• Nie Znaleziono Wyników

na terenach objętych bezrobociem strukturalnym na przykładzie Wałbrzyskiego

Uwagi wstępne. Charakterystyka obszaru

Wałbrzyskie, obejmujące teren dawnego województwa wałbrzyskiego, zali­

czyć możemy do regionów schyłkowych, nazywanych według nom enklatury Unii Europejskiej regionami problemowymi. Ogólna powierzchnia omawianego obszaru wynosi 4168 km2, co stanowi 1,3% całkowitej powierzchni kraju. Z a­

mieszkuje j ą niecałe 740 tys. osób (1,9% ludności kraju), z czego w wieku pro­

dukcyjnym znajduje się 59,3% ogółu ludności, a w poprodukcyjnym 14,1%

ogółu ludności.

Obszar ten jest silnie zurbanizowany. Istnieje tu 31 miast, a ludność m iejska liczy ponad 550 tys. osób. Największe miasta w byłym województwie wałbrzys­

kim to: W ałbrzych (140 tys. mieszkańców), Świdnica (65 tys.), Dzierżoniów (38 tys.) i Kłodzko (31 tys. osób). Miasta te odgryw ają bardzo w a ż n ą chociaż różną rolę w skali całego obszaru oraz poszczególnych jego części.

Byłe województwo wałbrzyskie liczyło 45 gmin, wśród których było 14 g m in miejskich, 16 m iejsko-wiejskich i 15 wiejskich. Jest to obszar przygraniczny.

Granica z R epubliką C zeską liczy 212 km, a ponadto województwo to grani­

czyło z dawnym województwem jeleniogórskim , legnickim, wrocław skim i opolskim.

Ze względu na ukształtowanie terenu i rozm ieszczenie gałęzi przemysłu oraz sektorów gospodarki wyróżnić m ożna trzy integralne części omawianego ob­

szaru:

— górską^ obejm ującą okręg węglowy i m iasta W ałbrzych oraz N ow ą Rudę;

— nizinno-przedgórską której centrami są Świdnica i Ząbkowice Śląskie, obejm ującą żyzne tereny rolnicze i rozwinięty przemysł;

— śródgórską, z centrum w Kłodzku, obejm ującą obszary o bogatych walo­

rach turystyczno-krajobrazowych i uzdrowiskowych.

W ałbrzyskie jest jednym z najbardziej zurbanizowanych i uprzemysłowio­

nych terenów kraju. Jednocześnie posiada wyjątkowe walory naturalno-przy- rodnicze (góry, tereny leśne, zasoby mineralne). N a terenie byłego wojewódz­

twa funkcjonują niemal wszystkie gałęzie przem ysłu (24 gałęzie spośród 30 występujących w kraju), m.in. przem ysł paliwowo-energetyczny, elektromaszy­

nowy, mineralny, lekki. Rozm ieszczenie przemysłu w tym rejonie nie jest rów­

nomierne. Najbardziej uprzem ysłow ione są obszary zachodnie, najmniej połud­

niowe. Obok przem ysłu istnieją również: rozwinięte rolnictwo, gospodarka żywnościowa, budownictwo, transport i kom unikacja, turystyka, usługi i inne.

Obszar dawnego województwa wałbrzyskiego charakteryzuje się wyższymi od przeciętnej w kraju wskaźnikami: zatrudnienia w przemyśle, ludności miej­

skiej (około 74% ludności zamieszkuje w miastach) oraz zatrudnienia w turys­

tyce, wypoczynku, kulturze fizycznej. Poniżej przeciętnej krajowej kształtują się natom iast na tym obszarze m.in. takie wskaźniki jak: udział zatrudnionych w budownictwie, handlu, usługach, łączności, w sektorze prywatnym oraz wskaźniki nakładów inwestycyjnych na jednego zatrudnionego.

