js z a

p la g a , K a ż d y m i p rz y z n a słu sz n o ść , bo k a ż d y to

c z u je ! W sp o m n ie n iem tam zo stałem d o tk n ię ty niem ile, B o m oda i m nie n ie ra z ju ż z a tr u ła chw ile,

"W ięc n a zn a k , że s ta n je g o g łę b o k o w spółczuję S erd ee żn ie d ło ń m u śc isk a m i s z e p n ą łe m :

B ia d a ! — A on m i rz e k ł z u śm ie c h e m : J e s t i n a to ra d a , Bo chociaż ona ż ą d a , ja je j n ie k u p u ję.

Szach-mat.

Trój przymierze.

N ic nowego nie m a n a świecie, J a k z Ben-A kiby u st wiecie — I trój przy m ierzą czułości

Istn ia ły ju ż w zm ierzehłej przeszłości!

W szak ju ż w b iblii kronikarz sta ry A lians trzech króli wspomina, Gdy nieśli do Betleem dary I pokłon dla Bożego Syna. — Zm ieniły się czasy na świecie, J a k sam i dokładnie to wiecie — A trój przy mierze — aż miło — Po w iekach znowu o d ż y ło ! Lecz inne jego są cele — A drogi kręte, nie la d a — Bo radzą wciąż przyjaciele, Ja k b y ograbić sąsiad a!

--- Szach-mat.

(Czysty zysl^.

— Jak się m asz?

— Nieźle!

— Jakto n ie ź le !

— A nieźle bo się ożeniłem.

— Z miłości?

_ Nje _ tylko mi jedzenie restauracyjne nie smakowało.

— No i cóż na tem zyskałeś?

— Jakto co? teraz przepadmn za jedze­

niem restauracyjnem .

W cu kiern i.

—

Cóż ci się stało, żeś tak i z ły ?

— A bo w idzisz mój kochany, co chw ila mnie na u lic y zaczepiają żydzi.

— No to bądź kontont — będą ludzi m yśleli

żeś aferz3rsta i masz intoresa.

— Mojsze, co ty m i życzysz n a ty n now y ro k ?

— J a ci życzy jeszczy jed y n krach,

a będziesz m ilioner.

O smołowcu

„TJtknie n a traw ie , k to m a p e c h u los, U p ad n ie n a g r z b i e t , a potłucze n o s ! u Ź e to t i k je s t, przy zn a n aw e t owca

M yśląca — bo nie potrzeba bynajm niej pechow ca, B y się poślizgnąć, g d y ro sa n a tra w ie , L u b g d y gololedź leży n a m uraw ie W ię c g d y się czujesz ju ż b lisk i upad k u , Ź e sobie dalej pojedziesz n a — plecach, T o z ciekaw ości o g l ą d n i e s z się za się , N a czem ś to u tk n ą ł — i w tym am barasie Z apom nisz tw arz y zw rócić w m iejsce swoje, I tłuczesz p l e c y , n o s i... w szystko tro je . T. P.

Ł l s t

chórzystki lw ow skiej do krakowskiej.

Moja tykochana.

Wiż powim ciraań ka ży u nas tak wszystki fa cety skrachow any ży już lepi ni można. Jużym w Syparatcy ni była zy dwa raisioncy i to ostatnim razym był ci jakiś komiwojażyr co rozwoził gum ielasty- czny ka losze i inszy damskie rzaczy. Tera ci uśmicha si nowaera bo ma być opera i uperetka. Mysz koski ten wisz co mu ukra­

dli tysionczki zrobił ci si dyrektur cało gembo. Radwanka je s t u niego pirsza pri- madon na a druga byr Toletka, obi ci tag wyglondajo jak chrabiny, obi stłuścieli i widać ży si im dobrzy powodzi.

M ysz-koski w obyrsztajgerzy je st taki ży Miszwiński moży mu iść pocy gara a bo Gucki spiwa jak paga nini. W naszym sta ­ tecznym metro poli tarnem tyatrze ci sza dyrechtor Zyzio co teraz przybewał dzie cinny churoby dyf teryi sadzi si na kla-sy- czność i daje stare ka watki Donkar losa i samy przyzwo Ite sztu czydła a tu publika chce trochy z pikan tności. Naszy ar tystki Nawracalska, Bednarska, Krzyczkowska, Bo- ciańska tak jak be ich nie było, siedzom w pokoju i studjujom nowesztuki. Ga Siński spaceruji w swoich grono Stajach i za wra- cagło w całyj ulicy Karolalu dwika a ży jest przystoj ny, to wisz ży z nim nim ażar tu.

