• Nie Znaleziono Wyników

Życie w Izraelu - Sara Barnea - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Życie w Izraelu - Sara Barnea - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

SARA BARNEA

ur. 1930; Tomaszów Lubelski

Miejsce i czas wydarzeń Izrael, współczesność

Słowa kluczowe Izrael, współczesność, religia, stosunki izraelsko-arabskie

Życie w Izraelu

Tutaj chcieli stworzyć nowy typ człowieka – Żyda pracującego na ziemi, znającego wszystkie rodzaje egzystencji ludzkiej. Ben Gurion podczas swojej pierwszej kadencji powiedział: – Jak będziemy mieli policjanta żydowskiego i będziemy mieli złodzieja żydowskiego, to będzie państwo żydowskie. Teraz mamy za dużo już tych złodziei.

Jesteśmy całkiem normalnym państwem, w którym nie wszyscy są zadowoleni, bo to nabrało drugi całkiem kierunek. Nie udało nam się stworzyć państwa, gdzie religia by nie miała takiego wpływu na nasze życie codzienne. Są [obszary] życia, którymi kierują urzędy religijne – śmierć, ślub, różne inne, przynależność do żydostwa i tak dalej, to jest w rękach religijnych. I mamy problem z tym. Ja się boję tego, strasznie się boję, bo wzięli miasto jak Tweria – było piękne miasto na północy, ciekawe galerie, siedzieli tam artyści, malowali, tam był piękny krajobraz. Polacy, znaczy Żydzi polskiego pochodzenia, jechali tam na urlop latem, bo tam było chłodniej. Nie ma śladu po tym, co było, teraz się osiedlili tam nabożni Żydzi. Nie ma galerii, nie ma tam artystów. Tam jak jest sobota, zamknięte są ulice, żeby nie można było wjeżdżać, wyjeżdżać, nie ma restauracji niekoszernej. I to samo zrobią z Jerozolimą. Oni nam mogą popsuć dojście do jakiegoś porozumienia z Arabami, ci radykałowie. I żeby zrozumieli, że Arabowie mają też tu [swoją] część i my nie możemy opierać się o nasze dwa tysiące lat [historii] ani na Biblii. Siedzą tu ludzie, nie możemy ich wygnać – oni siedzą tu, urodzili się tu. Albo ma być tu jeszcze jedno państwo arabskie, albo coś [trzeba] zrobić z tym, bo tak dalej nie może być. My nie możemy żyć na mieczach, na wojnach. Bo tu jeden wybija drugiemu oko. Wszyscy będą pod koniec ślepi. Mamy problemy.

(2)

Data i miejsce nagrania 2009-09-23, Ramat ha-Szaron

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Justyna Molik

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Nieraz ja trzy razy podchodziłem do ula, tylko dekiel podniosę, a szarańcza siada i gryzą.. Najgorzej one wtedy gryzą, jak jest

Wpływ Holokaustu na ludzi był bardzo fascynujący, bo człowiek wierzący bardzo często tracił wiarę w Boga.. Starali się na przykład objaśniać, że to jest próba Boga

Ja, jaką siłą nie wiem, może pod wpływem rodziców czy rozmów, czy tego, że miałam krewnych w Izraelu i zawsze była rozmowa o potrzebie [pojechania] do świętej

Jak zamykam oczy, widzę to miejsce, gdzie myśmy mieszkali, widzę Lubartowską, widzę pochody kościelne, które bardzo na mnie oddziaływały.. Jest nostalgia, jest czysta nostalgia za

Izrael (2006), Lublin, Tomaszów Lubelski, Mirla Gorzyczańska, Szmuel Frydman, dwudziestolecie międzywojenne, rodzice, Chełm,

Ale w sobotę nie wolno mówić o pieniądzach, nie wolno liczyć pieniędzy i nie wolno dawać pieniędzy, więc ten, który się zajmował tymi wszystkimi sprawami, miał takie kartki, i

To znaczy, że kiedy jesteś na takim poziomie, że masz kontakt z ludźmi, to widzisz jeszcze drugiego, innego człowieka, ale kiedy się wzbogacisz, zamkniesz się w swoim bogactwie,

Ja się bardzo bałam otoczenia, ja tak bardzo chciałam, żeby mnie lubili, żebym nie miała tego uczucia, że ktoś mnie tak bardzo nienawidzi. Dlatego ja zawsze tak jakoś ukrywałam