Identyfikacja funkcji ośrodków miejskich

Przedm iotem naszego zainteresowania są tereny zagrożone bezrobociem strukturalnym i ekologicznie zdegradowane przez górnictwo. Upadające górnic­

two obejm uje wydobycie węgla kamiennego, eksploatację barytu i niklu. Nieco inna sytuacja jest na tych terenach, na których zlokalizowane są (eksploatowane lub nie) złoża surowców skalnych. Tam problem y związane są raczej z możli­

wościam i rozwoju działalności eksploatacyjnej w przyszłości, a zwłaszcza połączenia efektywnego ekonomicznie wydobycia z wymogami ekorozwoju i sprostania rosnącej konkurencji firm zagranicznych.

Uw zględniając powyższe uwagi ustalono, iż rejony zagrożone w Walbrzys- kiem obejm ują osiem jednostek administracyjnych: pięć gmin miejskich (stolicę regionu Wałbrzych, Boguszów-Gorce, N ow ą Rudę), dwie gminy miejsko-wiej- skie (Strzegom i Ząbkowice Śląskie) i gminę wiejską Nowa Ruda. Powierzchnia terenów zagrożonych wynosi 681 km2 (por. tab. 1), co oznacza 16,3% powierzch­

ni dawnego województwa wałbrzyskiego. N a terenie tym znajduje się 5 miast

Zmiany funkcji miast na terenach objętych bezrobociem. 131

(Wałbrzych, Boguszów-Gorce, Now a Ruda, Strzegom, Ząbkowice Śląskie) i 54 wsie.

W szystkie ośrodki miejskie, zlokalizowane zarówno na terenie całego byłego województwa wałbrzyskiego, jak i na obszarach problem owych, spełniały okre­

ślone funkcje. Sam W ałbrzych pełnił rolę centrum adm inistracyjnego całego województwa, głównego ośrodka przemysłowego, zwłaszcza przem ysłu w ęglo­

wego, znaczącego ośrodka usługowego w zakresie wszelkiego rodzaju usług, centrum kom unikacyjnego oraz centrum kulturalnego i edukacyjnego, ze słabo wykształconą form ą ośrodka akademickiego i naukowego.

T abela 1 Podział adm inistracyjny na terenach zagrożonych w W ałbrzyskiem

Jednostki terytorialne P ow ierzchnia (km 2) Sołectw a M iejscow ości3

W ałbrzych m iasto 85 ____ górskiej kotlinie, otoczonej Górami W ałbrzyskimi. Poszczególne dzielnice m ia­

sta rozm ieszczone są wśród wzgórz i rozdzielone w naturalny sposób. Na terenie m iasta znajdują się liczne obiekty turystyczne i historyczne, wśród któ­

rych najcenniejszy je s t zam ek Książ, a ponadto liczne zabytki sakralne i budow ­ nictwa m iejskiego (rynek, ratusz), palm iarnia w Lubiechowie. Od północy m ia­

sto otacza Książański Park Krajobrazowy. W mieście działają instytucje kulturalne, sportowe i oświatowe, m.in. sześć domów kultury, dwa kina, teatr dramatyczny, teatr lalek, filharmonia, wojewódzka biblioteka publiczna, ośro­

dek sportu i rekreacji. M iasto posiada wiele hoteli, schronisko młodzieżowe, re ­ stauracje, bary, kawiarnie oraz banki, szpitale. Na terenie m iasta zlokalizowane są liczne zakłady przem ysłow e, reprezentujące różne gałęzie: produkcję porce­

lany, przem ysł odzieżowy, poligraficzny, metalowy. W latach siedem dzie­

siątych i osiem dziesiątych najw ażniejszą rolę odgrywały zakłady przem ysłu węglowego. Ich lokalizacja była jednym z ważniejszych przyczyn um iejscow ie­

nia tu centrum województwa.

