Przesłanie - Jan Ignaciuk - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Straciła całą rodzinę, ale jednak ja tu przyjechałam do kraju, to miałam tutaj zmowę z dziadkiem i z babką, którzy się też w Zielonce uratowali, ale wtedy

I ja wiem, że były takie opowiadania, że w małych miasteczkach, gdzie się nie wiedziało, otwierało się drzwi, to jest część Hagady, którą się czyta, to w pewnym miejscu

I później jak przyszli z cerkwi lub z kościola to tymi wierzbami dzieci i dziewczh, dziewczęta i chlopa bili się i mówili takie słowa: Werba bije, nie zabije za

To byla wieś, dwadzieścia rodzin bylo Ukraińskich, a reszta ze stu rodzin, to byly rzymskokatolicy, ale oni byli przedtem prawoslawnymi, później byli unitami, jak w dziewięćset

powrósło tak, powrósło, kładło się na to zboże i kolanem się przyciskało i się zakręcało i wpychało żeby się nie tego. Tak tak i później się stawiało

[Wcześniej nie wolno], bo Jan święty nie oświęcił wody, a nie kąp się tam, bo [...] Jan nie oświęcił wody, ale oni już teraz nie słuchają tego, kiedyś to było przykazane

Ziemniaki w jesieni zbierali, kopali z, kobiety razem wspólnie takie ru, rubili do kopania, wspólne to były, tołoka robili, tołoke taką, czyli wspólne u jednej z,

[…] wołoczebne, to kobie, to kobiety, które mialy chrześniaków, lub chrześniaki, chrześnice, to darowali na Wielkanoc podarki takie, jajka, pisanki, kraszanki,