Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania dmuchu na wskaźniki energetyczne procesu wielkopiecowego

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 1967

Seria: ENERGETYKA z. 26 Nr kol. 194

JAN SZARGUT, ANDRZEJ ZI^BIK Katedra Energetyki Cieplnej PRZYBLIŻONE RÓWNANIA

UJMUJĄCE WPŁYW PODGRZANIA DMUCHU

NA WSKAŹNIKI ENERGETYCZNE PROCESU WIELKOPIECOWEGO

Streszczenie. Wykorzystując równania teoretyczne oraz równania empiryczne podane w [4] opraco­

wano program obliczeń wskaźników energetycznych na elektroniczną maszynę cyfrową. Przeprowadzono obliczenia dla pięciu wielkich pieców. Wyniki tych obliczeń stanowiły podstawę do ustalenia przybli­

żonych równań ujmujących wpływ podgrzania dmuchu na różniczkowe wskaźniki energetyczne procesu wiel­

kopiecowego.

1. Wprowadzenie

Równania teoretyczne wyprowadzone w oparciu o bilanse substan­

cjalne pierwiastków C, H, 0, N i bilans energii [5] umożliwia­

ją obliczenie wskaźników energetycznych dla różnych temperatur dmuchu podług wyników jednorazowego pomiaru wielkiego pieca tzn. pomiaru dotyczącego jednej temperatury dmuchu. Można oczy­

wiście wykonać ten pomiar kilkakrotnie przy ustabilizowanym wsadzie i ustabilizowanej temperaturze dmuchu, otrzymane zaś wyniki uśrednić. W tablicy 1 zestawiono wielkości, które nale­

ży zmierzyć podczas pomiaru cieplnego wielkiego pieca. Ilość gazu wielkopiecowego oblicza się na podstawie bilansu substan­

cjalnego azotu z równania:

v - 0/Z9ZL

s ~ [ 2] ( 1 )

Należy zwrócić uwagę by wielkości c, h, w, W^, i 7^ wymie­

nione w tablicy 1 były odniesione do tej samej jednostki tzn.

by były konsekwentnie podane na kg koksu suchego lub na kg koksu wilgotnego.

Danewyjściowe przyobliczaniu wskaźnikówenergetycznychprocesu wielkopiecowego'

42 Jan Szargut, Andrzej Ziębik

Wielkiepiece

w

OO IA O ' IT» CVJ fA KY - . ► LD 8! ° *

OJ

f LO O 4 f Ol Q T- fA

O ON 4 LD IA LD O co Cv

5 • • • - » » OJ fA

• CO v OJ O co O o

r A OJ r - ifs •

O

g oi co

l i ®

oT • o

«

& °* * o IA

O LD O V0 4 4 fA O

co « • • • • • ęp oj

4 c- O OJ O IA O O OJ

r - K\ T- i a r -

4 O

CO 4 rA

ą § 00

oj O

eo

& ° ^ o fA

r - O O C O * -» • • •l d v• -» 4 lkO\ . Qo O «• r- rA <7n OJ O iaco O r-O fA

* o

SE I 1_{• o}

OJ •

o

o

(V r ITN IA fO tN O OJ

• • «• Cs- co O V0

co o

fA

ON O OJ ON LA OJ OJ

O r O r O C O

• iA r - LA C

*

R 8

T"

5

fA ON 8

& 8 ^

oT o

m

lf\ Ol l<\ lf\

U M A O i

• • « iA i r (O

co O

IA

LDVD LD OJ OJ LD OJ OJ OJ Q

r - • tA O

Q O OJ O LD O O fA

4- ¡A r* tA T-

O

t o 8

LD CO

ON O

OJ O

■4

ON Ol D*. fA ON ON ON g

4- CO O L- LD rA OJ CO O

OJ OJ 4

r* fA LD OJ O Cn- O OJ 4

fA LA

O

r* Ol O

o n g B

07 O

a

i

I i•■3

2

3 (0

O ^

* «5 « W SR W o °

3 O

fA a acy

a fA ¿2

s

3 ©

5 °

fA C a fA a

a

Wielkośćmierzona Udziałygramowe: węgiel c wodór h wilgoćw Wartośćopałowa

U) © ł 60

> i3 w

O ccbo co

o? a c

.C © bQ

O © •65 P

D i i-«

© O P

P OJ 4 5 «

S i 8 8 tS* 8 o™ 8 ^

S) ^ -fi ©

iM 9 © P

-O CC p> P ©

S0 P i f P, py

O N O O H

P Ti 3 .p ©

M S3 © CO Es

> * obo

© ©

jA -H

O O

3 © P

© -N

H

3 P

XJ * J5

O © »4

3 N 3

J « s

© H

>o P ©

•ca Pi P i

O O B

p p ©

M .CO ©

|M©

I

& ©

P N i- l O COPi

Pi V

a * s_{O 3 CO}

W rrl M

8 *

N a S© ©

© ^{P P} Cj » p.