M iasto Boguszów-Gorce pełniło następujące funkcje: lokalnego ośrodka adm inistracyjnego (siedziba gm iny miejskiej), lokalnego centrum usługowego, którego zasięg nie przekraczał miasta, niewielkiego ośrodka edukacyjnego,

„sypialni” (funkcja komunalno-bytowa) służącej osobom zatrudnionym w W ałbrzychu.

M iasto to leży w zachodniej części województwa, między Górami Kam ien­

nymi i W ałbrzyskimi, u podnóża góry Chełmiec. W skład miasta wchodzą: Bo­

guszów, Gorce, Kuźnice Świdnickie oraz Stary Lesieniec. Gmina posiada liczne tereny leśne i rolnicze. Powierzchnia miasta wynosi 27 km2, a zaludnienie - 19 tys. mieszkańców. M iasto m a bardzo interesujące położenie i zabudowę.

Zachował się stary XV-wieczny układ urbanistyczny oraz liczne zabytki (218 obiektów), z których najważniejsze to: kościół św. Trójcy z XV w., ratusz miejski i dawny kościół ewangelicki - oba z XVIII w. Infrastrukturę społeczno- -kulturalną m iasta tw orzą biblioteka miejska, dom kultury i obiekty oświatowe.

W m ieście jest stadion miejski, inny stadion i hale sportowe, kort tenisowy, tra­

sy narciarskie (z wyciągiem na górę Dzikowiec), siłownia i kryta pływalnia.

W śród zakładów przem ysłowych dom inują obecnie: browar „Boguszów”, ko­

palnia barytu, zakład przem ysłu odzieżowego, zakład budżetowy gospodarki komunalnej i m ieszkaniowej. N a terenie gminy znajdują się dwa kamieniołomy porfiru do uruchomienia.

W Nowej Rudzie wyraźnie wyeksponowane były funkcje: lokalnego ośrodka adm inistracyjnego (siedziba gminy miejskiej i gm iny wiejskiej), monokulturo- wego ośrodka przem ysłow ego o lokalnym zasięgu (ze względu na istnienie du­

żej kopalni węgla kamiennego), lokalnego ośrodka usługowego i edukacyjnego (w konkurencji z W ałbrzychem i - zwłaszcza - Kłodzkiem), lokalnego ośrodka rolniczego dla okolicznych terenów, lokalnego centrum kulturalnego i wydaw­

niczego (siedziba wydaw nictwa „Ziemi Kłodzkiej”).

M iasto Now a Ruda położone jest w północno-zachodniej części ziemi kłodz­

kiej, w obniżeniu noworudzkim, między Górami Sowimi a Wzgórzami Włodzic- kimi. M iasto m a powierzchnię 37 km2 i liczy 27,5 tys. mieszkańców. W mieście znajduje się wiele zabytków i atrakcji turystycznych. Do najciekawszych na­

leżą: ratusz miejski z 1884 r., zamek z XIV w., dom tkaczy z X II-X III w., dom W ittiga, Góra św. Anny z kaplicą i w ieżą w idokow ą kościoły św. Katarzyny, W niebow zięcia NM P i św. Krzyża. W infrastrukturze kulturalnej miasto ma dom kultury. W dzielnicy Słupiec znajduje się stadion z pełnow ym iarow ą halą i położonym obok hotelem. W śród zakładów przemysłowych nadal dominującą rolę odgrywa likwidowana i restrukturyzow ana kopalnia węgla kamiennego

„Nowa Ruda” . Ponadto działają: Zakłady Przemysłu Jedwabniczego „Nowar”

S.A. oraz Zakład Przem ysłu Odzieżowego „Rafio”. Gmina w iejska Now a Ruda położona jest w Sudetach Środkowych, u podnóża Gór Sowich i obejmuje 16 wiosek. Teren gminy jest bardzo zróżnicowany pod względem geograficz­

nym, przyrodniczym i rolniczo-bonitacyjnym. Gmina liczy 139,3 km2 powierzch­

ni i ok. 13,3 tys. mieszkańców. Na jej obszarze występują liczne atrakcje przyrod­

Zmiany funkcji miast na terenach objętych bezrobociem. 133

nicze i zabytki. Do najciekawszych należą: Park Krajobrazowy Gór Sowich, kompleks pałacowo-parkowy w Bożkowie, obiekty sakralne. W gminie są też obiekty sportowe, wiejskie ośrodki kultury i sportu oraz biblioteki publiczne.

