• Nie Znaleziono Wyników

Aktywność Unii Europejskiej w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego

1. A kty praw a w spólnotow ego pochodnego dotyczące bezpieczeństw a energetyczn ego

G łów ną instytucją w spólnotow ą angażującą się w politykę bezpieczeństwa energetycznego jest Komisja Europejska, w której skład wchodzi Komisarz ds. Energii stający na czele Dyrektoriatu Generalnego ds. Energii i Transpor­ tu. Obecnie kom isarzem zajm ującym się tą dziedziną polityki wspólnotowej je s t A ndris Piebals pochodzący z Litwy. Kom isja Europejska jest organem przygotow ującym projekty aktów praw a w spólnotow ego pochodnego, któ­ re dotyczą energii zarówno w wym iarze wspólnego rynku, który został po­ krótce om ówiony powyżej, jak i w zakresie bezpieczeństw a dostaw surow­ ców energetycznych.

Do najstarszych aktów prawa wspólnotow ego dotyczących problematyki bezpieczeństwa energetycznego należy dyrektywa 68/414/EW G21, zobowiązu­ jąca państwa członkowskie do utrzymywania obowiązkowych zapasów paliw

płynnych mających zaspokoić konsumpcję krajową przez 90 dni. Polska wyne­ gocjowała okres przejściowy, jeśli chodzi o obowiązek utrzymywania dziewięć- dziesięciodniowych zapasów ropy naftowej, do końca 2010 roku22.

21 Dz. U. UE, L 176. s. 57 nn. 22 Dz. U. EW G , L 308, s. 14 nn.

Bezpieczeństw o energetyczne U E - w ybrane aspekty praw ne 167

W 2004 roku Parlam ent Europejski i Rada przyjęły dyrektyw ę 2004/67/ WE środków zap ew niających b ezp ieczeń stw o dostaw gazu z ie m n eg o 23. W pream bule do dyrektyw y wskazano, iż tw orzenie w spólnotow ego rynku energetycznego powoduje, iż zaburzenie w dostaw ach gazu m oże skutko­ wać zakłóceniami w gospodarce całej Wspólnoty, dlatego też konieczne jest w spólne podejście w zakresie bezpieczeństw a dostaw . Pkt 13 pream buły podkreśla konieczność „zdobycia się na prawdziwą solidarność między pań­ stwami członkow skim i w nadzw yczajnych sytuacjach zw iązanych z d osta­ wami, zwłaszcza że państwa członkowskie stają się coraz bardziej niezależne w sprawach dotyczących bezpieczeństwa dostaw ” . Należy jednakże zauw a­ żyć, iż rozwiązania przewidziane w dyrektywie m ają charakter bardzo ogól­ nikowy. W art. 7 została pow ołana G rupa K oordynacyjna ds. Gazu, która zgodnie z art. 8 dyrektywy 2004/67/W E w razie zaburzeń bada i ew entual­ nie wspom aga państwa członkow skie w zakresie koordynacji środków sto­ sowanych na poziomie krajowym w celu zaradzenia zaburzeniu dostaw. O ile działania okażą się niewystarczające, „odpowiednie środki” może podjąć Rada. Pomimo solidarności państw członkow skich, o której jest m ow a w pream ­ bule, państw a te nie zdecydow ały się na przyjęcie k onkretnego system u w zajem nej pom ocy w obliczu kryzysu energetycznego. Taki zapis w dy ­ rektyw ie je s t jed n ak w yrazem ob ecnego braku gotow ości państw c z ło n ­ kow skich do p o djęcia o d p o w ied zialn o ści w duchu so lid a rn o śc i za inne państw a UE.

Kolejnym elementem prawodawstwa wspólnotowego w zakresie bezpieczeń­ stwa są akty prawa wspólnotowego pochodnego dotyczące racjonalizacji zużycia energii zapoczątkowanego w związku z kryzysem lat 70. Przepisy w spólnoto­ we dotyczą m.in. efektywności energetycznej w budownictwie, czy obowiąz­ ku oznaczania ilości zużywanej energii przez sprzęty gospodarstwa dom owe­ go24. Wspólnota promuje również odnawialne źródła energii. Komisja Europej­ ska w Białej Księdze Energia dla przyszłości: odnaw ialne źródła energii25 z 1997 określiła strategię W E w tym zakresie do 2010 roku. W 2001 roku Parlament Europejski i Rada UE wydały dyrektywę 2001/77/W E26 zobowią­ zującą państwa członkow skie do podjęcia kroków zm ierzających do zw ięk­ szenia konsumpcji energii produkowanej ze źródeł odnawialnych, tak by sta­ nowiła ona 12% krajowej konsum pcji energii brutto.

