• Nie Znaleziono Wyników

WYKŁAD 10 Algebra

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "WYKŁAD 10 Algebra"

Copied!
34
0
0

Pełen tekst

(1)

Algebra

WYKŁAD 10

(2)

Geometria analityczna w przestrzeni

(3)

Geometria analityczna

Definicja

Układem współrzędnych kartezjańskich nazywamy układ współrzędnych, w którym zadane są:

punkt zwany początkiem układu współrzędnych, którego

wszystkie współrzędne są równe zeru, często oznaczany literą O lub cyfrą 0.

zestaw parami prostopadłych osi liczbowych zwanych osiami układu współrzędnych.

Kartezjusz (René Descartes)

x

0 y

z

(4)

Geometria analityczna

Podstawowym obiektem w geometrii analitycznej jest wektor.

Uwaga

Wielkości, dla określenia których wystarczy podanie

pojedynczych wartości liczbowych,w naukach przyrodniczych i ekonomii są nazywane wielkościami skalarnymi (skalarami).

Są to między innymi: długość odcinka, masa, objętość.

Wielkości, dla jednoznacznego określania których trzeba podać ich wartość liczbową oraz kierunek i zwrot są nazywane

wielkościami wektorowymi (wektorami).

Wektorami są więc np: prędkość, przyspieszenie,przesunięcie, siła.

(5)

Definicje

Wektor zaczepiony to uporządkowana para punktów, której poprzednik nazywamy początkiem (punktem zaczepienia), zaś następnik końcem wektora.

Dwa punkty

A

i

B

wyznaczaja dwa wektory ,

AB

i

BA

.

x

0 A B

Wektor

AB

ma początek w punkcie

A

i koniec w punkcie

B

.

Wektor

BA

ma początek w punkcie

B

i koniec w punkcie

A

  BA AB

Wektor

AB

jest przeciwny do

BA

(różni się zwrotem).

Geometria analityczna

(6)

Wektor

AB

(podobnie

BA

) reprezentuje kierunek prostej przechodzącej przez punkty

A

i

B.

Przez długość wektora

AB

rozumiemy odległość między punktami

A

i

B

|

| )

, (

d A B ABBA AB

Miarą wektora nazywamy liczbę równą długości tego

wektora wziętą ze znakiem "plus", jeżeli zwrot wektora jest zgodny ze zwrotem prostej, natomiast ze znakiem "minus", jeżeli zwrot wektora jest przeciwny do zwrotu prostej.

Definicja

Wektor o długości jednostkowej o zwrocie zgodnym ze zwrotem prostej nazywamy wersorem (wektorem

jednostkowym) prostej.

Geometria analityczna

(7)

Wersory osi układu kartezjańskiego o zwrotach zgodnych z kierunkami osi oznaczamy literami

i, j, k

.

x

z

0 y

i k

j

Geometria analityczna

(8)

Wektory nazywamy równoważnymi, jeżeli mają taką samą długość, ten sam kierunek i zwrot.

Wektory równoważne różnią się jedynie punktem zaczepienia.

Wektorem swobodnym nazywamy zbiór (klasę abstrakcji) wektorów równoważnych.

Każdy wektor zaczepiony jest reprezentantem pewnego wektora swobodnego.

Każdy wektor swobodny posiada reprezentanta zaczepionego w początku układu współrzędnych.

Pojedyncze słowo wektor oznacza wektor swobodny.

Geometria analityczna

(9)

Wektor swobodny

z

y

x

0

Geometria analityczna

(10)

Wektorem zerowym nazywamy wektor o długości 0.

Wektory niezerowe mające ten sam kierunek nazywamy równoległymi (kolinearnymi, współliniowymi).

Wektory kolinearne

Geometria analityczna

(11)

Współrzędnymi wektora zaczepionego

AB

w danym układzie współrzędnych nazywamy trójkę liczb

) ,

,

( x

2

x

1

y

2

y

1

z

2

z

1

gdzie A

(

x1

,

y1

,

z1

),

B

(

x2

,

y2

,

z2

)

.

Wszystkie wektory zaczepione będące reprezentantami tego samego wektora swobodnego mają takie same współrzędne.

Wektor swobodny jest jednoznacznie wyznaczony przez swoje współrzędne, co zapisujemy

] ,

,

[ v

x

v

y

v

z

v

Współrzędne wektora są miarami rzutów prostokątnych wektora na osie układu współrzędnych.

Wektory

u

i

v

są równe (

u

=

v

) wtedy i tylko wtedy, gdy ich współrzędne są sobie równe.

Geometria analityczna

(12)

Wektor, będący rzutem wektora na oś układu nazywamy składową wektora.