Gmina ma charakter turystyczno-rolniczy, aczkolwiek działają w niej również zakłady przemysłowe: Zakład Produkcji Automatyki Sieciowej S.A. w Przygó- rzu, Kopalnia Surowców Skalnych w Bartnicy, Zakład Przem ysłu Jedwabnicze- go „Nowar” w Dzikowcu. N a jej terenie w ystępują złoża czerwonego piaskow ­ ca, gabro i melafiru.

Miasto Strzegom wykazywało wyraźnie wykształcone następujące funkcje:

lokalnego centrum administracyjnego (siedziba gminy miejsko-wiejskiej), lo­

kalnego centrum usługowego i edukacyjnego, lokalnego ośrodka przem ysłow e­

go i obsługi rynku rolnego, lokalnego ośrodka kom unikacyjnego, lokalnego centrum kulturalnego.

Miasto to położone jest w północno-zachodniej części Pogórza Sudeckiego, wśród W zgórz Strzegomskich, nad lewym brzegiem rzeki Strzegomki. Gmina Strzegom liczy 145 km2 powierzchni i 28,7 tys. mieszkańców. N a jej terenie znajdują się liczne atrakcje turystyczno-historyczne i przyrodnicze. Do najw aż­

niejszych i najczęściej odwiedzanych obiektów należą: Kompleks Góry K rzy­

żowej w Strzegomiu, obóz koncentracyjny-m uzeum Gross Rosen, M uzeum M i­

neralogii, zabytki sakralne, mury i wieże obronne oraz liczne w yrobiska po kamieniołomach. W gminie działa Strzegomskie Centrum Kultury oraz B iblio­

teka Publiczna M iasta i Gminy; odbyw ają się tam imprezy kulturalne i arty­

styczne. Miasto posiada obiekty sportowe: stadion, boiska i korty, halę spor­

tową baseny kąpielowe i camping. Ma także hotele i restauracje. W mieście działają liczne firmy i zakłady produkcyjne. Zasoby naturalne gminy to surowce skalne (granit, bazalt i gliny ogniotrwałe). Gleby gm iny w ykazują wysokie w a­

lory bonitacyjne.

Ząbkowice Śląskie wykazywały się funkcjami: lokalnego centrum adm ini­

stracyjnego (siedziba gminy miejsko-wiejskiej), lokalnego ośrodka usługowego i edukacyjnego, lokalnego ośrodka przemysłowego i obsługi rynku rolnego, lo­

kalnego centrum komunikacyjnego oraz lokalnego centrum kulturalnego.

Gmina ta położona jest na Przedgórzu Sudeckim, w zachodniej części w oje­

wództwa. Liczy 147 km 2 powierzchni i ponad 25 tys. mieszkańców. Posiada atrakcje turystyczno-historyczne i przyrodnicze, z których najważniejsze to: re ­ zerwat przyrody, złoża kamieni ozdobnych, zabytki sakralne, Krzyw a Wieża, ratusz, regionalna izba pamiątek, ruiny średniowiecznego zamku i m iejskie mury obronne. W gm inie funkcjonują: ośrodek kultury, sportu i rekreacji, bib­

lioteka publiczna, stadion, basen, kręgielnia, kino, hotel, schronisko m łodzieżo­

we, restauracje, bary, kawiarnie. Gmina ma charakter rolniczo-przem ysłowy.

Działają tu przede wszystkim zakłady przemysłu rolno-spożywczego i firmy obsługujące rolnictwo. Największym zakładem jest Fabryka Aparatów Elektrycz­

nych „Fael”.