0

1

'DauedlawielkiegopiecaB sąodniesionenakgsuchego paliwazastępczego.DlawielkiegopiecaE danewyjściowepodano nakgkoksu wilgotnego.Dlapozostałychwielkichpieców Jednostką jestkgkoksusuchego.

Entalpię fizyczną gazu wielkopiecowego, powietrza i pary wodnej figurującą w równaniach teoretycznych oblicza się przyj­

mując, że średnie ciepło właściwe tych gazów zmienia się li­

niowo z temperaturą:

Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania ... 43

A i Q = (b + c t

Współczynniki b i c dla poszczególnych gazów zestawiono w tablicy 2.

Tablica 2 Współczynniki b i c w równaniu (2)

dla poszczególnych gazów

Gaz

b kJ

c X kJ

mn ^es

3 2 nr deg

CO i, 2862 0,1243

O o \> 1,7501 0,4165

h2 1,2753 0,0578

ch4 1,6287 1,0157

1,2770 0,1147

' °2 1,3230 0,1453

V 1,4-675 0,2583

Powietrze suche 1,2841 0,1260

W artykule zastosowano symbolikę objaśnioną w publikacjach [3] i OJ. Indeks ”1" określa wielkości uzyskane na podstawie wyników jednorazowego pomiaru danego wielkiego pieca.

2. Program obliczeń wskaźników energetycznych procesu wielkopiecowego

Przebieg obliczeń wskaźników energetycznych jest oparty na równaniach teoretycznych wyprowadzonych w pracy [3] oraz na

44

równaniach empirycznych podanych w [4 ]. Bazę wyjściową do obli­

czeń stanowią wyniki jednorazowego pomiaru wielkiego pieca uję­

te w tablicy 1.

Według równań (12), (18), (19) podanych w [3] oblicza się na podstawie wyników analizy koksu wielkości a, d', d".

Wielkości 1^, u^j, x^, y^, z^ wynikają z równań:

Współczynniki C i D występujące w równaniach empirycznych (21) i (23) podanych w pracy [4] wyznacza się na podstawie po­

miaru udziałów CO i CO2 w gazie wielkopiecowym i temperatury gazu wielkopiecowego. Współczynnik & w równaniu (7 ) cytowanym chu. Wartości <f0 i y Q otrzymuje się z równań (21) i (22) podanych w [4j .

Entalpię fizyczną gazu wielkopiecowego, powietrza i pary wodnej oblicza się w oparciu o równanie (2) i tablicę 2.

Współczynniki ag i bz we wzorze na zastępcze ciepło właściwe gazu wielkopiecowego wynikają z równań:

(3)

W,'k (4)

(3)

(

)

W, (7) 'k

w [3] określa się na podstawie pomiaru stopnia zawilżenia dmu-

n

a,z Y ' z . a.

X I (8)

i=1

Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania ...

4-5

n

^ -

I

z^ - udziały molowe poszczególnych składników w wilgotnym gazie wielkopiecowym.

Obliczone poprzednio wielkości służą do wyznaczenia stałych procesu oC , /3 , S według metody opisanej w [3]. Z równań (26), (22), (15) podanych w [3] oblicza się następnie wielkości 1Q,

Przytoczony tok obliczeń stanowi podstawę do analizy wpływu temperatury dmuchu na wskaźniki energetyczne procesu wielko­

piecowego. Dla zadanej temperatury t^ dmuchu wielkopiecowego oblicza się z równań empirycznych (21), (22), (23) podanych w [4] wartości^» V , t^ oraz z równania (7) przytoczonego w [3] stopień zawilżenia dmuchu X^. Na podstawie równań (2), (8), (9 ) i tablicy 2 wyznacza się entalpię ficzyczną gazu wiel­

kopiecowego, powietrza i pary wodnej. Następnie z równań (34), (37)» (38)» (39)» (42) podanych w [3] wyznacza się całkowe wskaźniki energetyczne procesu wielkopiecowego ^ L.,

Różniczkowe wskaźniki energetyczne oblicza się na podstawie [3] ze wzoru:

Pochodną danego wskaźnika całkowego podług temperatury dmuchu wyznacza się metodą różnicową według wzoru:

( 10 )

gdzie:

ńt - przedział różnicowy (przyjęto Jt = 50 deg).