Prócz działalności regulacyjnej W spólnota realizuje wieloletnie programy energetyczne. Program na lata 2003-2006 to Inteligentna Energia dla Euro­ py27, obejmujący cztery programy szczegółowe SAVE (wzrost efektyw ności energetycznej), ALTENER (promocja odnawialnych źródeł energii), STEER

2ł A. M ichoński, [w:] P raw a U nii E uropejskiej, P raw o m a teria ln e i p o lity k i, J. B arcz (red ). W ar­ szaw a 2003, s. 712.

24 Dz. U. UE, L 127, s. 92 nn.

25 D yrektyw a 92/75/W E , Dz. Urz. EW G , L 2 97, s. 17. 26 CO M (1 9 9 7 ) 559.

168 M a g d a l e n a B ain czyk

(energetyka transportu), COOPENER (inicjatyw y dla krajów rozwijających się). Program koordynowany jest przez Agencję Wykonawczą ds. Inteligent­ nej Energii, dysponującą budżetem w wysokości 200 m ilionów euro, prze­ znaczonych na badania m .in. w zakresie odnaw ialnych źródeł energii, wy­ dajności energetycznej czy transportu surow ców energetycznych28.

2. M arzec 2006 - Zielona Księga - Europejska strategia na rzecz zrów­ noważonej, konkurencyjnej i bezpiecznej energii29

Komisja Europejska inicjuje również debaty nad ewentualnymi możliwościa­ mi rozw iązywania trudności w sektorze energetycznym, wydając wspomnia­ ne ju ż dokum enty konsultacyjne - tzw. Zielone Księgi. W 2000 roku Komi­ sja Europejska opublikowała Zieloną Księgę w kierunku europejskiej strategii bezpieczeństwa dostaw energii30. Natomiast aktualne poglądy Komisji Euro­ pejskiej na bezpieczeństw o energetyczne zostały zaprezentow ane w marcu 2006 roku w Zielonej Księdze - Europejska strategia na rzecz zrównoważo­ nej, konkurencyjnej i bezpiecznej energii. Dokum ent ten jest o tyle istotny, iż prezentuje alternatyw ne wobec propozycji polskiego rządu, sposoby roz­ w iązyw ana kw estii bezpieczeństw a energetycznego na poziom ie unijnym. K sięga pow stała w skutek inicjatyw y Rady Europejskiej, która na szczycie H am pton Court w 2005 roku zobowiązała Kom isję do analizy kwestii bez­ pieczeństw a energetycznego w U E31.

We w stępie Kom isja podkreśla, iż wobec ostatnich wydarzeń prow adze­ nie polityki energetycznej oddzielnie przez 25 państw członkowskich nie jest w ystarczające, natom iast Unia Europejska powinna zarów no w sferze poli­ tycznej, jak i gospodarczej podjąć skuteczne działania w tym zakresie. Z sze­ regu zagad nień , któ re K om isja E u ro p ejsk a po ruszy ła w K siędze, należy p rzede w szystkim zw rócić uw agę na rozw iązania proponow ane odnośnie do bezpieczeństw a dostaw i solidarności państw członkowskich:

- utw orzenie Europejskiego Obserwatorium Zaopatrzenia w Energię, - w spółpraca między operatoram i sieci przesyłowych,

- zapew nienie bezpieczeństw a fizycznego infrastruktury,

- zapewnienie przejrzystości zapasów surowców energetycznych, w szcze­ gólności inicjatyw a legislacyjna w zakresie rezerw gazu.

K om isja Europejska stosunkow o szeroko zajęła się polityką zewnętrzną UE w zakresie bezpieczeństw a energetycznego:

- zabezpieczenie dyw ersyfikacji dostaw m .in. poprzez budow ę nowych rurociągów gazu i ropy, term inale przeładunkow e dla gazu płynnego, które

28 C O M (2 0 0 2 ). 162.

m M. D ąb k o w sk a. op. cii. s. 2 64; h ttp ://e u ro p a .e u /p o l.e n e r/o v e rv ie w _ e n .h tm (13 V 2006).