Kierunki zmian funkcji ośrodków miejskich w regionie schyłkowym

Procesy i zjawiska, które wystąpiły na omawianym terenie w latach dziewięć­

dziesiątych m iały poważny wpływ na ewolucję funkcji spełnianych przez po­

szczególne ośrodki miejskie. Trzy z nich zdominowały ow ą ewolucję. Chodzi o proces transform acji gospodarczej, w toku którego powstał system rynkowy, a jednocześnie nastąpiły bardzo istotne przekształcenia zarówno w strukturze własności środków produkcji (zw łaszcza kapitału), jak i w sposobach wytwa­

rzania. Proces ten doprowadził do likwidacji wielu nierentownych przedsię­

biorstw i podjęcia decyzji o likwidacji górnictwa węglowego w Zagłębiu W ałbrzyskim. Ten ostatni elem ent stanowi drugi z najważniejszych czynników m odyfikujących funkcje poszczególnych ośrodków miejskich. Zredukowana została funkcja przemysłowa Wałbrzycha, zmieniła się sytuacja społeczno-demo- graficzna w Boguszowie-Gorcach, a także ograniczona została funkcja prze- m ysłowo-ekonom iczna Nowej Rudy oraz zlikwidowany ośrodek w Szklarach, co m iało wpływ na sytuację w Ząbkowicach Śląskich.

Trzecim czynnikiem była reform a administracyjna z 1999 r. oraz rozszerze­

nie funkcji samorządowych. Ten elem ent był szczególnie istotny dla W ałbrzy­

cha. M iasto to przestało pełnić rolę wojewódzkiego centrum administracyjnego.

Pozostało jedynie siedzibą powiatu grodzkiego i ziemskiego. W zrosło natomiast znaczenie Ząbkowic Śląskich, które uzyskały status m iasta powiatowego.

Pozostałe ośrodki zachowały dotychczasowe znaczenie - siedzib gmin miejs­

kich i miejsko-wiejskich.

Likw idacja czy upadek w ielu przedsiębiorstw w płynęły na zmianę funkcji ekonomicznej poszczególnych miast. N ajtrudniejsza sytuacja w ystąpiła w No­

wej R udzie, dla której m ieszkańców kopalnia w ęgla kam iennego była dotąd podstaw ow ym m iejscem zatrudnienia. Trudna je st rów nież sytuacja Bogu- szow a-G orc, gdzie w iększość m iejscow ej siły roboczej straciła pracę na skutek likw idacji kopalni barytu, kopalni antracytu oraz kopalni węgla w W ałbrzychu.

N ajwiększe i najbardziej aktywne gospodarczo ośrodki starają się zrekom­

pensować straty poprzez rozwój innych form aktywności gospodarczej. Warto podkreślić, że liczba podm iotów gospodarczych zarejestrowana w systemie

„Regon” w 1993 r. wynosiła ponad 31 tys. i w stosunku do 1992 r. wzrosła aż o 113,6%. Również w latach 1994-1996 następował wyraźny wzrost liczby zarejestrow anych w „Regon” podmiotów gospodarczych, co wskazuje na ciągły ruch w sferze organizowania się życia społeczno-gospodarczego w Wałbrzy- skiem. Szybki przyrost wynikał głównie z aktywności sektora prywatnego (por.

tab. 2).

Zmiany funkcji miast na terenach objętych bezrobociem. 135

osoby fizyczne prow adzące działalność

gospodarczą 23 059 22 079 32 958 34 574

Źródło: Aktywność zawodowa ludności województwa wałbrzyskiego w latach 1994-1996 W ałbrzych 1997. s. 7.

Systematycznemu spadkowi liczby firm państw owych i kom unalnych tow a­

rzyszył szybki przyrost liczby spółek prawa handlowego, cywilnych oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. W okresie 1994-1996 udział firm państwowych i komunalnych w ogólnej liczbie podm iotów gospo­

darczych spadł z 0,4 do 0,2% i udział spółek prawa handlowego z 4 do 3,8%.

