• Nie Znaleziono Wyników

UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Kod ECTS: AAABB-CD-E_F AAA - Kod dziedziny w systemie ECTS, BB - numer kierunku, C - 1 studia pierwszego stopnia (inżynierskie lub licencjackie), 2 - studia drugiego stopnia, 3 - studia jednolite magisterskie, 4 - studia trzeciego stopnia, 5 - studia podyplomowe, D - numer specjalności, E - grupa przedmiotów, F - kolejny numer przedmiotu w podzbiorze.

UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE

Wydział Nauk Technicznych

Sylabus przedmiotu / modułu - część A

06047-11-A ECTS: 5 CYKL: 2016Z

MATEMATYKA I MATHEMATICS I

TREŚCI MERYTORYCZNE ĆWICZENIA:

Liczby zespolone: moduł, argument, sprzężenie, postać algebraiczna, trygonometryczna, wykładnicza; działania na liczbach zespolonych. Macierze: działania na macierzach. Wyznaczniki: własności i zastosowania. Układy równań liniowych: wzory Cramera, Zbiory liczbowe: działania na zbiorach, ograniczoność zbiorów; funkcje i ich wykresy: monotoniczność, odwrotność, złożenie funkcji. Ciągłość i granice funkcji: obliczanie granic funkcji, granice jednostronne, niewłaściwe; badanie ciągłości funkcji; własności funkcji ciągłych; badanie asymptot wykresu funkcji. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej: obliczanie pochodnej funkcji w punkcie, liczenie granic funkcji z reguły de l'Hospitala, monotoniczność funkcji różniczkowalnej, punkty krytyczne, wartość najmniejsza i największa funkcji w przedziale domkniętym, wypukłość, wklęsłość funkcji, badanie przebiegu zmienności funkcji. Całka nieoznaczona: całkowanie przez części, przez podstawienie, funkcji wymiernych, trygonometrycznych.

WYKŁADY:

Funkcja liczbowa, wykres. Ciągłość funkcji w punkcie, własności. Twierdzenie o wartości pośredniej i jego zastosowanie. Granica funkcji w punkcie, własności. Granice nieskończone. Trzy fundamentalne granice.

Granice jednostronne. Rodzaje nieciągłości funkcji w punkcie. Twierdzenie Weierstrassa o ograniczoności funkcji na przedziale domkniętym. Definicja pochodnej funkcji w punkcie, interpretacja geometryczna, zastosowania. Twierdzenie o liniowej aproksymacji funkcji. Ciągłość funkcji różniczkowalnej. Reguły różniczkowania. Różniczka funkcji, własności. Pochodne wyższych rzędów, wzór Leibniza. Punkty krytyczne funkcji, ekstrema lokalne, największa i najmniejsza wartość funkcji w przedziale. Asymptoty. Funkcje wypukłe i wklęsłe, punkty przegięcia. Twierdzenie o skończonych przyrostach Rolle'a. Reguła de l'Hospitala. Funkcja pierwotna,twierdzenie o jednoznaczności. Całka i pole, własności. Twierdzenie o istnieniu całki dla funkcji ograniczonych i kawałkami ciągłych. Główne twierdzenie analizy I (całka i pierwotna). Główne twierdzenie analizy II (wzór Newtona-Leibniza). Całkowanie przez części, zamiana zmiennych. Całkowanie funkcji wymiernych. Całki niewłaściwe o granicach nieskończonych oraz z funkcji nieograniczonych, kryteria

zbieżności. Zastosowanie całki w geometrii (obliczanie pola figury płaskiej, objętości brył, długości łuku krzywej).

CEL KSZTAŁCENIA:

Celem jest nauczenie studentów podstawowych metod matematycznych mających zastosowanie w naukach technicznych: z działu algebra liniowa; granice, ciągłość funkcji jednej zmiennej, rachunek różniczkowy funkcji jednej i dwóch zmiennych rzeczywistych

OPIS EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH I KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Symbole ef. obszarowych: T1A_K01+, T1A_K05+, T1A_U05+, T1A_U09++, T1A_W01+++, Symbole ef. kierunkowych: K1A_K01+, K1A_K02+, K1A_U05+, K1A_U17++, K1A_W01+++,

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

Wiedza

W1 - Ma wiedzę z zakresu algebry liniowej i jej zastosowań

W2 - Zna podstawowe pojęcia i twierdzenia analizy matematycznej w zakresie granic, ciągłości i podstaw rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej.