10 C O M (2 0 0 6 ) 105. 11 C O M (2 0 0 0 ) 31.

B ezpieczeństw o energetyczne UE - w ybrane aspekty praw ne 169

połączyłyby UE z rejonem M orza Kaspijskiego, Afryki Północnej oraz B li­ skim W schodem;

- dialog prow adzony na p ozio m ie u nijnym z głów nym i d o staw cam i, przede wszystkim Rosją, ale również OPEC, Radą W spółpracy Państw Z a­ toki Perskiej, a także z największym i konsum entam i energii - USA, C hina­ mi, Indiami;

- utworzenie W spólnoty Energetycznej, która obejmowałaby państwa Eu­ ropy Południowo-W schodniej, w tym Ukrainę, Algierię i Turcję, państwa re­ gionu M orza K aspijskiego oraz państw a basenu M orza Śródziem nego, ale również Norwegię, która powinna otrzymać wsparcie, jeśli chodzi o jej sta­ rania o nowe złoża surowców;

- ustanowienie sformalizowanego instrumentu działania w przypadku za­ g ro żenia zew n ętrzn y ch dostaw en ergii.

Om ówiona pokrótce Zielona K sięga została zaakceptow ana przez Radę UE w m arcu 2006 roku oraz była przedm iotem debaty na szczycie Rady Europejskiej 23-24 marca 2006 roku. W marcu 2006 roku Rada Europejska wezwała również do prac nad stworzeniem Polityki Energetycznej dla Euro­ py. Do jednego z trzech głównych punktów Polityki ma należeć bezpieczeń­ stwo dostaw, które ma zostać osiągnięte m.in. poprzez wejście w życie trak­ tatu ustanawiającego W spólnotę Energetyczną32 lub poprzez ratyfikację przez Rosję Karty Energetycznej33.

Zagadnienie bezpieczeństw a energetycznego je s t rów nież przedm iotem polityki zagranicznej prowadzonej przez UE. N ależy tutaj w skazać prow a­ dzone od początku lat 90. starania m ające na celu podpisanie Karty E ner­ getycznej z krajam i Europy Ś ro d k o w o-W sch od niej, k tó ra d otyczy m .in. zasad tranzytu, działalności komercyjnej i ochrony inwestycji służących roz­ wojowi przem ysłu energetycznego oraz dwustronnem u przepływowi energii pomiędzy krajami z Europy Środkowo-Wschodniej a państwami członkowski­ mi UE34. Od 2000 roku odbywają się regularne spotkania w ramach zinstytu­ cjonalizowanego dialogu UE - R osja35. Dialog ma na celu zapew nienie UE bezpieczeństwa dostaw rosyjskich surowców, ale również otw arcie zarówno Rosji, jak i UE na inwestorów w sektorze energetycznym i współpracę w wy­ konywaniu zobowiązań w zakresie ograniczania emisji C 0 2 przew idzianych w Protokole z K ioto36. Zagadnienia energetyczne są rów nież przedm iotem kontaktów na linii UE - Chiny oraz UE - Indie.

Kolejnym elem entem polityki zagranicznej Unii Europejskiej w zakresie energii jest utworzenie Europejskiej W spólnoty Energetycznej na podstawie

n h ttp ://e c .e u ro p a .e u /g re e n -p a p e r-e n e rg y /in d e x _ e n .h tm (13 V 20 0 6 ).

11 W sp ó ln o ta zo stan ie kró tk o o m ó w io n a poniżej. 14 P residency C o n clu sio n - 23/24 M arch 2006.

" M . D ąbkow ska, op. cii., s. 54. N ależy p o d k reślić, że K arta nie zo stała d o ty ch czas raty fik o w an a przez Rosję.

170 M a g d a l e n a B a in czyk

trak tatu podpisanego 25 października 2005 roku. T raktat w szedł w życie 1 lipca 2006 roku. Członkami W spólnoty jest 25 państw członkowskich UE, a także Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Serbia, Czarnogóra, M acedonia, A lbania, B u łgaria, R um unia oraz K osow o. W p rzy szłości do W spólnoty m ogą dołączyć Turcja, Norwegia, Ukraina oraz M ołdawia. Z dniem 1 lipca 2006 roku zaczęła obow iązyw ać sw oboda przepływ u elektryczności oraz gazu pomiędzy państwami członkowskimi, z zachowaniem standardów mini­ malnych w zakresie ochrony środowiska oraz warunków sprzedaży. Z geopo­ litycznego punktu widzenia dzięki Wspólnocie państwa członkowskie mają za­ pewniony dostęp do złóż surowców w regionie M orza Kaspijskiego oraz ze Środkow ego W schodu.