Wzrósł natom iast udział spółek cywilnych i osób fizycznych z 90,3 do 90,8%.

Podobną strukturę zachowała cała zbiorowość jednostek, zarejestrowanych w marcu 1997 r. W systemie „Regon” rejestruje się również takie podmioty, jak: fundacje, spółdzielnie, stowarzyszenia, samorządy gospodarcze i zaw odo­

we, kościoły różnych wyznań i inne. Stanowiły one niew ielką grupę (5,3-5,4% ) wszystkich podmiotów. W śród fundacji, których w końcu kwietnia 1997 r. było 45, dominowały jednostki związane z ośw iatą ochroną zdrow ia i realizacją ce­

lów społeczno-kulturalnych. Trzy fundacje prowadziły działalność gospo­

darczą. Ta form a aktywności jest szczególnie pożądana, ponieważ tworzy ona nowe m iejsca pracy. Samorządy gospodarcze i zawodowe to kółka rolnicze (12), cechy rzem iosł (8), izby przemysłowe, rolnicze, rzem ieślnicze oraz rady adwokackie. Stowarzyszenia i organizacje społeczne stanow ią dość liczną grupę (380) podmiotów. Do najliczniejszych należały stowarzyszenia sportowe (129), społeczno-kulturalne (29), związane z ochroną zdrowia (27), oświatowo- -wychowawcze (16) i turystyczne (17).

Do głównych dziedzin, w których działają zarejestrowane firmy należą: han­

del, produkcja, budownictwo, transport oraz hotelarstwo i gastronomia. Sku­

piają one ponad 75% wszystkich podmiotów gospodarczych. W latach 1994- -1996 zm niejszył się udział firm związanych z produkcją handlem, hotelar­

stwem i gastronom ią a wzrósł udział jednostek zaangażowanych w transport, gos­

podarkę m agazynową i łączność (por. tab. 3).

T abela 3 Podm ioty gospodarki (zarejestrow ane w „R egon”) w latach 1994-1997

w edług dziedzin działalności

D ziedziny działalności gospodarczej Struktura podm iotów (w % ) w latach:

1994 1995 1996 1997

O gółem: 100,0 100,0 100,0 100,0

W tym:

działalność produkcyjna 14,6 14,5 12,8 12,6

budow nictw o 8,5 8.8 8,4 8,3

handel i napraw y 49,3 45,5 43,4 42,9

hotele i restauracje 4,1 3,8 3,4 3,4

transport, składow anie i łączność 6,1 6,1 8,0 8,2

obsługa nieruchom ości i firm 7,6 9,6 10,4 10,4

pozostała działalność usługow a 3,6 4,1 4,5 4,6

Źródło: Jak w tab. 2, s. 8 .

Rozlokowanie poszczególnych firm prywatnych w gminach służy określeniu aktywności gospodarczej w przestrzeni. W ykorzystuje się w tym celu wskaźnik natężenia przedsiębiorczości (W NP), liczony jako relacja liczby mieszkańców gm iny do liczby firm prywatnych. W byłym województwie wałbrzyskim wskaź­

nik ten obniżył się z 26 mieszkańców na jedną firmę prywatną w 1994 r. do 19,5 mieszkańca w 1996 r. (por. tab. 4).

Tabela 4 N atężenie przedsiębiorczości na terenach zagrożonych w W ałbrzyskiem

w latach 1994-1996

G m iny W skaźnik natężenia przedsiębiorczości w latach:

1994 1996

W ałbrzych m iasto 24,2 17,6

B oguszów -G orce m iasto 39,8 27,3

N ow a R uda m iasto 29,4 23,0

N ow a R uda gm ina 41,7 43,1

Strzegom m iasto-gm ina 36,6 24,0

Z ąbkow ice Śląskie m iasto-gm ina 20,2 16,7

W ałbrzyskie 26,0 19.5

Źródło: Jak w tab. 2, s. 20-21.