46 Jap Szargut, Andrzej Ziębik

d ^ D

Dane c,h.w.Wk .V,,. f c « i . CCO

/t y t^L1 i , ^L11 C i ^ N i 9i / 9* 'm ' n ' ^* ' C<

i -...

O bliczanie: a, c1\ d", l 4 , u r, x , , y f , z, ,D, $, Y0 ,Y 0 . az , bz , A i y i ! A i-Li , A i p i , d i < j o , ( l ~ ^ i d ) ¿ i la i u o i^o

Obliczanie: t g , V, Y, XL, M g, A iL , Alp,

**k , i , v L. ! / . u . * ł . v x , e X

Drukowanie: tL ,Uk ,UL,UJg,U2 lŁ

I I = 100 * 5 N

X

tL = 1400 , N - 2 4

tak ~ f m e

( 100: v k ,uLiu s ,uZle / T l

— ---

= 200(50) 1400 N - 0 (1 )2 4 >

Obliczanie różnicowe fik ,UL ,U g ,U z , E

i

Drukowanie: tL , Mk, WL , Ug, <JZ, £

{ N - 2 ( 1 ) 2 2 )

( ¿ j ó p )

Rys0 1 • Schemat blokowy obliczeń wskaźników energetycznych pro­

cesu wielkopiecowego na elektronicznej maszynie cyfrowej ZAM-2

Przybliżone równania Uj m u j ą c e wpływ podgrzania . 47 Obliczenia wskaźni ów energetycznych procesu wielkopiecowe­

go zostały zaprogramowane na elektroniczną maszynę cyfrową ZAM-2. Na rysunku 1 przedstawiono schemat blokowy obliczeń wskaźników energetycznych procesu wielkopiecowego.

Różniczkowy wskaźnik zwiększenia obciążenia cieplnego na­

grzewnic ¿5^ oblicza się z równania (40) podanego w [3] po uzy­

skaniu z maszyny cyfrowej wyników obliczeń

3» Obliczenie różniczkowych wskaźników energetycznych dla badanych wielkich pieców

Przeprowadzono obliczenia wskaźników energetycznych dla pięciu wielkich pieców z dwu hut. Za podstawę do obliczeń przyjęto wy­

niki pomiarów dotyczące w każdym przypadku jednej temperatury dmuchu. Wyniki tych pomiarów zestawiono w tablicy 1. Badane wielkie piece oznaczono symbolami A, B, C, D, E. Dla wielkiego pieca C wykonano dwukrotnie obliczenia podług dwu pomiarów z różnych okresów czasu. Do wsadu w wielkim piecu B dodawano węgiel kamienny. Podane więc w tablicy 1 wielkości c, h, w i dla pieca B były obliczone jako średnie ważone dla mie­

szaniny koksu i węgla kamiennego.

Następujące dane przyjęto w obliczeniach jako stałe dla wszystkich badanych pieców:

= 0,8 - sprawność termiczna nagrzewnicy powietrza

= 1100 kJ/m^ - jednostkowe zużycie energii chemicznej 2800 " węgla do sprężania powietrza i produkcji

^ pary do nawilżaniś.,

m = 0,7i n = 0,4 - stosunek ceny jednostki energii chemiczne węgla i gazu wielkopiecowego do jednostki energii chemicznej koksu.

W tablicy 3 ujęto zestawienie stałych procesu przy oblicza­

niu wskaźników energetycznych procesu wielkopiecowego. Podane w tablicy wielkości obrazują wyraźne różnice procesów w poszcze­

gólnych wielkich piecach. Np. wsad pieca E [2] ze względu na du ży udział spieku zawierał mało węglanów i mało wilgoci, \wsad zaś pozostałych pieców zawierał dużo węglanów i dużo wilgoci.