W3 - Zna podstawowe pojęcia i twierdzenia analizy matematycznej w zakresie rachunku całkowego funkcji jednej zmiennej

Umiejętności

U1 - Posiada umiejętność zrozumienia, analizy i wykorzystywania informacji pozyskanych z rożnych źródeł.

U2 - Potrafi precyzyjnie formułować problemy i opisać je z wykorzystaniem odpowiedniego aparatu matematycznego pozyskanego z algebry liniowej i analizy matematycznej

Kompetencje społeczne

K1 - Ma świadomość konieczności przestrzegania zasad kodeksu etycznego.

K2 - Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Rozumie znaczenie matematyki dla dziedzin nauki i techniki.

LITERATURA PODSTAWOWA

1) M. Borsuk, A. Dawidowicz, 1998r., "Wykłady z analizy matematycznej", wyd. WSIiE TWP 2) W. Krysicki, L.

Włodarski, 2007r., "Analiza matematyczna w zadaniach", wyd. PWN, t.I, 3) T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, 2008r.,

"Algebra i geometria analityczna. Definicje, twierdzenia, wzory", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 4) T. Jurlewicz, Z. Skoczylas , 2008r., "Algebra i geometria analityczna. Przykłady i zadania.", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 5) M. Gewert, Z Skoczylas, 2001r., "Analiza matematyczna 1. Definicje, twierdzenia, wzory", wyd. Oficyna wydawnicza GiS, 6) M. Gewert, Z Skoczylas, 2007r., "Analiza matematyczna 1. Przykłady i zadania.", wyd.

Oficyna wydawnicza GiS.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

1) L. Siewierski, Ćwiczenia z analizy matematycznej, t. I, WSIiE TWP, 1981, s. 2) W. Stankiewicz, J. Wojtowicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, t. I,II, PWN, 1982, s.

Przedmiot/moduł:

Matematyka I Obszar kształcenia:

Obszar nauk technicznych Status przedmiotu: Obligatoryjny Grupa przedmiotów: A - przedmioty

podstawowe

Kod ECTS: 06047-11-A

Kierunek studiów: Mechatronika Specjalność: Mechatronika Profil kształcenia: Ogólnoakademicki Forma studiów: Stacjonarne Poziom studiów: Pierwszego stopnia/

inzynierskie Rok/semestr: 1 / 1 Rodzaje zajęć:

Ćwiczenia, Wykład Liczba godzin w sem/

tyg.: Ćwiczenia: 45,

Wykład: 30 Formy i metody dydaktyczne:

Ćwiczenia(K1, K2, U1, U2) : Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie zadań typowych dla omawianych treści. Problemy do samodzielnego rozstrzygnięcia., Wykład(K1, K2, U1, W1, W2, W3) : Wykład tradycyjny.

Podanie twierdzeń z dowodami lub szkicami.

Dyskusja nad przykładami i kontrprzykładami.

Forma i warunki weryfikacji efektów:

ĆWICZENIA: Udział w dyskusji - Rozwiązywanie zadań i problemów przy tablicy(null) ;ĆWICZENIA: Sprawdzian pisemny - Ewentualne sprawdziany pisemne z materiału dotyczącego ostatnich trzech zajęć (K1, U1, W1) ;ĆWICZENIA: Kolokwium pisemne - Dwa pisemne kolokwia dotyczące treści realizowanych na ćwiczeniach.

Kolokwium 1: macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych. Kolokwium 2: rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej rzeczywistej, Elementy rachunku całkowego funkcji jednej zmiennej. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie z każdego z kolokwiów co najmniej 40% oraz uzyskanie przynajmniej 50% maksymalnej liczby punktów z wszystkich form zaliczeniowych łacznie. Ocena końcowa z ćwiczeń: 50% i więcej – 3,0; 60% i więcej – 3,5; 70% i więcej – 4,0; 80% i więcej – 4,5;