Wersory osi w kartezjańskim układzie współrzędnych mają postać

i = [1,0,0], j = [0,1,0], k = [0,0,1]

Dowolny wektor w układzie współrzędnych kartezjańskim ma przedstawienie

k j

i v

v v

v  [ v

x

, v

y

, v

z

] 

x

y

z

v

x

v

y

v

z

gdzie

z y

x

v v

v , ,

- składowe wektora,

z y

x

v v

v , ,

- współrzędne wektora.

Geometria analityczna

(13)

Działania na wektorach swobodnych

Niech u [ux,uy,uz], v [vx,vy,vz],  R, Sumę wektorów u i v okreśamy wzorem

] ,

,

[uxvx uyvy uzvz

v u

Iloczyn wektora u przez liczbę rzeczywistą

α

określamy wzorem

]

, ,

[ 

ux

uy

uz

u

Geometria analityczna

(14)

Suma wektorów u i v

] ,

,

[

uxvx uyvy uzvz

v u

u u +v

v

Geometria analityczna

(15)

Geometria analityczna

1) Za pomocą przesunięcia równoległego

przesuwamy wektor b tak, aby początek wektora b znalazł się w początku wektora a.

2) Budujemy równoległobok oparty o wektory a i b.

3) Sumę wektorów a i b otrzymujemy łącząc początek wektorów a i b naprzeciwległym wierzchołkiem równoległoboku.

SUMA WEKTORÓW - METODA RÓWNOLEGŁOBOKU

(16)

Geometria analityczna

1. Za pomocą przesunięcia równoległego przesuwamy wektor b tak, aby początek wektora b znalazł się w końcu wektora a.

2. Sumę wektorów a i b otrzymujemy łącząc początek wektora a z końcem wektora b

SUMA WEKTORÓW - METODA TRÓJKĄTA

(17)

Iloczyn wektora u przez liczbę rzeczywistą

α

] ,

,

[

ux

uy

uz

u

Dwa niezerowe wektory u i v mają ten sam kierunek, jeśli istnieje taka niezerowa liczba α, że u= α v.

Jeśli ponadto:

α > 0, to wektory te mają ten sam zwrot, α < 0, to wektory te mają zwrot przeciwny.

αv (α

>

0)

αv (α

<

0) v

Geometria analityczna

(18)

Działania na wektorach swobodnych są izomorficzne z działaniami na wektorach algebraicznych (macierzach

wektorowych w rachunku macierzowym), dzięki czemu można przenieść pojęcia dotyczące wektorów algebraicznych

na wektory swobodne.

Własności działań na wektorach

Dla dowolnych wektorów

u

,

v, w

 u + v = v + u

 u + (v + w) = (u + v) + w

 u + 0 = u,

 u + (-u) = 0.

Geometria analityczna

(19)

Niech u i v będą wektorami niezerowymi zaczepionymi w jednym punkcie.

Kątem między wektorami u i v nazywamy mniejszy z kątów wyznaczonych przez te wektory.

x

y z

0

u

v

Geometria analityczna

(20)

Definicja

Iloczyn skalarny wektorów

u

i

v

określamy wzorem

 cos

|

|

|

|  

u v v

u 

gdzie

-

jest kątem między wektorami

u

i

v.

Jeśli

u = 0,

lub

v = 0

to przyjmujemy u  v  0.

Geometria analityczna

(21)

Własności iloczynu skalarnego

Niech

v, u

i

w

będą wektorami i niech

α

R

. Wtedy:

1. vuuv 2. v v | v |2

3. (

v)u

(uv)

4. (uv)wuwvw

Geometria analityczna

(22)

Twierdzenie

Niezerowe wektory

u

i

v

są prostopadłe wtedy i tylko wtedy, gdy

 0 u v 

Twierdzenie

Iloczyn skalarny wektorów

u

i

v

wyznaczamy z wzoru

z z y

y x

x

u v u v u

v  

u v 

Wniosek

|

|

| cos |

u v

u v

  

Geometria analityczna

(23)

Wniosek

Każdy wersor ma przedstawienie

x y z

y z

x

v v

v cos  , cos  , cos 

| , |

| , |

|

|

|

|  

 

 

v v

v v

v

gdzie cos 

x

, cos 

y

, cos 

z

są kosinusami kierunkowymi wektora (kosinusami kątów jakie tworzy wektor z osiami

układu współrzędnych).

Geometria analityczna

(24)

Definicja

Iloczynem wektorowym niewspółliniowych wektorów u i v

nazywamy wektor w spełniający warunki:

1. Jest prostopadły do płaszczyzny rozpiętej na wektorach

u i v,

2. Jego długość jest określona wzorem

 sin

|

|

|

|

|

| wuv ,

3. Orientacja trójki wektorów u, v i w jest zgodna z orientacją układu współrzędnych.

Oznaczamy go symbolem

u v.