N a badanym obszarze szczególnie wysoki wskaźnik liczby ludności na jedno przedsiębiorstwo występował na wiejskich terenach gminy N ow a Ruda. W la­

tach 1994-1996 zaobserwowano jeszcze jego wzrost, co oznaczało osłabienie tam aktywności gospodarczej. Gdy idzie o miasta, to zła sytuacja występowała - pom im o obniżenia się wskaźnika - w Boguszowie-Gorcach. N atom iast niskie

Zmiany funkcji miast na terenach objętych bezrobociem. 137

wskaźniki (oznaczające wysoki poziom aktywności gospodarczej) obserw ow a­

no w W ałbrzychu i gminie Ząbkowice Śląskie. Jeżeli uw zględnim y dodatkowo, aktywności społeczno-gospodarczej, co wiąże się ze stanem posiadania kapitału rzeczowego i jego aktywnym wykorzystaniem.

T abela 5

Boguszów -G orce m iasto 22,8 24,7 14,4

N owa Ruda m iasto 26,4 27,0 26,5

N owa Ruda gm ina 14,9 14,2 14,6

Strzegom m iasto-gm ina 31,4 37,8 36,0

Ząbkow ice Śląskie m iasto-gm ina 38,0 37,5 25,3

W ałbrzyskie 29,1 29,8 22,9

Źródło: Jak w tab. 2, s. 2 2 -2 3 .

W skaźnik ten na omawianym obszarze był w latach 1994-1996 najwyższy w gminach m iejskich i m iejsko-wiejskich (por. tab. 5). Przew yższał on często średnią wartość przypadającą na całe województwo. Niski natom iast był w gm i­

nie wiejskiej N ow a Ruda i mieście Boguszów-Gorce, co potwierdza spostrzeże­

nia wynikające z analizy wskaźnika natężenia przedsiębiorczości.

W ydatki inwestycyjne powinny stanowić wyraz zarówno m ożliw ości finan­

sowych gminy, ja k i aspiracji społeczności lokalnych. Z tego powodu udział tych wydatków w wydatkach budżetów gmin uważany jest za kolejny syntetycz­

ny wskaźnik aktywności ekonomicznej społeczności lokalnych. M usim y oczy­

wiście pamiętać, że nie zawsze wzrost udziału wydatków inwestycyjnych w bu­

dżecie oznacza w zrost aktywności ludności. M oże być bow iem wynikiem uzyskania dodatkowego w sparcia finansowego (np. dotacji). Taka sytuacja w y­

stępowała np. w Boguszowie-G orcach i częściowo także w W ałbrzychu. Dane z kolejnych analizow anych tu lat pokazują że wskaźnik ten m ożna zasadnie in­

terpretować jako w yraz poziom u aktywności gospodarczej m ieszkańców w tych gminach, w których jest on nie tylko względnie wysoki, ale jednocześnie stabil­

ny. Taka sytuacja w ystępow ała zwłaszcza w gminach Strzegom i N ow a Ruda miasto (por. tab. 6).

Tabela 6

Strzegom m iasto-gm ina 28,8 28,0 29,5

Ząbkow ice Śląskie m iasto-gm ina 16,5 25,6 16,9

W ałbrzyskie 22.5 26,9 22,2

Źródło: Jak w tab. 2, s. 24-25.