Miałambyć anga żowana do Trupy myszkow­

skiego ale muj do ktor powiedział ży mi si wystara o pod wyż szenie i ży dostany fe.

A teraz życzy ci z no wym rokiem w szel­

kich przyjemności a nierób myzaliansu tu­

ta w u .

t w °Ja A n -d a .

Rzekł mądre słowo.

Movvca 1 .: (z zapałem) Panowie !Tu czas i miejsce po temu, abyśmy dali wyraz obu­

rzeniu naszemu na działalność owego pana i potępili go z a o c z n i e . Podpiszm y się jako jed en mąż na proteście. Będzie to dlań wielkim policzkiem!...

Mówca I I . : (Ze spokojem). Co tam robić szopy! Najlepiej go t u ignorujmy, traktując per non cst. __________ T. P.

I życia emaiicypowaiiep małżeństwa.

On (dr. med. i ch ir.): Raz ci już tę buzię zamknę na w ieki: w narkozie*) wargi połączę szw em !

Ona (także dr. med. i chir.): O to dasz mi sposobność do wygłoszenia odczytu na najbliższym zjeżdzie chirurgów : „o no­

wym sposobie s t o m a t o p l a s t y k i * * ) roz­

ciąć policzek, obrąbie tak utworzony otwór ust, przemieścić język naprzeciw tegoż otworu i — (z uciechą) znowu mówić będę t

Fabricius da Aquapendcnte.

*) W uspieuiu. — **) W ytw orzeniu ust.

— N ie lubię w ąchać prochu, bom g o

nie wynalazł.

Kupujcie kalendarze.1)

Czas chociaż s ta ry , nie w strz y m u jm y k ro k u — J u ż , d zięki B ogu, i po N ow ym R o k u — W ię c now a często sposobność się z d a rza, Że trz e b a z a jrz e ć znów do k ale n d a rz a , A żeb y w iedzieć, k ie d y są zaćm ien ia — K ied y się kom u m a sk ła d a ć ży c ze n ia — K ie d y j e s t m niejszy , k ie d y w ię k sz y św ię ty — K ie d y m a k się ż y c b y ć w pełn i — n a d ę ty — Do k ie d y z a p u s t trw a ochota w ściek ła , A p o st od k ie d y , b y ś n ie w laz ł do p ie k ła - K ie d y W ie lk a n o c , a z n ią u tra p ie n ie N a n asze ch u d e sa k ie w k i — k ie sze n ie — K ie d y w ek selek za p łacić w y p a d a ,

B y nie przeoczyć te rm in u , bo b ia d a — K ie d y początek m ie sią ca n a s ta je

A z nim się zjaw ią ssą ce ży d k ó w z g r a je — Słow em , te j k s ię g i k aż d em u p o trze b a,

T a k j a k p o w ietrz a, j a k k a w a łk a c h le b a ! W ięc g d y ro k c a ły chcesz ż y ć a k u r a tn ie I nie w p aść przez tw e zapom nienie w m a tn ię , P o słu c h a j r a d y — a nie ra d z ę z d ra d n ie — Od te g o m ożesz o chronić się s n a d n ie : K u p — je ś liś z n ik ą d nie d o s ta ł w d arz e - N a ro k d z ie w ię ć d z ie sią ty sz ó sty k a le n d a rz e !

Szach-mat.

Ż y c z e n ie n o w o r o c z n e .

— O by te n ro k b y ł ostatnim naszego panieństw a.

— Cóż znowu, pow iedz raczej pierw szy k w a rta ł teg o roku

*) N ajlepszy kalondarz „ Noworocznik lla lic z a -

nina“ .

Widzisz moja francuzeczko, jak ładnie sprawiliśmy się z Anglią, a sułtana pod nahajką trzymamy.

Nowy rok świetnie się nam zapowiada.