48 Jan Szargut, Aadrzej Ziębik

50 _{J a n} Szargut, Andrzej Ziębik

0c N

O

^ &

-P 'O 0 O 6 0 0

p *h

0 G 0 ,3

•H *Or-ł

¿i ^•H i—I

C 0

'tsj -H

■i rt

5 o

0 G

5 0 o

^ 0 N rQ

•H cd O

a ^i-i

•n 'O w ®

«

0)a

No +3-0

<D O

MU) 0 P<

a® ,3

•H *r-ło

•H ^a 0

'tQ *H mg O f>3

® ag c3 ,y cd o

n ,a

•r4 Cd o

G r-l

•N r^j

'O

« ¡2 J

0

£

Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania.. 51 Tablica 3 Stałe procesu przy obliczaniu wskaźników

energetycznych procesu wielkopiecowego

Wielkość Jednostka Wielkie piece

A B . C' C" K D _ E Węgiel surówki

- węgiel węglanóv

CC* 106 <

ET 0,04 -1,39 -0 ,32 0,21 -1,45 3,25 Tlen wsadu

- tlen żużla

p . 105 an

k7 3,64 6,18 7,48 6,25 7,30 5,76 Wilgoć wsadu

(uez koksu)

S . 106 mn

k7 6,51 4,99 5,56 4,82 5,30 0,02

Na rysunkach 2-7 ujęto zestawienia różniczkowych wskaźników energetycznych dla wszystkich przebadanych wielkich pieców.

Dla pieców C, D i E wartości różniczkowych wskaźników ener­

getycznych układają się w stosunkowo wąskim obszarze, mimo że niektóre z wymienionych pieców różnią się dość wyraźnie. Od­

stępstwo wykazują przebiegi wskaźników energetycznych dla pie­

ców A i B. W wielkim piecu A udział C02 w gazie wielkopie­

cowym wyraźnie odbiega od wartości podanych dla innych pie­

ców. Wynika to stąd, że w wielkim piecu A produkowany był że­

lazomangan. W wielkim piecu B dodawany był do wsadu węgiel ka­

mienny. Zwiększa to wyraźnie udział wodoru w paliwie. Równania teoretyczne w [3] były wyprowadzone przy założeniu, że do wsa­

du nie dodaje się żadnych dodatkowych paliw.

52

4-, Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania dmuchu na różniczkowe wskaźniki energetyczne procesu wielkopieco­

we gó

Do rozważań nad możliwościami ustalenia przybliżonych równań na różniczkowe wskaźniki energetyczne procesu wielkopiecowego wzięto pod uwagę wyniki badań wielkich pieców C, D i E.

Spotykane w literaturze uproszczone wzory ujmują wpływ tem­

peratury dmuchu na różniczkowe wskaźniki energetyczne procesu wielkopiecowego w postaci równania przesuniętej hiperboli [i] . Analiza przydatności tego typu równania dla omawianych wyników obliczeń wykazała, że krzywa ta przybliża dość dobrze wyniki obliczeń jedynie w zakresie wysokich temperatur dmuchu (powy­

żej 700°C). Poniżej zaś tej temperatury wyniki obliczeń wyka­

zują znaczne odstępstwa od równania hiperboli.

Zdecydowano się więc poszukiwać uogólnionych równań ujmu­

jących wpływ temperatury dmuchu na wskaźniki energetyczne pro­

cesu wielkopiecowego w postaci funkcji wykładniczej:

“ L 1000

fa) = K e + M (11)

Obliczenia współczynników K, L, M przeprowadzono za pomocą metody najmniejszych kwadratów na elektronicznej maszynie cy­

frowej ZAM-2 analogicznie jak przy wyznaczaniu współczynni­

ków funkcji $& [4]. Otrzymano następujące przybliżone równa­

nia ujmujące wpływ temperatury dmuchu na różniczkowe wskaź­

niki energetyczne procesu wielkopiecowego.

Różniczkowy wskaźnik oszczędności koksu:

- 0,00130 tT -

"k = 10’9 e + ° ’5 hfei <12) Różniczkowy wskaźnik oszczędności dmuchu:

- 0,00148 t, „

W L - 8 ,6 e L ♦ 3,4 J & J (1 5 )

Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania..