Jeżeli jeden z wektorów u, v jest wektorem zerowym, lub wektory te są współliniowe, to przyjmujemy u v = 0.

Geometria analityczna

(25)

Geometria analityczna

Pole równoległoboku, którego przyległymi bokami są wektory u i v jest równe  u v .

u v

uv

Pole równoległoboku

sin

|

|

|

|

|

|uv u v

(26)

Geometria analityczna

Prawoskrętny układ osi współrzędnych

(27)

Własności iloczynu wektorowego

Jeśli u, v i w są dowolnymi wektorami, 0 jest wektorem zerowym,

α  0 jest skalarem, to:

1. u  0 = 0  u = 0, 2. u  v = - (v  u),

3. (α u)  v = α (u  v) = u  (α v), 4. u  (v + w) = (u  v) + (u  w), 5. (u + v)  w= (u  w) + (v  w),

Geometria analityczna

(28)

Własności iloczynu wektorowego

Jeśli u, v i w są dowolnymi wektorami, 0 jest wektorem zerowym,

α  0 jest skalarem, to:

1. u  0 = 0  u = 0, 2. u  v = - (v  u),

3. (α u)  v = α (u  v) = u  (α v), 4. u  (v + w) = (u  v) + (u  w), 5. (u + v)  w= (u  w) + (v  w),

Geometria analityczna

(29)

Twierdzenie

Iloczyn wektorowy wektorów

u

i

v

wyznaczamy z wzoru

z y

x

z y

x

v v

v

u u

u

k j

i v

u  

Geometria analityczna

(30)

Przykład

Wyznaczyć wektor prostopadły do wektorów u, v

R

3, jeżeli u = [1,0,2], v=[1,3,−2].

Wektorem takim będzie iloczyn wektorowy danych wektorów,

uv =

2 - 3 1

2 0 1

k j i

= i3 2 2 0

− j

2 1

2 1

+ k

3 1

0

1 = −6i+4j+3k = [−6,4,3].

Geometria analityczna

(31)

Definicja

Niezerowe wektory

u

i

v

są równoległe (kolinearne) wtedy i tylko wtedy, gdy

z z y

y x

x

v u v

u v

u  

v 0

u

(tzn. gdy mają proporcjonalne współrzędne).

Wersory osi współrzędnych spełniają związki

j i k

i k j

k j i

Geometria analityczna

(32)

Definicja

Iloczynem mieszanym uporządkowanej trójki wektorów u, v, w

nazywamy iloczyn

) ( v w u  

i oznaczamy symbolem

(u,v, w)

.

Iloczyn mieszany obliczamy wg wzoru

z y

x

z y

x

z y

x

w w

w

v v

v

u u

u , )  ,

( u v w

Geometria analityczna

(33)

Zachodzą równości

) ,

( ) , (

)

( u, v, w

v, w u

w u, v

Wartość bezwzględna iloczynu mieszanego wektorów

u, v, w jest równa objętości równoległościanu rozpiętego na tych wektorach.

Uwaga

Wektory u, v, w wyznaczają płaszczyznę (są

współpłaszczyznowe, komplanarne), wtedy i tylko wtedy, gdy ( u, v, w) = 0 .

Geometria analityczna

(34)

Dziękuję za uwagę

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jurlewicz Teresa, Skoczylas Zbigniew, Algebra liniowa 1, Przykłady i zadania, GIS, 2004.. Jurlewicz Teresa, Skoczylas Zbigniew, Algebra liniowa 1, Definicje, Twierdzenia, Wzory,

Wzór de Moivre’a pozwala w prosty sposób podnosić liczby zespolone do dowolnie wysokiej potęgi... Rozwiązanie równania sprowadza się do znalezienia wszystkich

Macierzą trójkątną górną (górnotrójkątną) nazywamy macierz kwadratową, w której elementy leżące pod górną przekątną są równe 0.. Macierz o

Macierzą nieosobliwą nazywamy macierz kwadratową, której wyznacznik jest różny od zera. Macierzą osobliwą nazywamy macierz, której wyznacznik jest równy zeru. taka, do

Prezentowane wyżej przekształcenia układu równań są w istocie operacjami wykonywanymi na macierzy rozszerzonej układu. Programy komputerowe realizujące te

osią stożka jest większy od kąta między tworzącą a osią stożka, krzywą stożkową jest elipsa..  Jeżeli tworząca jest równoległa do płaszczyzny tnącej, to krzywą

dokładnie jeden punkt wspólny (czyli układ równań opisujących krzywą i prostą ma dokładnie jedno rozwiązanie).. Prosta (nierównoległa do osi paraboli) jest styczna do paraboli

Statystyka dla studentów kierunków technicznych