90% i więcej - 5,0 (K1, K2, U1, U2, W1, W2) ;WYKŁAD: Egzamin pisemny - Zadania sprawdzające umiejętności oraz poprawność rozwiązywania.(K1, K2, U1, U2, W1, W2, W3) ;WYKŁAD: Egzamin ustny - Pytania sprawdzające znajomość podstawowych pojęć oraz twierdzeń.(K1, K2, W1, W2, W3) Liczba pkt. ECTS: 5

Język wykładowy: polski Przedmioty wprowadzające:

brak

Wymagania wstępne:

matematyka w zakresie szkoły ponadgimnazjalnej

Nazwa jednostki org. realizującej przedmiot:

Katedra Analizy i Równań Różniczkowych, Osoba odpowiedzialna za realizację przedmiotu:

prof. dr hab. Michaił Borsuk, Osoby prowadzące przedmiot:

(2)

Kod ECTS: AAABB-CD-E_F AAA - Kod dziedziny w systemie ECTS, BB - numer kierunku, C - 1 studia pierwszego stopnia (inżynierskie lub licencjackie), 2 - studia drugiego stopnia, 3 - studia jednolite magisterskie, 4 - studia trzeciego stopnia, 5 - studia podyplomowe, D - numer specjalności, E - grupa przedmiotów, F - kolejny numer przedmiotu w podzbiorze.

prof. dr hab. Michaił Borsuk, , dr Krzysztof Żyjewski, , dr Damian Wiśniewski, Uwagi dodatkowe:

brak

(3)

Kod ECTS: AAABB-CD-E_F AAA - Kod dziedziny w systemie ECTS, BB - numer kierunku, C - 1 studia pierwszego stopnia (inżynierskie lub licencjackie), 2 - studia drugiego stopnia, 3 - studia jednolite magisterskie, 4 - studia trzeciego stopnia, 5 - studia podyplomowe, D - numer specjalności, E - grupa przedmiotów, F - kolejny numer przedmiotu w podzbiorze.

Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS - część B

06047-11-A ECTS:5

CYKL: 2016Z

MATEMATYKA I

MATHEMATICS I

Na przyznaną liczbę punktów ECTS składają się:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

- udział w: ćwiczenia 45 godz.

- udział w: wykład 30 godz.

- konsultacje 0 godz.

75 godz.

2. Samodzielna praca studenta:

- przygotowanie do egzaminu pisemnego. 10 godz.

- przygotowanie do egzaminu ustnego. 10 godz.

- przygotowanie do kolokwiów. 10 godz.

- przygotowanie do sprawdzianów 5 godz.

- przygotowanie do ćwiczeń. 15 godz.

50 godz.

1 punkt ECTS = 25-30 godz. pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS = 125 h : 25 h/ECTS = 5,00 ECTS średnio: 5 ECTS

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 3,00 punktów ECTS, - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta: 2,00 punktów

ECTS,

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zaprezentowane wyżej wzory nie pozwalają nam –póki co –obliczyć pochodnej funkcji liniowej f (x )=ax+b Żeby sobie poradzić z tym i bardziej skomplikowanymi przypadkami,

Czyli mimo iż dwa kawałki tej funkcji ewidentnie maleją, to cała funkcja malejąca nie jest – czyli nie jest monotoniczna. Praca

Podstawowymi funkcjami elementarnymi nazywamy funkcje: staªe, pot¦gowe, wykªadnicze, loga- rytmiczne, trygonometryczne oraz cyklometryczne.. Funkcje elementarne, to takie które

Twierdzenia o dwóch i o trzech funkcjach zachodz¡ równie» dla granic wªa±ciwych jednostronnych jak równie» dla granic wªa±ciwych

Ponadto, niech funkcja g(x) ma staªy znak w przedziale [a, b]. (nieujemna

Niech funkcja f okre±lona na przedziale (a, b] oraz a b¦dzie punktem osobliwym tj. funkcja b¦dzie nieograniczona na prawostronnym s¡siedztwie

Niech funkcja f okre±lona na przedziale (a, b] oraz a b¦dzie punktem osobliwym tj. funkcja b¦dzie nieograniczona na prawostronnym s¡siedztwie punktu a.. Oblicz drog¦ pokonan¡

b) okre±l znak drugiej pochodnej-wyznaczamy przedziaªy wkl¦sªo±ci i wypukªo±ci funkcji oraz punkty przegi¦cia funkcji,. 6) zbierz otrzymane informacje o funkcji w tabeli 7)