53

Różniczkowy wskaźnik zmniejszenia energii chemicznej gazu wielkopiecowego:

- 0,00098 tT * , %

« 6 = 16,4 e " 2 »° hdii (14) Różniczkowy wskaźnik zmniejszenia energii chemicznej gazu oddawanego zewnętrznym odbiorcom:

- 0,00078 t, „

S>% = 1 4 , 3 • L t 2 . 1 h f e s ( 1 5 )

Różniczkowy wskaźnik zwiększenia obciążenia cieplnego na»

grzewnic:

10 000 - 3,4 tT - 0,00148 tT -

<Db = --- --- Ł - 8 , 6 . (16) Różniczkowy wskaźnik zmniejszenia kosztu paliw:

- 0,00147 tT „

£ = 1 5 , 0 e + 0»7 (17

Na rysunku 8 przedstawiono przebieg różniczkowych wskaźni­

ków energetycznych procesu wielkopiecowego według przybliżo­

nych równań.

Prr.ybliżone równania na różniczkowe wskaźniki energetyczne procesu wielkopiecowego należy stosować tylko przy oblicze­

niach orientacyjnych. W rasie wymagania większej dokładności należy przeprowadzić na elektronicznej maszynie cyfrowej obli­

czenia indywidualne dla badanego wielkiego piecy wykorzystu­

jąc program opracowany w Katedrze Energetyki Cieplnej.

54

« * u L

ą

u , U *

i

Rys. 8. Różniczkowe wskaźniki energetyczne procesu wielkopiecowego podług przybliżonych równań 5» Wnioski oraz porównanie otrzymanych wyników z badaniami

zagranicznymi

Porównanie otrzymanych wyników z danymi literatury jest naj­

łatwiejsze przy rozpatrywaniu wskaźnika w k, gdyż tylko dla tego wskaźnika można znaleźć dużo danych w literaturze.

Z porównania położenia krzywych na rysunku 2 widać, że krzy­

wa ¿>k przebiega przez tym mniejsze wartości, im bardziej sprawny jest badany wielki piec. Największe wartości <3^ otrzy­

mano bowiem dla tych przypadków, w których stała C w równaniu (21) podanym w [4] ma dużą wartość. Stała C charakteryzuje sprawność procesu redukcji w wielkim piecu. W wysoko sprawnych

Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania

55

wielkich piecach wpływ temperatury dmuchu na wskaźniki energe­

tyczne jest więc mniejszy niż w piecach mało sprawnych.

W

'V \

X \

X

X

.. -

\ W

\

\

X \ \ X X

\ X

\\

\\

X.X.

\

■ ... ^X 'fif

*‘*x

\\

«00 a30 8DO \ 4C00 / X 12 Rys. 9. Różniczkowy wskaźnik oszczędności koksu <5^

Na rysunku 9 naniesiono przebieg różniczkowego wskaźnika oszczędności koksu ¿ó^ w zależności od temperatury dmuchu według różnych autorów oraz krzywą uzyskaną na podstawie rów­

nania (12). Przebieg krzywej według uogólnionego równania (12) jest bardzo zbliżony do krzywej Micharda. Kształt krzy­

wej opisanej równaniem (12) jest podobny do kształtu krzywych Kitajewa, Zischkalego i Babarykina z tym, że według teorii po­

danej w [3] otrzymuje się wyższe wartości Należy jednak zwrócić, uwagę, że uogólnione równanie na otrzymano w ni­

niejszej pracy głównie podług wyników pomiarów pieców sto­

sunkowo mało sprawnych. Tym też tłumaczy się wyższe położenie krzywej ó3^ według równania (12) w stosunku do większości krzywych uzyskanych przez innych autorów. Inni autorzy opiera­

li się przeważnie na pomiarach nowoczesnych wielkich pieców o bardzo dużych pojemnościach.

56 Jan Szargut, Andrzej Ziębik Spotyka się w literaturze pogląd, że istnieje graniczna temperatura podgrzania dmuchu, powyżej której nie można ocze­

kiwać dalszych oszczędności koksu. Wyniki uzyskane w niniej­

szej pracy nie potwierdzają tego poglądu.

