Życie w powojennym Szczecinie - Sara Barnea - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

SARA BARNEA

ur. 1930; Tomaszów Lubelski

Miejsce i czas wydarzeń Szczecin, okres powojenny

Słowa kluczowe Szczecin, okres powojenny, Żydzi, antysemityzm, decyzja o wyjeździe z Polski

Życie w powojennym Szczecinie

Po wojnie wróciliśmy z ZSRR i osiedliśmy w Szczecinie, tam było bardzo dużo Żydów ocalałych w różny sposób. Byli tacy, którzy przyjechali od razu z obozów, byli tacy po marszu śmierci. I od razu całkiem jakoś naturalnie każdy sobie wybrał swoją drogę na przyszłość. Miałam dużo przyjaciół, którzy od razu byli włączeni do młodzieży komunistycznej. [Pochodzili] z domów nabożnych czy religijnych, ale zostali sami, samotni całkiem. I oni się zebrali w jednym mieszkaniu, wspólnota taka, żyli razem.

Wszyscy od razu zaczęli się uczyć i większość należała później do partii komunistycznej. Ja, jaką siłą nie wiem, może pod wpływem rodziców czy rozmów, czy tego, że miałam krewnych w Izraelu i zawsze była rozmowa o potrzebie [pojechania] do świętej Ściany Płaczu – rodzice moi byli tu w 1925 roku i wyjechali stąd, i nie mogli sobie tego podarować, że opuścili Izrael – widocznie to wpłynęło na mnie, że wybrałam stronę aliji i syjonistyczną realizacji nowego człowieka, pracującego. W międzyczasie wpływ antysemityzmu był taki duży i taki gnębiący, widział w nas w większości parazytów, którzy żyją z handlu, czy z jakichś nieuczciwych dochodów na rachunek Polaków. A to przecież był jakiś wybór możliwych zajęć, bo nie wszędzie mógł Żyd rozwijać się w Polsce. Miał ograniczone [możliwości], nawet kredyt w banku był ograniczony, żeby nie mógł rozwijać handlu szerszego niż Polacy. I to było napisane, to było wiadome. Więc i tym byłam nasycona.

Data i miejsce nagrania 2009-09-23, Ramat ha-Szaron

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Justyna Molik