W ażnym zjaw iskiem był wzrost znaczenia w ośrodkach m iejskich analizowa­

nego obszaru tych funkcji, które do tej pory odgrywały drugorzędną rolę, a tak­

że pojaw ienie się funkcji nowych. W śród pierwszych należy wym ienić funkcję ośrodka akadem ickiego w W ałbrzychu, w którym to mieście powstało i funkcjo­

nowało kilka wyższych uczelni, chociaż nie ukształtowały się jeszcze charakte­

rystyki rozw oju funkcji naukotwórczej. W 1996/1997 r. działało w tamtym woje­

wództwie 9 placówek szkolnictwa wyższego, a to:

— filia Politechniki W rocławskiej, kształcąca studentów na kierunkach: bu­

downictwa, elektrotechniki, górnictwa i geologii, inżynierii środowiska, za­

rządzania i m arketingu, m echaniki i budowy maszyn oraz matematyki;

— W rocław ska Akadem ia Ekonomiczna, kształcąca studentów na kierun­

kach: finansów i bankowości oraz zarządzania i marketingu;

— zawodowa W yższa Szkoła Biznesu w Świdnicy, kształcąca studentów na kierunku zarządzania i marketingu;

— W ałbrzyska W yższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości, kształcąca studentów na kierunku zarządzania i marketingu;

— Instytut Pedagogiki Wyższej Szkoły Pedagogicznej z Warszawy, kształcący studentów na kierunku doradztwa społecznego i pedagogiki wczesnoszkolnej;

— W ydział Matematyki i Techniki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgosz­

czy, kształcący na kierunku wychowania technicznego;

— Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych;

— Kolegium Nauczycielskie;

— Diecezjalne Kolegium Teologiczne Diecezji Legnickiej.

W 328 placów kach oświatowych stopnia podstawowego dla dzieci i młodzie­

ży kształciło się w województwie wałbrzyskim w 1995/1996 r. prawie 92 tys.

osób, a rok później w 316 placówkach 89,4 tys. osób. Ponadto funkcjonowało w województwie 5 szkół podstawowych dla dorosłych, które kształciły od 220

Zmiany funkcji miast na terenach objętych bezrobociem. 139

Wśród szkół średnich dla dorosłych dominowały szkoły zawodowe (33 placów ­ ki) z liczbą uczniów 4 tys. i licea ogólnokształcące (12 placówek) z liczbą 2.3 tys. słuchaczy. Ponadto system edukacji uzupełniało 35 placów ek policeal­

nych, kształcących 3,7 tys. słuchaczy.

Do nowych funkcji, które pojawiły się w analizowanych tu ośrodkach m iej­

skich byłego województwa wałbrzyskiego należą funkcje turystyczne i rekrea­

cyjno-wypoczynkowe. Zwłaszcza te ostatnie są coraz bardziej widoczne we wszystkich badanych ośrodkach miejskich. Lokalne władze próbują w ykorzy­

stywać posiadane zasoby środowiska przyrodniczego, walory kraj obrazo wo-tury- styczne terenu i obiekty kulturalno-historyczne. Starają się rozwijać zarówno tradycyjne formy turystyki, jak i jej niekonwencjonalne odmiany. O atrakcyjno­

ści tutejszych obszarów decyduje wiele elementów, zarówno o charakterze przyrodniczym (urozm aicona i różnorodna rzeźba terenu, z partiam i gór, pogó­

rzy i obszarów nizinnych, charakteryzującymi się dużą złożonością warunków ekologicznych, znaczna i bogata lesistość terenu, interesujące obiekty przyrod­

nicze, bogate pokłady różnorodnych wód leczniczych i mineralnych), jak i kulturowo-historycznym (zabytki kultury) czy ekonom icznym (dostępność komunikacyjna, turystyczne zagospodarowanie regionu). Aktualna sytuacja w rolnictwie wałbrzyskim oraz tradycje turystyczne tej ziemi, dokonujące się tu przemiany, nie tylko o wymiarze ekonomicznym, ale i społecznym oraz kultu­

ralnym, upow ażniają do twierdzenia, że jednym z istniejących sposobów akty­

wizacji obszarów wiejskich (zgodnie z założeniam i wielofunkcyjnego rozwoju wsi) może być turystyka wiejska, która obejm uje wszelkie form y turystyki

wizacji obszarów wiejskich (zgodnie z założeniam i wielofunkcyjnego rozwoju wsi) może być turystyka wiejska, która obejm uje wszelkie form y turystyki