Krzywe wskaźników cDL i według uogólnionych rów-

O

nań przecinają się przy tem­

peraturze dmuchu około 670

°C (rys. 8). Wynika stąd, że przy stosowanych obecnie temperaturach dmuchu wskaź­

nik Ćó jest mniejszy niż Na rysunku 10 przedsta­O wiono krzywe cD-^ i u) uzy­

skane według uogólnionych równań (1 3 ) i (14) oraz krzywe uzyskane na drodze pomiarów [5j . Wartości ió^

według równania (1 3 ) są w zakresie temperatur dmuchu 800 - 1200 C wyższe niż podług

[5]. Wartości ój według równania (14) są do temperatury dmu-

o S r .

cliu 1130 C również wyższe niż podług publikacji I5J •

Różniczkowy wskaźnik ¿D zmniejszenia energii chemicznej gazu dla zewnętrznych odbiorców jest wyraźnie większy od wskaź­

nika u) (rys. 8). Wynika to stąd, że zwiększone podgrzanie O

dmuchu jest związane ze zwiększonym zużyciem gazu wielkopieco­

wego.

Wskaźnik zmniejszenia kosztu paliw £ jest mniejszy od wskaźnika «5^ (rys. 8). Podwyższenie bowiem temperatury dmu­

chu uzyskuje się kosztem zwiększonego zużycia paliwa w proce­

sie nagrzewania dmuchu.

Różniczkowy wskaźnik zwiększenia obciążenia cieplne­

go nagrzewnic bardzo szybko zmniejsza się z temperaturą dmuchu.

Widać stąd, że wpływ wzrostu temperatury dmuchu jest bardzo wyraźnie kompensowany przez zmniejszenie ilości dmuchu.

Przybliżone równania ujmujące wpływ podgrzania ...

57

Wskaźników cDz» i T nie spotyka się w literaturze.

Wynika stąd brak możliwości porównania z badaniami zagranicz­

nymi.

LITERATURA

W BABARYKIN N.N.: Wlijanije nagriewa dutja na raschod koksa i stiepień koswiennogo wostanowlenija okisłow żeleza w do- miennoj pieczi. Stal 24 (1964) nr 9» str. 778/84.

[2] BŁASZKIEWICZ E., KOLENDA Z., TOBOLA J.: Bilans materiałowy, energetyczny i egzergetyczny zespołu wielkiego pieca. Ka­

tedra Energetyki Cieplnej Pol. SI., mgr pr. dypl.

[3] SZARGUT J.: Wpływ podgrzania dmuchu na wskaźniki energe­

tyczne procesu wielkopiecowego. Zeszyty Naukowe Politech­

niki Śląskiej. Energetyka nr 26. Gliwice 1967«

M ZIĘBIK A.: Wpływ temperatury na skład i temperaturę gazu wielkopiecowego. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej.

Energetyka nr 26. Gliwice 1967«

[5] ZISCHKALE W., HEYNERT G., BEER H.: Auswirkung der Hei^wind- temperaturen auf die Betriebsergebnisse des Hochofens.

Stahl u. Eisen 83 (19&5) nr 18, str. 1117/23«

nPHBJIiffiEHHUE yPABHEHMH OHPEflEJl HMIHE BJIMHHHE nO JO TPEBA flyT bH HA 3HEFTETHHECKKE nOKA3ATEJIH flOMEHHOrO IIPCUECCA

P e 3 d n e

Mcnofli>3yH T e o p e rim e c K H e [3] a Tamne aiWHpjpiecKJie [4] ypaBHeHHH cocTaBJiena n p o r p a u n a pacaeTOB na 3neitTpoHHO—BbraHcrht6jibiiy® Ma­

m m y . P a c a e r u 6 u b h npoBeseHH j b h i i h t h noMeHmra ne^ie il. Ha o c h o - BaKHH pe3yBbTaT0B 3TKX BHHHCJieHHtt BHBeSeHH II pHÓII HK6BHHe y p a B - Hemm npescTaBJiammHe BJiHHHHe n o ^ o r p e B a myrbH a a 5H$$epeHnHaab- Hbie SHepreTHwecKHe n oK a3aT ejm jOMeHHoro n p o u e c c a .

58 Jan Szargut, Andrzej Zjębik

THE APPROXIMATE EQUATIONS DESCRIBING THE INFLUENCE OF HEATING BLAST ON THE ENERGY CHARACTERISTICS OF BLAST FURNACE PROCESS

S u m m a r y

Using the theoretical [3j and empirical [6] equations, the authors worked out the routine calculations of the energy characteristics on the digital computer. The calculations are performed for five blast furnaces. The results of the calcu­

lations are the basis to form the approximate equations des­

cribing the influence of heating blast on the differential energy characteristics of blast furnace process.